Höfuðstaðurinn - 21.12.1916, Síða 2

HÖFUÐSTAÐURINN
ziszm'íi'ssmmvm
HÖFUÐSTABURIM
hefir skrifst fu og afgreiðslu
hÍ!igh«i!s8træ'i 5.
Opin daglega frá 8—8 §|
I Útgefandmn til viðtals 2-3 og 5-6.
Ritstjórnar og afgr.-sími 575.
Prentsmiðjusími 27.
Pósthólf 285.
Höfuðsíaðurinn
kpstar 6 5 a u r a um
mánuðinn, fyrir fasta
jUtoöruw'.
sem e^\ ma\\u \)Æ sfeváseta-
\tv$u vata}föMw\lÆsMi3 9. \) m. oexBut
SeSVwtv IvosUt í a8 maa\a
smmniKafKKtntniff sfwftww -

HÖPUBSTAE UEINIT |
jg kemur út daglega, ýmist heilt |í
! blað árdegis eða hálft blað árdeg- Pj
■ is og hálft síðdegis eftir því sem
S ástæ^ur eru mrð fréttir og mikils- ff
|j verðandi nýjungar,
§má&tt^s\t\(|ar
kosta 2 Va eyrir orðið.
Skiiist í prentsmiðjuna, Ingólfs-
stræti 2, sími 27, eða á afgr.
blaðsins í Þingholtsstræti 5,
sími 575.
kaupendur. — Pantið
blaðið í síma J> 7 5
-----eða 2 7.-------
fastudaginn 22. desember 1916
\ Stökkv\5tö\\ttn\ \
Höfuðstaðurinn
er bezfa baCiB.
Hvergi er betra að auglýsa en í
Bréf og samninga
vélritar
Q. M. BJörnsson
Kárastíg 11
(Kárastöðum).
kl. 4-8 e. h,
Varaslðkkviliðsstjóiinn.
letur |ngimundarson.
»Höfuöstaðnum«.
»Höfuðstaðurinn« flytur alls konar
fróðleik, kvæði og stökur, og tvær
sögur, hvora annari betri.
Kaupið því
Höfuðstaðinn
Oamalt
Sínk og biý
kaupir Jón Sigurðsson járnsm.
Laugaveg 54,
Unnusta hermannsins
Norsk saga.
—-o— Frh.
— Þetta er undariegt, sagði hann
við sjálfan sig.' Hann dró hnífsinn
úr skeiðum og spretii bandinu frá.
— Silhuborðbúnaðurinn, æptu
þau hástöfum, sem einum rómi.
Hann týndi upp úr pokanum
hvern gripinn efttr annan, af þess-
um gömlu kunnugu munurn, sem
allir báru nafn Vilmers föður þeirra.
— Nú verður pabbi glaður,
hrópaði Ella, frá sér numin af
gleði. Það var eins og mig grun-
aði, bætti hún við, hálf hátt.
•— Hvað, spuröi hann.
— Ebbesen er ekkí þjófurinn.
— Af hverju dregur þú það ?
— Af því að bann hefði aldrei
farið að bera borðbúnaðinn hingaö
upp, heldur heim til sín.
— Hm. Það sannar ekkert, svar-
aði hann, en þó fór hann nú aö
efast um aö hér væri ait með feldu,
Hann batt nú aftur fyrir pokann
og reyndi að lyfia honum, en gat
það með naumindum.
Svo hljóp Ella niður að býli
einu litlu skamt frá og fekk þar
mann þeim til hjálpar. Ernst sagði
honum að pokinu væri fullur af
GrULLFOSS-cigarettur.
ÍTotið þær. Þeir sem yit hafa á segja að
það sé unim að reykja þær
Fást í
Levfs tóbaksverzlunum og víðar
TIL
H A.F NARFjARÐAR
fer bifreið kl 11, 2 og 6 frá Söluturnlnum eins og
að undanförnu.
Afgrelðsla f Hafnarfirðl er flutt til AUÐUNS
NI ELSSONAR
Pantið far f sfma 444 f Reykjavfk og f Hafnar-
flrði f sfma 27.
M. Bjarnason
Blómsturkarfan
er eflaust bezta jólagjöfin, sem til er handa börnum. Nokkur
eintðk fást í Bókabúöinni á Laugavegi 4.
HAl kaupendur »Höfuöstaðarins«, sem ekki fá blaðið með
skilum, eru beðnir að gera viðvart á afgreiðslunni, svo
hægt sé að bæta úr þvf. — Sími 575.
ýmiskonar steinum. Þeim tókst
með erfiðismunum miklum að koma
pokanum niður á veginn. Svo fór
maðurinn og sókti kerru, ók hann
síðan pokanum niður eftir, en syst-
kynin komu á eftir.
Niðri í dalnum mættu þau manni
sem var aö eltast við kú. Maður
þessi var nýtakaöur, eu svört skegg-
rótin var sýnileg niður ait andlitið.
Þegar hann sá pokann, nam bann
staðar og glápti á þau ósvíinislega
og heiftarlega.
— Það var einkennileg athygli
sem hann veitti okkur og farangri
okkar, sagði Emil.
— Það var ífkast því sem væri
hann þjófurinn, hvíslaði hún.
— Vitleysa, tók bróðir hennar
fram í.
Faðir þeirra var heima þegar þau
komu. Það má nærri geta, hve
hissa hann hafi orðið og um leið
glaður yfir að fá aftur hina stolnu
ættargripi, sem hann haföi álitið að
væru sér tapaöir aö fullu og öllu.
— Hverjum hefði nú getað dott-
ið það í hug, að F bbesen geymdi
gripina þarna, sagði hann háifhátt.
— Ebbesen, endurtók Ella, þú
heldur víst ekki að hann hafi kom-
ið þeim þarna fyrir?
— Jú, eg er ekki í neinum vafa
um það, svaraði hann, og leit undr-
andi til dóttur sinnar, hefði hann
viljað skila mér því góöfúslega,
hefði hann getað sparað okkur báð-
um mikil óþægjindi.
Hann haföi nú tekið alla gripína
upp úr pokanum og fór.
— Hm. sex skeiöar avnta, og