Lögrétta - 25.06.1919, Blaðsíða 2

2
LÖGRJETTX
LÖGRJETTA kemur út á hverjum mið-
vikudegi, og auk þess aukablöð við og við,
Verð kr. 7.50 árg. á Islandi, erlendis kr.
10.00. Gjalddagi 1. júlí.
Ræða
Jóh. Jóhannessonar bæjarfógeta fyr-
ir minni Jóns Sigurðssonar forseta
17. júní 1919.
Fram aS árinu 1911 var þjóSminn-
ingardagur íslendinga haldijin ein-
hvern af fyrstu dögunum í ágúst-
mánuSi ár hvert til minningar um
þaö, aö stjórnarskráin frá' 5. janúar
í874 gekk þá í gildi og hjelst þetta
einnig eftir aS viS höföum fengiS
heimastjórn eftir stjórnskipunarlög-
unum frá 3. október 1903.
ÁriS 1911 varð sú breyting á þessu
aS þaö ár var þjóSminningardagur-
inn haldinn um land alt 17. júní á
aldarafmæli Jóns SigurSssonar for-
seta og hefur sá dagur verið haldinn
þjóSminningardagur síSan, og er ekki
sennilegt, aS því veröi breytt.
En breytingin frá ágúst til júní
var í sjálfu sjer engin, því þegar vjer
mintumst stjórnarskrárinnar, mint-
umst vjer þjóSfrelsis vors, og þegar
vjer minnumst Jóns Sigurössonar
forseta, minnumst vjer hans aSallega
sem þess manns, sem mest og best
hefur barist fyrir þjóSfrelsi voru, og
sem átt hefur mestan og bestan þátt-
inn í því, aö vjer fengum stjórnai-
skrána frá 1874, og hinar síSari um-
bætur, sem gerðar hafa veriS og gerS-
ar verSa á henni.
HingaS til höfum vjer haldiS þjóS-
mjnningardag, til þess aS minnast
ekki einungis þess, aS vjer íslending-
ar sjeum sjerstök þjóS, heldur sjer-
staklega þess, aS vjer ætlum aS vera
alfrjáls þjóS. Nú í dag getum vjei\
meS gleSi minst þess, aS þessu tak-
marki er náS, og aS ísland nú er viS-
urkent frjálst og fullvalda konungs-
ííki, og meS hjartfólgnu þakklæti og
virðingu getum vjer minst þeirra
manna, sem mestan og bestan þáttinn
hafa átt í því, aS þessu takmarki er
náS, og þá að sjálfsögSu fyrst og
fremst Jóns SigurSssonar.
Jeg leyfi mjer að vænta þess, aS
engum þyki það nú ofmælt, þótt jeg
segi, að takmarki íslendinga i sjálf-
stæSisbaráttu þeirra sje náS.
Mjer er þaS sönn ánægja, aS geta
frætt tilheyrendur mína á því, nú viS
heimkomu mína frá Danmörku, sem
meSlims hinnar dansk-islensku ráS-
gjafárnefndar, aS Danir — aS því er
jeg best veit undantekningarlaust, —
hafa óskoraS fallist á skilning ís-
lendinga þeirra á sambandslögunum,
sem sambandslagafrv. voru fylgjandi,
og aS engum málsmetandi Dana mun
detta i hug aS bera fram eSa reyna
að beita flækjum þeim og útúrsnún-
mgum á lögunum, sem bornar voru
á borS fyrir íslendinga áður en þjóS-
aratkvæSiS um sambandslagafrv. fór
fram siSastliðiS haust, af andstæS-
ingum þess hjer á landi.
Um þetta mun alþjóS sannfærast,
er stjórnarfrumvörpin verSa heyrin-
kunn, er leggja á fyrir alþingi þaS,
sem koma á saman eftir fáa daga.
En þótt takmarkinu i sjálfstæSis-
baráttu vorri sje nú náS, og ísland
orSið viSurkent fullvalda ríki, er ekki
alt búið meö þvi, og vjer megum
ekki leggja árar í bát, og láta reka
á reiSanum.
Vjer íslendingar verSum að sýna
og sanna, aS vjer höfum veröskuldaS
og veriS því vaxnir, aS vera viöur-
kendir sem frjáls og fullvalda þjóð.
Vjer veröum fyrst og fremst aS
gæta hins fengna fulíveldis, svo vjet
missum þaö ekki aftur. Vjer veröum
aS muna, aS þaS er oft engu minni
vandi, aS gæta fenginna hnossa, en
afla þeirra, og aS íslendingar áöur
fyrri glötuöu fullveldi sínu vegna inn-
anlandsóeiröa, af valdagræögi lands-
manna sjálfra og ólöghlýöni.
Vjer veröum því aS vera samhuga
um, aS gæta fullveldisins, og vera
á veröi alstaSar þar, sem því er hætta
búin; kappkosta aS setja landinu góS
lög, og ganga ríkt eftir, aS þeim sje
hlýtt. VarSveita þjóöerni vort, og
hina fornu tungu, er veriö hafa aöal-
vopnin í baráttunni fyrir aS vinna
fullveldiS aftur.
Vjer verðum aS muna, aS vandi
fylgir vegsemd hverri, og eins full-
veldinu, og þaS, eins og NorSmenn
komast aS oröi: „Koster at være kar.“
VerSum vjer því í hvívetna aS fara
aS eins 0g gáfaöri og vel siöaöri
menningarþjóS sæmir. Efla atvinnu-
vegi vora og hagnýta auösuppsprett-
ur lands og sjávar meS dugnaöi og
hagsýni, svo aS hagur þjóSarinnar
blómgist og hún verSi fær um að
bera hin auknU útgjöld, sem aS sjálf-
sögSu verSa sjálfstæSinu samfara, og
útgjöld til aS efla vísindi og listir,
sem siðuð þjóS getur ekki án veriS,
FramtíS íslands er nú undir börnum
þess einum komin, aS því er til mann-
anna tekur, og öðrum verður ekki
kent um, ef illa fer.
Vinni íslenska þjóSin í anda Jóns
SigurSssonar og haldi hún áfram
starfi því, sem hann veitti forustu,
þá mun henni takast, aS efla farsæld
þessa lands, og auka álit þess meS
öSrum siöuðum þjóSum. Þá getur hún
og árlega með góðri samvisku haldiS
þjóðminningardag 17. júní, til þess
aS heiöra minninguna um hann. En
til þess aS þetta takist, verður minn-
ingin um starfsemi Jóhs SigurSsson-
ar, ásamt ást hans á landinu og trú
á framtíö þess öflugustur lyftisteng-
urnar.
MeS þessum fáu orSum vil jeg
leyfa mjer aS biöja yður aS hrópa
nífalt húrra fyrir minningu Jóns Sig-
urðssonar.
Minning Jóns SigurSssonar forseta
lifi ætíð!
Stríðslokin.
Friður loksins saminn.
I,
I símskeyti, sem kom hingaS í
fyrradag, 25. þ. m., frá ensku stjórn-
inni, segir, aS ÞjóSverjar hafi lýst
yfir því opinberlega, að þeir ætli aS
undirskifa friöassamningana, og í
Khafnarskeyti frá í gær, eða 24. þ.
m., segir: „ÞjóSverjar hafa undir-
skrifaS friSarskilmálana án frekari
skilyrSa."
Þarna á þ"á svo aS heita, að friöur
sje að lokum endanlega saminn. Eii
þaS kemur óvænt, aS ÞjóSverjar hafi
gengið aS samningunum. Miklu hærra
' hafa þær fregnir látiS aS undanförnu,
sem sögðu þá ekki skrifa undir. Svör
bandamanna við uppástungum ÞjóS-,
verja, sem sagt er frá í 24. tbl., voru
afhent 17. þ. m., meS kröfu um að
undirskrift færi fram þann 21. Var
svo útdráttur birtur úr-svörum banda-
manna 18. þ. m. En hingaö hafa ekki
komiö greinilegar fregnir af þeim,
nema þaS, aS um litlar og óverulegar
breytingar frá eldri skilmálum sje aS
eins,að ræöa. Þessi svör bandamanna
vöktu líka afarmikla gremju í Þýska-
landi. Berlínarskeyti frá 18. þ. m. seg-
ir, aS mótmæli hafi risiS upp um alt
Þýskaland. ÞaS þyki svo sem engin
dæmi sjeu í hgimssögunni til annarar
cins framkomu og þeirrar, sem banda-
mannastjórnirnar hafi látiö sjer sæma
gegn Þjóöverjum, eftir aS vopnahljes-
samningarnir komust á. OfbeldisfriS-
ur þessi sje jafnvel verri glæpur en
rjálf heimsstyrjöldin.
Berlinarfregn frá 19. þ. m. sagði,
að rikisstjórnin og friðarmálafulltrú-
arnir heföu látið uppi þá skoðun, eftir
aS hafa rætt svör bandamanna í Wei-
mar, aS skilmálarnir væru óþolandi
og ómögulegt aö fullnægja þeim. En
máliS yröi nú rætt viö þingflokkana
og sendiherra sambandsríkjanna.
Sama dag kom fregn frá Khöfn, er
sagði, að þýska stjómin vildi hafna
skilmálunum, en MiSflokkúr þingsins
berðist fyrir þvi, aö þeim yröi tekið.
ÞaS virðist svo sem meiri hluti þings-
ins hafi litiS svo á, sem ekki væri
um annaö að gera, en aS undirskrifa
skilmálana, þvi 20. þ. m. kemur sú
Iregn, aS þýska stjórnin hafi sagt
af sjer, en líkindi sjeu til aS meiri-
hlutasósíalistinn Hermann Múller
myndi nýja stjórn, og aS meS hon-
um taki sæti í henni m. a. Erzberger,
sem er einn af Miöflokksforingjunum
og formaður friðarmálanefndarinnar,
Bemstorff greifi, áöur sendiherra i
Washington, og Ricthofen fríherra,
einn af forsprökkum Demókrata-
flokksins. Um þessa nýju stjórnar-
myndun hefur samt ekkert frjetst síS-
an.
En Lundúnafregn frá 21. þ. m.
skýrir frá miklum undirbúningi frá
hálfu bandamanna til innrásar í
Þýskaland, ef skilmálarnir ver.Si ekki
undirskrifaöir. Þar segir, aS Foch yf-
irhershöfðingi hafi 750 þúsundir
manna til taks viS Rin, og hersveitir
streymi nú þangaö til vígvallanna.
ÞaS sje nú hægt, „að taka á fáum
stundum Fránkfurt, Essen og West-
falen. Ensk flotadeild hafi verið send
inn í Eystrasalt, og margar flugvjelar
sjeu þar vel búnar aS sprengjum, og
geti þær náS til Berlínar á fáum
klukkustundum. Er nú ekki svo aö
heyra, sem neitt sje því til fyrirstöðu
frá siögæSilegu sjónarmiSi, aS hella
sprengitundri yfir borgina frá flug-
vjelum, þótt margt hafi Englendingar
sagt áSur hjartnæmt um flugvjela-
feröirnar frá Þýskalandi til Lundúna,
og virSist það þó vera nokkuS annaS,
aS beita slíku vopni gegn yfirburða
fjandmanni í heitu stríSi, heldur en
aS beita því gegn sigruöum óvini til
enn frekari kúgunar.
Þessar ógnir munu hafa stuðlaS aS
því, ásamt neyðarástandi því, sem nú
er aS sjálfsögöu ríkjandi í Þýskalandi
á öllum sviöum, aS ÞjóSverjar hafa
ekki sjeö sjer annað fært, en aö undir-
skrifa skilmálana.
Ofsagt er þaS varla, aö framkoma
bandamannastjórnanna í friðarmálun-
um, frá því er vopnahljessamningarn-
ir voru gerðir í haust, og alt fram til
þessa, spyrjist hvervetna meSal hlut-
lausra þjóða illa fyrir. Og hjá banda-
mönnum sjálfum fær hún einnig
þunga dóma. 25 háskólakennarar í
Oxford, biskupinn þar og margir áðr-
ir merkir menn hafa opinberlega mót-
mælt henni. Enskir blaðamenn, sem
veriS hafa í austurhjeruðum Þýska-
lands, sem nú á að leggja undir Pól-
land, hafa enga dul dregið á þaö í
frásögnum sínum, aS þetta væru al-
þýsk hjeruS. Frá hálfu franskra jafn-
aSarmanna hafa einnig komiö fram
öfldg mótmæli. Sömul. frá ýmsum
flokkum manna í Bandaríkjunum.
II.
Eftir aS þaS var skrifaS sem hjer
fer á undan, hefur komiö loftfregn
frá Berlín, dags. í gær síðd., og segir
hún nánar frá því, sem fram hefur
farið í Þýskalandi.
RíkisþingiS hjelt fund síöastliðinn
sunnudag, 22. þ. m., og hafði þá
Bauer tekiS viö forsætisráöherraem-
bættinu af Scheidemann. Fyrir lágu
tvö mál: undirskrift f'riSþrskilmál-
anna og traustsyfirlýsing til nýju
stjórnarinnar. Frá hálfu meirihluta-
sósíalista, eða stjórnarflokksins fyrv.,
var lýst yfir, aö ekki væri hægt aö
komast hjá því, aS undirskrifa friS-
arskilmálana. Frá MiSflokksins hálfu
kom fram lík yfirlýsing, en Demó-
kratar kváðust greiSa atkvæöi á móh
undirskrift, en sitja hjá, er atkv. væru
greidd um traustsyfirlýsinguna. Þeir
tveir þingflokkar, sem eru leifar
hinna gömlu íhaldsflokk’a, kváðust
hvorki greiða atkv. meS traustsyfir-
lýsingu nje undirskrift. Haase lýsti
yfir fyrir óháöa sósíalista, aS þeir
greiddu ekki atkv. meS traustsyfir-
lýsingu, en aftur á móti mundu þeir
greiða atkv. meS undirskrift friðar-
samninganna í þeirri von, aö heims-
byhingin mundi aS lokum leiða til
þess, aS samband öreigalýSsins næmi
álögur bandamanna-auövaldsins úr
gildi, þótt eigi miSaSi byltingunni
eins hratt áfram og vænst hefSi veriS.
Forsætisráöherra svaraði þessari yf-
irlýsingu því, aS flokkur óháöra só-
síalista ætti mesta ápk á því, aS er-
lendis væri því ekki trúaö, aS ÞjóS-
verjum væri þaS alvara, aS hafna
íriðarskilmálunum. Yfirlýsing kom
fram frá fulltrúum sósralistaflokks-
ins í þeim hjeruðum, sem skilja á frá
Þýskalandi, þ. e. úr Pósen, Austur-
prússlandi, Vesturprússlandi, Saar-
hjeraðinu, Efri-S:chlesiu og Sljes-
vig-Holstein, og segjast þeir ekki
vilja standa fyrir friöi, en fallist sár-
nauSugir á friöarskilmálana. Segjast
þeir lýsa því yfir fyrir alheimi, að
þeir sjeu þýskir og vilji vera þýskir,
og aldrei skuli þeir missa þá von, aS
fyr eöa síöar muni þau hjeruð, sem
hatursfullir sigurvegarar nú í skamm-
sýni hrifsi frá Þjóðverjum, aftur
sameinast föSurlandinu. Vakti þessi
yfirlýsing mikinn fögnuS í þinginu.
Þá var gengiö til atkvæða um svo-
hljóöandi ályktun: „ÞingiS samþykk-
ir undirskrift friöarskilmálanna".
Var þá látið ósagt, hvort þaS skyldi
gert meS eöa án þess fyrirvara sem
Bauer forsætisráðherra haföi oröaö.
Ályktunin var samþykt meS 237 at-
kvæöum gegn 138, en 5 greiddu ekki
atkv. I meirihlutanum voru jafnaöar-
menn úr báSum flokkum, MiS-flokk-
urinn og lítill hlu.ti Demókrata. —
Traustsyfirlýsingin til stjórnarinnar
var samþykt meS 238 atkv. gegn 89
atkv.
Bauer stjórnarformaöur skýrði
íriöarþinginu í Versailles frá að
þýska stjórnin vildi undirita meS þeim
skilyröum, sem fram hefðu veriö
tekin, en Clemenceau svaraSi því svo,
aö bandamenn gætu ekki fallist á
neinar ívilnanir nje fyrirvara og
kreföust þess, aö fulltrúar ÞjóSverja
gæfu ótvíræð svör um, hvort þeir
ætluSu aS undirskrifa friðarskilmál-
ana eins og þeir væru nú orðaöir eöa
ekki. Þá fór þýska stjórnin fram á
þaS viö bandamenn aö fá 48 stunda
frest tif frekari athugana friSarskil-
málanna. Var þeim tilmælum svaraS
um hæl á þá leiS, aö bandamenn gætu
engan frekari frest gefiS.,
Því var lýst yfir af mörgum hers-
höföingjum, sem samþykt höfSu und-
irskriftina meö fyrirvara, aS þeir
mundu segja af sjer ef skrifaö yrði
undir fyrirvaralaust, og virtust helst
líkur til þess, aö ráSaneyti Bauers
mundi ekki lengur hafa fylgi meiri-
hluta þingsins. En Bauer lýsti því
tnn yfir á þingi, aö svo væri komiö
hag Þýskalands, aö óhjákvæmilegt
væri aS undirskrifa friSarsamningana
skilyrðislaust, og samþykti þingiS
þaS síðan meö líku atkvæöamagni
cins og hina fyrri ályktun. Var svo
á sunnudagskvöldið tilkynt í Versöl-
um af fulltrúum ÞjóSverja, aS þýska
stjórnin ætlaði aS undirskrifa friöar-
samningana fyrirvaralaust.
Frjettir.
Tíðin. SíSastl. viku hafa veriB þurk-
ar öSru hvoru og norðanátt, en á
milli hefur vindur snúist til suöurs .
og þá rignt.
Holger Wiehe dócent fór hjeSan,
ásamt fjölskyldu sinni, í gærkvöld
meö „Botníu“. 17. þ. m. gáfu sam-
kennarar hans viS háskólann honum
aS skilnaði gullúr, og afhenti þáver-
andi háskólarektor, Einar Arnórsson
prófessor, þaö meö stuttri ræöu.
y » •
Aðkomumenn eru hjer nú margir.
Frá Khöfn hafa komiö: sjera Hauk-
ur Gíslason og frú hans, Tror E.
Tulinius stórkaupm. og frú hans, Val-
týr Stefánsson búfr. og frú hans, Ól.
Þorsteinsson stud. med. og frú hans,
stúdentar margir og margir útlend-
ingar. AustfjarSaþingmennirnir komu
allir meS „Botniu“ á sunnud. Einnig
sjera Jón á Stafafelli, Þórarinn fyrv.
alþm. í Gilsárteigi 0. m. fl. Frá Akur-
eyri komu margir meS skipi í fyrra-
dag, þar á meðal sjera Björn í Lauf-
ási og frú hans. Frá Englandi og
Ameríku hafa komiö: Sveinbjörn
Sveinbjörnsson tónskáld, Árni Egg-
c-rtsson og Árni Sveinsson, fulltrúar
Vestur-íslendinga á Eimskipafjelags-
íundinn, og Þorst. Björnsson cand.
theol frá Bæ.
Jón Þorláksson vierkfræðingur hef-
ur um tíma aS undanförnu veriS í
Þórshöfn á Fsfreyjum aS annast um
rafmagnsleiðslu, sem þar er veriö aS
koma á. Hann kom heim meS „Bot-
niu“ nú á sunnudaginn.
Vjelbátaútgerð á Hornafirði. SiS-
astl. vetur var haldiS út 18 vjelbátum
frá Höfn í Hornafirði, og öfiuSu þeir
vel. Hefur veriö þarna vjelbátaútgerð
nokkur undanfarin ár, en aldrei áSur
eins margir bátar og síöastl. vetur.
Eyjólfur Runólfsson frá Reynivöll-
um i Hornafiröi kom suður hingaö
fyrir nokkru, til þess al leita sjer
lækningar vil blindu, en óvíst er enn
um árangurinn. Hann hefur veriS
sjónlaus nokkur missiri, og er nú á
80. ári.
Háskólinn. Þar hefur nýlokiö prófi
í guðfræSi Lárus Arnórsson, meS 2.
betri eink., gol/3 st. En í lögfræSi hafa
lokiS prófi: Jón Kjartansson, meS 1.
eink., 124% st., Jón Sveinsson, meS
2. betri eink., 90^ st., og Gunnar
Espólín, meS 2. betri eink., 81 st.
Hið ísl. bókmentafjelag hjelt aöal-
íund 17. þ. m. 21 fjelagsmaSur hafði
andast síðastl. fjelagsár, og var sjer-
staklega minst fyrv. forseta fjelags-
ins, B. M. Ólsen. 102 nýir fjelags-
menn höfðu bætst viS, og er nú fje-
lagatalan um 1500. Samþykt var aS
hækka árstillagiö úr 6 kr. í 10 kr.,
og nær sú breyting gildi 31. des. þ
á Heiöursfjelagar voru kosnir: N.
Gjelsvík prófessor í. Kristjaníu, R.
Lundborg ritstjóri í Stokkrólmi og
Einar Arnórsson prófessor. Forseti,
dr. Jón Þorkelsson landsskjalavðröur,
r-kýrði frá,-aS út kæmi í ár frá fje-
jaginu upphaf á Brjefabók GuSbrands
biskups Þorlákssonar, hefti af Safni
til sögu íslands, og byrjun á útgáfu
óprentaSra annála og miðaldakvæSa.
í ráði væri einnig, að gefa út rit Jqn-
asar Hallgrímssonar. Útgáfa Forn-
brjefasafnins hefSi stöSvast um hríS,
vegna þess, að á stríösárunum hefði
ekki náöst til heimilda frá Khöfn.
Sjera Kristinn Daníelsson stýrSi
fundinum.
Dáinn er 19. þ. m. GuSjón Helga-
son bóndi í Laxnesi i Kjós.
Synodus hefst hjer á morgun meö
guSsþjónustu ; dómkirkjunni kl. 1.
Sjera Magnús Jónsson stígur í stól-
inn. Fundirnir verða haldnir í sam-
komusal K. F. U. M., og standa yfir
frá kl. 9—12 og 4—7 frá fimtud.
til laugardagskvölds. Allir prestvígS-
ir menn og guSfræðiskandidatar eru
velkomnir á fundina. Á fimtudags-
kvöld og föstudagskvöld verða opin-
ber erindi flutt í dómkirkjunni kl. 8/
siSd. Fyrra kvöldiö talar sjera FriS-
rik FriSriksson um „hina fullkomnu
hugsjón lífsins", en síSara kvöldiö
Sig. Sívertsen prófessor um „rann-
sóknir trúarlífsins“.
Arne Möller prestur, frá Dan-
mörku, dvelur hjer nú um hríS. Hefur
hann áður komiS hmgaö til lanas,
og margt vel og vinsamlega um ís-
land skrifáö í dönsk tímarit og blöö,
svo sem kunnugt er. Næstkomandi
sunnudag prjedikar hann í dómkirkj-
unni kl. 5 síöd.
19. júní. Þann dag var bjart og Tal-
legt veður og hátíSarhald hjá kven-
fólkinu meö sama sniSi og á undan-
förnum árum. SkrúSganga kringum
tjörnina til Austurvallar, en þar flutti
GuSm. Finnbogason prófessor ræöu.
Á öörum stööum fluttu ræSur og fyr-
irlestra frú Bríet BjarnhjeSinsdóttir,
Sig. Eggerz ráSherra, frú Laufey Vil-
hjálmsdóttir og mag. Jakob Smári.
ASsókn var mikil aS þeim skemtun-
um, sem í boöi voru, bæSi á íþrófTa-
vellinum og víðar, og er sagt, aö
LandsspítalasjóSurinn hafi fengiö um
daginn alls eitthvaö nálægt 10 þús.
kr. í tekjur.
Páll Eggert Ólason kom heim frá
Kaupmannahöfn meS „Botniu“. Hef-
ur hann dvalið þar síöan í vetur, viö
rannsóknir í handritasöfnum. Heim-
spekisdeild Háskóla íslands hefur ný-
lega tekiö gilda til varnar heimspekis-
ritgerö eftir hann, um Jón Arason.
Er þaS mikiS verlc.
Tvö kvæði eftir Heine.
Þýdd af Jarþrúði Jónsdóttur.
I.
Jeg mændi í myrkum draumum
á mynd af henni og sá,
aS hulið líf sjer hreyfði
á hinni kæru brá.
Þá bæröist bros á vörum,
svo bjart og unaðsríkt.
í augnanna angurblíðu
var eitthvaS tárum líkt.
Og heitu tárin hrundu
af hlýrum nið’r um mig.
Og æ! eg get aldrei trúaS,
um ,ævi aS mist hafi’ eg þig.
II.
(Brot).
Heyrir þú guS í hafi.dimmu,
hann talar þúsund röddum meS,
og yfir höfði okkar einnig
þú ótal drottins ljós fær sjeö.
Sá helgi guS í ljósí lifir
og líka’ í myrkri á hann völd.
Og guS er öllu í og yfir,
hann er í okkar kossafjöld.
Matthías lifi!
Hamingjan við hilmi ljek,
af hólminum bar hann sigur.
fánýt reyndust „barnabrek"
búandans í Vigur.
Hallgr. Jónsson.