Norðri - 05.01.1906, Blaðsíða 3

NR. 1
NORÐRI.
3
Hlutafélagið „Norðri“
Stofnað 27. des. 1905.
G e fu r ú t v i k u b 1 a ð á Akureyri.
Afgreiðsla blaðsins er í Hafnarstræti Nr. 3.
Fyrir hlutum í félaginu geta menn skrifað sig þar hvern
virkan dag, kl. 4—5 e. h. til þess 25. þ. m.
Akureyri, 2. jan. 1906.
ístjórn félagsins,
Guðl. Guðmundsson. Jón Jónsson. M. J. Kristjánsson.
er að gjöra vel við fáu kindurnar, en
hinar fleiri á bæjunum. Hitt er sérstakt
spursmál, hvort menn eigi yfirleitt leggja
ofmikla áherzlu á höfðatöluna.
Fað þykir víst dauft fréttabréf sem
ekki nefnir pólitík. Að vísu heyri eg
það sjaldan nefnt, en því oftar hljómar
orðið: ritsími. Já, ritsími og aftur rit-
sími, um hann snýst öll hugsun og hjal
fólksins. En það veit sá, sem alt veit,
að ekki hafa allir sem um ritsímamálð
tala, mikið vit á því. betta hérað hefir
ekki farið varhluta af hinum ískyggilega
æsingi, sem hlaupið hefir í þetta þýð-
ingarmikla mál — þjóðinni til ómiStan-
legs tjóns. Pað er ekki vert að ýfa
skap einstaklinga með því að rekja fram-
kvæmdarsögur undirskriftar- aðstoðar-
mannanna, en hitt er óhætt að segja,
því að það er satt, að margur maðurinn
mun ekki hafa haft Ijósa sjón á þessu
stórmáli, þótt hann léti til leiðast að
að skrifa undir ákveðnar tillögur eða
áskorun í því.
Miklar öfgar og mishermi viðvíkj-
andi ritsímastaurum og flutningi þeirra,
má lesa í »Fjallkonunni« 25. nóvbr. s. 1.
Maður sá,- Sigfús frá Lóni, sem tekið
hafði að sér að flytja staurana, varð
svo lítt hræddur við að sjá þær óttalegu
höfuðskepnur, að hann ekki einungis
ætlar að standa við gjörðan samning,
eins og sjálfsagt var, heldur hefir ein-
mitt siðan farið þess á leit við Trausta
á Hólum að eftirláta sér flutning staur-
anna á nokkrum hluta svæðisins austan
vatna.
Finnast munu þeir, sem við nánari
kynni af ritsímamálinu, óska jaess af al-
vöru, að aldrei hefðu þeir nöfn sín
lánað undir undirskriftarblöðin sælu.
Af þeim er látist hafa í Skagafirði á
síðasta ári, má sérstaklega nefna: Kon-
ráð hreppstjóra Jónsson á Bæ, frábæran
dugnaðarmann, Sigurlaugu Gunnarsdótt-
ur, húsfrú að Ási, afburðakonu í sinni
stétt, og Sigmund Pálsson, bónda að
Ljótsstöðum, ljúfmennið og öldunginn,
sem byrjaði nám sitt í skólabekkjunum
í Bessastaðaskóia; voru öll þessi, héraðs-
prýði, hvert í sinni stétt og starfi.
Legg eg svo frá mér pennann að sinni
en gríp hann máske aftur síðar, til að
segja eitthvað úr hinum fríða Skaga-
firði. —
Vestur-Skaptafellssýslu í des. 1905.
Fréttir héðan fáar og smáar. Flest
gengur sinn jafna gang. Menn eru yfir
leitt daufir og áhugalitlir í öllu því, er
ekki varðar beinlínis atvinnuveginn heima
hjá sér, og er það ekki ámælisvert.
< Maginn á undan» segir máltækið og
það með réttu, því að líkamlegu þarf-
irnar heimta sína þjónustu, óskifta krafta
allflestra og bjóða enga vægð.
Tíðarfar hefir verið í alt sumar og
það sem af er vetrarins Jram úr skar-
andi gott, svo að elztu menn muna
ekki annað eins, og bætir það stórum
hagi manna, jafnframt hinu afarháa ull-
arverði og góðri fjársölu í haust.
Vænt þykir mönnum um að eiga von
á brú yfir Hólmsá og Ásvatn, enda er
þess mikil þörf, þar sem Hólmsá var
ófær oftast í sumar, svo að ferja varð
yfir hana.
Um pólitík er lítið rætt hér um slóðir.
Nokkrir eða allmargir skrifuðu undir á-
skoranir á gulan snepil til ráðherrans í
haust um það, að fresta framkvæmda
nitsímalagningunni eða eitthvað í þá
átt. Ekki tók eg þátt í því. Var það
reyndar ekki af því, að eg legði bless-
an mína yfir afrek stjórnarinnar og meiri
hlutans á þingi í sumar í því máli. Fvert
á móti. En mér sýndist þess konar
mundi verða árangurslaust eins og líka
nú mun fram komið.
En hefði eg átt kost á að kjósa um,
hefði eg kosið að ritsímamálið væri enn.
óútkljáð og hygg eg marga hið sama
hugsa, þó að kringumstæðurnar hafi
knúð þá til að hrinda því áfram.
Eg hefi ofurlítið kynt mér álit ritsíma
nefndarinnar, bæði meiri og minni hlut-
ans og finst mér þar margt athugavert
hjá báðum. Mér finst stjórnarhiminn
meiri hlutans í þessu máli ekki vera eins
fagur og skær eins og hann hefði átt
að vera eða eins og hann er sagður að
vera af þeim, er þar hóa hæst. En það
yrði oflangt mál að fara út í það frek-
ar hér, enda þýðingarlaust með öllu,
þar sem nú er komið sem komið er.
En margar grýlur mætti binda á þeim
megin, að mér finst, og á eflaust sama
að nokkru leyti við minni hlutann að
því er kostnaðaráætlunina snertir. En
álitin eru gagnstæðs eðlis, það bera þau
með sér jafnt og umræðurnar um málið.
Fað var dálítill þytur í mönnum hér,
einkum á Síðu út af þessu máli í sum-
ar, og óskuðu þess margir þá, að þing-
maðurinn hefði ekki fylt flokk meiri
hlutans. Nú heyrist þessháttar ekki nefnt,
það víkur fyrir öðru og gleymist eins
og líka rétt er, þar sem allir hafa að
einhverju leyti vaðið reyk, og mun því
framtíðin fá að sýna árangurinn óhindr-
að af Skaftfellingum og hljóðalaust.
Annað liggur nær og kemur meira
við oss hér í bráðina, en það eru: Strand-
ferðirnar næstu 2 árin.
I’eim er breytt til hins verra og það
svo snildarlega, að Skaftfellingar hafa
þeirra ekki hálf not. Rjómabúið er með
þeim dæmt til dauða, því að lítt borgar
sig að flytja smjör landveg til Reykja-
víkur. Get eg þess til að fleiri héruð
megi sama segja.
En leitt er það, og hygnu þingi ó-
samboðið, að leggja háa skatta áþjóð-
ina og lama um leið framleiðslu afl
hennar, því að framleiðsluaflið lamast við
það að samgöngum er spilt, mönnum
gjört ómögulegt að koma því í peninga
er þeir framleiða og skil eg ekkert í að
þingið skyldi ekki sjá þetta.
Strandferðirnar voru hentugar eins og
og þær voru áður og máttu því halda sér.
En hér mun ekki aðgjört verða um
sinn og tjáir því ekki um það að tala
frekar.
Eg hefi að eins drepið á þetta laus-
lega, ekki til að ásaka neinn sérstakann,
það er ekki hægt eða hyggilegt, heldur
til að gjöra álit náungans að umtalsefni.
Úr heimahögum.
Tíðarfar
hefir verið hið ákjósanlegasta hér norð-
anlands nú um Iangan tíma að undan-
förnu, stöðugar þýður og blíður og auð
jörð. Ur Mývatnssveit er skrifað nú
um áramótin að þar sé «einmuna stilt
tíð, snjólaust og furðanlega lítið svelluð
jörð«.
VERZLUN
konsúls J. V. Havsteens selur með
góðum kjörum og mjög ódýrt timbur
og flest er að húsabyggingum lýtur.
Gránufélagsverslun
á Oddeyri
er vel byrg af öllum nauðsynja-
vörum matvöru, kaffi og sykri
Samsöngvar
hafa verið haldnir nokkrir nú að und-
anförnu og er það «Tíbrár« — félagið
undir stjórn hr, Sigurgeirs Jónssonar, er
við þá hefir fengist. «HekIungar hafa
sungið einu sinni síðan þeir komu
úr utanförinni. Pess skal getið að
«Norðri» hefir fengið norsk blöð, þar
sem getið er um söng þeirra í Noregi
og er látið vel yfir honum. Mun nán-
ar skýrt frá ferð þeirra við tækifæri hér
í blaðiun.
Verðlaunaglíma
verður þreytt hér í leikhúsinu nú á
»þrettándanum« og fær sigurvegarinn
100 krónur í peningum að verðlaunum.
Peir sem ætla að freista hamingj-
unnar í því efni, eru verslunarstjóri
Jóhannes Jósefsson (Strandgötu) og verzl-
unarmaður Olafur V. Davíðsson (Hafn-
arstræti).
SJL SJL A[L *$+ JJL .VL SfL SK
Söludeild
Gránufélagsins áOddeyri
o. s. frv.
Oskar öllum sínum viðskifta-
mönnum gleðilegs árs.
Oddeyri 2, jan. 1906..
Ragnar Olafsson.
■ Gott íbúða hús og 'nýtt^er til ^sölu
nú þegar á góðum stað hér í bœnum.
Allar upplýsingar þess viðvíkandi gefur.
selur ódýrastar og vandaðar vör-
ur eins og að undanförnu.
Rakkar viðskiftavinum sínum
fyrir viðskiftin á liðna árinu og
væntir vaxandi viðskifta þeirra
framvegis.
Oddeyri 4. jan. 1906.
Kr. Guðmundsson.
Keyrsluáhöld alskonar,
svo sem vagna, kerrur, hjól, möndla,
kjálka, sleða, aktýgi og sérstök stykki
sem að því lúta; einnig ótal teg-
undir af Steyptri vöru, svo sem
eldavélar, ofna, rör og fleira o. fl.,
böðunarker og margt fl., svo og alt
sem að sjávarútveg lítur, svo sem
net, nætur, kaðla, línur, báta stóra og
smáa o. fl. útvegar beint frá mjög
áreiðanlegum og ódýrum verksmiðjum
Jóhannes Jósefsson Oddeyri.
Kaupmenn, sem panta mikið fá afslátt
Gjörið svo vel og pantið sem fyrst.
Jóh. Jósefsson, Oddeyri.
Auglýsing.
••
Bændur í Oxnadal
banna hér með utan-
sveitar mönnum allar
rjúpnaveiðar á ábýlis-
jörðum sínum, nema með
sérstöku leyfi hlutaðeig-
anda. Þeir sem brjóta
bann þetta, verða sóktir
til sektar samkvæmt lög-
um.