Lögrétta - 15.04.1914, Blaðsíða 4

78
L0GRJETTA
r
Karlmanna-
Regnkápur
í afarstóru úrvali, beint frá
verksmiðjunni án milliliðs.
Mjög’ ódýrar. Smekklegir litir.
Austurstræti 1.
Ásg1. G. Gunnlaugsson & Co.
frestiS brnSkaupinn
pangað til pjer hafið fengið tilboð frá
Köbenhavns Möbelmagasin,
Tlf. 7997. POUL RASMUSSEN. Tlf. 7997.
VeBterwold 8 (Ny”Rosenborg).
Stærsta húsgagnaverslun Danmerkur.
Chr. VIII. húsgögn fró 400 kr.
Dagstofuhúsg. mjög falleg Borðstofu — tír eik . . Svefnhcrb. — úr birki, lakk. 621 lr.
Dagstofuhúsg., pól. mah.^ Borðstofu — úr eik . . Svefnherb.. pól. niah. . flOOttr.
Utboð.
Þeir, sem vilja taka að sjer að setja upp
1. Miðstöðvarhitun.
2. Vatns- og skolp-æðar, vatnssalerni o. fl.
3. Gasæðar,
i hið nýja pósthús, er beðnir að senda mjer tilboð fyrir
kl. 2 e. h. þ. 25. þ. m. —
Skilmálar og teikningar eru til sýnis á skrifstofu
minni á hverjum degi kl. 1—3, og fást lánaðar þaðan
gegn tryggingu.
Laugaveg 11, 11. apríl 1914.
Th. Krabbe.
Ætíð 300 teg. húsgagna fyrirliggjandi.
ylktýgjavinnustoja
Baldvins Einarssonar, Laugaveg 67.
Vönduð vinna og efni.
Reynið og sannfærist.
Ásgrímur hefur eitthvað sjerstakt
lag á þessum litum, sem „harmonera"
svo afar illa saman, en með þeim
málar hann sólina; eru þeir oft ekki
fallegir, en þegar maður horfir á
myndina, fer maður að sjá ljósa
bletti alt í kringum sólina — alt
eins og hin verulega sól væri. Þessu
virðast götusólirnar hjerna í Reykja-
vík einnig hafa tekið eftir. Eru
kápur þeirra með svo ógurlegum
litum, að mönnum hlýtur að verða
ilt í augunum af að horfa á þá.
„Morgun, útsýn frá Múlakoti"
(no. 42) er fegurst og af mestri list
gerð af þessum nýju myndum. Það
er ekki leiðinlegt hlaðið í Múlakoti,
líttu á það sjálfur, lesari góður, ef
þú getur komið því við; jeg get
ekki lýst því.
„Múlakot í Fljótshlíð, Eyjafjalla-
jökull í baksýn" (no. 41) er mjög
mikið listaverk, þótt mjer hefði
fundist geta orðið betra samræmi í
henni, en sama mynd (no. 24) getur
mjer ekki fallið í geð, einkum fyrir
hinn sterka bláma sinn og fjólulit-
inn, sem er nokkuð áberandi á
meiri hluta myndanna, þótt hann
sje mjög fallegur.
„Höfn í Hornafirði" (no. 39) er
fjarska fögur mynd, einkum fjallið,
en skýið, sem á því situr, er miklu
fremur „dekorativt", heldur en eins
og hin háa list útheimtir.
Sannkallaður meistari er Ásgrímur
á straumvatni, jafn erfitt og það er
viðfangs. Er mögulegt að gera það
betur? Það held jeg tæplega. T. d.
„Foss í Hverfisfljóti" (no. 2), „Þjórsá
við Þjórsárbrú" (12) og „Svínafell í
Öræfum" (38) er það mesta lista-
verk, sem þarna mundi vera, fyrir
utan himininn, sem gæti verið betri,
og undrast jeg að hún skuli ekki
hafa selst, því þessar myndir allar
munu vera eldri. Fjöldamörg lista-
verk önnur eru á þessari sýningu,
sem oflangt mál yrði upp að telja,
t. d. frá Reykjavík o. fl. o. fl.
Áhrifum listaverka Ásgríms vil jeg
lfkja við holtin hjerna í kringum
Reykjavík, hrjóstrug, köld og frá-
hrindandi í fyrstu, en með seið-
magni djúpsærrar sálar, sem alstaðar
skín í gegnum þau — samanbr.
fjallahringinn f náttúrunni. — Verður
maður að una við áhrifin. Það er
aðeins nafns viðkynning að horfa
einu sinni á málverk hans, þvf brátt
verður kunningsskapurinn hlýrri, ef
maður sjer þau oftar, og jafnan mun
augnleikurinn enda með tryggri vin-
áttu, en það er af því, að þau eru
hrein Iistaverk og sál, stór sál, stend-
ur á bak við þau.
Hvað er gert fyrir afbragðs lista-
menn Iands okkar, þá Ásgrím og
Einar myndhöggvara ?
Látnir lifa við sult og seyru.
Og fyrir fólkið?
Listaverkin dregin viku tíma einu
sinni á ári fram í dagsljósið og
sfðan grafin í einhverju skúmaskotinu
og híma þar við grafsöng þung-
lyndis listamannanna.
Landið á ekkert safn.
Jú, en það bara situr í hclgum
steini, og rjett að maður getur stol-
ist til að sjá það þegar þingað er.
Hvað er gert fyrir byrjendurna,
listamannaefnin á þessum sviðum?
Ekki neitt. Þau koma opinberlega
fram til að heyra álit skynbærra
manna, en þeir svara, án þess að
líta við því, að það sje ekki vert
viðlits, sje „naumast frambærilegt"
o. s. frv., en líta alls ekki á það,
hvort þar er nokkur vísir til lista-
manns. Því verður ekki neitað, að
hjer eru gamlir málarar, sem aldrei
hefðu átt að snerta á pensli, og eins
ungir menn, sem fást við blaða-
mensku og ættu að hverfa frá því
sem skjótast. En það er af því að
hjer er sú skoðun ríkjandi, að menn,
sem hafa fjárhagsleg efni, þeir geti
lært, þó þeir hafi enga hæfileika, að
því er ekki spurt. Maður, sem engin
hljóð hefur, getur „lært“ að syngja,
litblindur maður getur orðið málari,
ef hann aðeins hefur fjárhagsleg
efni til þess. Og er litið á það sem
hreina list, ef hann hefur „lært".
Það er mjög vítaverður sá hátcur
blaðanna hjerna, að hæla mönnum
fyrir það, sem þeir ekki eiga skilið.
Getur það haft mjög skaðleg áhrif
á hlutaðeigendur sjálfa, og þó eink-
um hina, sem fyrir vonbrigðunum
verða og verður þeim mörgum á
að hugsa: þetta er þá öll listin.
Þetta virðist vera komið frá Ameríku,
að gera sig ánægðan með hvern
skollann, sem fram er borinn, en þó
mun það einkum vera af því, að
listin er alveg í bernsku hjá okkur,
eins og þar, og af því að listavinirnir
hafa ekki nógu vakandi auga fyrir
skaða þeim, sem það veldur.
En heiðraði lesari, farðu upp í
Vinaminni; þar er ósvikna list að sjá.
7. 4. '14.
Magnús Á. Árnason.
J. ÓI. kallar f „Árv " sál. fyrir-
spurnirnar, sem ritstj. Lögr. lagði
fyrir L H. B. á þingmálaf. 5. þ. m.,
„götustrákslegar" og því um líkt.
Þar hlýtur að vera átt við fyrir-
spurnirnar um samband þeirra L. og
B Kr. Þær voru þrjár. 1. spurn-
ingin var uro það, hvenær samband
þeirra hefði byrjað, hvort það hefði
ekki verið með vilja og vitund L.,
er B. Kr. bar það undir flokksbræð-
ur sína á fundi heima hjá sjer í
þingbyrjun 1912, að þeir skyldu
styðja L. til þess að sprengja Heima-
stjórnarflokkinn. 2. um það, hverj-
ar fyrirætlanir þeirra væru, ef þeir
sigruðu við kosningarnar, hver heit-
orð þeir hefðu gefið hvor öðrum;
hvort ekki væri þar á meðal, að
ráðherrum yrði fjölgað, svo að þeir
kæmust þar báðir að. 3. um það,
hvers vegna þeir vildu halda banda-
lagi sfnu leynilegu, en berðust ekki
opinberlega hvor við annars hlið;
hvort það væri af því, að þeir vissu,
að flokksbræðrum hvors um sig væri
illa við bandalagið. Annað en þetta
getur það ekki verið, sem hneyksl-
að hefur viðkvæma velsæmistilfinn-
ingu hr. J. Ól., því 4. sp. var um
afstöðu L. til skattamálanna, í mesta
máta meinlaus, og 5. sp., um fán-
ann, var þannig, að beint var til L.
sömu spurningu, setn Ágúst bróðir
hans hafði rjett á undan lagt fyrir
J.Þ.
Et það skyldi nú vera annað en
uppgerð hjá J. Ól., að þessar spurn-
hafi svo mjög hneykslað velsæmistil-
finning hans, þá hefur hún orðið fyrir
miklum breytingum frá því á þing-
mfnd. hjer haustið 1911. Þá lagði
hann margar spurningar fyrir eitt af
þingmannaefnunum og var meðal
annars náðhúss-setum og öðru slíku
góðgæti blandað þar inn í.
J. Öl. lýsir því yfir, að heilög
vandlæting, drenglyndi sitt og miklir
mannkostir knýji sig til þess að svara
fyrir L. H. B.; það sje svo sem ekki
því að heilsa, að L. borgi nokkuð
fyrir. En þar sem svo göfugar til-
finningar hafa í þetta sinn stýrt
penna J. Ól., er það næsta undar-
legt, að í svari hans er alls ekkert
forsvar fyrir L., ekkert annað en
skammir um ritstj. Lögr., hrós um J.
ÓI. sjálfan og kvart yfir því, að
hann verði að vinna kauplaust fyrir
L. H. B. — Þeir J Ól. og L. H. B.
hafa báðir fullyrt, að fyrirspurnirnar
til L. hafi stórum aukið fylgi hans f
ba.*num Sje nú þetta rjett — mikið
óskaplega hefur fylgið þá verið lítið
fyrir fundinnl
Spurningar.
Spnrning. Getur það átt sjer
stað, að gæslustjóri við Landsbank-
ann hafi jafnframt stöðu þar sem
aðstoðarmaður, skrifari eða þesshatt-
ar, sem hann fær góð laun fyrir?
Srar. Nei, það nær engri átt.
Gæslustjórinn á einmitt að hafa um-
sjón með starfsemi bankans í heild
sinni, þar á meðal með bankastjór-
unum sjálfum, og getur því ekki um
leið verið í þjónustu þeirra. Hann
er sjálfstæður sýslunannaður, hlið-
settur bankastjórunum, en ekki þjónn
þeirra. Það er heldur ekki kunnugt, að
nokkur gæslustjóri sje eða hafi verið á
þennan hatt f bankans þjónustu, en
viti fyrirspyrjandi eitthvað um slíkt,
ætti hann að koma fram með það
opinberlega.
Sparning. Er það satt, að herra
Jón Ólafsson ávísi sjálfum sjer borg-
un fyrir prófarkalestur Alþingistfðind-
anna, — eins og það verk er nú Kka af
hendi leyst? Hvað reiknar hann sjer
mikið fyrir örkina? Spyr sá, sem
ekki veit.
Svar. Það er satt, að hann ávísar
sjer sjálfur þessari borgun, en hve
mikið hann reiknar sjer fyrir þetta
vel unna starf vitum vjer ekki, en
skjótum því til þeirra, sem um vita,
þar á meðal ekki hvað sfst til Jóns
sjálfs, að skýra almenningi frá þessu.
Signrd Ibsen. Eftir hann er
nýkomið út leikrit, sem heitir »Ro-
bert Frank« og leikast á á Þjóðleik-
húsinu norska næstk. haust.
Dóttir Wilsons Bandaríkjafor-
seta, hin yngsta, Elenor að nafni,
er að giftast Qármálaráðherra
Bandamanna, Mac Adoo. Hann
er ekkjumaður, 50 ára gamall, og
á 6 börn og 2 af þeim gift. En
hún er 22 ára gömul.
Frcntsmiðjan Gutcnberg.
50 aura
geiur Klæðiiverksmiðjmi „Tðunn“ fyrir
pundið af livíti*i, g-óöri og vel þurri
haustull.
Verð á ammri vill þar eílir.
Ytirkennarastaðan
við Barnaskólann í Yestmannaeyjnin er laus. Umsóknarfrestur til 30.
júní þ. á. Umsóknarbrjef sendist til skólanefndarinnar hjer.
Vestmannaeyjum, 31. marz 1914.
Sigurður Si<>«rfinnssoii. '
Mitu,
mikið úrval,
nýkomin
í Austurstræti 1.
Ásg. G.Gunnlaugsson&Co.
€&rincQ of ^Jalas
Og
cTír. 3,
hinar góðkunnu, egyptsku Cígarettur,
eru nú koinnar aítur í tób iksverslun
R. P. LEVI.
Bsb. Knþ.
Aðalfumlur »Búnaðarsam-
bands KjaIarnossþings« verður
haldinn í Reykjavík, væntanl. í húsi
Bf. ísl., h. 30. þ. m., kl 4. e. h.
Fulltrúar sveita-búnaðarfjelaganna
muni að mæta. Arstillög greiðist á
fundinum. — Dagskrá samkvæmt
lögum sambandsins.
Grafarh. 8. apr* 1914.
Björn Bjarnarson
(p. t. form.).
(Ingur keunari óskar eptir
atvinnu við ritstörf eða bókfærslu
frá 1. maí, Upplýsingar á afgreiðslu-
stofu Lögrjettu, Veltusundi 1.
Vátryggið fyrir eldsvoða í
General.
Stofnsett 1885. — Varnarþing i ;Reykjavik.
Sig. Thoroddsen. Sfmi 227.
Umbo8smenn óskast á Akranesi, Keflavík,
Vik, Stykkishólmi, Ólafsvík.
Suóm. cTfioroéósen
læknir.
Vonarstræti 12.
Talsimi 461. Heima kl. 1—3.
ForlnirG
önskes paa Island af de amerikanske
Mccormick Slaamaskiner og Höstriver,
specielt fabrikerede til at passe is-
landske Forhold. Skriv til:
A/S Internationa! Harvester Co.
Vestre Boulevard 33, Kjöbenhavn B.
„I9unnardúkar“
eru ódýrustu, haldbestu fatatauin.
Það viðurkenna allir, sem reynt
hafa. — Úr miklu að velja.
Qíámnnnl Munið eftirífrúmtepp-
OJUIIIcIlIl! unum og Dess. 32§.
Pappír ritfæri
er best að kaupa í Pappírsversl-
un Pór. B. Þorlákssonar, Teltu-
sundi 1.
brúkuð islensk alls-
konar borgar enginn
betur en
Helgi Helgason
(hjá Zimsen)
Reykjavík.
Oliustakkar
enskir
nýkomnir
i Jlusturstrati 1.
jísg. 6. Gunnlaugss. 8 Co.
Bggert Claessen
yðrrjettarmálaflutnlngsmaður.
Pósthússtrætl 17. Venjulaga halna kl. 10—11
ag 4—B. Talafnl 16.
Fjalla-Eyvindur,
leikrit í 5 þáttum, eftir Jóhann
Sigurjónsson, fæst hjá öllum
ísl. bóksölum. Verð 2 kr.