Alþýðublaðið - 01.06.1963, Side 10

r ^lll,IIIHHHM»IIM«MHI,„,IMM„MMMHMMM„HHIIM„HUI„,lllllll„lHII„HI»l„mi„l„„MHHMMI„„lll„l,UI„HIM„HI„„«„„„„l„„„»»,„„M„l, t,A
........................ ^ ,
Bezta öryggið gegn afleiðingum slysa
SENDUM
sjómönnum
Leitið upplýsinga um hentuga íj
Hjá Tryggingastofnun ríkisins gc“ ' ypt:
Almennar sl| str/ggingar
Farþegatryggingar
í elnkabífreiSum
Ferðatryggingar
Tryggingastofnun ríkisins
Slysatryggingadeild, sími 19300.
fyrir yður.
* ►
► ►
* *
og
aðstandendum
þeirra
beztu
kveðjur
r
a
SJÓMANNADAGINN
★
Bæjarútgerð Reykjavíkur
iiiiiiiiHiiitiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitfmiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiriiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiii
11111111111111111111111111111111111111111111111111111111111 iiiiim^*
'u |iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimmiiíimiiS-iiiiiiiiimiiiii|iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimimirmimiiim|i
imimimiiiiitiiiiiiiiiiiiliiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiium'i*,
Rafgeymar
Allar stærðir rafgeyma fyrir vélbáta.
Fást á öllum útgerðarstöðum landsins.
^t«mm»HaH»»MmiiimiimmmmimimiHiiiiMiiiitiimmmmimiiimimmmmmmmmiiimimmiHtMiH-w<MfF
1,0 1. júní 1963 — ALÞÝÐUBLAÐIÐ
Baráttunni verður að halda áfram
Framhatd af 1. síðu.
unar landsins. Þess vegna hlýtur þjóðin öll að fagna
og gleðjast á Sjómannadeginutn.
Þegar við ræðum um fiskveiðar og sjómenn má
ekki gleyma hlut þeirra, sem í landi eru. Á undanförn-
um árum höfum við gert okkur ljóst hve fiskirannsókn
ir gegna veigamiklu hlutverki. Áður fyrr varð síldin
ekki veidd, nema hún kæmi upp á yfirborðið og væri
í vaðandi torfiun. Nú er hægt að veiða hana með full-
komnurn leitartækjum og djúpum nótum, þó hún sjá-
ist hvergi. Þá hafa fiskifræðingamir okkar fylgst með
göngu síldarinnar, og án þess að kasta rýrðu á nokk-
um mann, er óhætt að segja, að þeir hafi fundið síld
þar sem engin hafði búist við henni. Þess vegna væri
ekki úr vegi, að fiskifræðingamir yrðu heiðursgest-
ir dagsins.
Yfirleitt hafa hátíðahöld Sjómannadagsins verið
vel sótt, en ugglaust hafa hinir fyrstu sjómannadagar
einkennst meira af baráttumálum stéttarinnar. En
samheldnin og baráttuhugurinn verður ávallt að vera
fyrir hendi, og sjómenn verða að standa ömggan vörð
um þann árangur, sem náðst hefur;
- Til gamans •
Að venju fóru ljósmyndarar og
blaðamenn um borð í skemmti-
ferðaskipið ti lað leita að þekktu
fólki. Fyrsta kona nsem þeir
hittu, var sú fegursta, sem þeir
höfðu nokkru sinni séð. Þeir kró-
uðu hana af og spurðu hana að
nafni. Konan brosti fallegu brosi
og sagði:
„Hvaða máli skiptir það. Hver
hefur áhuga fyrir því?“
„En megum við taka myn daf yð-
ur?“ spurðu ljósmyndararnír.
„l>að hel dég ekki,“ sagði konan.
„Þið kærið ykkur ugglaust ekkert
um mynd af mér, þegar ég heí eagt
ykku rhver é ger ekki.“
„Hvað eruð þér ekki,“ sögðu
blaðamennirnir undrandi.
„Já, hvað er ég ekki,' ‘endur-
tó kkonan. „Ég hef ekki skilið við
manninn minn, og ég ætla mér
ekki að skilja við hann. Ég ætla
ekki að eyða sumarfriinu mínu við
Ríveruíuna. Kjóllin nmin ner ekki
eftir nýjustu Parísartízku. Ég hef
ekki haft með mér nein sérkenni-
leg dýr. Það að é ger ekki leik-
kona hafið þér þegar uppgötvað.
Og að lokum myndi ég ekkert kæra
mig um að sitja með krosslögð
hnén fryrir framan ljósmyndara.“
Blaðamennirnir hurfu snarlega
í burtu.
llllllllilllHHIIIIIIIMIIIimillllHlillllllllllllllllllllfllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllHI i|||lllllllllllllllllllllllllllllll|lllllllllllllllll|lllllllllllllllll,lll„||„„ll„|||„||||||||||„|