19. júní - 01.03.1918, Qupperneq 6

78
19. JÚNÍ
eins náin og hjá okkur. t*au gera því
ekki eins háar kröfur og verða fyrir
minni vonbrigðum.
Hamingjusöm var hún ekki, en
ánægð. Hún var framar öllu öðru
þakklát. Hún var hvorki leið né
þreytt á því, að vera rík, miklu frem-
ur gladdist hún stundum yfir því,
eins og barn. En um það vissi eng-
inn. Framkoma hennar var alt af
jafn prúð og fyrirmannleg. Menn vissu
að eins að ekki var alt með feldu
um ætt hennar og uppruna, en þar
eð enginn vissi neitt, hættu menn að
spyrja. Það er svo margt annað til
að hugsa um í Paris.
Liðna tímanum hafði hún gleymt.
Hún hafði gleymt honum eins og
við gleymum rósunum, silkiböndun-
um og gömlu bréfunum frá æsku-
árum okkar, af þvi, við hugsum aldrei
um það. Það er alt læst niður í
skúfl'u, sem við aldrei opnum. Og
þó kemur það fyrir stöku sinnum,
að okkur verður að renna augum
ofan í þetta leynihólf, og þá mynd-
um við óðara verða þess vör, ef það
vantaði eina einustu rós eða ofur-
lítinn bandstúf. Því við munum það
alt af upp á hár: endurminningarnar
hvíla þar jafn nýjar og ferskar, jafn
ljúfar og jafn beiskar.
Þannig hafði hún gleymt sínu liðna
lífi, læst það niður og fleygt lyklin-
um frá sér. En á nóttunni dreymdi
hana stundum hræðilega. Hún fann
aftur hvernig gamla kerlingarnornin,
er hún var til húsa hjá, þreif í axl-
irnar á henni, til að reka hana af
stað út i kuldann, snemma morguns
til konunnar, sem seldi dansblómin.
Þá reis hún í ofboði upp i rúm-
inu og starði út í myrkrið í dauðans
angist. En svo fann hún fyrir sér
silkiábreiðuna og mjúku svæflana,
hún strauk með fingrunum eftir
skrautlegum rekkjutjöldunum og með-
an englar svefnsins hægt og hægt
drógu draumtjaldið til hliðar, naut
liún i fylsta mæli þeirra einkennilegu,
ósegjanlegu vellíðunar, er við fmnum,
þegar við verðum þess vör, að vond-
ur og hræðilegur draumur, var að
eins draumur. (Frh.).
Stökur.
Ef eg findi og festi mund
á fríöu auravali,
gæfi eg fyrir gleðistund
gull í pundatali.
Mér var tíðin mislynd oft,
mörg ein hriðarseuna.
En séð hef eg blíðlynt sumarloft
og sól að viði renna. ,
Bækur
sendar »19. júní.«
Heimleidis eftir Stephan G. Stepan-
son. Rvík 1917.
Þar er á 48 smáum blaðsíðum
samankomið alt það er skáldið orkti,
á ferðalagi sínu síðaslliðið sumar.
Margt áður prentað í blöðum og
tímaritum, en kvæðin öll á einni bók
skemtilegri vegna þess að þá getum
vér fylgst með höfundi þeirra, frá