Gjallarhorn - 03.02.1911, Blaðsíða 4

12
OJALLARHORN.
V

-#-# # ♦ #-#-# # -#•-#■-#-# #-<
■-#■■■# ■#-#-# # # #-# # # •-#-#-♦-#
Akureyrarlíf.
i.
Skemtun í leikhúsinu.
Á sunnudagskvöldið fór eg inn í
leikhús, eins og margir aðrir, og ætl-
aði að njóta skemtunar þeirrar, er þar
átti að fara fram. Eg hafði ekki keypt
mér aðgöngumiða að skemtuninni, þar
sem eg hafði ekki ákveðið fyr en á
síðasta augnabliki, hvort eg færi eða
ekki. Eg hugsaði með mér, að eg gæti
»keypt mig inn við innganginn,* eins
og vant er, þegar um einhverja skemt-
un er að ræða í þessu húsi. Eg komst
fyrirstöðulaust upp á loft, og ætlaði
eg mér að fá sæti á svölunum. Eg
hitti dyravörðinn við dyrnar og spyr
hann, hvort eg geti ekki fengið »keypt
mig inn« á skemtunina bara í þetta
skifti. En hann svaraði, að eg geti
ekki fengið inngöngu, nema eg hafi
aðgöngumiða. Eg svara honum, að eg
hafi hann ekki, en vilji fá hann keypt-
an. Hann segir, að hann hafi þá ekki
til sölu hér, og geti eg því ekki fengið
inngöngu, segir jafnframt, að eg hefði
getað komið heim til sfn fyr um dag-
inn og keypt aðgöngumiða, ef eg hefði
ætlað mér að fara; vitaskuld geti hann
tekið við I kr. og sent mér aðgöngu-
miða á morgun. Eg læt mér þetta
nægja og býðst til að borga i kr.,
°g segb iner s^ sama, hvort eg
fái nokkurn aðgöngumiða eða ekki.
En hann svarar með ókurteisi, að það
sé alls ekki sama, og eg fái nú ekki
að fara inn nema eg hafi aðgöngu-
miða. Eg var þá búinn að fá nóg af
þessu og ætla að ganga burtu, en í
(því kallar maður á mig og segir, að
eg skuli ekki skifta mér af þessu og
koma bara inn. Eg ætlaði ekki að
láta það eftir dyraverðinum að ganga
meir eftir honum, en fyrir orð þessa
manns lét eg tilleiðast og vék mér
inn fyrir. Dyravörður ávarpar mig um
leið og segir, að það sé þá bezt, að
sjá eitthvað af þessari krónu. Eg rétti
honum 2 kr. pening. Hann segir, að
þetta sé ekki króna, en eg svara hon-
um, að það séu þó 2 kr. Hann svar-
ar aftur, að eg hefði getað borgað
með 1 kr. pening, svo hann hefði ekki
þurft að hafa ómak við að skifta. Eg
lékk þó loks I kr. til baka og var nú
kominn inn, og hafði þá leyfi til að
njóta þessarar skemtunar. Var eg nú
mikið »spentur«, að fá nú að sjá og
heyra. Þegar eg hafði beðið æði stund
var tjaldið dregið frá.
Maður kom fram og hélt ræðu um
tilgang þessarar skemtunar, og var
hún eitthvað á þessa leið: 15 menn
höfðu komist að þeirri niðurstöðu, að
heldur væri hér dauft og dýrðarlítið
í þessum bæ, og vildu þeir reyna að
bæta úr þvf. Höfðu þvf stofnað til
þess, að haldnar yrðu 6 skemtanir í
vetur og kostaði aðgangur að þeim
öllum 1 kr. fyrir manninn. Ekki var
frá því skýrt til hvers ágóðinn gengi,
ef nokkur yrði, en aftur á móti var
það tekið fram, að þetta væri svo ó-
dýrt, að fólk mætti ekki gera háar
kröfur, enda væri það undir fólkinu
sjálfu komið, hvort það skemti sér
eða ekki.
Nú byrjaði »ballið«. Það var þá
fyrst hornaflokkurinn, sem lék I eða
2 »mis!ukkuð« lög og var klappað vel
fyrir. Þar á eftir var lesið upp. Smá-
sögur fyrst. Ekkert var gaman að þeim,
enda illa lesið, og fóru nú sumir að
verða syfjaðir Mér varð litið niður í
húsið og sá hvar maður hafði lagt sig
út af á öxl konu sinnar, og skein
hvítur skallinn á honum, svo eg veit
ekki, hvort betur hefir upplýst salinn,
skallinn á manninum eða lúxlampinn,
sem þó var í góðu lagi í þetta skifti.
Þá voru lesnar nokkrar skrítlur, og
sofnuðu við það fleiri og fleiri. Svo
varð lítið hlé, en alt f einu korna
hornin aftur, og hafa þá víst margir
vaknað við vondan draum. Eftir þetta
varð ekki sveínsamt. Nú var tjaldið
dregið fyrir. Menn voru »spentir« fyrir
að vita, hvað nú kæmi, en það var
þá: 15 mínútna hlé. Mér fanst þetta
vera einna skemtilegasti þátturinn. Þar
á eftir var leikið lftið leikrit. Ekki
fékk fólk að vita hvað leikurinn hét
eða hver var höfundur hans, og ekki
var skýrt frá, hverjir væru leikendur.
Þó mátti þar þekkja Einar Finnboga-
son, sem lék þar með list, eins og
honum er lagið, líka lék þar Stefán
Stefánsson og gerði það fremur vel.
Hinir leikendurnir léku yfirleitt allir
illa.
Þegar þetta var búið þóttist eg vera
búinn að fá nóg fyrir krónuna, og fór
leiðar minnar, enda var mér sagt, að
nú væri ekki annað eftir en »böggla-
kvöld og ball á eftir.«
Hallvarður.
Tóm
sfeinoliuföf
kaupir
Carl Höepfners verzlun.
DE FORENEDE BRYGGERIERS
EKTA KRÓNUÖL.
KRÓNUPILSENER.
EXPORT DOBBELT ÖL.
ANKER ÖL,
Vér mælum með þessum öltegundum sem þeim
ín ustu
f
skattfríu öltegundum sem allir bindindismenn mega neyta.
MQ Biðjið beinlínis um:
ÍM D. De forenede Bryggeriers Öitegundir.
Fratnvegis verður tómum steinolíufötum veitt móttaka á þriðju-
dögum og fimtudögum, í hiisi hins danska steinolíufélags
á Oddeyrartanga, frá kl. 11 til 1; að færu veðri, sömu-
leiðis verður afhent steinolía á þessum tíma, og eru bæj-
armenn vinsamlega beðnir að nota þenna tíma, svo framarlega
sem kostur er á.
Munið eftir að hjá hinu danska steinolíufélagi eru til átta teg-
undir af steinolíu, svo par geta allir fengið steinolíu til hverra af-
nota sem vera skal.
Akureyri 10. janúar 1911.
Carl F. Schiofh.
PANTIÐ SJÁLFIR FATAEFNI YÐAR
beint frá verksmiðjunni. Stórkostlegur sparnaður. Hver maður getur fengið gegn eftir-
kröfu, burðargjaldsfrítt, 4 mtr. 130 cin. breitt svart, blátt, brúnt, grænt eða grátt, vel
litað fínullarklæði í fallegan og haldgóðan kjól eða útiklæðnað (Spadseredragt) fyrir
einar 10 kr. (%o pr. meter). Eða 3'A mfr. 135 cm. breiff svart, dökkblátt eða grá-
möskvað nýfízkuefni í haldgóð og falleg karlmannsföt fyrir að eins 14 kr. 50 aura.
Séu vörurnar ekki eins og óskað er eftir, þá verður tekið við þeim aftur. Þykk ullar-
mikil ferðateppi 2x3 al. að eins 5 kr. Gráleit hestateppi mjög þykk 2 x 2% al. að
eins 4 kr. 50 aura.
Aarhus Klædevæveri, Aarhus, DanmarK.
Landssíminn.
Frá 1. febrúar næstkomandi verður gjald fyrir almenn símskeyti
innan lands fært niður í 5 aura fyrir orðið, pó minst 1 króna
fyrir hvert skeyti.
Blaðaskeyti 2eyri fyrir orðið, joó minst 1 króna fyrir hvert
skeyti.
Innanbæjarskeyti 2'/2 eyri fyrir orðið, pó minst 50 aurar fyrir
hvert skeyti.
Símapóstávísanir, 1 króna fyrir hvert skeyti.
Upphæðina fyrir hvert skeyti skal ef svo stendur á færa upp
í næstu tölu sem deilanleg er með 5.
Aukagjald til einkastöðvanna sama og áður.
Við gigt, taugaveiklun, móðursýki, bleiksótt,
svefnleysi, steinsótt, magakvefi og mörgum
öðrum kvillum
er Kína-Lífs-Eliksírinn hið eina áreiðanlega nútíðarheilbrigðismeðal, og sem með að-
dáanlegum árangri hefir verið notað í mörg þúsund tilfellum.

þannig skrifar Oddur M. Bjarnason á Hamri við Hafnarfjörð: Eg hefi í mörg
ár þjáðst af magasjúkdómi meltingarskorti, nýrnasjúkdómi, og leitað árangurslaust
til margra læfna. Eg reyndi þá Kína-Lífs-Eliksír herra Waldemars Petersens, og eftir
að eg hafði tekið inn úr nokkurum flöskum, fann eg að þjáningarnar linuðu að mikl-
um mun.
GÖMUL KONA, 60 ÁRA, Sigríður Jónsdótfir, Laugarveg 31, Reykjavík skrifar:
Eg hefi þjáðst af magasjúkdómi og langvarandi hægðaleysi um rnörg ár, og leitað
læknishjálpar, en hið eina rneðal, sem komið hefir mér að verulegum notum, er Kína-
Lífs-Eliksír herra Waldeniars Petersens.
BRJÓSTVEIKI og TAUGAVEIKLUN. Guðbjörg Hansdóffir, Kárasfig 8, ReykjavíH
skrifar: Eg hefi í 2 ár þjáðst af brjósf- og faugaveiklun, og árangurslaust leitað margra
lækna, en eftir að eg hefi nú notað 4 flöskur af Kína-Lífs-Eliksír herra Waldemars Pe-
tersens, er eg hraustari en eg hefi áður verið um langan tíma.
Hinn ekta Kína-Lífs-Eliksír kostar aðeins 2
krónur flaskan. Fœst alstaðar d íslandi.
Gætið þess
nákvæmlega, að kaupa ekki Eliksírinn, fyr en þér hafið
sannfærst um, að flaskan sé útbúin með hinu lögákveðna
merki: Kínverji með glas í hendi, ásamt firmamerkinu: V.uldemar Pefersen, Fre-
derikshavn, Köbenhavn og merki ^‘p P” í grænu lakki á tappanum. Sé ftaskan ekki
þannig útbúin, er Eliksírinn fölsK, einskisvirði og ólögleg effirlíking.
PrentsmiBja Odds Björnssonar.