Alþýðublaðið - 29.05.1963, Blaðsíða 2

•Mrtjönr: Giáll J. Astþórssor (áb) o» Bcnedikt GröndaL—ABstoðarritstjórl
BJOrgvln GuCmundsson - Fréttastjórl: Slgvaldl Hjálmarsson. — Simar:
M SOð — 14 301 — 14 903. Auglýsingaslml: 14 906 — ABsetur: AlþýðuhúslB
«- Bren'smiSja A!þý Bublaðsms. Hverfisgötu 8-10 — Askriftargjald kr. 65.00
| 4 aaánuB.. 1 luaasulu kr. 4 00 eint. tltgefandi.- Aiþýðuflokkurinn
MANNJÖFNUÐUR
MAGNÚS KJARTANSSON Þjóðviljaritstjóri
ílutti ræðu á kommúnistafundi hér í Reykjavík
síðast liðinn sunnudag og valdi henni fyrirsögnina:
; Að vera Íslendingur. Birti hann þetta xnál í blaði
, sínu 1 'gær ásamt mynd og þykist bersýnilega góð-
: ur af frammistöðunni.
I
Boðskapur Magnúsar gengur helzt út á það,
. að Gylfi Þ. Gíslason menntamálaráðherra sé ekki
i nógu góður íslendingur. Rangfærir Þjóðviljarit-
, stjórinn í því sambandi ræðu þá, sem menntamála-
; ráðherra flutti á afmæli þjóðminjasafnsins í vetur,
i slítur hana og rífur og leggur svo út af henni að
j vild sinni.
Stundum verður minnimáttarkenndin að eins
konar mikilmennskubrjálsemi, og þeirrar
I hneigðar mun gæta í afstöðu Magnúsar til
Gylfa Þ. Gíslasonar, þó að hann sé annars vel
j gefinn maður. Magnús finnur til þess, að hann
er talinn einn auðsveipasti þjónn heims-
kommúnismans á íslandi og svo snúningalip-
ur, að hann skiptir brosi sínu og ást sinni jafnt
rnilli Krústjovs, Maós og Castrós. En senni-
lega líður honum illa undir niðri. Kannslci
finnur hami til samvizkubits? Minnimáttar-
'kenndin leynir sér minnsta kosti ekki. En
Magnúsi dettur engan veginn í hug
að gera málið heiðarlega upp við
sig og aðra. Hjann fellur þvert á móti
í freistni þeirrar mikilmennskubrjál-
semi að ætla að telja þjóðinni trú um, að hann
sé meiri og betri íslendingur en allir aðrir. Þar
með er sá vandinn leystur. Og mun nokkur
efast um sannleiksgildi þeirra orða, sem
Magnús Kjartansson lætur sér um munn fara
1 á kommúnistasamkomu undir fundarstjóm
Bryndísar Schram? Fyrr mætti nú vera ó-
j svífnin!
j Og 9vo þekkir Magnús Kjartansson mann, sem
j er auðvitað miklu meiri og betri íslendingur en til
j dæmis Gylfi Þ. Gíslason, allt að því jafnoki Magn-
úsar sjálfs í þjóðrækni og föðurlandsást. Sá heitir
j Þóroddur Guðmundsson og orðaði forðum fyrir
hönd kommúnista spurninguna frægu, hvað hann
I varðaði um þjóðarhag. Hann fær vitnisburðinn í
Þjóðviljanum í gær, en tilefnið er ræða, sem Þór-
oddur flutti á Akureyri sama daginn og Magnús
har á sig lofið. Þjóðviljinn segir um frammistöðu
Jþans: „Ræða Þórodds þótti afburða snjöll og fjall-
aði um sjálfstæðismál þjóðarinnar og markaðist af
þersónulegu uppgjöri við bernámsflokkana“.
Þannig töluðu tvær frelsishetjur sama daginn,
önnur hér syðra, hin fyrir norðan — Magnús
Kjartansson og Þóroddur Guðmundsson! Ætli fóst
urjörðin hafi ekki iviknað?
Glæsilegur — Mjúkur — Hentugur — Endingargóíur
GANTEX
TÍZKUHANZKINN
Veitið viðskiptavinum yðar góða þjónustu með því
að bjóða þeim eingöngu rúmenska GANTEX hanzka,
Við framleiðum þá bæði úr lambskinni (nappa, glasé
og sútuðu) og úr svínaskinni.
GANTEX
RÚMENSK FRAMLEIÐSLA
ÓFÓÐRAÐIR
ULLARFÓBRAÐIR
SKINNFÓÐRAÐIR
Ú tf ly t j endur:
■ROMANOlfxPORT
4 Piata Rosetti — Bucharest, Rumenia
Símnefni: ROMANOEXPORT — Bucharest
HANNES Á HO
mdBBgalM
i ic Alitaf áhorfandi.
i ic Nú kýs ég Alþýðuflokkinn.
if Hann vill ekki Framsókn í stjórn.
+ Nokkrar fyrirspurnir frá borgara.
........................................................................
S.G. SKRIFAR: „í pistlum þín-
um birtist liugleiðing írá göml-
um manni, sem dvalizt hefur er-
lendis og er nýkominn til lands-
ins. Finnst manninum erfitt að
átta sig á stjórnmálum okkar, og
cr það að vonum — Við skiljum
þau ekki r.ema stundum. Sjaldan
hefur verið jafn erfitt að átta sig
á þessu og nú. Við vitum öll, að
talað er um viðreisn og viðrelsnar-
stjórn, en við getum ekki öll séð,
að þetta hafi verið komið í rúst.
Stjórn Alþýðuflokksins undir for-
yslu Emils Jónssooar, stóð sig
ágætlega og hefði áreiðanlega ver-
ið öllum fyrir beztu, hefði hún
fengið ein, með hlutleysi og stuðn-
ingi, að halda áfram sínu þjóð-
þrifastarfi. Að vísu var þá ekki
alltaf verið að glamra með stór
orð, en það var unníð í kyrrþey
að vandasömum úrlausnarefnurn.
NÚVERANDI RÍKISSTJÓRN
hefur setið við völd i nær þrjú ér,
en gengisfelling hefur vorið gerð,
og margir tala um, að gengið á
krónunni verði enn fellt. — beir
eru þó margir sem efa það. Fyrir
okkur — almenning — skiptir
ekki miklu máli, hvað mennirnir
heita eða hvaða flokkur stjórnar,
kommúnista tek ég þó undan, þeir
hafa annarleg sjónarmið og hættu-
leg. Við þurfum að liafa duglega,
heiðarlega, réttsýna cg úrræða-
góða framkvæmdamenn við gtjórn
alls staðar — ekki aðeins í ríkis-
stjórn, þótt þar skipíi það mestu
máli. Ráðherrar okkar verða allir
að berá hug heildarinnar fyrir
hrjósti, en ekki síns flokks eða
einhverrar liagsmunak’iku.
OKKUR FINNST, að ráðherrar
megi ekki misnota völd sín við
embæt/Ssvéjlingar, svo að eitt-
hvað sé talið, en þetta gerist.
Okkur finnst ekki hægt að lælcka
gengið en lengja vinnudaginn, en
nú er svo komið, að lengri vinnu-
. dagur en á íslandi mun hvergi
fyrirfinnast .á byggðu bóli. Ég á
ekki við vinnu sumra í föstum
stöðum, heldur allra þinna. Eiuu
sinni. yar bönnuð þræla- og lielgi-
■ cíágavinná, aíðan var liöcnuð
barnavinna og næturvinna. En nú
er þetta að ganga aftur.
NÁTTÚRUEEGA GETUR þetta
ekki gengið svona lengi. I'ólkið
grípur til sinna ráða. En hvcr eru
þá úrræðin? Er þetta ekki allt
að fara úr böndum? Hækkar ekki
kaupið og. eru atvinr.urekendur
ekki að bjóða í fólkið? Eru at-
vinnurekendur ekki með innbyrð-
is skæruhernað og yfirbjóða hver
í kapp við annan? Allt á að gera
strax. Eða geta atvinnuveitendur
greltt miklu liærra kaup en liing
að til hefur verið talið fært? Úr
þessu fæst víst skorið bráðum.
ÚRRÆÐIN ERU ekki mörg, en
þó skal bent á eitt — Uklega það
eina, sem að gagni má verða, ef
rétt er á haldið en það er sparn-
aður á öllum sviðum. — ekki að-
eins hjá ríki og bæ, heldur og
öllum einstaklingum og fyrirtækj-
um. Það er ekki vinsælt að tala
um sparnað, en það er nú bók-
staflega lífsnauðsyn ,ef vel á að
fara. Við getum ekki haldið áfram
endalaust að eyða og spenna, vera
í sífelldu kapphlaupi j-vitleysunni.
‘ NÚ ERU KOSNINGAR fyrir
dyrum — Hvern á ég að kiósa?
Eru þeir ekki allir eins? Litiil er
munurinn stundum. Sjálfstæðis-
menn taka hvert stefnumál Al-
þýðuflokksins upp á sína arma, og
togarar útgerðar borgarinnar heita
eftir forystumönnum Sjálfstæðifi-
flokksins — lengra komast þeir
ekki í bæjarútgerðinni. Þeir fylgja
öllum málum Alþýðuflokksins,
stundum strax, stundum eiðar en
alltaf að lokum. Þeir sjá sem er,
að þetta eru allt mál fólksins.
EF KOSNINGARNAR fara þann
ig, að Alþýðuflokkurínn tapar, en
Framsóknarflokkurinn vninur á
þá geta Sjálfstæðismena gert eam-
vinnu við Framsókn. Þarna er mik
il hætta á ferðum, sem öll alþyða
manna verður að vera á verði gegn
Þeir eru fieiri en ég, sem finnst
að forysta Alþýðufloklcsins hafi
siundum skort hugkvæmni. Að
vísu hafa ágætismenn verið valdir
— En hvar er fólkið? ílvers vegna
er það ekki með? Eitthvað meira
en lítið hlýtur að vera að —ástæð
una verðum við að vita.
BARÁTTUMÁUIN GÖMI.U eru
orðin að veruleika — og fólkið
er fljótt að gleyma. En uý -baráttu
mál verður að bera íram, áhugl
Framh. á 12. síðE
Óskum eftir að ráða vana PLÖTUSMIÐI og RAF-
SUÐUMENN til stálskipasmíða.
Stálskipasmí$|an h.f.
Kópavogi Sími 38260.
29. maí 1963 -- ALÞÝÐUBLAÐIÐ