Lögrétta - 07.12.1922, Side 4
4
LÖGRJETTA
kvæði. Yora það þeir Gretar Ó.
Fells, Sveinbjöm Sigurjónsson,
Sigurður Einarsson og Magnus
Asgeirsson. Var þá skemtuninni
lckið. En eftir var síðasti þáttur-
inn: dansléikurinn í Iðnó. Kunn-
um vjer ekki frá honum að greina
— en meðan þetta er skrifað „dun-
ar fjalagólf“ í Iðnó, og stúdentar
ungir og gamlir, „gleyma heimi
og gleyma sjer“ eitthvað fram
eftir nóttunni.
-----o-----
Erl. símfregnir
Khöfn 2. des.
Grikkj akonungur fyrir herrjetti.
London: Búist er við, að Grikkjá
konungur og bróðir hans verði
kallaðir fyrir herrjettinn. Páfinn
hefir blandað sjer í málið, og bið-
ur Grikki að forðast fleiri líflát.
Árás á Lloyd George.
París: Blaðið „Matin“ hefir
bi'rt mörg leynileg skeyti frá ár-
imx 1920 til Vénizelosar frá Lloyd
George, þar sem hann hvetur
Grikki til hernaðarins. „Matin“
fnllyrðir, að þeir sem §ekir sjeu
í raun og vera sjeu þeir Lloyd
George og Venizelos.
Frá pýskalandi.
Berlín: Foringi íhaldsmanna,
Ehrhard kapteinn, hefir verið tek-
inn fastur og fluttur til Leipzig
og stefnt þar fyrir ríkisrjettinn.
Khöfn. 4. des.
þýsku fjármálin.
til fundið og sjálfsagt, að alment frí
jrrði í bænum þennan dag, nú og
framvegis? Þó ekkert annað bæri til
en það, að þetta er fullveldisdagur
þjóðarinnar, þá er það nægilegt. En
n:. hefir það enn bæst við, að æðsta
mnetastofnun þjóðarinnar hefir gert
daginn að sínum degi. Minna má á
það líka, að um sumartímann eru
gefnir 3 frídagar, sumir allir og sum-
ir að nokkru leyti. Alt virðist mæla
með því, að 1 dagur yrði gefinn frí
að vetrinum, minsta kosti eitthvað af
honum, og þá er enginn dagur sjálf-
sagðari en 1. desember. Mundi það
hvervetna mælast vel fyrir, að full-
veldisdeginum og háskólanum væri
sýndur sá sómi.
Nýtt tímarit. Á morgun mun verða
borið hjer um bæinn nýtt tímarit,
er „17. júní“ heitir. Er það prentað
í Kaupmannahöfn og er ritstjórinn
Þorfinnur Kristjánsson prentari. í
ritinu eru ýmsar greinar um íslensk
þjóðmál, myndir, smáfrjettir o. fl.
Er það í svipuðu formi og „Þróttur“
og kostar 35 aura heftið. Óákveðið
mun vera hvað oft ritið kemur út,
en næsta hefti er ætlað að koma út
í janúar.
Frá Ameríku kom með Síríus síð-
ast hingað til bæjarins ungfrú Þór-
urn Stefánsdóttir fyrrum prests á
Desjarmýri, systir Björns alþm. fyrv.
og Medúsalems ráðunauts. Var hún
áður en hún fór vestur kennari við
Kvennaskólann og ráðskona við Eiða-
skólann. Átta ár hefir hún l dvalið
vestra, og mun hyggja á vesturför
aftur bráðlega.
Staka þessi barst Morgunblaðinu í
gær:
Fyrir sóða saurug ljóð
seint fær hróður dóninn.
Málaskrjóðinn æsa óð
illgjörn þjóðarflónin.
Berlín: Bandamenn gera nú víð-
tækar kröfur til Þýskalands vegna
lítilsvirðingar, sem gætslunefnd
þeirra hafi orðið fyrir, og vekur
þetta mikla óró; menn eru hræddir
um að með því hefjist strangara að
hald frá háifu bandamanna.
Gríkkir og Bretar.
London: Stjórnin hefir nú alveg
breytt stefnu gagnvart Grikklandi,
segir að ekki komi til mála, aö slíta
sfcjórnmálasambandi milli landanna,
en aðeins sje um sendiherraskifti að
ræða. Sökin er auðsjáanlega sú, að
Englendingar hafa orðið þess var-
ir,að Frakkar noti fjarveru þeirra
til þess að koma fram brögðum gegn
'E'nglandi.
Aþenu: Byltingarmannadómur-
inn hefir dæmt Andreas prins til
jpfilangrar útlegðar.
Dagbók.
30. nóv.
Rannsókn er nú lokið fyrir nokkru
í því, hvort nokkru hefir verið stolið
úr vörugeymsluhúsi Vaðnesverslunar,
sem brann um daginn. Er það full-
víst, að því er lögreglan segir, að
er.gu muni hafa verið stolið. Lög-
reglan heldur að sjálfsögðu áfram
leit að þeim, sem valdir eru að brun-
anum, en er enn svo skamt á veg
komin, að ekkert verður um þá rann-
sókn málsins sagt í bráð.
Fullveldisdagurinn, 1. desember er
á morgun. Eins og getið hef'ir verið
um í blöðunum og sjá má á auglýs-
ingu hjer í blaðinu í dag, hefir há-
skólinn og sfcúdentaráðið gengist fyrir
ýmiskonar hátíðahaldi og skemtunum
á morgun, og er með þeim skemtunum
hafin sókn frá stúdenta hálfu til
þess að koma upp stúdentabústað, sem
hjer er afarmikil þörf fyrir. Áður
hafa. flestir skólar gefið frí þennan
dag, og fullyrt er það, að nú muni
þeir gera það allir. En væri ekki vel,
1. des.
Stórþjófnaður á Húsavík. Aðfara-
nótt síðastl. mánudags var peninga-
kassa stolið úr verslun A. og P.
Kristjánssona. í kassanum voru ýms
verðmæt skjöl, sparisjóðsbækur og
2800 krónur í peningum. Morguninn
eftir fanst kassinn frammi við sjó
og var alt með kyrrum kjörum í hon-
uk að undanteknum peningunum.
Þeir voru horfnir. Engan grun hafa
menn um það á Húsavík hver muni
vera valdur að þjófnaðinum, en leit
hefir verið gerö og verður henni
sjálfsagt haldið áfram.
Ofan úr sveitum hafa Lögr. nú að
i,- danfömu borist ýmsar greinar, sem
gera að umræðuefni deilumál Björns
aiþm. Kristjánssonar og Sambands-
mannanna. Hafa þær einnig verið
birtar í Mrg.bl., svo sem grein Ingi-
inundar gamla, grein skagfirska kaup-
fjelagsmannsins, greinar Arnórs Árna
sonar o. fl. Er það sýnilegt, að deilu-
niál þessi vekja mikla athygli í sveit-
u'ium, eins og eðlilegt er. Engu get-
ur Tíminn mótmælt í þessum grein-
um, en svarar aðeins út í hött. T. d.
segir hann seinast, að flestar eða
aliar þessar greinar sjeu eftir hr. B.
Kr. — En þær eru eftir gamla og
góða sveitamenn, og getur varla hjá
því farið, að Tíminn sje farinn að
verða þess var, að gengi hans fer
mjög lækkandi meðal sveitafólksins.
3 des.
Ný ljóðabók, er „Rökkursöngvar' *
heitir, eftir Kristmann Guðmunds-
son, mun koma mjög bráðlega á bóka-
markaðinn. Er hún 9 arkir að stærð.
Á þessa bók verður nánar minst síðar.
Hjónaband. Gefin hafa verið í
hjónaband nýlega ungfrú Guðný Helga
ílóttir (Sveinssonar) og Brynjólfur
Jóhannesson verslunarstjóri á fsa-
firði.
Frk. Anna - Bjarnadóttir Sæmunds-
sonar Mentaskólakennara hefir ný-
lokið prófi í ensku við háskóla í
Lundúnum með góðum vitnisburði.
Hún hefir lesið í Englandi í 3 ár.
Nú, að prófinu loknu, fer hún fyrst
til Jótlands, verður þar um tíma hjá
kunningjafólki, en síðan í Khöfn til
vors, en þá kemur hún heim hingað.
Hermann Jónasson rithöfundur, sem
nýkominn er heim eftir 5 ára dvöl í
Ameríku, verður hjer í bænum fram
yfir hátíðar, en ráðgerir þá að fara
hjeðan. Hann segir að sjer hafi liðið
vel vestra að öðru en því, að hann
varð fyrir þeirri sorg í fyrra sumar,
að missa Sigríði dóttur sína, en til
hennar fór hann, er hann kom vest-
ur. Sonur hans er nú kvæntur vestra,
og kona hans er þar einnig, og líður
þeim báðum vel.
Sveinbjörn Sveinbjörnsson tónskáld
er alfluttur hingað vestan um haf
og setst að hjer í bænum ásamt frú
sinni, sem með honum kom að vest-
ali. Búa þau nú á Hótel ísland.
5 des.
ísfiskssala. Ethel hefir nýlega selt
afla sinn fyrir 900 sterlingspund.
Síldarsalan. Yerð hefir hækkað á
síld nú upp á síðkastið erlendis,
kvað vera komið upp í 31 au. kg.
Sú síld, er veiddist hjer í sumar,
jkvað vera seld, eða mest af henni,
tn fjmir nokkuð lægra verð en þetta.
Leiðrjettingan.
í svar mitt til Tímarits íslenskra
samvinnnfjelaga, 3. hefti 1922 hafa
slæðst nokkrar prentvillur og geta
þrjár þeirra dálítið raskað meiningu.
Á bls. 16 í 4. línu að neðan stendur
„er mjer þannig samdóma“, en á
að vera: er mjer einnig samdóma.
Á bls. 41 í upphafi 2. málsgreinar
stendur: „Flestir nemendur“, en á
að vera „Fastir nemendur“. Á bls.
55, í 3. línu að neðan á eftir orðun-
um: „í riti mínu‘ ‘, haf'a fallið úr
þessi orð: hafa andstæðingar mínir
ekki getað haggað við. Ritgjörðum
þeiiTa
petta bið jeg háttvirta lesendur
svars míns að leiðrjetta.
Björn Kristjánsson.
-------o------—
Dúmsmálafrjettir
Útaf misklíð milli Snæbjarnar
í Hergilsey og landseta hans, Jóns
L. Hanssonar bónda í Hlíð í
Þorskafirði, hóf Jón málsókn gegn
Snæbimi fyrir aukarjetti Barða-
strandarsýslu og krafðist aðallega,
að fá afsal fyrir jörðinni, vegna
undangenginn samn’ngat þar um,
fyrir 2.600 kr., en til vara krafð-
ist hann að f’á viðurkendan lífs-
tíðarábúðarrjett á jörðinni gegn
130 kr. árlegu eftirgjaldi og að
honum við burtför sína frá jörð-
irmi yrði greiddur mismunur á
virðingu jarðarinnar eins og hún
þá verður og umgetinna 2,600 kr.
Eftir að málið var höfðaðj hafði
crðið sætt milli málsaðila fyrir
gestarjetti, snertandi mál þetta,
sem þó átti að halda áfram. Jafn-
fiamt og Snæbjörn krafðist sýkn-
unar af nefndum kröfum Jóns,
gerði hann kröfur á hendur Jóni,
bygðar á sættinni og krafðist, án
gagnstefnu eða sáttaumleitana
um kröfur þessar, dóms fyrir
þeim. Báðir aðilar kröfðust auð-
vitað málskostnaðar. Hjeraðsdóm-
urinn kvað síðan upp dóm í mál-
inu á þá leið, að í forsendum
dómsins er það tekið fram, að
Snæbjörn sje sýkn af kröfum Jóns
en í dómsorðinu ér Jón dæmdur
samkvæmt kröfum Snæbjamar. —
Þessum dómi skaut Jón til hæsta-
rjettar og krafðist aðallega að
dómurinn yrði ómerktur, en til
vara að kröfur hans fyrir undir-'
DuaQa sápu á jeg að nuta?
Fedora-sápan hefir til að bera alla þfe
eiginleika, sem eiga að einkenna fyllilega
milda og góða handsápu, og hin mýkjandi
og sótthreineandi áhrif hennar hafa sann-
ast að vera óbrigðult fegurðarmeðal fyrir
húðiha, og vamar lýtum, eins og blettum,
hrukkum og roða í húðinni. í stað þessa
verður húðin við notkun Fedora-sápunnar
hvít og mjúk, hin óþægilega tilfinning þess,
að húðin skrælni, sem stundum kemur við.
notkun annara sáputegunda, kemur alls ekki
fram við notkun þessarar sápu.
Aðalumboðsmenn:
R. KJARTANSSON & C o.
Reykjavík Sími 1004.
Framkvæmðarstjóri.
Framkvæmdarstjórastarflð við Kaupfjelag Reykvíkinga 'er
laust frá næstu áramótum.
Umsóknarfrestur til 20. þ. m.
Reykjavík£4. desember 1922.
Stjórnin.
rjetti væru teknar til greina, að-
al- eða varakrafa hans þar. Þá
stefndi hann og hjeraðsdómaran-
um til ábyrgðar fyrir dóm hans
o6 greiðslu málskostnaðar að skað-
lausu og til sekta' eða til vara
aðfinslu fyrir ólöglega málsmeð-
ferð. Fyrir áfrýjanda flutti málið
hrm. Pjetur Magnússon; fyrir
sýslum. mætti enginn, en af hálfu
Snæbjaraar mætti hrm. L. Fjeld-
sted og krafðist sýknunar og stað-
festingar hins áfrýjaða dóms. —
; Hæstirjettur kvað upp dóm í mál-
inu 4. f. m. og í forsendum dóms-
ins segir svo:
Með því, að ekki var leitað
sátta um gagnkröfur þær, er
! stefndi sett: fram í varnarskjali
! sínu fyrir undirrjettinum og ekki
I var stefnt til að fá dóm fyrir
j þeim, brast hjeraðsdómarann alla
lagaheimild til að dæma um kröf-
ur þessar að efni til og verður
þrí að ómerkja hinn áfrýjaða dóm
| að þessu leyti.
! Hinsvegar er það tekið fram í
! forsendum aukarjettardómsins að
kröfur áfrýjanda á hendur stefnda
verði ekki teknar til greina og
verður því að líta svo á, að dæmt
hafi verið um kröfur þessar í
hjeraði þótt þess sje ekki getið í
dómsorðinu og er því heimild til
að leggja dóm á þessi atriði hjer
fyrir rjettinum.
Áfrýjandi hefir leitt vitni í mál-
’nu eftir að dómur var kveðinn
ripp í hjeraði. En sönnun er enn
ekki fengin fyrir því, að stefndi
hafi bundið það fastmælum við
áfrýjanda að selja honum jörð-
ina Hlíð í Þorskafirði nje lofað
bonum lífstíðarábúð á jörðinni
gegn 130 króna eftirgjaldi. Ber
því að sýkna stefnda bæði fyrir
varakröfu og þrautavarakröfu
afrýjanda.
Ákvæði undirrjettardómsins um
málskostnað í hjeraði standi
cbreytt.
Það er ekki næg ástæða til að
sekta undirdómarann fyrir ólög-
lega meðferð málsins. En með þVí
að hann án allrar lagaheimildar
kvað upp efnisdóm um gagnkröfu
stefnda og áfrýjandi gat ekki
fengið dóminn feldan úr gildi
að þessu leyti nema með því að
áfrýja honum, þá þykir rjett að
skylda hjeraðsdómarann til áð
greiða áfrýjanda málskostnað fyr-
Dampkjeler nye, og brukte repar-
erte med certifikat av alle konstruk-
tioner, indhent tilbud. Laurviks Mask-
inverksted Joh. Corneliussen, Larvik,.
Norge.
Fypipliggjandi s
Hveiti (4 tegundir).
Hálfsigtimjöl.
Rúgmjöl
Rúgur (hreinsaður).
Bankabygg.
Baunir.
Völsuð hafragrjón, (sjerstaklega
góð tegund í ljereftspokum og,
pökkum).
Jarðepli, dönsk.
Súkkulaði
Sveskjur. Rúsínur.
Kandís (rauður).
Þvottasápur. Soda.
Plandsápur.
Gólfdúkaáburður.
Yrnsar járnvörur.
Þvottabalar, galv.
Smellur, svartar og hvítar.
Burstar, ýmiskonar.
Postulínsbollapör.
Stúfasirz, sjerlega gott.
Bómullardúkar.
Lmbúðastrigi.
Póstpappír, umslög og blek.
STROKKAR. — SKILVINDUR.
ANELINLITIR egta (í deildum),
0. FriaiíirssöP 8 Siason.
Hafnarstræti 15. Sími 465.
ir hæstarjetti, er ákveðst 400 kr.
Að öðru leyti falli málskostnaður
niður.
Skaðabætur Þjóðverja.
Þýska stjórnin afhenti skaða-
bótanefndinni álitsskjal. — Er
þar farið fram á, að nefndin
útvegi. Þjóðverjum 500,000,000
gullmai’ka lán til þess að koma
festu á marksgengið, og þess enn
fremur getið, að gengisfesta
marksins sje algerlega undir því
komin, hvort Þjóðverjum verði
veitt svo mikil eftirgjöf á skaða-
bótunum, að þeir verði færir um
að borga það, sem krafist verður.
Ekkert er minst á gjaldfrest.
Það þykir víst, að ósamlyndi
sje milli Wirth kanslara og Her-
mes fjármálaráðherra útaf skaða-
bótamálinu.