19. júní - 01.01.1920, Qupperneq 7

19. J Ú N I
55
maturinn á bakkanum mínum kost-
ar og kemur þar gat á seðilinn, og
fær mér hann, að því búnu. Skamt
frá er borð með sundurhólfuðum
kassa; í einu hólfinu eru hnífar, gafl-
ar í öðru og skeiðar i því þriðja.
Þessi áhöld tökum við, um leið og
við förum hjá, eftir því sem við þurf-
um á að halda og tökum okkur sæti
við eitt af borðunum í salnum. Við
höfum verið svo heppin, að við okk-
ur blasir mynd af vikingaskipi, sem
er ein af hinum mörgu myndum,
sem málaðar hafa verið á veggi borð-
salsins. Ekki skemmir það lystina.
Þá er við höfum matast, tökum
við bakkana með tómu ílátunum og
berum þá að hyllu, sem er við op á
skilveggnum milli borðsalsins og upp-
þvotta herbergisins, þar er tekið á
móti þeim af uppþvottafólkinu. Við
höldum fram að dyrum, sem eru
andspænis þeim, sem við komum
inn um, og borgum þar þá upphæð,
sem mörkuð var á talnaseðilinn, sem
áður er um getið. Að því búnu höld-
um við leið okkar. Frá því við fór-
um inn og þar til við komum út eru
liðnar 20—30 minútur og máltíðin
hefir kostað okkur 30 — 50 cent.
Matsölustaður þessi er að eins op-
inn 3 klukkutíma á dag, 7—8 að
morgninum, 12—1 um hádegi og 6
til 7 síðdegis. Fólkið, sem vinnur að
matreiðslunni og skömtuninni, er
námsfólk við Columbia-háskólann.
Til þessa starfs ganga að eins nokkr-
ir tímar á dag, hinn hluti dagsins er
notaður til náms. Enginn skóli gerir
fátæklingum hægra fyrir en Colum-
bia-háskólinn, séu þeir fúsir að vinna
fyrir sér jafnframt náminu. Námið
tekur auðvitað lengri tíma, sé ekki
hægt að stunda það eingöngu, en
mögulegleikarnir eru fyrir alla og
enginn skammast sín fyrir að vinna
hvaða vinnu sem er, hversu hátt sem
hann er kominn í mentastigann.
153 Vermilyea Ave., New York Cily.
9. nóvember 1919.
Hólmfridur Árnadóllir.
Kaupendur »19. júní«,
einkum peir, er fá blað sitt sent með
landpóstum, eru beðnir afsökunar á pví,
að sakir prentaraverkfallsins i byrjun p.
m., varð janúarblaðið eigi prentað áður
en póstar færu pann 6. Annars hefði mig
langað til að engin póstferð pyrfti úr að
falla, en að tölublöðin gætu orðið jafn-
mörg og pær. Hefi lika orðið pess áskynja
að sumir kaupendur sakna blaðsins ef
ferð fellur úr. Vona eg að geta komið pví
svo fyrir framvegis, að jafnan fylgi blað
pósti. Með pví móti verða tölublöðin 15
— og færri mega pau ekki vera. — En
pessi áramót flytja með sér mikla verð-
hækkun, ofan á pær er fyrir voru. Stjórn-
málablöðin, sem lifa á ílokkunum, kvarta
sáran; auglýsingablöðin, sem lifa á kaup-
endum og auglýsendum færa sum saman
kvíarnar. Og pó liafa pessi blöð margfalt
fleiri kaupendur en »19. júní«. — Utgáfa
smáblaða er tiltölulega dýrari en útgáfa
stærri blaða. Og »19. júní« er dýrt blað,
pappírinn er vandaður og svo leggur
blaðið dálitið í myndir. Auglýsingar
vill liann ekki taka, fyr en hann kemur
svo undir sig fótunum, að geta haft pær
á kápu. En ekki gengur hann pess dulinn,
að erfitt verði afkomu og pess vegna bið-
ur liann alla pá af sínum góðu kaupend-
um, sem uut geta honum lífs og gengis,
að hjálpa til pess, með pví að safna nýj-
um kaupendum. Bregðist nú vel við!