Lögrétta - 28.04.1920, Síða 4

4
LÖGRJETTA
Sápugerð er nýlega byrjuð hjer 1
tænum af Sigurjóni Pjeturssyni
kaupmanni. Þessi 'nýja sápa hans
heitir „Seros“ og þykir góS.
Minningarsjóður Eggerts ólafs-
sonar. Ögmundur Sigurðsson, skóla-
stjóri, Hafnarfirði, afhenti gjaldkera
sjóðsins (14. apríl) kr. 35.30, frá
barnskóla Hafnarf iarðar, og kr. 40.50
irá Flensborgarskóla, alls kr. 75.80.
Cand. pharm. H. Schlesch á Seyðis-
firði hefur afhent samskotafje þaðan,
kr. 65.00; eru það árstillög nokkurra
manna (Axel Nielsen kr. 20.00, P. L.
Mogensen, apotekari, kr. 25.00, Sig-
urjón Jóhannsson kr. 10.00 og H.
Schlesch kr. 10.00).
Ótsvör í Reykjavík. Nú er jafnað
iijer niður nær 2 milj. kr., og hafa
útsvörin tífaldast á síðustu 5 árum.
Plæst hafa þessir nú: G. Copland
kaupm. 90 þús. kr., Eimsk.fjel. ísl.
85 þús., hf. Kveldúlfur 65 þús., Stein-
olíufjel. 40 þús., Johnson & Kaaber
35 þús., H. P. Duus-verslun 35 þús.,
Samb. ísl. samvinnufjelaga 35 þús.,
hf. Alliance 30 þús., Hallgr. Bene-
diktsson 25 þús., Nathan & Olsen 25
þús., GarSar Gíslason 20 þús. kr.
Úr Austur-Skaftafellssýslu er skrif-
aí> 7. f. m.: „.... Tíð óstöðug og
stormasöm, lengst af í vetur hjarn-
breiða yfir alt Austurland, víðasthvar
alhaglaust, eða þá sáralitlir hagar.
Á Búlandsnesi hefur orðið aö gefa
fje, sem kemur þó sjaldan fyrir. í
Papey hafa alt af verið góðir hagai
og næg fjörubeit. Frost varð hæst
H- febr., rúm 12 st., en nú í dag er
þaS 11 st. og rokviöri. — Á Horna-
íirSi er ágætur afli, enda er þar nú
íjöldi vjelbáta af öllum Austfjörð-
um. Sumir hafa orðið hart úti að
komast þangað, t. d. bátur af Seyðis-
firSi, sem lagði á stað þaðan 8. febr.
og komst meö tveimur bátum öðrum
suður undir HornafjörS. En þá var
ósinn ófær. Sneru þeir þá aftur, og
ætluðu til Djúpavogs. En þá varð
þessi bátur viöskila við hina, því
blindbylur var, lenti út til hafs og
var rjett skrúfaður niöur. Tvo menn
tók út, en þeir hjengu þó í einhverju
og björguöust inn í bátinn aftur. 11.
fcbrúar var svo bátnum bjargaS'úr
Papey, eftir mikla hrakninga í stór-
sjó og myrkri innan um boða og sker,
og er öllum þaö hulin gáta, hvernig
báturinn hjekk á kili á þessum leið-
um í einhverju því mesta stórviðri,
sem komið hefur á vetrinum. Bátur-
inn heitir „Ægir“, formaður Þórarinn
Þorsteinsson. En báturinn, sem bjarg-
a8 var á, heitir Síðu-Hallur. — Kaup-
íjelag hafa Hornfirðingar stofnað, og
hefur Þórhallur kaupm. í Höfn selt
því þar hús og báta fyrir 110 þús. kr.
Minningarorð.
Bjarni Guðbjarnason druknaði á
leið suður i Voga mánudaginn 29.
marts, og með honum systurson-
ur hans, unglingspiltur, Guðbjarni
Bjarnason. Bjarni Guðbjarnason var
fæddur á Kúludalsá i Innri-Akranes-
hreppi 1. nóv. 1873; fluttist hann um
12 ára gamall með foreldrum sínum
í Ytri-Akraneshrepp, og dvaldi hann
hjá þeim og ljet þau njóta krafta
51 nna og atorku, með frábærri um-
hyggjusemi, svo lengi sem þau lifðu.
Eftir að faðir hans dó, fullra 80 ára,
íesti Bjarni ekki lengur yndi í sínu
bygðarlagi, og fluttist þá til Reykja-
víkur, fyrir tæpum þrem árum, og
giftist hann hjer Guðrúnu Sigurðar-
dóttur, ekkju Guðmundar sál. Dið-
rikssonar, og voru þau hjón mörgum
að góðu kunn. JVfeð fráfalli Bjarna
Guðbjarnasonar er þungur harmur
búinn ærið mörgum ; þó að sjálfsögðu
mestur eftirlifandi ekkju hans, sem
áður hefur orðið fyrir þeirri þungu
sorg, að vera svift aleigu sinni, elsk-
uðum manni og einkasyni. Bjarni bar
höfuð og herðar yfir flesta samtíðar-
menn sína að atgervi, mannkostum
og siðprýði. Grandvarleiki hans í orð-
. um og atferli gæti verið öðrum til
sannrar fyrirmyndar. Hann byrjaði
formensku innan við tvítugt og vai
sjómenskan lífsstarf hans, enda kom
það brátt i Ijós, að hann var því starfi
vaxinn; var hann með rjettu alt af
talinn einn af hepnustu og dugleg-
ustu formönnum á Akranesi, og er
þar þó margra góðra drengja val. - Á
þeim stutta tíma, sem við nutum
krafta hans hjer i Reykjavík, flutti
hann miklu meiri afla á land hjer, en
nokkur formaður hefur áður gert
með sams konar farartækjum.
Bjarni var þrekmaður mikill, og
sparði ekki afl sitt til að ljetta undir
með þeim, sem voru minni máttar.
Aldrei brást stilling hans og hug-
prýði, þó eitthvað gengi miður, og
alt af hjelt hann þeim gamla og góða
sið, að byrja sjóferðir sínar með bæn
til guðs, enda fór hann marga sigur-
íör. Þau hjón eignuðust ekkert barn
saman, en tóku til uppfósturs tvö
börn, að öllu óskyld' þeim, sem mistu
rriæður sínar í sóttinni miklu síðast*
hðið ár. Þetta út af fyrir sig, er nóg
til þess að sýna örlæti og mannkosti
þeirra, og seint munu gleymast þær
hlýju og góðu viðtökur, sem manni
mættu hjá þeim hjónum. — Bjarni
var sinnar stjettar prýði, og er hans
sárt saknað' af öllum, sem hann þektu
og hann innilega kvaddur, með þökk
fyrir æfistarfið.
j.j.
Drengurinn.
Eftir Gunnar Gunnarsson.
Drengurinn og árin.
Frh.
Svo varö vinur hans alt í einu al-
varlegur. .
— Vertu ekki að fást við'mál, sem
þú skilur ekkert í, sagði hann. — Til
hvers er það? — Stjörnufræði! —
hvað svo sem ætli þú skiljir í stjörnu-
iræði! Hugsa þú um þau mál, sem
s nerta sjálfan þig — reyndu að kom-
ast í fasta stöðu, fá þjer einhverja
iífvænlega atvinnu, — þetta slang-
urlíf, sem þú lifir, er alt annað en
heppilegt. Láttu stjörnufrséðingana
um það, að rannsaka himinhvelfing-
una, stjörnuþokurnar og vetrarbraut-
ma — og alt slikt. Þeir lifa á þeim
rannsóknum! En hvað snertir þetta
okkur ?
Skúli mintist þess, að hann hafði
crðið svo undarlega hryggur í huga
yfir þessum orðum. Hann hafði um
stund setið eins og utan við sig og
þerrað svitadropana af enni sínu.
— Það er rjett, sem þú segir, hafði
hann svo svarað, en jafnframt hafði
hann þó ekki getað dulið óánægju
sína — það er sjálfsagt rjett. Þetta
snertir okkur ekki .... þú ætlar nú
líka heim og verða sýslumaður.
Hann mintist þess, að vinnr hans
leit sem snöggvast hvast til hans, og
að það var tortrygni í augunum.
Svo höfðu þeir þagað um stund, en
vinur hans varð fyrri til að rjúfa
þognina.
— Hvað áttu við með því? hafði
hann spurt með þykkjufullri ró.
— Ekki neitt, hafði Skúli flýtt sjer
að svara — og það hafði þá í svip-
inn ekki heldur verið .honum ljóst,
að nokkur hugsun hefði falist bak
’ ið orðin.
En nú fann hann, að svo hafði þó
verið. Nú, þegar hann var kominn
heim aftur og sat við hafið, varð
honum ljóst, hvað hann hafði átt við.
Það er hjegómi alt saman, hafði hann
hugsað. — En þá hafði hugsunin
að eins gert vart við sig eins og í
{-■oku, og þó þyngt honum í skapi.
Nú, þegar málið var orðið honum
Ijóst, þyngdi það ekki lengur skap
hans, að öll þess ytri umgerð væri
í raun og veru hjegóminn einber ....
„draumur og annað ekki“.
Hann mintist síðari heimsóknar
hjá sama vini. Hann hafði einn morg-
un komið upp til hans, og þá var
eins og vinur hans væri orðinn ger-
breyttur maður. Og breytingin var
á þann veg, að hún sleit kunnings-
skap þeirra alt í einu. Þetta skildi
Skúli þó ekki fyr en síðar.
— Það var gott, að þú komst, hafði
’- inur hans kallað á móti honum. —-
Það liggur svo vel á mjer í dag, að
jeg verð að hafa einhvern til þess
að samgleðjast mjer, eða rjettara
sagt: einhvern til þess að hella gleð-
mni yfir! Annars snýst hún bráðlega
yfir í mótsetning sina, ef jeg þekki
sjálfan mig rjett.
Og nú skýrði hann Skúla.frá þvi,
með sífeldum gleðiupphrópunum inn-
an um frásögtiina, að hann hófði
iengið embætti. — Embætti, hugsaðu
þjer það! sagði hann. Og nú ætlaði
hann að halda heimleiðis næsta sunnu-
dagsmorgun — næsta sunnudags-
morgun kl. 9!
Skúli hafði staðið þegjandi og ó-
sjálfrátt horft á vin sinn með náinni
athygli meðan hann ljet dæluna
ganga. Sama, úndarlega tilfinning-
m, sem hann kannaðist svo vel við
Kr. Ö. Skagfjörd
Umbodssali. Reykjavík- Heildsali.
Talsími «47. Símncfni: „Skagfjörð". Póstliólf 411.
1ÍTGERÐARVÖRUR:
Fiskilínur, ManiIIa, Tjörukaðall, Trawlgarn, Botnvörpur,
Netagarn, Segldúkur, Síldarnet, Vírar, Keðjur, Akkeri,
Blokkir, Lásar o s. frv,
ÝMSAR VÖRUR:
Smjörlíki, Handsápa, fvottasápa, Leírvara, Glervarningur,
Jámvara ýmiskonar, Smíðatól, Reiðlijól, Regnkápur, Skó-
fatnaður, Tilbúinn fatnaður, Vefnaðarvara o. s. frv.
SISSONS BROTHERS alkunnu Málningarvörur.
YARMOUTH alþekti Olíufatnaður.
HENDERSON’S Kafiibrauð & Smákex.
IXION Luncli & Snowflake og Skipsbrauð.
FRAM og DALIA þjóðkunnu skilvindur og strokkar
UNDERIVOOD kcimsfrægu ritvjelar.
KAUPMENN! Munið eftir að allar vörur, sem eg sel, bæði í umboðs og heildsölu, eru frá bretskum verk-
smiðjum — nema ritvjelar og skilvindur — en það er í Englandi, sem kaupín eru best á öllum vörum
undirritaðs
hefur jafnan fyrirliggjandi og selur með lægsta verði:
Smíðajárn alls konar, þar á meöal sænskt skeifujárn, sívalt járn,
íerstrent járn, sleðadrög, bátadrög o. fl.
Vatnsveitupípur, og alt þeim tilheyrandi. Hentugustu dælur útveg-
aðar með mjög stuttum fyrirvara.
Þakjám og Cement og flest annað til húsabygginga og mannvirkja.
Jón Þorláksson
Bankastræti 11. Sími 103.
W
I dag
liafa bankarnir fyrst um sinn h'ækkað vöxtu af lánum og forvöxtu af
víxlum upp í 8% á ári, auk venjulegs framlengingargjalds.
Jafnframt hafa bankarnir hækkað sparisjóðsvöxtu upp i ^/2%, vöxtu
af þriggja mánaða innlánsskírteinum upp í 4%% og vöxtu af sex mán-
aða innlánsskírteinum upp í 5% á ári.
Reykjavík 21. apríl 1920.
Landsbanki Islands. íslandsbanki.
Sanlxastrætl 11
iðgeirsson I ikúlason
írá fyrri dögum, hafði lagst eins og
skuggi yfir huga hans: tilfinningin
um, að hann sjálfur væri settur hjá,
væri. utanveltumaður. Eínhver ögn
af þægilegu sjálfsáliti var henni sam-
iara, en hún bar líka dálítinn keim af
öfund.
— Jeg óska til hamingju, hafði
hann loksins stamað fram. — Þá ert
þú víst ánægður?
— Hvort jeg er ánægður, þumbar-
mn þinn! Jeg er alveg að rifna af
tómri gleði.
—- Getur gleðin haft þau áhrif?
.... Eru menn ekki bara — á-
nægðir ?
— Auðvitað eru menn ánægðir!
En skilurðu ekki, hvað það hefur að
þýða, eftir margra ára strit og basl,
að fá alt í einu embætti? — Föst
laun! — Trygga framtíð!
— Jú, mjer finst jeg skilja það.
Trygga framtíð — það hlýtur að
vera ánægjulegt. En—■ hvað er það
þá, sem við tekur?
— Hvað, sem við tekúr! Svo gifti
jeg mig, auðvitað ! Jeg hef verið trú-
lofaður í fimm ár. Hún er dóttir
prestsins heima. Við höfum þektst frá
því við vorum börn.
— Já, gömul ást ryðgar ekki, segja
menn, hafði Skúli skotið inn í með
dálitlum hæðniskeim í röddinni —.
og hugsað um leið til lítillar stúlku,
sem þeir þektu báðir og hann vissi
að vinur hans hafði stundum „gengið
með“. — En ....
—- Þar þarf ekkert „en“, hafði vin-
ur hans haldið áfram. — Þetta er
eins víst og það, að jeg stend hjer
nú, og er að raka mig. — O, hver
fjandinn! — Nei, sjáðu til. Þegar
svo langt er komið, að alt er eins
vist og það, að tveir og tveir eru
fjórir, þá þarf ekkert „en“ framar.
— Ertu þá viss um, að ykkur líði
vel saman? Kvíðirðuekki fyrirneinu?
Það er þó margt, sem fyrir getur
komið .... Þekkirðu hana svo vel?
—• Hvort jeg er viss um, að okkur
’.íði vel saman! — Jeg held, að fjand-
mn hafi hnýtt upp í þig og ríði þjer
cið einteyming! Það er hamingjuósk,
cða hitt þó heldur, sem þú hefur að
l'æra! Jeg sagði þjer rjett áðan, að
við hefðum þekst frá því við vorum
börn!
— Jájá, en vertu nú ekki reiður —
auðvitað óska jeg þjer til hamingju.
En jeg skil bara ekki .... Þegar þið
^ eruð gift og þú hefur búið um þig
þar heima --------hvað tekur þá við?
-— Hvað tekur þá við! Þá er jeg
orðinn embættismaður —■ heimílis-
faðir. í stuttu máli: orðinn maður!
Maður, eijis og aðrir almennilegir
menn.-------— Og ef mjer leiðist,
þá er alt af hægt að fara yfir i stjórn
málin —• það gera svo margir. Ef til
vill enda jeg á þvi, að verða ráð-
herra! Og komirðu þá enn með þína
vitlausu spurnirigu um, hvað þar næst
taki við, þá sting jeg upp i þig ein-
hverjum bita, til þess að loka á þjer
rnunninum!
Skúli hafði kvalið sig til þess, að
taka undir í sama tón, til þess að
særa ekki vin sinn. En honum hafði
orðið þungt í skapi, svo að hann
greip fyrsta færi til þess að komast
í burtu. Þeir höfðu ekki sjest síðan.
Og* nú sat hann aftur heima á
ströndinni sinni, við hafið hennar, og
Ijet alvöruraddir þess fylla hug sinn
með rólegri gleði, sem undir eins var
bæði blíð og byrst.
Einu sinni hafði honum fundist
hafa fyrirliggjandi:
Kaffi
Caroni-Syknr
Höggvinn syknr
Mnnntóbak
Vindla m. teg.
Rúsinnr
mennirnir eins og af ásettu ráði flat- ,
sparka lífið undir fótum sjer, tæta .
pað sundur í druslur einstakra og j
einskisverðra grinda —• en skeyta ;
ekkert um samhengi" þess. ;
Cn nú .... nú dæmdi hann ekki í
tramar. Þetta var nú þeirra aðférð við j
lííið. Og hver gat vitað, nema hún :
væri eins góð og hans aðferð. Hvað
var í raun og veru alt þetta? Og
1 vað kom honum það við, hvernig
aðrir höguðu sjer? — Máttu þeir ekki
gifta sig! máttu þeir ekki fá embætti!
__ máttu þeir ekki verða ráðherrar!
.... úr því að það var þetta, sem
]>á langaði til. Máttu þeir ekki versla
rneð hugsjónir og tilfinningar! máttu
þeir ekki á sómasamlegan hátt safna
sjer auði! — máttu þeir ekki striti
sig bogna og heilatóma! — úr því
r.ð hugur þeirra girntist þetta. Máttu
þeir ekki versla með jörðina, móður
Döðlur
Fikjur
Hafragrjón
Smiörlíkl
Palmfn
Skógarn
sína, nota sjer hana og gera eignar-
rjett sinn gildandi yfir henni á sinn
hátt. — Þá eignarhlutdeild í himni,
jörð og hafi, sem hann kærði sig um,
gat enginn af honum tekið. Hann var
ríkur, einmitt af því, að hann safn-
aði ekki eignum, nje forgengi'rgutrv
mtinum. Það eina, sem hann atti,
sjálfan hann og silfurstrenginn, gat
enginn frá honum tekið. Og: Dag-
anna daggperlufesti berðu um háls-
inn .... það var það, sem mest var
um vert, það eina, sem nokkub var
i varið. Meðan hún hjelt sjer, var
alt í góðu gengi. Og svo, þegar perl-
i>rnar einhvern tírna hryndu burt —
hvað tæki þá við, Ja, þá var ekki
annað eftir, en að biðja dauðann,
drottinn sinn, velkominn — og þakka
iífinu fyrir alt. Frh.
Fjelagsprentsmiðjan.
Lit o. 11.