Norðri - 11.03.1909, Blaðsíða 3

Norðri - 11.03.1909, Blaðsíða 3
NR. 10 Tmorðri. 39 Nokkrir duglegir fiskimenn •jeta enn fengið skiprúm á mótorskip- inu »Egil« á Akureyri. Menn eru beðn- n að snúa sér hið alira fyrsta til formannsins Guðmimdar Tryggvasonar eða til undiritaðs. Aðeins peningar í boði, Oddeyri 11. marz 1909. Ragnar Ólafsson. og hver höndin upp á móti annari, að því er virðist, af eintómri valdafýkn og engu öðru. Skyldi konungur aftur á móti hafa tekið Skúla gildan, ef á hann hefði verið bent í haust, þá myndi slíkt einnig hafa komið í bága við fram- komu meiri hlutans nú gagnvart Skúla. 5. Alþing. Talsímafréttir til Norðra. Felt frumvarp. Frumvarp til laga um dánarskýrslur, sem stjórnin Iagði fyrir efri deild og var samþykt þar, hefir verið felt í neðri deild með öllum atkv. m. hl. (Líkiega til þess að sýna, hvað þeir megi sín mikils). Pingstörfin ganga tregt eins og áður. Meiri hlut- inn heldur sífelt flokksfundi og eyðir til þess miklu af tímanum. Talið er al- veg óhjákvæmilegt, að lengja verði þingtímann að miklum mun, ef nauð- synlegustu málin eiga að komast í gegn um þingið. Pjóðviljinn Ritstjórinn heldur áfram í síðasta blaði að hnýta í flokksbræður sína, einkum Björn Jónsson ritstjóra og ráðherraefni. Telur hann óþarft að bregða honum um valdalystarleysi, því allmikið af því fylgi, sem hann hafi fengið sem ráð- herraefni, sé að j>akka hans eigin und- irróðri. Sömuleiðis heldur blaðið því fram, að utanstefnum konungs hefði flokkurinn átt að svara þannig, að senda konungi símskeyti og sýna honum fram á, að óþægilegt væri vegna þingstarf anna að senda alla forsetana utan, og óska eftir að fa að senda að eins einn mann. Telur blaðið víst, að konungur hefði tekið þessu Ijúfmannlega. En nærri því segir það, að ekki hafi verið kom- andi, forsetarnir hafi ólmir viljað fara. Fjárlögin eru ennþá í nefnd og verða nokkra daga; meiri hlutinn hefir þó gefið í skyn að hann ætlist til þess, að annari um- ræðu í neðri deild verði lokið áður en forsetarnir fari til Kaupmannahafnar með »Sterling« 21. þ. m., en ólíklegt ertal- ið, að svo verði. Utanförin. Nú er afráðið, að þinginu verði ekki frestað rneðan forsetarnir eru í utanför sinni. En ráðgert er að fresta öllum stórmálum á meðan. Sambandsmálið á að sitja í nefndinni meðan þeir eru erlendis. Þingtíðindin. Frumvarp til laga um að hætta að prenta þingræðurnar, er til umræðu í FDNDARBÖÐ. Fimtudaginn 18. þ. m. kl. 4. e. h. heldur »Gufubátsfélag Norðlend- inga» aukafund á Hótel Akureyri. ST/ÓRN IN. n. d. þessa dagana. Björn Jónsson sæk- ir það mál af hinu mesta ofurkappi, vildi okki láta setja neind í málið. Tal- ið líklegt að frumvarpið verði felt. Gufuskipaferðir. Thor E. Tulinius hefir gert alþingi tilboð um að annast gufuskipaferðir milli íslands og útlanda og strandferð- ir hér við land, gegn því, að landið leggi til 500 þús. kr., sem hlutafé í gufuskipafélagið «Thore» og veiti auk þess 60 þús. kr. árlegan styrk til ferð- anna, og ábyrgist 40 þús. kr. styrk úr ríkissjóði Dana eins og hingað til. Gegn þessu býður hann þannig lag- aðar skipagöngur: Til ferðanna milli ís- lands og útlanda, 3 skip af sömu stærð ,Sterling‘, auk þess Ingólf og eitt auka- skip; skulu þessi skip ganga alt árið. Til sírandferða býður hann 3 gufubáta, sem eiga að ganga í 8 mánuði. Einn milli Reykjavíkur og ísafjarðar, annar milli ísafjarðar og Seyðisfjarðar og sá þriðji milli Seyðisfjarðar og Reykjavík- ur. Kaupfélag Eyfirðinga hélt aðalfund sinn á Möðruvöllum í Hörgárdal laugardaginn 6. þ. m. Verzlunarviðskifti félagsins höfðu auk- ist töluvert á síðastliðnu ári. Útlendar vörur seldi það fyrir nálega 80 þús. kr. og er það um 18 þús. kr. meira en næsta ár á undan. Kaup og sala inn- lendra vara hafði og aukist að miklum mun. Á sláturhúsinu var slátrað um 4700 sauðkindum síðastliðið haust, en 3700 næsta haust á undan, Kjöt, ull og skinn seldist tæplega svo vel, að félagið gæti staðið við að greiða félagsmönnum það verð, er áætlað var í kauptíðunum. Samþykt var að félagið skyldi þó láta við svo búið standa, og skyldi hallinn bættur með því að ágóð- inn af vöruúttektinni minkaði um það sem svaraði þeirri upphæð. Þrátt fyrir það verður árságóðinn nægilegur til þess, að hægt verður að greiða félagsmönnum 6% af vöruúttekt þeirra yfir árið. — Pegar tekið er tillit til þess, að síðastliðið ár var mjög örð- ugt verzlunarár, þá leit fundurinn svo á, að þessi niðurstaða mætti heita góð. Töluvert átti félagsverzlunin útistand- andi hjá ýmsum félagsmönnum um ára- mótin, og urðu miklar umræður um það, að því bæri að kippa í lag eftir- leiðis. í sambandi við það var samþykt í einu hljóði þessi tillaga: «Fundurinn skorar á allar sveitar- stjórnir á félagssvæðinu að reyna að koma á samtökum með að spara sem mest munaðarvörukaup, þar sem hann lítur svo á, að það sé eftir at- vikum eina ráðið til að bæta efna- hag almennings. Rætt var um að brýna nauðsyn bæri til að komið yrði upp kornforðabúri fyrir sýsluna. Ressi tillaga varsamþykt: «Fundurinn felur stjórn kaupfélags Eyfirðinga að undirbúa málið um kornforðabúr sem bezt, og skrifa öllum hreppsnefndum í sýslunni til undirbúnings frekari framkvæmda.» Yfirleitt bar fundurinn vott um mik- inn áhuga félagsmanna fyrir samvinnu- félagsskapnum og góðan skilning þeirra á þýðingu hans fyrir efnalegar framfar- ir þjóðarinnar. Á þeim trausta grund- velli er vonandi að Kaupfélag Eyfirð- inga eigi góða framtíð fyrir sér. H. K. Fallega byrjað! Þjóðr æð is-f ramsóknar-f ram fara-s j á! f stæð- ismennirnir, eða hvað þeir nú hafa upp- nefnt sig nú síðast, hafa gert tnikinn hávaða út af því, hvað Heimastjórnarflokkurinn væri hlutdrægur. Auðvitað var það lygi. Aðeins ein af rógburðaraðdróttunum þeirra «þjóð- ræðismanna og annað ekki. En nú er að lífa á hvernig »Pjóðræðis- menn> haga sér og hvernig þeir fara með vald sitt. Pað er stuttur tími að vísu, er þeir hafa getað ráðið nokkru, en ávextirn- ir eru þó farnir að koma íljósá þvísvæði, er þeir ná til. Pað er á þinginu. Skrifstofustjórastarf alþingis er vandasamt embætti og þarfnast nianns er sé stjórnsam- ur, duglegur og æfður skrifstofumaður. Kr. Jónsson háyfirdómari, Kl. Jónssonland- ritari o. fl. æfðir menn í skrifstofustjórn yf- irleytt hafa gengt því. Á þinginu 1905 var Dr. Jón Þorkelsson skrifstofustjóri og réðu Heimastjórnarmenn hann til þess, þótt hann væri Landvarnarmaður. Var það rétt,iþvi að hann hefir vafalaust verið færastur til starfs- ins, af þeim, er þá sóktu um það, eljumað- ur, æfður og vandvirkur og manna afkasta- mestur við skrifstofustörf.-- Nú er til þessa starfs ráðínn — Einar Hjörlcifsson. Flestir vita. að E. H. er æfður rithöfund- ur. En hverir þekkja skrifstofureglusemi hans, stjórnsemi, árvekni og þol, sem þetta starf útheimtir? Til aðstoðar á skrifstofu alþingis hafa vanalega verið ráðnir ungir og duglegir kandidatar. Nú er tveimur ötulustu atkvæða- smölum »Þjóðræðis>-manna gefinn sá biti, og væntum vér, sóma þingsins vegna, að þeir, að minstakosti, kunni íslenzka réttrit- un stórlýtalýtið, þó engin trygging sé fyrir því. Menn þessir eru Vilhelm Knudsen slátr- ari og ketsali af Akureyri og Einar nokk- ur Þorkelsson. áður snæfelskur bóndi (?), en nú til heimilis í Reykjavík. Að því er snertir önnur 'ritslörf við þing- ið halda »Þjóðræðis«-menn sér sömuleiðis »in«an flokksins«, en ekki sker sú hlutdrægni svo mjög í augu. Ekki er óskemtilegt heldur að athuga hvernig þeir «Þjóðræðis«-menn skipa nefnd- ir sínar í þinginu. Sigurður Hjörleifsson er t. d. settur í háskólanefnd og fullyrt, að hann hafi langað mikið til að verða formáður nefndarinnar, hvernig sem því máli hefir lokið. Væri það eftir annari ráðsmensku »Þjóðræðis«-manna að kjósa þann mann fyrir formann íslenzku háskólamálanefndar- innar, sem hefir einna lélegast embættis- próf frá háskólanum í Höfn af ölium nú- lifandi íslendingum. Úr Austurskaftafellssýs/u. Tíð óstöðug eftir nýár 1908, engir stór- snjóar en oftast jarðir, vorið gott eftir að sumar kom, sumarið stilt og þurkasamt fram í september, gras vel í meðallagi. í miðjum september brá til votviðra og hefir ofanfall haldist síðan, oftast þýtt, þó varð víða birgð jörð að mestu 2 fyrri vikur Nóv- embermánaðar. Desember þýður, auð jörð hingað til og vötn orðin íslaus. Afli af sjó enginn að kalla. 20 og hugsaði með sér, að feiti maðurinn væri þá sá sami og ríki Brandt. Það gæti átt nokkuð langt í land, að hann gæti hefnt sín á slíkum karli; á með- an hann var að hugleiða þetta starði hann upp í gluggana hjá Knudsen. Alt í einu herti hann upp hugann og gekk upp tröppurnar og inn. Inni í löngu búðinni hans Knudsens var.. ekki nærri því eins bjart, og ekki heldur nærri því eins margt fólk eins og hjá Brandt. Törres ætlaði að trúa lítilli inndælli stú'.ku fyrir innan búðarborðið fyrir erindi sínu, en rétt í því kom lítill snyrtilegur mað- ur fram, sem Törres hélt að væri sjálfur húsbónd- inn. Hann var í köflóttum fötum með háan flibba og svart oddaskegg, hárið þunt og strokið slétt fram. Törres virti hann fyrir sér með lotningu og endurtók lexíu sínu, hvort hér væri ekki þörf fyrir dreng? Hverskonar dreng? spurði fíni maðurinn. Búðardreng, — svaraði Törres. Lftur fremur út sem utanbúðardrengur, sagðifíni maðurinn, og gekk hringinn í kringum Törres og virti hann fyrir sér. Litla stúlkan var framúrskarandi hláturmild. En Törres hvarflaði augutium yfir allan þennan vöruforða: Hvað mikið skvldu allar þessar vöru- birgðir kosta? 17 »Ó!» — kallaði gamli hrámetasalinn ergilegur, »svona hugsa bændurnir alt af, að ef þeir bara koma til bæjarins, þá bíði þeirra grautaraskur með smjör út í.» «En Törres hló. «Það hlýtur þó aðverahægtað fá atvinnu hérna í miðjum bænum.» Þessi fullvissa kom manninum óvart. Það var eitthvað varið í þennan strák, það gat ekki hjá því farið. Þú — þú gætir nú reynt, sagði hann. Hvað mikið kaup fær búðardrengur? spurði Törres. Kaup! kaup? þú yrðir víst að láta þér nægja húsnæði og fæði, og eitthvað að klæðast í — að minsta kosti fyrst um sinn, sagði sá gamli. Törres gekk eitt skref til dyranna, en um leið komu tvær stúlkur inn til að verzla. Já, svo geturðu litið inn til mín á morgun, sagði kaupmaðurinn, sem fór að afgreiða viðskiptavinina, þú verður að lofa mér því að koma á morgun, kallaði hann enn þá einu sinni. Hann hafði fengið milda löngun til þess að ná í drenginn. Já, það skal eg gera, sagði Törres, en um leið og hann fór út úr hálfdimmri búðinni, var hann stað- ráðinn í því að koma hingað aldrei framar. Nú ætlaði hann að brjótast beina leið, annað- hvort hjá Brandt eða Knudsen, hann hafði svo sem

x

Norðri

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Norðri
https://timarit.is/publication/201

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.