19. júní - 01.11.1919, Blaðsíða 2

34
19. JÚNÍ
legar eru. Móðirin verður að eiga í
eðii sínu þá athygli og þann skilning
á því, sem grær í barnssálinni, að
hún geti, þá er bezt hentar, hlúð að
eða dregið úr og leitt þroska barnsins
í þann farveg, er glæði viljann til
hins góða.
Móðirin, sem leiðtogi kynslóðanna,
er því sá aðili, er síst rná án vera,
eigi þjóðfélögin að ná sem hæstum
þroska. Menn hafa álitið, að hver
móðir væri gædd þeirri eðlishvöt, er
sagt gæti til um réttust tök á upp-
eldi barns síns, en gleymt þvi, að
sú eðlishvöt verður eigi að fullum
notum, i þarfir uppeldisstarfsins, nema
hæfileg þekking sé henni samfara.
Það ætti þvi að verða eitt af við-
fangsefnum framtiðarinnar, að veita
mæðrunum þessa þekkingu. Viðfangs-
efnið er þýðingarmikið fyrir karla og
konur, en konan ein er gædd þeim
skilyrðum, sem nauðsynleg eru því
til framkvæmda«.
Að beitast fyrir þvi, að mæðrum
verði veitt þessi þekking, telur höf.
verðugan skerf af hendi norrænna
kvenna, er nú njóti allar borgaralegs
jafnréttis. Með þvi að taka að sér
þetta mikilsverða, en þó enn þá lítils-
metna máiefni, sýni þær réttmæti
jafnréttiskröfu sinnar og beini starf-
semi sinni þangað, er hennar sé mest
þörf.
Höf. bendir því næst á leið til að
leiða þessar hugsjónir sínar út í lífið.
»Mæðradagurinn« er til orðinn í
Vesturheimi, en er nú að breiðast út
um löndin og einnig að ná fótfestu
á Norðurlöndum. Vill höf. að »nor-
ræna kvennasambandið«, sem stofnað
var í Stokkhólmi 1917, gangist fyrir
mæðradegi hvervetna á Norðurlönd-
um. A heimilunum sé hann, sam-
kvæmt sinni upprunalegu ákvörðun
tyllidagur mæðranna. En auk þess
sé þann dag alment safnað fé, t. d.
með sölu á merkjum, og séu af því
stofnaðir tveir sjóðir. Öðrum sjóðn-
um sé varið til styrktar fátækum,
þreyttum mæðrum, þannig, að þær
geti leitað sér hvíldar og hressingar,
er með þarf; en hinum varið til þess,
að koma á fót »mœðra-háskóla«. —
ef til vill i sambandi við háskólana
— þar sem ókeypis fræðsla sé veitt
í öllum þeim fræðigreinum, sem orð-
ið geta grundvöllur tiigangsbundins
þroska á lundarfari og upplagi barns-
ins og unglingsins. — Höf. álítur, að
slíkur almennur »mæðradagur« geti
smám saman orðið svo mikil þjóð-
þrifastofnun, að enginn vilji vera
hans án. Og um leið auðfarin braut
til þess, að ná saman því fé, er nauð-
synlegt sé, til þess að ráða bót á
þeirri skekkju, sem nu á sér stað á
uppeldi unglinganna — og sem eitt
með öðru hefir leitt styrjöldina yfir
löndin — og sem þess vegna verður
að vinna bug á — bæði til þess, að
slík styrjöld eigi ekki afturkvæmt —
en þó fyrst og fremst vegna sjálfs
mannkynsins — sem mannkyns«.
Höfundur greinar þessarar nefnist
Björn Símon, er það án efa gervi-
nafn, og af grein um íslensk mál í
sama riti eftir þennan höfund kemur
það ljóst fram, að hann er íslend-
ingur.
Uppástunga hans er mjög eftirtekta-
verð og margt heíir hann sannarlega