Frækorn - 12.05.1911, Síða 6

46
FRÆKORN
í viðbót við alt annað, sem hann
varð að þola, þann þunga kross
að bera, að sonur hans var spiltur
mjög. Agi og áminningar voru
alveg árangurslausar við hann. Faðir-
inn varð að sjá hann gangaá vond-
um vegum. En hann þreyttist ekki
að biðja fyrir honum, og með aukn-
um áhuga stríddi hann við guð í
bæn þá er sonurinn sviplega veikt-
ist hættulega. Alt í einu reisti
sjúklingurinn sig upp í rúminu og
kaliaði í hálfgerðu óráði:
»Bænir föður míns umkringja
mig eins og fjöll.« Hneigsvo nið-
ur á koddann aftur. En vald sjúk-
dómsins var brotið og einnig vald
syndarinnar. Litlu síðar gat faðir-
inn þakkað guði fyrir, að hann heimti
son sinn heilan heilsu afíur, heil
brigðan á sálu og líkania.
LJÓS í MYRKRI.
Ef þú ert í myrkri vegna ein-
hvers undarlegs og óskiljanlegs mót-
læt>s, þá hræðstu ekki. Lifðu í trú-
festi og kærleika, efastu ekki og spurðu
ekki hversvegna; ber byrði þína í
kyrð og lærðu að syngja, meðan
þú líður.
Guðs auga vakir, og hann mun
framleiða eitthvað gott og fagurt af
öllum tárum þínum og raununi.
Á slíkum reynslustundum getum
vér sagt með eins miklurn sanni —
eins og þegar bjartast og glaðast
er: »Þú bendir á veginn!« Ein-
mitt þessi vegur, er virðistsvodimm-
ur og ófær, er sá vegur, sem guð
veiur. Þannig er guðs vegur ávalt
hinn rétti. »Og hann leiðir mig á
réttan veg.« Guð leiðir oss aldrei
á rangan veg. Vegurinn getur verið
brattur; en hann leiðir til þvílíkrar
dýrðar, að vér í gleðinni munum
gleyma þyrnunum á veginum.
KRAFTUR í VEIKLEIKA.
Trúnni fylgir hluttekning. Vor
veikleiki sameinast Krists almætti.
Hjá oss er veikleiki, hjá honum mátt-
ur.
Brjóst-barnið svengir og hin elsk-
andi móðir gefur því saðning. Þá
er barnið og móðirin ánægð.
»Komið til mín! Trúið á mig!
Haldið mín boðorð! Minn krat'tur
nægir þér«! þannig talar drottinn
vor og meistari. Og þegar vér
trúum honum og höldum oss fast
við hann, veitir hann oss allan kraft,
svo vér »eflumst af hans dýrðar
mætti í algjörðum dugnaði, til alls
háttar þolgæðis og stöðuglyndis með
glaðværð«.
Vinir mínir, hóllum oss ti! hans
í öllum efnum, hvernig sem á stend-
ur, í hverri neyð, er mætir oss.
Þegar vér finnum oss veika og óró-
semi ásækir oss - þegar vorii eigin
kraftar eru þrotnir, þá komum til
hans, svo hann, með sínum almættis
krafti, fái haldið oss uppi, sínu heilaga
nafni til lofs. Þá inunum vér einnig
fá að reyna og af öllu hjarta játa
með sálmaskáldinu: »Drottinn er
kraftur míns lífs«.
Th. Cuyler.
SÓLIN.
(Eftir P. Heegaard.)
____ Frh.
Það er því auðsætt að þetta veld-
urafarmiklum örðugleikum, er menn
vilja, ákveða hver efni séu í gufu-
hvolfi sólarinnar. En þó hefir
efnafræðingunum tekist að finna
þar hartnær allar málmtegundir, í
gufulíki. En þar sem einstöku
málmar eru ófundnir enn, t. d.:
kvikasilfur, lýsigull og gull, þá er
ástæðan sú, að þessir málmar eru
nær miðju sólarinnar sökum þyngd-
arinnar.
Ef til vill eru hin afarstóru sól-
korn eða sólský í Ijóshvolfi sólar-
innar mynduð af gulli eða lýsigulls-
gufu eða öðrum þungum málmum
í gufulíki. Það væri þá í raun og
veru ekkert ólíklegt, að þessi »gull-
ský« sveimuðu í gufuhvolfi sólar-
innar er væri mynduð af loftkend-
ari og léttari efnum. Það er enn
þá efamál, hvort súrefni sé til í sól-
unni, því það er engum efa bundið
að þær línur, er sýna súrefni í sól-
litunum, stafa aðallega. frá súrefni í
andrýmslofli jarðarinnar, en það er
þó ekki hægt að segja nema að
sólin eigi ef til vill einnig þátt í að
mynda þær.
7. Bygging sólar.
Mörgu hefir verið getið til þeg-
ar ræh hefir verið um hvernig sól-
in muni vera að innan.
Er hún föst, fljótandi eða loft-
kend?
Nokkrir eru þeir er halda að hún
sé loftkend, en efnið sé þó við-
líka þétt og tjara eða hunang. Vér
Iítum svo á að hyggilegast sé að
segja eins og er að vér höfum alls
enga hugmynd utn, hvernig efni
því er varið, sem sé innan í sólar-
unni sjálfri, þar eð það er háð af-
skaplegum þrýstingi af ytri lögunum
og þar að auki í mörg þúsund
stiga hita.
Að öllum líkindum er efnið þann-
ig, að það getur hvorki kallast fast,
fljótandi né loftkent heldur mun
það vera í því ástandi er oss mun
vera með öllu óþekt.
Neðri lög sólgufuhvolfsins er
mestmegnis mynduð af glóandi
málmgufu, en í efri lögunum, lit-
hvolfinu, eru að eins léttustu loft-
tegundirnar, t. d.: vatnsefm. Lit-