Lögrétta

Tölublað

Lögrétta - 23.03.1910, Blaðsíða 1

Lögrétta - 23.03.1910, Blaðsíða 1
Aígreiðslu- og innheimtum.: ARINBJ. SVEINBJARNARSON Laugavea: 41. Talsími 74. Ritstjóri ÞORSTEINN GISLASON Pingholtsstræti 17. Talsímí 178. M 16. Reykjavík 33. mars 1910. 'V'. árg. I. O. O. F. 91325872 áríðandi. Forngripasafnið opið á sunnud., þriðjud. og fimtud. kl. 12—2. Lækning ók. í læknask. þrd. og fsd. 12—i. Tannlækning ók. (í Pólthússtr. 14) 1. og 3. md. í mán. 11—1. Landakotsspítali opinn f. sjúkravitj. 10 —12 og 4—5- . íslands banki opinn 10—21/* og 5V2 7- Landsbankinn 10^/2—2T/*. Bnkstj. við 12 I. Lagaskólinn ók. leiðbeining I. og 3. ld. í mán. 7—8 e. m. Landsbókasafnið opið hv. virkan dag kl. 12—3 og 5—8. HAFNARSTR’ I7'I8I920 2I-22‘K0LAS 1-2' LÆKJAKT |Z • REYKJAVIK • Hveiti, margar teg. Rúsíu- ur og Sveslijur, sjerstaklega góðar kardemommur. Súkku- laði. Sítrónolía. Eggjapúlver og yfir höfuð alt mögulegt til bökunar. Syltetöj, mjög margar teg- undir. Hiðursoðnir ávextir, margar teg. Kex og kökur, ótal teg. Allar mögulegar nýlendu- vörur. Allskonar grænmeti þurkað. Niðursoðinn Fiskur og K-jöt, í öllum tegundum. ikinke, iíðuflesli, Pylsur, Ostar, fjöldi tegunda. Vindlar, mjög margar teg. í lU, lh og l/i kössum. Kigarettur, rnargar teg. Mlunntöbak í smápökkum — mellem, skipper, smal, zwitzer, lady twist. Aeftóbak í bitum og skorið. Kaffi, brent og óbrent, annálað að gæðum. Allskonar S V K V fí. Alt lÖXDIJÐlJiTU AÖItlJll, en þó nieð sama verði og jafuvel ÓDÍitAIU en annarstaðar. Lárus Fjeldsted, Yflrrjettarmálafœrsluinaður. Lækjargata 2. Heima kl. 1 1 — 12 og 4—5. Húðuqler °»1kf.er Jil ZOÉGA, Dest ao Bankastr |4 ......—= kaupa hjá Taistmi 128. EGG og Appel$íaur koma með »BOTNÍU(( nú í vikunni í versluu Jes Zimsen. Jón Ólafsson alþm. og' fyrverandi ritstjóri varð sextugur 20. þ. m. Björgvinarbrauliti. Hinn 27. nóv. síðastliðinn opnaði Hákon Noregskonungur járnbraut milli Kristianíu og Björgvinar til al- mennings nota, sem kallað er, með mikilli viðhöfn. Járnbraut þessi er afarmerkileg fyrir þá sök, að hún liggur yfir tjöll og firnindi, stórkost- legri og viðfangsverri en dæmi eru til að járnbraut hafi verið lögð yfir áður. Lengd brautarinnar er 492 kíló- metrar, eða ámóta og póstleiðin gamla, landveg frá Reykjavík alt norður að Reykjahlíð við Mývatn. Þar af eru 58 km. Kristjaníumegin eldri braut, og Björgvinarmegin var 107 km. löng braut mjósporuð, sem nú var breikkuð og endurbætt; 327 km. voru bygðir að nýju og kostuðu 42 miljónir króna. Það er ekki lít- il upphæð, en þó má turða heita að hún skyldi ekki verða meiri, að dæma eftir hinum feykilegu örðug- leikum, sem hjer þurfti að yfirstíga. Árið 1870 var fyrst stungið upp á að byggja braut þessa, en margir voru þá á móti henni og hjeldu því fram, að hún hlyti að verða tept af snjó allan veturinn. Samt var lands- lagið kannað þá næstu árin á eftir, til þess að fá vitneskju um, hvort mögulegt væri að finna færa leið brattans vegna. Árið 1875 var á- kveðið að byggja mjósporuðu braut- ina áður nefndu, frá Björgvin til Voss, og var hún fuligjör 1883. Árið 1884 var byrjað að mæla árlega snjóalögin uppi á fjallgarðin- um, og veðurathugunarstöðvar voru settar á efstu bæjum báðum megin. Þessum ransóknum var haldið áfram í 5 vetur, og jafnframt voru gerðar mjög víðtækar landslagsmælingar öll árin 1884—94, til þess að finna hver leiðin væri heppilegust af þeim hinum mörgu, sem komu til mála. 1894 ákvað svo Stórþingið að byggja brautina. Að austanverðu, Kristjaníumegin, er hallinn nokkurnveginn atlíðandi, og varð því alt auðveldara þeim megin. Þó þurfti á einum stað að grafa út 300 þúsund teningsmetra í hálsi einum milli tveggja dala, og á öðrum stað eru klettagöng ein 2300 metrar að lengd, og samtals eru á eystri hlutanum 59 jarðgöng, að lengd samtals 9506 metrar. Þar eru og margar stórar brýr, hin lengsta 215 metrar að lengd, Hæst kemst brautin uppi hjá Taugevand, 1301 meter eða 4150* fet yfir sjávarmál. Þar eru jöklar alt í kring, og ís leysir ekki af vatninu fyr en í september, og stundum leysir hann ekki sumar- langt. Vegalengdin yfir fjallgarðinn sjálfan er 100 kílómetrar. í hlíðunum að vestanverðu tók þó út yfir með örðugleikana. Bærinn Björgvin stendur á afarstórum skaga, milli Sognefjord (Sognsær) að norð- an og Hardangertjord að sunnan. Milli fjarðarbotnanna eru um 30 km. þvers yfir, en svo ganga þröngir og djúpir dalir upp frá fjörðunum beggja vegna, og á milli dalbotn- anna er að eins 12 km. breiður fjallarimi, fullur af jöklum. Var því ekki um annað að velja, en að leggja brautina eftir brúnunum fyrir ofan annanhvorn dalbotninn, hvorki hægt að víkja tii hægri nje vinstri. Á þessum vestri hluta fer brautin gegnum 119 jarðgöng, að lengd samtals 27,176 metra. Lengst eru klettagöngin við Gravehals, 5311 metrar. Það tók 10 ár að bora þau, og kostaði það verk um 3 miljónir króna, eða 565 kr. hver meter, og þykir það ódýrt, því að bergið var afarhart. Annars er tal- ið að í hinum smærri jarðgöngum hafi hver meter kostað um 254 kr. Þarna vestan í fjallgarðinum ligg- ur brautin á einum stað utan í snarbrattri fjallshlíð. Á 5 kílómetra löngu svæði þótti þar svo hætt við skriðum og snjóflóðum, að ekki var talið gerlegt annað en láta fjallið sjálft hlífa brautinni, og er hún því lögð í göngum, en víða eru göt á göngunum út til hliðar, af því að þau liggja alveg utan í hlíðinni, og geta ferðamenn þá sjeð úr járn- brautarvögnunum út um götin. Litlu neðar í hlíðinni þykir útsýni svo fagurt á einum stað, þar sem braut- in er ekki í göngum, að þar eru allar farþegalestir Játnar staldra við svo að ferðamenn geti litast um. Þar sjer út yfir Flaamsdal, sem gengur upp frá Sognsæ, og er járn- brautin grópuð í einn hamravegg- inn, en við rætur hans, 1000 fetum lægra, sjest straumhörð S og akrar og hds fram með henni. Einir 10 kilómetrar af brautinni um þetta *) Það er einum 400 fetum lægra en hæsta strýtan á Snæfels- jökli, 130 fetum hærra en hæsta tjall norðanlands, Reinar við Eyja- fjörð, nærri eins hátt og ef Ingólfs- fjalli (1756?) væri hlaðið ofan á Hengilinn (2457). svæði kostuðu yfir 6 miljónir króna. Mestur halli er þar á brautinni 1 : 4672. Milli bygða voru um 100 km., og vitanlega vegleysur einar þar sem brautin átti að liggja. Varð því að leggja vegi til aðflutninga á vistum og öðru 122 km. að lengd, og kost- uðu þeir 856,000 krónur. Frá því í október til júnímánaðarloka var samt engum fært yfir tjöllin, eða upp til þeirra, sem voru við vinnu í jarðgöngum uppi á fjallinu, nema tuglinum fljúgandi og skíðamönnum. Varð því að hafa alt í lagi að haustinu. Sumarið var afarstutt þarna uppi, en mikið verk þurfti að vinna á fám árum, og var því á hverju vori byrjað á því að moka veginn svo að verkamenn kæmust upp með flutning sinn. Öll vinnan var akkorðsvinna, og unnu verka- menn svo að segja nætur og daga þann stutta tíma sem snjórinn leyfði; þeir unnu sjer inn 50 til 80 aura um tímann, og stundum meira, en daufleg þótti vistin, ekki síst þeim, sem unnu í jarðgöngum, inniluktir af snjó, allan veturinn, og var full- erfitt að fá verkamenn, þó atvinnan væri svona góð. Auðvitað varð verkið tiltölulega dýrt; þarna í fjöll- unum voru sprengdir 476 þús. ten- ingsmetrar af klöppum, auk jarð- ganganna, og kostaði hver tenings- meter upp og ofan 4 kr.; ennfrem- ur þurfti að flytja til 1 miljón ten- ingsmetra af mold og grjóti, og kostaði 1 kr. 56 aur. hver tenings- meter*. Von var að menn hjeldu að lest- irnar mundu teijast í snjónum á veturna. Brautin yfir fjallið var fullgerð 7. okt. 1907 og var afráðið að láta lestir ganga þá til reynslu, þó ekki væri lokið að byggja skjólgarða þá og skjólþök m. m., sem menn vissu að voru nauðsynleg. Var haldið áftam þangað til í janúar 1908, þá urðu lestirnar að hætta, enda voru menn þá búnir að fá nægilega reynslu, búnir að sjá hvað gera þurfti til þess að lestirnar gætu gengið tálmanalaust allan veturinn. Alls hefur verið kostað um 2V2 miljón króna til þess að verjast snjóhindrunum; þar af þurfti ekki nema einar 60 þúsundir á öllum austurhlutanum, hitt alt á vesturhlut- anum, og er þó austurhlutinn langt- um lengri. Sumstaðar hefur verið bygt yfir brautina (þar sem hún er niðurgrafin), sumstaðar gerðir skjól- garðar o. s. frv. Og svo hafa ver- ið keyptir þrír snjóplógar með ný- tísku lagi amerísku, hjólplógar nefnd- ir; þeir kostuðu 85 þús. krónur hver, en þeir bryðja líka 5 álna þykka harðfennisskafla og þeyta þeim langt til hliðar frá brautinni um leið. Þeir hreinsa brautina á hverjum degi all- an veturinn, þegar þörf gerist, og fremst á hverri lest er svo venjuleg- ur snjóplógur, sem sópar burtu þeim snjó, sem kemur í milli þess að hjólplógurinn og lestin fer um. Ef stórhríð er, er hjólplógurinn Iátinn fara á undan lestinni, að eins nokkr- ir kílómetrar í milli. í hverjum hjólplóg er gufuvjel með 1000 hesta afli, sem knýr hann áfram. Vetur- inn 1908—09 gengu lestir viðstöðu- laust, og ekki hefur annað heyrst í vetur. Efsta stöðin á brautinni heitir Finse, skamt frá Tængevand. Þar halda Norðmenn nú skiðakapphlaup á hverju sumri um sólstöður, og er ekki hætt við að skíðafærið bregð- ist. Þaðan er örskamt upp að Hard- angerjökli. Útlit er fyrir að brautin verði af- ar mikið notuð, miklu meira en menn höfðu gert sjer í hugarlund. Ferða- mannastraumurinn hefur orðið svo *) Við vegagerðir hjer kostar teningsmetrinn 25 til 75 aura. Eggert Claessen yfirrjettarmálaflutningsmaður. Pósthússtræti 17. Venjulega heima kl. 10—II og 4—5. Talslmi 16. mikill, vegna hinnar einkennilega tröllslegu náttúrufegurðar, sem ferða- langar geta ekki fengið að sjá ann- arsstaðar nema með því að leggja á sig erfiðar, kostnaðarsamar og hættu- legar ijallagöngur. Verkfræðingar þeirra Norðmanna, sem mannvirki þessu hafa stjórnað, hafa að maklegleikum getið sjer fyr- ir það víðfrægan orðstír. Að vísu hafa járnbrautir áður verið lagðar hærra yfir sjávarmál, bæði í Aipa- fjöllunum og Klettafjöllunum í Am- eriku, en það hefur verið miklu sunnar, og snjóalög þar þess vegna miklu minni. Þeim þætti víst skrít- ið að heyra Vigfús í Haga, eða aðra ámóta járnbrautarfræðinga, fræða fólkið um það, að óhugsandi væri að járnbrautarlestir gætu gengið að vetr- arlagi eltir flatneskjunni hjerna, sem kölluð er Mosfelsheiði, þar sem ó- slitin er bygðin milli Kjalarness og Þingvallasveitar, grasi vafið engi, ein 880 fet yfir sjáfarmáli. Jón Porláksson. Utan úr heimi. Frú Curie er heimsfræg kona fyrir efnaransóknir. Maður hennar var próíessor í efna- fræði við háskólann í París, en dó af slysi f hittifyrra. Þau hjónin fengu fyrir nokkrum árum efnafræðisverð- laun Nobelssjóðsins. Frú Curie hefur haldið ransóknum áfram eftir dauða manns síns og nýlega gert stórmerki- legar uppgötvanir snertandi efni, sem kallað er „polonium", og er 5000 sinnum fágætara en „radium". Frú Curie er nú orðin prófessor við há- skólann í París. Ellen Key er nafnfræg kona sænsk og höfundur margra rita, sem mikið hefur verið um talað. Nú nýlega fjekk hún í heiðurs skyni hjá sænska ríkinu um- ráð yfir allstóru landsvæði milli Orne- berg og Vettern. Er henni afsalað því til 30 ára. Þar ætlar hún nú að byggja sjer hús og eyða þar því, sem eftir er æfinnar. Ef hún ekki lifir 30 ár enn, þá eiga starfandi konur að njóta eignarinnar og heim- ilisins það sem eftir verður áranna.

x

Lögrétta

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Lögrétta
https://timarit.is/publication/196

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.