Njörður - 21.02.1919, Blaðsíða 2
6
NJÖRÐUK.
ljóst vera hvort stefnir, nái hún
almennri viðurkenningu.
Sumir telja það æstu skyldu
hvers manns „að sjá um sig“.
Svo er þetta lagt út eftir atvikum.
Letinginn liggur á liði sínu,
ágjarn fóflettir, voldugur kúgar o.
s. frv.
Þeir eru bara „að sjá um sigu.
Svikarinn lýgur, loddarinn blekk-
ir og lastaþrællinn hræsnar; alt
saman til „að sjá um sigu.
Talað er sem hver vill heyra,
trúnaði brugðið, táli beitt.
Lögum og rétti sveigt á svig
til vað sjá um sigu.
Frá Akureyri.
Eins og allir vita er Akureyri
höfuðborg Norðurlands.
Bæjarmönnum er svo háttað,
eins og öðrum Norðlingum, að
þeir þykjast góðir fyrir sinn hatt.
Kann Njörður ekki slikt að lasta.
Þeir hafa að ýmsu leyti artað
upp á bæ sinn betur en sumir.
Nirði hefir heyrst á þeim, er
hingað hafa flust frá Akureyri, að
ísafjörður sé hennar eftirbátur í
flestu.
Sennilega er þetta rugl og Norð-
lingagrobb; en hvað sem um það
er, getum við hér haft gott af að
gefa þeim auga þar norður frá, og
taka eftir því sem þar gjörist, því
þó ekki sé víst, að við látum okk-
ur þeirra kosti að kenningu verða
þykir okkur gaman að glappaskot-
um þeirra. — — —
Það er nú þaðan nýjast tíð-
inda, að kosningasnerra mikil stóð
þar í janúar.
Skyldi kosin gjörvöllbæjarstjórn-
in, 11 menn.
Tveir voru flokkar; hinir efn-
uðustu, vel flestir annarsvegar und-
ir forustu kaupm., en hins vegar
alþýða undir forustu kaupfólags-
manna og verkmanna.
Af vopnaskiftum verður hér ekk-
ert sagt, en þau urðu leikslokin,
að alþýðuflokkurinn kom 6 mönn-
um að, en kaupmenn 5.
Af þessu má sjá hvílíkir vind-
belgir menn eru þar norður frá,
fyrst þeim dettur í hug að fá al-
þýðunni tögl og hagldir í bæjar-
etjórninni.
öðru vísi hafa þeir það i Rvík,
að óg ekki tali um okkur hérna.
Verkmenn þar á Akureyri kunna
eór sjáanlega ekki hóf.
Fyrst setja þeir upp lista, sem
kaupmenn eru sár óánægðir með
og síðan fylga þeir honum með
svo lítilli kurteisi, að þeir sigra
með „glansu.
Yið kunnum betra lag.
Yerkmannafélagið okkar setti
efst á sinn lista mann, sem kaup-
menn höfðu ekkert á móti, og
gjörðu sig ásátta með að fá ekki
fleiri.
„Góð börn eru foreldra besta
eignu.
Sorglegt.
Eg var að blaða í Búnaðarritinu
nýlega.
Þar á bls. 200 sá ég þær frétt-
ir að sauðfjárkynbótabúin á land-
inu eru ekki nema 6, hrossarækt-
arfélögin 10 og nautgriparæktar-
félögin heil 33.
Ofan á fæðina bætist svo það,
að sumt, ef ekki margt, at þeesum
fólögum eru í bernsku eða ólagi.
Kynstofn búpenings okkar er
auðbættur, ef ekki brysti áhuga
og þolgæði bænda.
Ekki kosta kynbætur heldur svo
mikið, að það standi í vogi.
Bændur sjá ekki svo mjög í
skildinginn, ef þeir vilja fá ein-
hverju framgengt.
Ejöldi bænda hefir varið þúsund-
um, og sumir tugum þúsunda króna
í óhentug og illa gjörð hús, eða
til að gjöra Bléttur sem þeir höfðu
engi ráð með að fæða; c: gátu ekki
borið nóg á o. s. frv.
Þessir mundu ekki telja eftir
nauðsynleg gjöld til kynbóta væri
þeim ljóst gagn það og prýði, sem
þær gætu veitt öllum sveitum
landsins.
Það er unun að eiga og annast
úrvalsskepnur, en dauðans raun
að sjá afstyrmi þau og eamtíning
þann, sem búfé kallast á voru landi,
all víða.
Þó alstaðar sé pottur brotinn í
þessu efni, eru Vestfirðir einna
verst farnir.
Hve nær lagast það?
Tíðarfar.
13. þ. m. brá til frosta eftir löng
og fágæt blíðviðri.
Jörð var blaut og fraus ákaflega
sökum þess, að ekki kom neinn
snjór.
Þann 20. kom fyrst lítilsháttar
fjúk, en siðan hefur dregið úr frosti
og dálítill snjór fallið.
Þorri faldar hvítu að skilnaði,
til að minna á, að vetur só ekki
hjá liðinn.
Hefir hann verið blíður og mild-
ur um gjörvalt land.
Daglegt brauð.
Strax í ársbyrjun lækkaði Bök-
unarfólag ísfirðinga verð á hveiti-
brauðum, kringlum og tvíbökum,
svo að góðu munaði.
Þegar kolin lækkuðu hór færði
það niður verð á rúgbrauðum
sinum um 10 aura á 6 pd. brauði.
Er nú verðlag hjá félaginu sem
hér segir:
Eúgbrauð 6 pd. . kr. 1,90
do. 3 — . — 0,95
Hveitibrauð 1 pd. . — 0,70
Franskbrauð */s pJ- — 0,50
Tvíbökur smáar — á — 1,4D
do. stórar — á — 1,00
Kringlur . . — á — 0,90
Vcrðliækkanir.
Ýmislegt hækkar enn þá í verði
þótt friður kallist á kominn.
Svo er um steinolíu, kaffi og
margan iðnaðarvarning.
Surtarbrandurinn
í Gilsnámunni er talinn mjög
góður i vetur, en ekki hafa bæjar-
búar annað en orðstýr hans að
orna sér við til þessa, þvi allur
situr hann fram í námu.
Elda margir við bjargráðamó,
og bera sig hið versta.
Kalla sumir hann skaðræðis mó-
Skipakomur.
Geysir kom frá Rvik í gær (20.
þ. m.) með ýmsar vörur frá Lands-
verslun, þar á meðal lítilsháttar af
kolum.
Þann 19. kom skip til að taka
síld.
Er það gufuskip allvænt; h^fði
tekið síld á Flateyri áður hér kom.
Kominn aftur.
Jón Sigurðsson forseti (c: mynd
hans) sást heill á húfi 9. þ. m. á
gamalmenna skemtuninni.
Var honum hvergi brugðið, en
því likara sem ungur væri í ann-
að sinn.
Tii atimgnnar f. sjómennl
Bökunarfélag ísfiröinga
- Silfurgðtu 11 —
gefur afslátt á kringlum og tví-
bökum ef mikið er keypt.