Norðri - 24.06.1909, Blaðsíða 2

98
NORÐRI.
NR. 25
híifin yfir aliar deilur; minningar og mál,
sem álíta ber hreina goðgá, að draga
niður í sorpkast dagsþrætunnar. Ein af
þessum minningum er bundin við dag-
inn í dag: fæðingardag Jóns'Sigurðsson-
ar. Eitt af þessum málum er það, sem
er efni þessarar hátíðar: íslenzkar líkams.
íþróttir.
. Hin fjölmenna hluttaka í hátíðasam-
komunni er gleðilegur vottur þess, að
mörgum er þetta Ijóst.
Vér ósknm öllum, sérstaklega gest-
unum, hinnar beztu skemtunar í dag.
St. Stefánsson skólam.. mintist Jóns
Sigurðssonar, og er ræða hans birt á
öðrum stað hér í blaðinu.
Þá voru frjáls ræðuhöld nokkra hríð,
en eigi var eg þar viðstaddur og kann
því eigi frá þeim að segja.
Kl. 1. hófust íþróttirnar og stóðu
yfir til kl. 4. var þeim veitt svo inikil
athygli, af fjölda manna, að furðu sætir,
bendir það til, að íþróttamót þessi muni
fljótt verða vinsæl, en það er gleðileg-
ur vottur um vaxandi áhuga á innlendu
íþróttalffi. y
Fyrst var þreytt.
Bændaglíma
og var glímt í 5 flokkum eftir þyngd;
um 30 manns tóku þátt í glímunni,
Verðlaun hlutu:
1. fbkkur undir 90 pd. þyngd
Júlíus Sigurðsson Akureyri 1. verðlaun
2. flokkur 90 — /20 pd. þyngd
Jón Kristjánsson Akureyri 1. verðlaun
3. flokkur 120 — 145 pd. þyngd
Jakob Kristjánsson Akurevri 1. verðlaun
Jón Haraldsson Einarsstöðum, Reykjadal
2. verðlaun
4. fl. 145 — 165 pd. þyngd.
Sigurður Sigurðsson Öxnhóli 1. verðl.
5. fl. yfir 165 pd. þyngd.
Jón Jónsson Skjaldarstöðum 1. verðlaun.
Stökk
1. Stangarsíökk.
Jakob Kristjánsson Ak. 2,46 m.
1. verðlaun.
Arngr. Ólafsson — 2,35 -
Langstökk:
Kári Arngrímsson Ljósav. 5,40 m.
1. verðlaun
Sturla Jónsson Jarlsstöðum 4,80 -
Jakob Kristjánsson Ak. 4.90 -
Hústökk.
Sturla Jónsson Jarlsstöðum 1,48 -
1. verðlaun
Jakob Kristjánsson Ak. 1,42 -
Kári Arngrímsson Ljósav. stökk jafn-
fætis. 1. verðlaun. 1.48 m.
Hlaup.
100 metrar.
Drengir 6 að tölu þreyttu hlaup og
hlaut Helgi Pétursson 1. verðlaun; hann
rann skeiðið á 164/s sek.
Fullorðnir.
Jón Haraldsson Einarsstöðum 14 sek.
1. verðlaun
Jón Sigfússon Halldórsstöðum 15 —
Ganga
402 meter C/i úr enskri milu).
Jakob Kristjánsson Ak. 1 mín 40,5 sek.
1. verðlaun
Pórh. Bjarnason — 1 — 47.2 -
Friðrik Jónasson — 2 — 14 -
Porf. Kristjánssón Rvík. 2 — 15 -
Sund
100 metrar.
Stefán Thora. ensen Ak. 2 mín. Vssek.
1. verðlaun
Jóharin Óiafsson — 2 — 17‘/a ~
50 metrar.
Björn Arnórsson Ak. 55 sek.
Arngr. Ólafsson — 557» -
Óskar Bjarnarson — 56-/e -
Jakob Kriítjánsson — 62
Friðrik Jónassön — 83 -
Björgunarsund synti Friðbjörn Aðal-
steinsson, Akureyri.
Lárus Rist lék á sundi með r.okkrum
lærisveinum sínum; auðséð var að drengir
þeir eru efni í góða sundmenn.
Frá kl. 4 — 7 var hlé á íþróttamót-
inu, meðan beltisglíman stóð yfir.
En kl. 71/* — 9 var þreyttur
Fótboltaleikur
Áttust þar við tveir flokkar, annar af
Húsavík en hinn af Akureyri. Votu 11
menn í hvorum flokki. Akureyringar
unnu einn leik og hlutu fánastöng að
verðlaunum.
Veður var hið fegursta allan daginn,
logn og sólskin, en þó í heitara lagi.
Mikill mannfjöldi sótti íþróttamótið, líkl.
12 — 1500 manna.
Þegar þess er gætt, að þetta er fyrsta
íþróttamót, sem haldið hefir verið hér,
verður eigi annað sagt en það hafi tek-
ist vonum fremur. Forgöngumönnunum
þótti það helst ábótavant, hve lítil þátt-
takan í íþróttunum var utan Akureyrar,
en við öðru var eigi að búast í fyrsta
sinn.
íþróttamótin ættu með tímanum að verða
bezta ráð til að efla og glæða íþrótta-
líf hjá oss og þyrfti sú regla að kom-
ist sem fyrst á, að þau verði haldin ár-
lega, helzt í hverri sýslu.
Pað, sem mest stendur íþróttalífinu
fyrir þrifuni í sveitum víðast á land-
inu er strjálbýlið, og það hve sjald-
an góðum íþróttamönnum gefst tæki-
færi á að reyna sig við jafningja sfna,
því víðast er svo ástatt, að í hverri
sveit eru fáir miklir íþróttamenn eða
jafnvel aðeins einn. Úr þessu ættu í-
þróttamótin talsvert að bæta, á
þeim gæfist íþróttamönnum kostur á
að kynnast og reyna sig, mundi það
verða til þess, að áhugi þeirra á íþrótt-
unum ykist, og kapp yrði vafalaust
talsvert um að skara fram úr öðrum.
Iþróttamennirnir vektu svo áhugann hver
í sinni sveit, og æskumenn færu almennt
að yðka íþróttir meira en nú t'ðkast.
Væri þá vel, ef segja mætti um þá kyn-
slóð, sem nú er í bernsku, að þar byggi
»hraust sál í hraustum líkama».
/. G.
Beltisglíman.
Kappglíma um l'slandsbeltið var þreytt hér
í Q. T. húsinu 17. þ. m. kl. 4 e. m.
Guðm. Stefánsson frá Reykjavík vann belt-
ið; hann féll aldrei.
Keppendur voru í fyrstu 13, en þrír þeirra
meiddust lítið eitt og gengu því úr leik. Þeir
voru þessir Pétur Sigfússon, Halldórsstöðum,
Sturla Jónsson, Jarlsstöðum og Valgeir Árna-
son, Auðbrekku.
Hinir 10, sem glímdu glímuna til loka,
voru þessir (Talan aftan við nöfnin merkir
vinninga).
1. Ouðm. Stefánsson, Reykjavík 12
2. Sigurjón Pétursson, ReykjavíW 11
3. Pétur Jónsson, Qautlöndum 9
4. Kári Arngrímsson, Ljósavatni 8
5. Þorgeir Guðnason, Qrænavatni 8
6. Björn Jónsson, Skútustöðum 6
7. Jónas Helgason, Qrænavatni 6
8. Jón Jónsson, Skjaldarst. Hörgárdal 6
9. Ólafur Sigurgeirsson, Akureyri 5
10. Sigurður Sigursson, Öxnhóli 4
Qlíman fór mjög vel fram. Þó var það
auðsætt, að Reykvíkingarnir báru mjög af
öðrum að afli og glímdu mjög vel, enda
var þeirra lítill munur, svo að varla rnátti
á milli sjá.
Munu Norðlendingar almennt viðurkenna,
að þeir séu vei að be’tir.u komnir, en hætt
er við, að torsútt verði að ná því úr greip-
um þ“irra.
Best allra þótti mér Kári Arngrímsson
glíma, skorti hann ais ekki fitnleik á við þá
Reykvíkinga, en aflsmunur var mikill. Einn
glímumannanna, Jón Jónsson frá Skjaldar-
stöðum, virtist vera lítt æfður glímumaður
en ramur að afli.
Það ætti eigi að líðast nokkru glíimifélagi,
að senda aðra menn til þátttöku í kapp-
glímunni en þá, sem sæmilega æfðir eru
og sýnt geta lipurt glímulav. Sé þess eigi
gætt missir glíman alt íþróttagildi sitt.
Næsta óþarft virðist það af »Norðurlandi»
að gjöra svo lítið úr þátttöku f glímunni,
sem það gerði, áður en fullreynt var um,
hve margir sæktu hana. Telur forma^ur
Grettisfélagsins það hafa dregið mjög úr
aðsókn að glímunni hér í grendinni og kann
ritstjóranum litla þökk fyrir.
f G.
+
Sigurður Jónsson
frá Fjöllum í Kelduhverfi
sem búsettur hefir veríð í Rvík í all-
mörg ár og stundað þar trésmíðaiðn,
fanst þriðjudagsmorguninn er var með-
vitundarlaus inn með Laugarvegi austur
frá Reykjavík og dó hann skömmu
seihna. Talið er, að hann hafi dáið af
eifri og þykir sennilegast, að hér sé um
’ sjálfsmorð að ræða. Enginn er þó til
frásagnar um það, hvernig þetta eilur
er ofan í hann komið, en svo mikið
verður með sanni sagt, að enginn hef-
ir orðið þess var, að hann væri of-
saddur orðinn lífdaga, eða hefði í hyggju
að stytta þá sjálfur. Hann átti marga
óvildarmenn af pólitískum ástæðum og
kom harðfengi hans og karlmenska
oft í góðar þarfir til að verjast árásum
þeirra. Hann var alt af eindreginn og
einbeittur Heimastjórnarmaðúr og frum-
varpsvinur og einn hinn ötulasti liðs-
maður Heimastjórnarfélagsins «Fram»
f Rvík. Gáfumaður var hann mikill
og hinn málsnjallasti. — Hefir hér
orðið hinn mesti mannskaði, hvað sem
veldur.
*
Grímseyjarvéikindi.
Fjarðabáturinn «Jörundur« fór sam-
kvæmt áætlun til Grímseyjar þ. 14. þ.
m. með allmargt farþega, er ýmist
höfðu viðskiftaerindi við Grímseyingaeða
æbuðu þangað skemtiferð. Atti bátur-
inn að fara þangað aftur 18. þ. m, og
var áætluninni hagað þannig til þess, að
eyjarbúum gæfist kostur á fljótri og hag-
kvæmri ferð hingað til Akureyrar *og
heim aftur. En hingað hafa bændur
þaðan fyrst og fremst erindi á þing, er
samkvæmt gamaíli venju er haldið hér
á Akureyri og auk þess hafa þeir hér
mikil verzlunarviðskifti. — En þegar
«Jörundur« kom út til eyjarinnar, kom
prestur Grímseyinga, séra Matthías Egg-
ersson út að skipinu og sagði veikindi
mikil í eyinni og taldi öll tormerki í
því, að nokkrar samgöngur væru við
hana hafðar. Trúði skipstjóri sögu hans
og hagaði sér þar eftir. Fékk enginn
af farþegum leyfi til þess að koma í
land og enginn af eyjarbúum fram á
skipið.— Pegar Hólar komu til eyjar-
innar tveim dögum seinna, höfðu þeir
með Sigmund lækni Sigurðsson á Breiðu-
mýri til þess að ransaka þessi veikindi.
Kom það þá í ljós, að veikindin voru
ekki önnur en ellilasleiki á einu eða
tveimur gamalmennum. — Grímseying-
ar komu því hingað með »Hólum» með
allan flutning sinn og í stað þess að
verja 4 dögum til ferðarinnar, hefðu
þeir getað notað «Jörund», ganga nú
til hennar 8 eða 9 dagar, og bíða þeir
auðvitað allmikið tjón við þessa óþarfa
tímaeyðslu, um há anna og bjargræðis-
. tímann. Auk þess er kostnaðurinn við
ferð læknisins allmikill, því að mótor-
bátur var keyptur með hann í hnd úr
eynni, og þá ferð borgar landssjóður.
Grímseyjarklerkurinn er afgreiðslu-
maður Hóla, en flutningur eyjarbúa með
mesta móti þessa ferð.
Fuglavelði víð Drangey
hefur gengið með allra bezta móti
í vor. Fiskiafli var þar einnig allgóður
er síðast fréttist.
Geðvonska.
Ritstjóri Norðurlands og þingmaðtir
okkar Akureyrarbúa er í mjög illu skapi
í síðasta tölublaði blaðs síns út af hátíða
haldi ungmennafélagsins 17. júní. Hefir
hann alt á hornum sér.
Fyrst ílskast hann út úr því, að
hallærisfáninn blái blakti að eins á
tveimum smátjöldum utarlega á hátíða-
svæðinu og kennir bæjarfógetanum hér
um þetta. Annað þessara tjalda var þó
eign bæjarfógetans, þótt ekki væri það
eftir skipun hans, að hallærisfáninn
blakti þar. En það sýnir þó, hve mik
ið hann skifti sér af þessu máli. Pá
hefur ritstjórinn talsvert að alhuga við
ræður þriggja helztu ræðumannanna,
þeirra Guðl. Guðmundssonar bæjarfó-
geta, Stefáns skólameistara Stefátissonar
og Steingríms læknis Matthíassonar, auð-
sjáanlega sakir þess, að þar var «kki
prídikaður vísdómur »ísafoldar« og
«Norðurlands». Verður helzt af öllu
þessu ráðið, að honum þyki sem hann
eigi að raða því að öllu leyti, hvernig
ungmennafélögin haga hátíðahaldi sínu,
En hvaðan kemur honum slíkt vald?
Mikils er hann auðvitað megnugur í
skjóli ráðherrans, en það hyggjum vér
þó, að ervitt muni honum veita að kné-
setja öll ungmenni Norðurlands.
Pað er óvenjulegt, að slík geðvonska
sé t slíkum dýrum um hásumar-
skeið, þegar björt er nótt. Hvað mun
verða þegar nótt tekur að dimma?
Ráðherra
lagði af stað til Khafnar á þriðjudag,
á konungsfutid með lög frá síðasta al-
þingi.
í för með honum voru:
Björn Kristjánsson alþm., líklega í
þeim erindum, að búa sig undir að
taka við hinu nýja verzlunarerindisreka-
embætti í Hamborg, og Sveinn Björns-
son málaflutningsm. sonur ráðherrans.
Benedikt Sveinsson
fyr ritstjóri Ingólfs og alþingismaður
Norður-Pingeyinga kom hingað nteð
Flóru 19. þ. m, á ferð til kjördæmis
síns til þess að halda leiðarþing.— Guð
forði N.-Pingeyingum við handleiðslu
hans, meðan hann sjálfur ér undir hand-
leiðslu þess flokks, er hann nú telur sig
til! Og guð forði honum frá því að
láta þann flokk leiða sig lengra eða
lengur.
Páll V. Bjarnarson
sýslumaður Skagfirðinga kom hingað
landveg 17. þ. m. og fór aftur heim-
leiðis 21. Með honum var bróðir hans,
Brynjólfur frá Pverárdal. Voru þeir
mörgum hér kærkomnir gestir, því að
þeir eru menn vinsælir og gleðimenn
hinir mestu.
Markaðsfréttir.
Khöfn 5. júní.
Saltfiskur, Markaður alstaðar dauf-
ur, einkum á gömlum fiski og lakari
tegundum, því af þeirri vöru eru
miklar byrgðir bæði hér, í Noregi,
Spáni, Ítalíu og Englandi. En sem stend-
ur er heldur ekki gott útlit með sölu á
nýjum fiski, og hafa Norðmeim því
lækkað mjög fiskverðið nú í vor. ís-
lendingar verða þessvegna að gæta
hinnar mestu varúðar í þvt að borga
ekki of hátt verð fyrirfiskinn. Á Ítalíu er
nú fyrirliggjandi mikið af gömlum fiski;
á Spáni eru ekki mjög slæmar horfur
með sölu á mák-fiski, en eftirspurn er
þar þó lítii enn.
Hér er markaðurinn niðurbældur af
alt of miklum innflutningi, því í vor
hafa komið hingað mörg þúsund skpd.
af sunnlenzkum og veStfirzkum fiski, og
enn liggja hér óseld ca. 1500 skpd., af
því selst aðeins smátt og smátt, það
sem bezt er hæft til útflutnirtgs.