Gimlungur


Gimlungur - 07.12.1910, Blaðsíða 3

Gimlungur - 07.12.1910, Blaðsíða 3
Nr. 37. GIMLUNGUR. 1. ÁR. 157 Hvað er ómenska? (Lauilega þýtt). Otnenska er einn af f>eim löstum, sem fylgir sumum mönnum, og kem- ur hún fram í ymsum myndum, og oftast á f>ann hátt, að menn verða sjálfir ekki varir við hana, eða trúa jbví ekki, a3 f>eir hafi neitt f>ess- háttar til að bera. Ef að til dæmis að unglingnum er bent á, að f>að sé ómenska af honum, að slæpast um göturnar og gera ekki neitt, f>ó nóg af vinnu bjóðist alt í kringum hann, {>á leg-g- ur hann augun aftur og segir: “Það er ekkert til að gera“. Hvenær lfður f>að augnablik yfir oss, að ekkert sé til að gera? Hve- nær erum vér búnir að inna af hendi alt f>að, sem lífsskilyrði vor út- heimta? Efvérerum árvakrir áhugamenn, f>á finnum við ævinlega nóg til að gera, f>ví fleira kallast verk en f>að, að vinna fyrir aðra fyrir ákveðnu kaupi. Vér getum skilið, að oft komi f>eir tímar fyrir, að einn eður annar liafi ekki tækifæri að vinna á f>ann hátt, en f>á er nóg annað til, ef maðurinn er vinnugefinn í orðs- ins fyilsta skilningi. Ef ungling- urinn t. d. hefði f>að hugfast, að nota f>ann tírna, sem hann er ekki að vinna fyrir peningum, að upp- fræða sig í einu eða öðru, f>á findi íann f>að út, að hann f>yrfti aldre að vera iðjulaus, né hafa ástæðu tii ið segja: “t>að er ekkert til a ger i“. Sá tími se.n hann eyddi í upj - fræðs'u á sjálfum sér, gefur af sér eins mikið eins og vinna fyrir aðra, sem til peninga er metin, og f>að, að hafa ekki dug og skerpu í sér til ið nota’ gefinn tíma á neinn annan hátt en f>ann, að slæpast á götum úti, hvort f>að er heldur karl tða kona, er ómenska. E>að, að piltar á tvítugs aldii þurfa að vera upp á föreldra sína kornnir með föt og fæði, er ó- menska. Að fullhraustir karlmenn liggi inni í rúmi, totti pípu sína og lesi í bókum og blöðum, á meðan konan sagar viðinn f eldfærin, f>að er ó- menska. Neita vinnu fyrir sæmilegu kaupi, en ganga í búðirnar og biðja verzl- unarstjórann um lán, f>að er ó- menska. Að hafa enga ákveðna, fast.a skoðun á nokkrum málum, en játa og samf>ykkja alt, sem aðrir segja, f>að er ómenska. Að standa í öilum félögum, sem maður hefir tækifæri til, en gera ekkert gagn neinu peirra, (eins og títt er með f>á, sem vilja teljast með mörgum félögum), pað er ómcnska. Að standa hjá og horfa á bróður f>inn barinn eða honum misboðið, en gera ekkert til að hjálpa, f>að er ómenska. Að róa undir, ■ en f>ora aldrei að koma upp á yfirborðið, f>að er ó- menska. Að tala vammir og skammir um náungann f>egar hann heyrir ekki til, en ætla að éta hann upp úr sméri, að honum viðstöddum, f>að er ómenska. Að nota sér neyð annara og vera útsetinn eftir svoleiðis tækifærum, f>að er ómenska. FRÍMERKI. Newfoundland, sem Englending- ar náðu fyrst yfirráðum á í Vestur- heimi, hefir nú, í minningu 300 ára fagnaðarhátíðar nylendunnar, gefið út einkennileg frímerki, er seinna munu sæta talsverðri eftirspurn. Eftir f>ví sem “Daily Mail“ seg- ir, eru frímerkin af ellefu mismun- andi tegundum, fremur stór og eins til fimtán centavirði. Öll frímerk- in benda á viðburði, sem átt hafa sér stað í nýlendunni, og myndir af iðnaðarlífi hennar. Eins ccnts frímerkin syna mynd af Jakob konungi, sem gefur John Guy frá Bristol, skriflega heimild til að stofnsetja nflendu í New- foundlandi. Þriggja centa frímerkin bera mynd af John Guy, sem stofnaði nylendu f>ar 1610. Fjögra centa frímerkin beramynd af seglskipinu “Endeavour“, sem flutti Jolm Guy vestur yfir hafið. 356 HEIMILISVINURINN. KONGUR LEYNILÖGREGLUM. 'Lofa þér að fara út hóðan, einmitt það, eftir að þú hefir smánað konuna loínal Nei, ég held ekki‘. Maðurinn þreif í gamla manninn og sveiflaði honum í kringum sig. ‘0, vægðu mér‘. ‘Nei, þú skalt deyja'. Alt af var framkoma mannsins jafn æðisleg og augna- ráðið voðalegt. ‘Dreptu mig ekki‘. ‘Þú ert dauðans maðurh ‘Ó, góða kona, láttu ekki deyða raig', bað gamli mað- urinn konuflagðið, er koraið hafði bonum í þessa klípn. ‘Dreptu hann ekki, Jón‘, bað konan og gerði sig mjúka. ‘Jú, ég skal'. ‘Ó, vertu miskutmsamur, hann er gamall maður'. ‘En haun hefir smánað þig, hann hefir gert mér skömm; hann verður að deyja1. ‘Láttu mig tala við hann eitt angnablik'. ‘Jæ-ja, talaðu við hanu'. Konan gekk að baki Brandons og hvíslaði í eyra honum: ‘Maðurinn miun er ósköp fátækur, bjódduhonum pen- 108a, þá lætur hanu þig fara‘. ‘Eg hefi enga peninga', svaraði gamli maðuriun. ‘Jú, jú, ég sá þig moð mikið af peninguur. Það voru ekki rnínir peningar'. ‘Gerir ekkort til', ‘Hvar eru þau?‘ ‘A skólanum'. ‘Eigið þér börn, sem eru svo gömul að þau gangi á skóla?' ‘Já‘. ‘Hvar er maðurinn yðari' Konan leit niður fyrir sig og reyndi að láta í Ijós blygðunarsvip og — liræðslu. ‘Haun fór út til þess, að útvega sér vinnu'. ‘Jæ-ja, ég skal borga yður eiun dollar', og gamlimað- urinn tók upp strauga af bankaseðlum og valdi úr eiun dollar, er hann fékk kouunni. Framkoma garala maunsius var eínkar eðlileg Og til- gerðarlaus, en sannleikurinn var, að moðan bann var að telja peningana, hafði hann nákvæmar gætur á konunui bak við gleraugun sín. Ilsnn þurfti ekki að sjá lymskulegu augun henuar og eldinn, er í þeim braun, er hún sá peningaua, til þess að staðfesta grun 6inn. Hann fóklc konunni dollarinn, er tók á móti honum og mælti: ‘Þér eruð elskulegur, gamall, góður maður, ég elska yðuv, þér eruð svo géður'. ‘Þér evuð falleg koua, og ég hygg að þér séuð góð kona‘, sagði gamli maðurinn sakleysislega. ‘Já, og ( okkar landi er það siðui, að þegar okkur er gerður greiði, þá kyssurn við góðgeiðamann okkar; óg ætla að kyssa yður, þér eruð svo góður'.

x

Gimlungur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Gimlungur
https://timarit.is/publication/184

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.