Höfuðstaðurinn - 11.03.1917, Side 4

HÖÍUBSTABOKISH
Smjörveröið.
Nú mun vera komið að því,
að feitmeti sé þrotið, hér í bæn-
um. það er að segja hið útlenda
smjörlíki. En ef feitarvöntun verð-
ur langvinn, verður það mjög
tilfinnanlegt fyrir allan þorra
bejarbúa.
Sagt er þó að eitthvað af ís-
lenzku smjöri muni vera fáanlegt.
En þó svo sé, mega víst flestir
vera án þess, vegna hins afar-
háa verðs sem á því er, — 4 kr.
kílóið og þar yfir.
Smjörlíki hefir verið með líku
verði, upp á síðkastið, sem ís-
lenzkt smjör var áður, þá það
var dýrast, 190 aura kílóið. —
þegar litið er á það, hve feit-
meti er þýðingarmikið fyrir alla, j
og þá einkum fyrir erfiðismenn,
er öllum ljóst að svo búið má
ekki standa.
það var, ef mig minnir rétt,
gefið í skyn í einu blaði hér,
ekki fyrir löngu síðan, að kaup-
menn hefðu komið á þessu háa
verði á íslenzku smjöri.
grunurinn um að eitthvað sé hæft i
þessu, styrkist heldur við það
að enginn hefir andmælt þessum
sögnum, sem hér er átt við.
Ef það er satt, að sveitamönn-
um hafi verið boðið svo hátt
verð fyrir smjörið, að útsöluverð-
ið hér hlaut að verða 4 kr. kílóið,
eða þar yfír, fæ eg ekki betur
séð, en slík frammistaða sé frem-
ur léleg. Og ef kaupmenn eiga
hér hlut í grautargerð, er vart
hugsandi að það séu þeir, sem í
kaupmannastöðu hafa komist úr
flokki bænda og afínara alþýðu-
manna.
En það hefir þó oft reynst svo,
að hafi einn eða annar komist
úr #kútnum“, hefir stundum virst
svo, sem minning liðinna tíma
hafi horfið í ginnungagap gleymsk-
unnar. — Og ekki er laust við,
að mörgum hafi þótt áhrif ófrið-
arins mikla gera nokkuð fljótt
vart við sig hér, þegar hann hófst.
Sennilega hefir tortrygnin þá feng-
ið byr undir báða vængi. —
Ef sá er nokkur, sem stuðlar
að því, að innlend nauðsynjavara
hækki í verði fram yfir það sem
þörf er á, finst mér að stjórnist
af sama hugsunarhætti og þeir
sem hafa lagt það ok á heiminn
er hann nú stynur undir.
þetta mál er svo þýðingarmik-
ið, að ekki má ganga fram hjá
að rannsaka hvort verð á íslenzku
smjöri, eins og það er nú, er
sannvirði. Og þessi rannsókn
verður að gerast án alls undan-
dráttar. — —
eitt sinn í þjóðhátíðarræðu, að
ekki væri hugsanlegt að matvæla-
| vöntun gæti átt sér stað hér í
framtíðinni. Gott væri að svo
yrði. En svart er framundan nú
sem stendur og veitir stjórn vorri
líklega ekki af að neyta allra
hygginda til að sjá landi og lýð
sómasamlega borgið.
Lýður.
Eg man ekki betur en Guð-
Og mundur landl. Björnsson segði
Þinglesin afsöl.
1. mars:
1. Einar Einarsson selur 27. f.
m. Svavar S. Svavars húsið
nr. 32 B við Hveríisg. fyrir
14300 kr.
2. Helgi Bjarnas. selur 21. f. m.
Ouðm. Jónss. húsið nr. 50 við
Njálsg. fyrir 10500 kr.
3. Stgr. Ouðm.ss. selur 2. mars
1915 húsið nr. 4 (Ásbyrgi) við
Kirkjustr. Bergi Rrósinkranss.
fyrir 35000 kr.
■ 4.-5. St. Ólafss. selur 29. júní |
1915 húsið nr. 114 við Lvg. j
B. Rósenkr. og Bj. selur það |
f aftur Tr. Ounn. fyrir4000 kr.
6. Kr. Þorl. gefur 12. þ.m. dótt-
ur sinni Valgerði 7a húsið nr.
Ó6 við Hverfisg.
7. Matth. Þórðars. selur 2. ág.
1916 firmanu O. Johnson & j
Kaaber hálft skipið »Skjold«
fyrir 15000 kr.
8. mars:
1. Bæjarstj. selur 1. þ. m. P. J.
Thorsteinsson 26 X 3 og 58 x 9
ferm. lóð við nt. 13 við Hafn-
arslr. fyrir kr. 5143,50.
2. H. Hafstein selur 27. f. m.
j bæjarstj. til breikkunar götu
137x7 ferm. lóð við Oiund-
arst. fyrir kr. 694,44.
, 3. Sam. Ól. selur 13. f.m. Jósaf.
Sig. lóöina nr. 3 við Rauðar
árst. fyrir 500 kr.
4. |ónas Jónasson selur 26. júrií
1916 Pípuverksm. hús og lóð
við Rauðarárst. fyrir 1200 kr.
5. Gjafasj. J. Arnas. selur l.þ.m.
Ól. Jónss. húsið nr. 6 við Bók-
hl.st. fyrir 2500 kr.
6. A. Obenh! selur 1. þ.m. Ág.Th.
hús og lóð við Orundarst. fyrir
9000 kr.
7. -8. Tr. Ounn. selur 22. f.m. Á.
Jónss. húsið nr. 114 við Lvg.
fyrir 3800 kr. og Árni gefur
aftur dóttur sinni Helgu húsið
sama dag.
Stnælki,
(Úr enskum blööum).
Allar loftskeytastöðvar á Spáni
á hér eftir að taka undir umsjá
ríkisins og á að stjórna þeim af
mönnum, sem stjórnin velur til
þess.
Frá Zurick kemur sú fregn, að
kenslu hafi verið hætt í háskólanum
í Vínarborg þann 29. febrúar. Er
það gert vegna þess, að sökum
kolaskorts er ómögulegt að hita
upp skólabúsin.
Frá Berlín er sagt að þar sé ný-
stofnað þýzk-írskt félag, og að í
stjórn þess sé meðal annara mikils-
metnir frar.
Prins Leopold af Prússlandi —
frændi keisarans — sem bætti her-
þjónustu sökum hjartabílunar, hefír
nú boðið sig fram sem sjálfboða-
liða, til þess að virina algenga
j vintiu í þjónustu n'kisins, þó ekki
! væri annað en að scpa snjó af
götunum.
Keisarinn hefir samt mótmælt því,
að prússneskur prins gerði svo lít-
iö úr sér að sópa snjó af götun-
um.
Odýrar brúkaðar bœkur, innlend-
ar og erlendar, af ýnnsu tagi,
fást jafnan í' Bókabáðinní á Lauga-
veg 4.
Skrifborðsstóll óskast til leigu
til 15. maí.
Fermingarkjóil til sölu með
tækifærisverði. Uppl. í Kirkju-
stræti 4 (uppi).
Útgefandi Þ. Þ. Clementz.
Prentsmiðja Þ. Þ. Clemnetz 1917
Fósturdóttlrln 168
— Vanalega reikaði hún fram og aftur
um skóginn eða þá hún var niður við sjó-
inn í litla bátnum, sem greifinn gaf mér.
— Er það satt, að hún hafi stundum
sungið vögguljóð og haldið hún væri að
hampa barni á höndum sér? Greifafrúin
kom naumast upp orðunum fyrir geðshrœr-
ingu.
— Já, það var ein af ímyndunum hennar,
vesalings Matthildar minnar.
— Og hver var orsökin til þess að hún
varð svona? stamaði greifafrúin.
— Æ, góða Oeorgina mín! hvernig get-
ur maður bygt nokkuð á óráðshjali sjúkrar
sálar?
— Þú vilt hlífa mér, Matthildur! — En
höggið er fallið — banasárið veitt. Eg
þekki orsðkina. — Faðir minn heyrði eg
segja það eitt sinn, að »mikið þyldi hjartað
áður en það brysti*. Hann vissi ekki að
eg heyrði þessi orð, en þau gleymast mér
seint, og þau hafa oft hljómað í eyrum mín-
um, en eg hefi aldrei, fyr en nú, fundið
sennleiksgildi þeirra. Og nú skal eg segja
þér nokkuð, Matthildur mín. Bréfin, sem
þessi óhamingjusama stúlka bar við hið
harmþrungna hjarta sitt, þau hafa frætt mig
169
um alt, —• opinberað méralt, þau hafafært
mig að því hyldýpi, sem eg hvorki get né
vil rannsaka — get ekki mælt dýpt þess.
— En, æ, það er eins óg eitraða gufu leggi
upp úr þessu djúpi sem sæki að sál minni
— með feigð og dauða.---------
Greifafrúin eingdist sundur og saman af
þungum krampakendum ekka.
Frú Ehrenberg þótti hörmulegt að horfa
upp á þetta, en gat þó ekkert að gert. Hún
vissi að slíkur stormur sem þessi, verður
ekki lœgður á annan hátt en þann, að hann
lægi sig sjálfur, þegar hann hefir eytt sín-
um eigin krafti.
Hún sat lengi hljóð.
— Farðu inn, Matthildur mín, og vittu
hvort Gabríel sefur enn þá, bað greifafrúin
um síðir.
Oreifinn svaf enn og laeknirinn sat við
sæng hans.
Heldur létti yfir greifafrúnni, er Matthild-
ur kom aftur og sagði henni þessar fréttir,
en svo sökti hún sér aftur niður í sorgar-
djúp hugsana sinna.
Þegar hún hafði setið þannig um stund,
kallaði hún upp yfir sig alt í einu:
— Þú nefndir hana Matthildi.
170
— Já, Georgína mín, hún hét það.
— En í bréfunum er hún nefnd Sigríður,
— Já, hún hét báðum þessum nöfnum.
Greifafrúin andvarpaði þungan,
— Nú mátt þú ekki yfirgefa mig, Matt-
hildur mín! Nú þarfnast eg þín meira en
nokkru sinni áður, ástar þinnar, hluttekn-
ingar þinnar og umhyggju get eg ekki án
verið, síst af öllu nú —. Eg vil að þú sjá-
ir um útför systurdóttur þinnar, færir hana
* í líkklæðin og þú skalt vanda þau eins og
föng eru á. Þú getur fengið hjá mér alt
sem þú þarft og þú skalt setja þyrnirósir í
hár hennar, því þær eru sönn mynd af lífi
hennar. Sjáðu til, þær eru fagrar, og ylma
og anga, en þær fölna og falla von bráðar
og þá-------þá er ekki annað eftir en þyrn-
arnir — þyrnarnir, sem særa og stinga von*
svikna hjartað.
— Oreifinn er vaknaður og spyr eftir
greifafrúnni. Það var Elísa sem inn kom
og flutti frúnni þessi boð.
Oreifafrúin stóð upp.
— Er eg svo Hk sjálfri mér, að eg geti
farið inn til hans? spurði hún lágt og strauk
hárið frá enninu.
i