Lögrétta - 02.09.1914, Blaðsíða 2

IS8
JUiC
LÖGRJETTA
■IIH
■111«
H
vers I
BETRI GJAFIR
|ver?5a börnum ekki gefnar en bækur þær, sem hjer eru taldar. Dýra-
_ myndir, kr. 1.50; Hans og Grjeta, 1.50; Öskubuska, 1.50; För Gullivers
T til putalands, 0.75; FerSir Mynchhausens baróns, 0.75; Sagan af Tuma ■
| þumli, 0.75; Þrautir Heraklesar, 0.75. (Hver þeirra fjögra síSast töldu |
H með um 40 myndum.) Hrói höttur, 0.S5; Engilbörnin, 0.25. — Bækur i
Iþessar fást hjá öllum bóksölum 4 íslandi. Spyrjið eftir þessum bókum I
og fáiö aS sjá þær. |
Bókaverslun Sigf. Eymundssonar, Bvík.
JE
fór lögregluliðið aö skifta sjer af
þeim, og annar flokkur kom nú upp
á götum borgarinnar, sem fylkti liSi,
gekk móti hinum og söng „Die Wacht
am Rhein“, þjóSsöng Þjóöverja.
Sungu svo flokkarnir hver í kapp viö
annan. En lögregluliöiö lokaSi öllum
götum, er liggja til aöalgötu borgar-
innar, Unter den Linden, því þaö ótt-
aðist aö leikurinn gæti borist til keis-
arahallarinnar og hallar rússne«ka
sendiherrans, og þá yrSi alvaran full-
komin. Öllum veitinghúsum var lok-
aö, og sumstaSar rjeSust lögreglu-
mennirnir meS brugönum sverSum á
múginn.
LaugardagskvöldiS 1. ág. ljet
]>ýska stjórnin sendiherra sinn í St.
Pjetursborg segja Rússum stríð á
hendur. Málgagn þýsku stjórnarinn-
ar, „Nordd. Allg. Zeitung“, skýrir svo
frá því, aö Þjóöverjakeisari hafi í
samráði viö Rússakeisara reynt aö
koma miðlun á í Wien, en Rússar
hafi eftir sem áSur haldið áfram að
vígliúa her sinn. Hafi þá þýska
stjórnin látiö tilkynna stjórn Rússa,
að ef hún ekki stöðvaSi vígbúnaðinn
og gæfi ákveöin svör um, aS svo væri
gert, innan 12 kl.st., þá væri friSn-
um slitiS. Jafnframt hafi þýska
stjórnin lagt þá spurningu fyrir
frönsku stjórnina, hvernig hún tæki
þvi, ef stríð yrði milli ÞjóSverja og
Rússa, og krafist svars innan 18
kl.st.
Eftir aö stjórn Þýskalands haföi
sagt Rússlandi stríö á hendur, birtist
í aSalmálgagni hennar, „Nordd. Allg.
Zeitung" löng skýring á þvi, hver
væru upptök ófriðarins. Er þar lögö
áhersla á þaö, aö ef Rússland ætli
aö taka að sjer aS vernda tilraunir
Suður-Slavanna til þess aS sundra
austurríkska keisaradæminu, þá sje
þar um aS ræöa eitt af lífsskilyröum
þýska rikisins, því undir viöhaldi
austurríkska veldisins og samband-
inu við þaS sje stórveldisstaöa Þýska-
lands komin rnilli mótstöðumannanna
fyrir austan og vestan.
Segir svo þar, að þýska stjórnin
hafi átt þátt í öllum þeim tilraunum,
sem gerðar hafi verið til þess aö hefta
ófriSinn, og þó einkum í þeim tilraun-
um, sem frá Englands hálfu hafi ver-
iö geröar til þess að koma fram sátt-
um milli Wienar og St. Pjetursborg-
ar. Þýska stjórnin hafi fengiS á-
byggilegar fregnir um herútbúnaö
Rússa þegar 26. júlí, en þá hafi rúss-
neski hermálaráðherrann neitað því
viB hermálafulltrúa ÞjóSverja í St.
Pjetursborg, aS þetta ætti sjer staö,
og þessa neitun hafi hann endurtekið
29. júlí, enda þótt fregnirnar yrSu
ljósari og ljósari.
Símskeyti hafi komið til Vilhjálms
keisara frá Rússakeisara með inn-
fjálgri bæn um, aö hann hjálpaði sjer
nú á þessum alvarlegu tímum. Bón
sín væri sú, aS hann gerSi alt hvaS
hann gæti til þess aS hafa hemil á
Austurríki og koma á þann hátt í veg
fyrir þá bölvun, sem Evrópu-ófriS-
ur hlyti að hafa í för meS sjer. Vil-
hjálmur keisari hafi þegar sama dag
svaraö með löngu skeyti og tjáð sig
fúsan til þess að taka að sjer milli-
göngu til sáttaumleitana, þar sem
Rússakeisari hefði leitað til sín í vin-
áttu og æskt aöstoðar frá sjer. I sam-
ræmi við þetta heföi svo þýska
stjórnin þegar í staö leitaö samn-
ingasambands viö stjórnina í Wien.
En meSan staðiö hafi á viSræðunum
um þetta hafi komiö opinber fregn
um herskaparútbúnaS Rússa gegn
Austurríki. Vilhjálmur heisari hafi þá
þegar sent Rússakeisara nýtt skeyti
og tjáS honum þar, að vegna þess-
ara aSgerða Rússa væru sjer gerðar
allar sáttaumleitanir erfiðar og jafn-
vel ómögulegar, enda þótt hann heföi
tekiS þær aö sjer fyrir bón Rússa-
keisara. Samt hefði þófinu verið
haldið áfram viS stjórnina í Wien
og meöal annars hefSi þýska stjórn-
in stutt af áhuga nokkrar uppástung-
Ur, sem fram hafi komið frá ensku
stjórninni. Laugardaginn 1. ág. átti
svo, segir í blaSinu, að gera út um
það í Wien, hvað úr þessum sátta-
tilraunum skyldi verða. En áður til
þess kæmi fjekk þýska stjórnin opin-
bera frjett um, aö í Rússlandi væri
komin fram skipun um vígbúnaS alls
hersins og flotans. Vilhjálmur keisari
símaði þá enn til Rússakeisara, að
nú væri hann neyddur til þess, aS
gera ráöstafanir til varnar ríki sínu.
Hann hefSi nú gert alt, sem í sínu
valdi stæði til viShalds friöarins, og
bæri enga ábyrgS á þeirri hættu,
sem yfir væri vofandi. Hann hefði í
öllu haldiö trygð og vináttu viö
Rússakeisara og rússnesku þjóSina,
og friö mætti halda uppi enn, ef Rúss-
land hætti aS ógna Þýskalandi og
Austurriki. Annars ekki.
í ýmsum þýskum blöðum er mjög
mikið gert úr þessum símskeytavið-
skiftum keisaranna. Telja þau keis-
ara sinn hafa komið riddaralega og
hreinlega fram, en hinn ómannlega,
meö falsi og fláttskap, sem manni
í þeirri stöSu sje ósamboðinn, og
velja honum hin óviröulegustu og
hraklegustu ummæli.
Út af þessari skýringu á rás viö-
burðanna í málgagni þýsku stjórnar-
innar sendi rússneska stjórnin út
langt svar í símskeytafregnum frá
St. Pjetursborg. Hún segir þar, aö i
þýska stjórnarblaöinu sje varpaS yf-
ir alt þetta mál ramfölsku ljósi. Rúss-
land hafi altaf talið það skyldu sína,
er sagan legði því á herSar, aö vernda
slavnesku þjóSirnar, og þeirri skyldu
hafi þaS aldrei brugöist. Frá Þýska-
lands hálfu kveöi það nú við, að
vernd slavnesku þjóSanna sje sama
sem eyðilegging Austurríkis, en það
sje í bandalagi viö Þýskaland, og viö-
hald þess sje þýska ríkinu lífsnauö-
syn. En ef Rússland brigðist undan
þeirri skyldu, aS halda hönd yfir
bræSraþjóöum og trúbræSrum Rússa,
þá sviki þaö sjálft sig, köllun sina
og fortíö. Þar sem í þýska blaðinu
sje gert svo mikið úr tilraunum frá
Þýskalands hálfu til þess aS bera
sáttaorð milli St. Pjetursborgar og
Wienar, þá sje þaS gert til þess,
að villa almenningi í Englandi sjón-
ir. En þetta muni ekki takast. Ensku
stjórninni sje of vel kunnugt um þaö,
aS frá Þýskalands hálfu hafi ekki
verið bætt fyrir sáttauppástungum
hennar í Wien. Þegar loks þýska
stjórnin hafi gert sáttatilraunir í
Wien, sem virSist hafa veriS af heil-
um huga sprotnar, þá hafi þetta ver-
iS orðiö of seint vegna viSburöa, sem
þegar hafi veriS orðnir í viSureign-
inni milli Austurríkis og Serbíu.
Þýska stjórnin hafi í fyrstu ekki skil-
iS, eða látist skilja, hvaS á seiði
væri. ÞaS sje satt, aS hermálaráð-
herra Rússa hafi neitaö því 26. júlí,
að herútbúnaður ætti sjer staS þar í
landinu. Fyrirskipun um hann á her-
svæSunum i Kiev, Ódessu, Kasan og
Moskvu hafi ekki veriS gefin út fyr
en 30. júlí. Þýska stjórnin hefSi get-
aS komið í veg fyrir stríðiS, ef hún
hefði viljað. Rússastjórn hafi þar á
móti góða samvisku; hún hafi gert
alt, sem i hennar valdi stóð, til þess
að forSast blóSsúthellingar. Rússa-
stjórn hafi undir eins lýst því hrein-
skilnislega yfir, aS hún gengi ekki
aS neinum sáttaboðum þar sem virð-
ing Serbíu eða sjálfstæði væri mis-
boSiS. Tengdasambönd þjóShöfðingja
Rússlands og Þýskalands hefðu gef-
iS vonir um, að lausn á málinu á
þann hátt yrði gerleg. Fyrirskipanir
um herútbúnaS í Rússlandi heföu
ekki átt sjer stað fyr en fram heföi
verið komin ófriöaryfirlýsing frá
Austurríkis hálfu til Serbíu. Þýska
stjórnin hefSi í hæfilegan tíma feng-
iS fregnir um þær hreyfingar, sem
átt hefSu sjer stað til hernaðarútbún-
aðar í Rússlandi, og jafnframt til-
kynningu um, aS þær ættu sjer ekki
staö í fjandsamlegum tilgangi gegn
Þýskalandi. Samningatilraunum hafi
verið haldið áfram, eins og segi í
blaði þýsku stjórnarinnar, en meSan
á þeim stóS hafi her Austurríkis ráö-
ist á Belgrad. Rússastjórn hafi verið
hrædd um, aS sáttaumleitanir yrðu
gagnslausar, en aS eins til þess, aS
Austurríki ynnist tími til aS eySi-
leggja Serbíu. Þess vegna hafi hún
viljaS hafa her og flota viSbúinn, ef
til þyrfti að taka, en jafnframt hefði
hún gefið út hátíðlega yfirlýsingu
um, að sáttatilboðum frá Austurríkis
hálfu væri ekki þar með neitaö og,
aS Rússastjórn biöi enn þess, sem
verSa vildi. Tilraunin í þýska blaðinu
til þess, aS leggja ábyrgðina fyrir
stríðiS á Rússland, hefði því viö eng-
in rök að styðjast.
. ÞaS gekk mikiS á í Berlín l. ág.
KvöldiS fyrir hafði keisarinn haldiS
ræSu frá svölum hallar sinnar yfir
um 50 þús. manna, er þar höfSu safn-
ast saman til þess aS votta honum
virðingu. Hann sagði, aS öfundar-
menn Þýskalands vildu neyða þaS út
í ófrið, nema sjer tækist nú á síSustu
stundu aS stilla til friöar. En ef til
ófriðar kæmi, vænti hann aS þýski
herinn bæri meS guðs hjálp vopn sín
vel. Stríð mundi kosta mikiö fje og
mikiS blóS. En fjandmennirnir skyldu
fá aS sjá, hvaS þaö væri, aS egna
ÞjóSverja til reiöi. „Og nú fel jeg
ykkur guðs forsjón," mælti keisar-
inn aö lokum. „Fariö nú í kirkju,
falliö þar á knje og biðjiö guð aS
vera með okkar hrausta her.“
1. ágúst þyrptust menn saman við
höll Bethmann-Hollwegs ríkiskansl-
ara; flutti hann þar langa ræðu og
minti á afrek Vilhjálms keisara hins
mikla, Bismarcks og Moltkes, er
grundvallað heföu hiS þýska ríki.
ÞaS hefSi nú þroskast í friöi í 44
ár, og í friði vildi hann aS þaö gæti
þroskast áfram. Keisarinn hefði gert
alt til þess aö halda uppi friSnum, en
það ætlaði ekki að takast. „En þá
berjumst viS til síöasta blóSdropa,"
sagði hann, og kvaðst vilja enda ræðu
sína með því aS minna á orS FriS-
riks Karls prins af Brandenburg:
„Látið hjörtu ySar slá fyrir guð, en
hnefa ySar lemja á fjandmönnunum."
Þennan dag var öll stjórn þýska
jafnaSarmannaflokksins tekin hönd-
um og sett í varðhald.
Striðid.
Þjóðverjar sækja á í Belgíu og á
NorSur-Frakklandi, en Rússar í
Austur-Prússlandi og Galizíu. Bret-
ar berjast á meginlandinu. Indverska
herliðið kallað heim. Sjóorusta við
Helgoland. Her Frakka kominn til
Boulogne við Ermarsund(P).
Símskeyti.
Khöfn kvöldið 26. ág.: „Frakk-
neskur her, sem kominn var til Bel-
gíu, hefur beSiS ósigur fyrir ÞjóS-
verjum og orðiS að hörfa undan.
Serbar hafa haldið inn í Austurriki
og hefur her Austurríkismanna beS-
ið lægra hlut fyrir þeim þar. Rússa-
her heldur stööugt áfram ferS sinni
vestur eftir Prússlandi. Englending-
ar hafa ákveSiS aS taka Triest (við
botn Feneyjaflóans, og hafa Austur-
ríkismenn nýlega gert þar mikla
höfn. Ibúar 200 þús. Nokkru fyrir
utan Triest er herskipahöfn Austur-
ríkismanna, Pola).
Lundúnum 27. ág. (Central News):
„Opinberlega er tilkynt í Pjetursborg,
aö herferðir Rússa gangi mjög ákjós-
anlega. Mikil orusta hefur staðiS
milli Austurríkismanna og Rússa viS
borgina Tarnopól (í Galizíu; íb. 34
þús.) og biöu Austurríkismenn ósig-
ur, en Rússar tóku borgina. Þýski
herinn hefur hörfaö undan hver-
vetna á Austurprússlandi, eftir
drengilegt viSnám, og hefur haldiö
mestrnegnis til Königsberg (stórborg
viS Pregel, víggirt, meS 240 þús. í-
búum, aðalborgin í Austurprússlandi)
og býr þar um sig meðal annars meö
því aö grafa þar mikil varnarsýki."
Khöfn kvöldiö 27. ág.: „Frakkar
bera hærra hlut í Elsass. Japönsk'
herskip eru komin til Kiautschau,
reiSubúin til að taka nýlenduna af
ÞjóSverjum."
Lundúnum 28. ág. (C. N.): „Op-
inberlega er tilkynt í París, aS Frökk-
um veiti yfir höfuS betur milli Nan-
cy og Vogesafjalla. Þó hefur hægri
fylking þeirra oröiS aS láta frem-
ur undan síga (Nancy er í Noröaust-
ur-Frakklandi, 20 kílóm. frá landa-
mærum Þýskalands). Enskt herskip
hefur skotist á við þýska stórskipiS
„Wilhelm der grosse“ viS Vestur-
Afríku-strendur og sökk „Wilhelm
der grosse". (Þetta þýska stórskip
var eign fjelagsins Norddeutscher
Lloyd, smíöaS 1897.)
Lundúnum morguninn 29. ág. (C.
N.): „Á miðvikudaginn var lenti
enska herliðinu í Belgíu saman viS
5 fótgönguliSsdeildir og 3 riddara-
liösdeildir ÞjóSverja. Framganga
Breta var aödáanleg. Fjell afarmargt
af ÞjóSverjum og einnig mjög margt
af Bretum. Engin úrslit uröu í orust-
unni. Indverska herliSiS er kallaS
heim til Englands."
Lundúnum 29. ág. (C. N.): „Op-
inberlega er skýrt frá, aö ensk her-
skip hafi lagt til orustu viS þýsku
herskipin, sem eru Helgolandi til
varnar. Bretar söktu í þeirri orustu
2 beitiskipum ÞjóSverja og 2 tundur-
spillum. Ekkert sökk af ensku skip-
unum og eru þau eftir ástæöum ekki
mjög skemd.“
Lundúnum kvöldið 30. ág. (C. N.):
„Sameinað lið Frakka og Englend-
inga hefur gefiS upp borgina Bou-
logne sur Mer (víggirt borg viS Erm-
arsund og var her Englendinga settur
þar í land í Frakklandi). 160 járn-
brautarlestir hafa haldiS norður eftir
Belgíu og er ætlaS, aS þær flytji
þýskan her, sem kallaöur sje til baka
frá frakknesku landamærunum."
Lundúnum morguninn 31. ág. (C.
N.): „Opinberlega er tilkynt, aS eft-
ir því sem næst veröi komist hafi
Bretar mist 26. ág. 5—6000 manns,
mannfallið hjá ÞjóSverjum miklu
meira. Frá þeim degi hafa Bretar
ekki fengiS neitt áfall, en hafa nú aft-
ur aS fullu bætt her sinn meS nýju
liSi. Fyrsti listinn, sem opinberlega
kemur fram yfir fallna og særða í
orustunni viS Helgoland er þannig:
,Á skipinu „Anethusa" eru 10 fallnir,
og þar á meSal lautinant Eric, og 16
særSir. Á skipinu „Liberty" eru 8
fallnir, þar á meöal lautinant Barte-
lot, og 11 særöir. Á skipinu „Laurel“
hafa 11 falliS og 11 særst/ Opinber-
lega er tilkynt, aö borgin Apía á
Samoaeyjunum í Kyrrahafi hafi gef-
ist upp á laugardaginn var fyrir
Ástralíuflotanum. Sú fregn er sím-
um frá Amsterdam, aö allur lýöur í
Dunkerque hafi flúiS úr borginni.
(Dunkerque er víggirt borg viö Erm-
arsund, í Frakklandi, skamt vestan
viS landamæri Belgíu.)
Komin fregn um, aö Austurríkis-
menn hafi flutt her sinn frá Elsass
til landamæra Italíu. Opinberlega til-
kynt, að í orustunni viS Helgoland
hafi falliö 900 ÞjóSverjar, en 300
veriS teknir höndum. MeSal fang-
anna er sonur von Tirpit;ch, flota-
málaráðherrans þýska. Þess er getiS,
að þýskir hershöföingjar hafi skotiö
sína eigin menn, er voru aS berjast
um í sjónum.
Lundúnum 1. sept. (C. N.) : „Op-
inberlega er tilkynt, aS Frökkum
miSi áfram í Vogesafjöllunum og
Lothringen og hafi unniS ýmsa sigra
og góðar aöstöSur. Bandamenn (Eng-
lendingar,-Frakkar og Belgir) hafa
látiS lítiS eitt undan síga vestur á
bóginn, en Þjóðverjar hafa ekki náS
aö brjótast neinstaðar í gegn um her-
línu þeirra.“
Lundúnum kvöldiS 1. sept.: „Her
ÞjóSverja er nú 70 enskar mílur frá
París.“
Ýmsar fregnir.
Danskt blaS frá 20. f. m. flytur
fregnir frá Wien um mikla sigra, er
Austurríkismenn vinni yfir Serbum.
Þar er sagt, að her Serba sje um-
kringdur og almenningur bíöi þess
meö óþreyju, aö fregnir berist þá
og þegar um aS stríðinu við Serbíu
sje lokiS. Einnig segir þar, aS Aust-
urrikismenn og ÞjóSverjar vaöi inn
á Rússland án þess aS mæta mikilli
mótstööu, og geta þær fregnir veriö
sannar, þótt Rússar sæki á ÞjóSverja
í Austur-Prússlandi. En svona éru
fregnirnar mismunandi. Franska
stjórnin hefur birt brjef, er hún segir
fundin í vösum þýskra hermanna,
sem teknir hafa veriö höndum af
Frökkum, og lýsa brjefin grimd, er
beitt hafi veriö af ÞjóSverjum í stríð-
inu.
Enski herinn, sem fluttur hefur
veriS til Frakklands, er sagður í út-
lendum blööum frá 21. f. n\. 100 þús.
Ensk blöö frá 26. f. m. segja aö Kit-
chener hermálaráöherra sje enn aS
auka landher Breta um Jú miljón og
sjeu þá 100 þús. fengnar af þeirri
aukningu. Helming alls þess hers eigi
aS senda til meginlandsins.
Um framsókn ÞjóSverja í Norður-
Frakklandi eru fregnirnar ekki ljós-
ar. Eitt skeytið segir þá komna til
Boulogne viö Ermarsund. Enskt blaS
frá 26. f. m. segir, aS þá sje her ÞjóS-
verja 165 enskar mílur frá París, en
í gærkvöld segir í símskeyti, aö þeir
eigi þangað eftir að eins 70 enskar
mílur. SíSustu ensk blöS segja, aö
ÞjóSverjar hafi tekiö Namur og tala
um viöureign þeirra viS Antwerpen,
aS þýskt loftskip kasti sprengivjel-
um yfir borgina. I ensku blaöi frá 26.
f. m. er talið, aS ÞjóSverjar hafi í
byrjun ófriðarins haft 12 loftskip, en
5 sjeu eyðilögð, eitt viö Lyttich 6. ág„
annaS af franskri flugvjel 20. ág. ná-
lægt Metz, þriöja í Elsass 23. ág„ og
tvö hafi farist í Belgíu og Luxem-
burg, eftir sögn franskra flugmanna,
er sjeð hafi þau reka fyrir vindi.
Frjettir.
(Innlendar.)
Veðrið. Frá siöastl. föstudegi til
mánudags var rigning, sólskin í gær,
en þurklaust í dag. HöfuSdagurinn
var síðastl. laugardag.
Trúlofuð eru Karl Finsen vátrygg-
ingaumboösmaSur og frk. GuSrún
ASalstein.
Landlæknir kom heim úr suinar-
dvöl uppi í sveitum í fyrrakvöld.
Konungur og „Skúla fógeta“ slys-
ið. 29. f. m. fjekk ráSherra svohlj.
simskeyti frá konungi: „Jeg læt í
ljósi hluttekningu mína út af slysinu,
sem varS við tundurduflasprenging-
una, og æski upplýsinga um fjár-
hagsástæSur vandamanna þeirra, sem
fórust.“ Ráöherra svaraði meS þakk-
arskeyti og gaf hinar umbeSnu upp-
lýsingar.
Vjelbátur sökk síSastl. fimtudags-
nótt á Þorlákshöfn; flaut þar mann-
laus. En var talinn ónýtur eftir.
Forsteck, skip Þórarins Tulinius-
ar, er á leiö frá Khöfn, eSa á förum
þaSan, meS vörur frá Þ. T. til Aust-
urlandsins og NorSurlandsins.
Dagblaðið „Vísir“ er frá 1. þ. m.
selt Gunnari stúdent SigurSssyni frá
Selalæk. Einar Gunnarsson kand.
phil. stofnaSi blaðiS haustiS 1910 og
hefur haldiS því úti til þessa. Hjá
honum hefur blaðinu altaf vaxið fisk-
ur um hrygg, og meS útgáfu þess
hefur hann skapað þörf fyrir dag-
blað í bænum. Það fór hægt á stað,
en síSastl. sumar hefur þaS, um þing-
tímann, komiS út tvisvar á dag oft-
ast nær. Segir hann í blaðinu, er hann
lætur þaS frá sjer, að þaS hafi verið
byrjað án nokkurs stofnkostnaðar og
aldrei hafi veriS tekið eins eyris
lán til útgáfu þess. Hefur þurft til
þess bæði dugnaS og lægni, aS koma
blaöinu þannig áfram. Frjettasam-
bönd hefur „Vísir“ haft betri en önn-
ur blöð hjer í bænum, einkum nú á
síökastiS, og hefur Lögr. veriS í sam-
bandi viS hann um útlendar sím-
skeytafregnir, en þær hefur „Vísir“
aS jafnaði fengiS einum degi, eða
stundum tveimur dögum á undan öðr-
um, sem birt hafa hjer sömu frjett-
irnar.
Kornkaup frá Ameríku. SkipiS
„HermóSur“, sem landstjórnin og
„velferöarnefnd“ þingsins höfðu leigt
til kornvörukaupa í Ameríku, fór
hjeðan síðastl. laugardag norður til
Akureyrar. Þar tekur það síld til
flutnings vestur, um 4000 tunnur aS
sögn, mest frá þremur útgerSarmönn-
um hjer í Reykjavík, er síldina eiga
þar nyröra, en þó einnig nokkuS frá
síldareigendum á EyjafirSi og ef til
vill líka á Siglufirði. Einnig sendir
Th. Thorsteinsson kaupmaður hjer
eitthvað af saltfiski vestur til reynslu-
sölu. Fyrir síldarflutninginn fær skip-
iS 12000 kr. SkipiS fer hjeðan til
New-York og þó ráSgert, að þaS
komi við í Halifax. RáSgert er, að
það fari, ef til vill, fleiri ferðir en
eina vestur. MeS skipinu sendir land-
stjórnin til matvörukaupanna þá Ól.
Johnson konsúl og umboössala, sem
stendur fyrir vörukaupunum, 0g svo
Svein Björnsson alþm., og er mikiS
umtal um þaö manna á meðal í bæn-
um, til hvers hann sje sendur. Sumir
segja, aS þaö sje gert Ó. J. til skemt-
unar á ferðalaginu, aðrir aS þaS sje
gert Sveini til skemtunar, og þykir
þetta, hvort heldur sem væri, sýna
örlæti og rausn hjá þeim, sem með
landsjóðinn fara. — Farþegi meS
skipinu vestur er Gísli J. Ólafsson
símstjóri, snögga ferS þangaS.
ísl. botnvörpuskipin. „Apríl“ kom
í gærmorgun frá Englandi og „Mars“
er væntanlegur næstu nótt. „Jarl-
inn“ er nú í Húll og „NjörSur" kom
til Fleetvood í gærmorgun.
Flóra kom frá IsafirSi i morgun og
meS henni margt farþega, þar á meö-