Norðri - 23.11.1906, Blaðsíða 1

I,, 48. Akureyri, föstudaginn 23. nóvember. 1906.
JOLABAZAR — JOLAGJAFIR.
Með gufuskipunum «PROSPERO» og »KONG INGE« nálægt 8. —10.
desember, á eg von á ýmislegu
TIL JÓLANNA
t. d. ýmsum skrautlegum munum til jólagjafa og ýmsu sælgæti og skrauti á jóla-
tré og jólaborð o. s. frv,
* * *
r= ÁRSÚTSALA s-
Eins og að undanförnu' sel eg frá 1. desember n. k. til nýárs mót
peningum og góðum vörunT M ARGSKONAR VEFNAÐARVÖRU
ullarkjólatau, svuntutau margbreytt, silkitau, vetrar-gardínutau og fl. blúndur, legg-
ingabönd, silkibönd, kvenfatnað, höfuðklúta og herðaklúta, sjöl o. s. frv. Enn-
fremur leir og glervarning >kaffistell« *»borðstell« »þvottastell« og m. fl.
Afsláttur frá 10—25°|„
Munið eftir að hvergi hér er annað eins úrval af vönduðum
úrvalsvarningi. Ekkert gamalt í boði, alt selt út árlega.
Aknreyri, 21. nov. 1906.
/. V. Havsteen.
„Fátt er of vandlega
hugað“.
Margir málshættir vorir íslendinga lúta
að því, að vel þurfi að vanda það er
Iengi skal standa. «Varðar mest til allra
orða, undirstaðan rétt sé fundin» o. s. frv.
Pað lítur tæplega út fyrir, að þeir
hafi haft þetta nægilega í huga, ritstjór-
arnir í Reykjavík, er þeir sendu út á-
varp sitt til íslendinga, það sem prent-
að er í síðasta blaði «Norðra». Guðl.
bæjarfógeti Guðmundsson benti þá þeg-
ar á ýms atriði því til sönnunar, og nú
viljum vér enn gera eitt að umræðuefni.
Hvers vegna var það, að Jón Ólafs-
son rUstjóri „Rtykjavikur“ ritaði ekki
undir dvarpið?
Blað er kemur út hér í bænum,
sem ekki ósjaldan hefir flutt ósannar
fréttir og verður því að teljast miður
áreiðanlegt, skýrir svo frá um þetta efni:
»að engin hafi viljað neitt við eiga blað-
ið Rvík með samninga eða samkomulag«.
Sé nú einhver flugufótur fyrir frá-
sögn þessari, gefur hún tilefni til margra
hugleiðinga. — Ritstjórarnir skora á al-
menning, að halda saman sem einn
maður, en svo gefa þeir sjálfir slíkt eft-
irdæmi, að ekki má láta óátalið og sem
hefði getað haft illar afleiðingar.
Peir ganga fram hjá þeim stéttarbróð-
úr sínum, er að dómi flestra lands-
manna hefir fjölhæfustu og beztu rit-
stjórnarhæfileika þeirra allra.
Annars skulum vér ekki fara fleirum
orðum um þetta atriði. Ætlun vor var
aðeins að vekja athygli á því. Sjáltt
vítir það sig maklega ef satt er og er
þeim til hneysu er því réðu.
Hefði rétt verið farið að, áttu ritstjór-
arnir að leggja niður allan flokksofsa og
persónulegt hnotabit, tala hver við ann-
an, jafna misfellurnar, sameina sig um
öll atriði ávarpsins og birta það siðan
þjóðinni sem einn maður. Þá fyrst gátu
þeir talað til þjóðarinnar þeim orðum
að h ú n ætti að koma fram sem einn
maður með kröfur ávarpsins. — Pá
fyrst gátu þeir gert harðar kröfur til
fjöldans, er þeir höfðu sýnt, að þeir voru
menn til að koma sér saman sjálfir.
Eins og nú hagar til, gæti þjóðin
sagt ritstjórunum að stinga hendinni í
sinn eigin barm og reyna að sameinast
innbyrðis áður en þeir gerðust lærifeður
annara. — Það starfið stæði þeim næst.
En «vonandi finnur hún ekki upp á«
þessháttar. Vér óskum þess málefnisins
vegna.
«Tryggvi kóngur»
kom frá útlöndum til Reykjavíkur að
morgni hins 20. þ. m.
Þingmannaförin.
Eftir
Árna prófast Jónsson.
XI.
Framh.
Par er og
T rif o lium
«Smára» — smjörbúið mikla með 8000
kýr. Sameigendur þess eru 60, það eru
«Herragarðsmenn», greifar og barúnar.
Tóku þar ámóti okkur greifarnir:: Broc-
kenhuus, Schack, Moltke, Bregentved
og Danneskjold Samsöe.
Félagið: «Frifolium» var stofnað í Has-
lev 1899, oger bundið til 20ára(1919.)
Hefir síðan komið á fót útibúum. Stofn-
féð 1.000.000 kr. Trifolíum hefir árlega
c. 45 milliónir pund af mjólk. Fram-
leiðir árlega: c. 2.000.000 pd. smjör
og c. 2.500.000 pund ost.
Ostahyllurnar teljast ca. 3 mílur dansk-
ar á lengd. Par liggja daglega c. 40,000
ostar. í Kaupm.höfn seld daglega ca.
35,000 pd. mjólk. Verkamenn 400 (þar
með taldir 150 mjólkurdrengir í Höfn).
Þegar smjörpundið stendur fyrir
einni krónu, þá borgar Trifolium hlut-
höfum sínumg^eyrífyrir nýmjólkurpott-
inn heima hjá þeim og mundi okkur
ekki þykja það of hátt verð.
Pessa miklu og merkilegu byggingu
skoðuðum við nú. Par í smjörskálan-
um var borið á borð: Smákökur (keks,)
smjör og osturinn góði og nýmjótk það
var dýrmætur drykkur.
Þarnaí Haslev er einnig slátrunarhús.
Pað er 10 ára gamalt. Sameigendur
900. Slátrað í fyrra (1905) c. 11.500
svínum. Árleg umsetning 900.000 kr.
Petta hús var einnig alt sýnt, og slátr-
unar aðferðin.
Parna í sambandi við er nú einnig
nýkomin á fót eggjasöfnun til útflutn-
ings fyrir c. 100.000 kr. árlega. Eggin
eru öll tölusett, og má alfaf finna út
heimilið, sem skemd egg eru frá. Þeim er
raðað upp og ofan í gataðar málm-
plötur, sem falla í eggjakassann, en egg-
in síðan skygnd með rafljósi, hvort öll
séu óskemd, og eru þau þá gagnsæ
Þegar búið var að líta yfir þetta, var
ekið á sýninguna. Pað var landbún-
aðarsýning, sem haldin var um þessar
mundir á fögrum stað fyrir utan bæinn.
Sýningin var smekkleg og margbreytt,
en alt of lítill tími var til að skoða sig
þar um nákvæmlega. Par var allskonar
iðnaður karla og kvenna, og margur
haglega gjörður gripur. Par sat kona
í vefstól — alvegeins og okkar — var
eg að hngsa um, hvernig henni yrði
við, ef eg bæði hana að lofa mér að
vefa nokkur skil. Landbúnaðarverkfæri
voru þar margvísleg. Reksleggja 25 pd.
er stýra mátti, stígandi. Kanínusýning
mikil.
Kl. 7 bauð félagsnefndin (Andels) til
veizlu. Pað var í tjaldi áþilpalli. Fjöldi
manns. Ræðuroggleði. Blem sem hingað
kom í fyrra og er formaður félaganna.
mæltifyrir minni íslands. Lektor Þórhallur
svaraði. Kvöddum þarna í fögru útsýni
og góðu veðrl, klukkan nærri hálf tíu og
stigum nú inn í vagnana okkar aftur.
Fórum um «Næstved», þá var orðið
dimt. Komum tíl Slagelse og Korsör
undir miðnætti. Par mætti okkur samt
margt fólk á járnbrautarstöðvunum, með
hornasöng og húrrahrópum, og færði
okkur fagnaðar — og skilnaðarkveðju.
— Eftir miðnætti lagði ’gnfubáturinn
„Freyja" frá landi í Korsö yfir til Jót-
lands.
Samsæti það er vér Akureyringar héld-
um í hluttekningar og virðingarskyni við P.
Houeland skipstjóra hér á dögunum hefir
spurst ve) fyrir meðal Islendinga og Norð-
manna um alla Austfirði Hinn merki og
vinsæli kaupmaður Sig. Johansen, sem
nú því miður er ráðinn til að flytja búferl-
um til Khafnar, sendir oss eftirfylgjandi bréf.
„Háttvirtu Akureyringar!
Hjartanlega gladdi mig að lesa í
«Norðra» frá 19. okt. um heiðurssam-
sætið, er þér hélduð skipstjóranum, P.
Houeland.
Síðan slysið með hið fagra skip s/s
«Otto Wathne» vildi til hafði eg oftlega
furðað mig á því, að hvergi í blöðun-
um skyldi sjást nokkurt orð í hluttekn-
ingar og viðurkenningarskyni til þessa
íslandsfara, er skyndilega varð fyrir svo
mikilli mannraun og óláni.
Aftur og aftur varð mér að segja við
sjálfan mig: Skyldi þá þrautgæði og
hepni allra þessara ára eiga að falla í
gleymsku og dá sakir þessarar einu
sviplegu óhepni, sem honum að líkind-
um var með öllu ósjálfráð, eða sem
hann eflaust þykist geta afsakað með
fullum ástæðum. Og þegar eg svo
hugsaði enn þá betur forlögin, ef slík-
ar sakir yrðu vort notagjald í lífsins
reynsluskóla fyrir hverja yfirsjón, þá yrðu
launin fyrir margra ára dugnað, árvekni
og skyldurækt illa útilátin, og alls ekki
öfundsverð.
Tíu eða tólf ár hefir herra Houeland
flutt til vor post og vörur frá útlönd
um með stakri skilsemi og hepni í ferð-
um; og eftir að hann tók við stjórn
«Egils» heíir ekkert skip mér vitanlega
í förum til austur- og norðuflandsins
haldið ferðaáætlun með svo aðdáanlegri
nákvæmni eins og hann — að herra
Gottfredson, skipstjóra «Vestu» uridan-
teknum. Á þau tvö skip höfumvérað
m. k. á Austfjörðum, mátt reiða oss svo
að nálega hefir aldrei degi munað.
R E Y.N I Ð
Amontillado, Madeira, Sherry og rauð
eða hvít Portvín frá
Albert B. Cohn.
Pessi vín eru efnafræðislega rannsökuð um
leið og þau eru Iátin á flöskurnar, ogtapp-
ar og stúthylki bera þess ljósan vott, því á
þeim er innsigli efnasmiðjunnar. Vínin
fást á Akurevri hjá
hóteleiganda Vigfúsi Sigfússyni.
Ábyrgð er á því tekin, að vínin séu hrein
og óblönduð vínberjavín, og má fá þau
miðilslaust frá Albert B. Cohn, St. Annæ
Plads 10 Kjöbenhavn K, — Hraðskeytaárit-
un Vincohn. Allar upplýsingnr um Cohn
gefur
V. Thorarensen, Akureyri.
Pví miður er eg eigi nógu kunnug-
ur öllu málinu, að eg þori að ábyrgj-
ast að fullu og öllu það sem eg vil við
bæta, en á ýmsum stöðum hefi eg aflað
mér staðfestingar um að það sé á rök-
um bygt:
Houeland hefir nákvæmlega haldið
ferðaáætlun,sína eins um háskammdegið
og með því glatt oss og stutt með pósti
og vörum á réttum tíma. Hann hefir
og örsjaldan á öllum þeim árum orðið
að segja útgerðar eða ábyrgðarmönn-
um skipsins frá misferli eða sköðum,
enda aldrei í nokkru verulegu; heldur
hins vegar áunnið þeim herrum mikið
traust og velvild, og ekki síður farþeg-
um sínum svo og verzlunarmönnum hér
á íslandi. Á slíkum farleiðum, sem eru
hér við austur- og norðurlandið þurfa
menn, eins og kunnugt er, á ekki smá-
ræðis dugnaði og kunnáttu að halda, ef
menn eiga að heita valdir skipstjórar;
en einn af þeim má í sannleik telja
Houeland, enda þykist eg viss um að
það var íþessu viðurkenningarskyni, að
þér, háttvirtu borgarar á Akureyri, haf-
ið haldið þessum manni hið nefnda sam-
sæti.
Pað var vel og drengilega gert af yð-
urj Houeland þurfti við og þráði þessa
upphvatning eftir slík vonbrigði, enda
veit eg með vissu, af því eg þekki mann-
inn, að hann kann yður fullar þakkir
ir fyrir þann heiður.