Ingólfur - 02.07.1905, Síða 2

102
INGÓLFTTR.
[2. jvilí 1905]
í austur og vssíur um allan bæinn,
og leitið fyrir yður, þér muuuð ailtaf
koma aftur i vefnaöarvörubúöina að
„INGOL.FSHVOL,I“, og Þ.,
Mest og bezt og odýrast úrval af allri vefnaðarvöru.
að ónýta járnbrautabrú með dynameii
(sprengitundri ).
Leynilögreglumaður og strœtislög-
reglumaður voru skotnir til bana í
Varsjá í gcer. Morðingjarnir kom-
ust undan.
Yale-háskólinn vann sigur á Harvald
í áttcering kappróðri; munurinn þrír
fjórðu úr bátslengd.
Alþingi sett.
Þrír Estrúpsliðar forsetar — Vel byrjað.
Alþingi var sett í gær. Þingirenn gengu
úr aiþingishúsÍQU út i dómkirkjuna kl. 12
Séra Árni á Skútustöðam tilaði þar.
Síðan var gengið inn í alþingiasalina og
og rannsökuð kjörbróf. Var viðurkent,
að ekki væri rétt að skifta kjördæmi
Reykjavíkur niður í deildir á þann hátt,
sem gert var við síðuatu koaaingu.
Þrátt lyrir þið var «a/'aþingmaðurinn
öuðm. Björnsson tekinn gildur.
Nefnd var sett til þess í annað sinn að
athuga, hvort hr. Guttormur Vigfúason
væri iöglega kjörinn á þing ogsitur hann
þ»r nú tii bráðabyrgða.
Þvi næst var gengið til kosninga :
í sameinuða þingi var hr. Eiríkur Briem
kosinn forseti.
í neðri deild var forseti hr. Magnús
Stephensei?.
í efri deild hr. Július Havsteea.
Til efrideildar voru kosuir:
Jóhannes Jóhannesson og
Sigurður Stefánsson, í viðbót við þá
sem eru þar áður.
Hraöskeyta tilboö,
Um síðustu helgi komu king?.ð tveir
menn til þess að leita samninga við al-
þingi um loftskeytasamband við útlönd.
Frá Marconi-félaginu kom hingað Mr.
Capito umboðsmaðúr með fullu umboði
tiJ þese að somja við alþingi, býður hjnn
betri kjör en áður hafa þekst frá því
félagi.
Einnig er hingað kominn erindreki frá
hinu heimsfræga félagi Siemens & Hajske
i Borlín. Það féiag er hið öflugasta féiag
í heimi, er býr til allskouar rafurmagrts-
áhöld. Býður erindvekinn oss samband frá
Noregi (og Færeyjum millistöð) til íslands
og allra fjögra kaupstað.anna á þennan hátt:
Það á að kosta alis ekki nærri því
800,000 kr., keidur að eins
um 660,000 kr.
Enn f;emur hsfir hann ge t vandlega
áætlun um rekstiirskostnaðinn urn árið,
þar með viðh ild, hann vill verða hjá bonum
um 50,000 kr.
En þá fáum vér allar tekjur af sambandinu.
Veðfé fyrir tryggilegu sambandi m. m.
býður hann í hverjum stórbanka í heimi er
vill.
Jafn gleðilegum tíðindum og glæsilegum
hefir e n g i n n átt von á.
Óhollustan í lærða skólaimm.
Um langan tíma hefir ekki heyrst nema
ein einasta rödd um það efni; það er eins
og þar sé alt eins og það á að vera og
þjóðina varði ekkert uui, hvað þar fer
fram. En það er öðru nær en svo sé;
ástandið þar er, ef til vill, bágbornara en
nokkru sinni áður, og það er ábyrgðar-
hluti fyrir fjárhaldsmenn pilta og aðra
þá, er til þekkja og eigi er varnað máls-
ins, að vilja ekki, eða þora ekki að gjöra
vart við óhollustuna.
Dæmalaust urðum við glaðir, allir sem
nokkuð hugsuðum um skólann, þegar við
vissum að hann fengi nú loksins nýjan
rektor, nýja reglugjörð, nýja stjórn. En
hvað við hlökkuðum til og þóttumst hafa
himin höndum tekið! Nú átti engin harð-
stjórn að vera. til framar, og engin óstjórn,
engir daglegir vitnisburðir, engar nótur,
engin hlutdrægni, í stuttu máli ekk-
ert það, er áður hafði eitrað skólalífið.
Að vísu setti marga hljóða þá er það frétt-
ist, hverja stjórnin hafði sett í embætti
’við skólann, en þá er skóli var settur í
haust, voru þó allir skólapiJtar og vanda-
menn þeirra gláðir og vongóðir og á einu
máli um það, að nú mætti engin snurða
koma á eindrægnisbandið í skólanum.
Þess vegna hafa þeir í lengstu lög reynt
að forðast vandræði, og það vita líka all-
ir, sem vilja vita það, að þeim er ekki
að kenna um ástand skólans,
En hvernig stendur þá á því, að sam-
búð pilta og kenaara er eins ill og þá
er hún hefir verst verið, og óánægjan
með skólastjórnina fullt eins rík og nokkru
sinni áður? Því mun eg leitast við að
svara.
Þess væri full þörf, að minnast greini-
lega á hina nýju reglugjörð skólans, en
það yrði oflangt mál, að tína hér til jalt
það úr henni, er orðið hefir, og hlýtur að
verða, ágreiningsefni og óánægju, enda
vænti eg, að þess verði eigi laugt að bíða,
að á það verði minst sérstaklega. Þess
eins nægir að geta, að hrnni er beitt þann-
ig, að nú eru piltar reknir miskunnar-
laust úr skóla fyrir smásyndir, sem jafn-
vel kennarar játa að ekki hefðn kostað
nema eina litla nótu samkvæmt gömlu
reglugjörðinni, og þótti hún þó ckki frjáls-
leg. Sumir piltar, sem áttu þessa með-
ferð í vændum, hafa orðið fljótari til bragðs
og flúið skólann á miðju skólaári.
Sumum þótti rektor ólsen ekki frjáls-
lyndur maður í skólastjórn sinni. Hann
lét þó ávalt meira hlut skólapilta ráða
því, hvenær þeim yrði veitt mánaðarleyfi.
Þetta þótti núverandi skólastjórn of frjáls-
legt, og tók af piltum allan tillögurétt um
það mál. Ólsen lét einnig pilta sjálfa
kjósa sér umsjónarmenn. í vetur gjörði
skólastj. tilraun til þess að brjóta bág
við þá venju. Þetta er nú til marks um
frjálslyndi skólastjórnarinnar.
Þá er viðbúð kennara við pilta og
kenslan sjálf. Eg skal færa til dæmi;
það þýðir ekkert að bera á móti þeim,
því að þau má sanna með vitnum, hve-
nær sem þörf gjörist: Kennari segir við
heilan bekk: „Þið eruð svín skólans,
svín, svín!“ Sami kennari viðpilt: „Jeg
skal gefa þér á kjaftinn, svo þú liggir".
Þó er sambúðin við þenna kennara slysa-
lítil og má kalla að hann komi sér vel í
samanburði við annan kennara. Sá kenn-
ari gjörir sér að skyldu að styggja pilta
í viðræðum sínum, því nær daglega. Einu
sinni bað piltur hann um að mega fá sér
að drekka. „Haldið þér kjafti“, segir
kennarinn. Annað sinn segir piltur: „Eg
kannast eigi við að hafa komið dónalega
fram hér“. „Og þér gjörið það nú hvar
sem þér eruð“, sagði kennarinn. Ekki
veit eg, hvað spillt getur ungum sálum
og vakið hjá þeim reiði og hatur, efekki
þctta. Ætli góðir foreldrar tali þannig
við böru sín? Ætli þeir vilji láta tala
þannig við þau? Um kensluna sjálfa er
það að segja, að þar er alt í gamla horf-
inu, þar sem bezt þykir ganga, annar-
staðar verra. Alltaf hlýtt jafnmikið yfir,
en jafnlítið gjört til þess, að lífga kensl-
una og gjöra hana aðlaðandi. Það mátti
líka við því búast, að ný reglugjörð með
gömlum kennurum yrði eins og nýtt vín
á gömlum belgjum. Þó tekur kenslan í
eðlisfræði og stjörnufræði útyfir. 1 allan
vetur hafa piltar verið að jagast um það
við kennarann, að fá að sjá verkfæri þau,
er keypt hafa verið fyrir skólans fé, og
ætlast er til að notuð séu við kennsluna.
Hann hefir jafnan farið undan í flæmingi
og sagt, að þau kæmu bráðum þangað til
í seinustu kenslustundinni í 6. bekk; þá
þvemeitaði hann. Og þegar hann var
spurður um ástæður fyrir því, svaraði
hann:, „Þið hafið ekki hegðað ykkur