Norðurland - 03.10.1903, Side 3

Heim að Ólafsdal.
Eftir Pál Stefánsson frá Þverá.
II.
(Síðari kafli.)
Vilji maður hafa sauðfjárrækt þar,
þá er það mjög auðvelt; fénaðargeymsla
þar heima er mjög hæg, og eins og áð-
ur hefir sagt verið er land þar kjarn-
gott.
En Ólafsdal tilheyra jarðir út f Saur-
bæ með góðum engjum, sem til bóta
standa, og má hvort sem vill hafa fé
þar útfrá eða flytja heyið heim, sem
er engin frágangssök; og landrými er
mikið úti í Saurbæ, og því réttara eða
hagsýnna að hafa fé þar útfrá, eins og
Torfi gerir.
Hvað þá ástæðuna áhrærir, að jörð-
inni sé illa í sveit komið — standi af-
skekt — þá er það hreinasti misskiln-
ingur, og eins með aðdrætti eða vöru-
flutninga til heimilisins. Vöruflutningur
getur allur fram farið á sjó, utan úr
Skarðstöð, en svo er ekki nema bið-
stundaratriði, hvenær sigling kemur
inn á Gilsfjörð — Salthólmavík — og
verður það um klukkustundar róður frá
Ólafsdal, en út í Skarðstöð um 4 klst.
róður.
Þetta, að því hefir verið haldið fram,
að aðflutningar væru þar svo erfiðir,
er gamalt, og stafar frá þeim tfma, er
sækja varð út í Stykkishólm. Nú er
því hætt, síðan sigling og verzlun
kom í Skarðstöð.
Hitt atriðið, að Ólafsdal sé illa í
sveit komið, er blátt áfram til orðið
af ókunnugleik manna. Auðvitað er
það rétt, að Ólafsdalur stendur af-
skektur — ekki inni í miðri sveit. En
þegar talað er um, að stáð sé vel
eða illa í sveit komið, þá er miðað
við þær samgöngur, sem staðurinn
nýtur. Um Ólafsdal liggur póstvegur,
og þar mætast allar samgöngur fyrir
Vesturland. Um Ólafsdal leggja allir,
sem að norðan og austan koma, leið
sína, og eins þeir, er að sunnan koma
og norður eða vestur fara, og er því
sízt um samgönguleysi að kvarta, enda
eru betri samgöngur við langferða-
nienn heldur en mikill erill af inn-
sveitarmönnum.
Skynsamlega skoðað verður ekki
fundið, að Ólafsdalur hafi nokkura þá
annmarka við sig, sem geri hann ó-
hæfan til að vera búnaðarskólajörð,
og lítillar viðreisnar þurfum vér að
vænta, ef vér fórum þannig í fram-
tíðinni með þær umbætur, sem vér
gerum á jörðum vorum, sem nú sýn-
ist vera til stofnað og unnið að með
kappi af þeim, er leggja vilja niður
Ólafsdalsskóla í framtíðinni. Og illa
mun það mælast fyrir á sínum tíma,
að ónýta þannig framkvæmdir og mikil-
fengleg verk eins bezta manns þjóðar-
innar, manns, sem öll þjóðin má þykj-
ast af. En viðhald þeirra verka er ó-
mögulegt með öðru móti en því, að
þar sé búnaðarskóli áfram, enda hafa
framkvæmdir allar til þessa dags verið
við það miðaðar.
Og ekki kennir mikils metnaðar hjá
Vestfirðingum, sem maður verður að
viðurkenna að eiga forgangsrétt að
heiðri þeim og sóma, sem Torfi hefir
gert þjóð sinni, ef þeir láta það við-
gangast og styðja að því af alefli, að
Ólafsdalsskóli verði lagður niður, fyrsti
búnaðarskóli landsins og sá skólinn,
sem langmesta aðsókn hefir fengið og
mests álits notið alment hjá þjóðinni,
7 NI.
undir stjórn þess manns, sem verður
að teljast frumherji í búnaðarsögu ís-
lands og frömuður allra búnaðarfram-
fara á íslandi.
Starfsemi Torfa fyrir búnað Islands
og framtíð þessa lands er spegill, sem
búnaðarframtíð þessa lands speglar sig
í. Og eins og dalurinn og fjöllin spegl-
uðu sig í firðinum, þegar eg reið heim
að Ólafsdal, eins mun alt það, er mað-
ur sér hér, og öll þau góðu áhrif,
sem maður verður hér fyrir, spegla
sig og endurtaka sig í sálum þjóðar
vorrar.
«
Innbrofsþjófnaöur
var framinn í fyrri nótt í verzlunarhús
kaupmanns O. Zoega hér í bænum, segir
ísafold 12. f. m. Hafði þjófurinn brotið
rúðu í skrifstofuglugga á norðurhlið verzl-
unarhússins, er frá götunni veit, og skriðið
þar inn um úr stiga, er hann hafði náð f
allskamt þaðan og reist upp við gluggann.
Púlt er í skrifstofunni og peningar geymd-
ir í því öðru hvoru. Hafði þjófurinn ætlað
að sprengja upp púltið en ekki tekist, enda
að líkindum ekki haft til þess önnur áhöld
en fiskhníf, er hann svo notaði til að tálga
með stykki úr púltlokinu, er ekki tókst að
sprengja það upp. Hafði hann tálgað púlt-
lokið þar til er læsingarjárnið lá eftir í
skránni en púltið var opið. í púltinu var
kassi með peningum í, eitthvað á 7. hundr-
að krónur, og stóð lykillinn í skránni. Hirti
þjófurinn peningana, en skildi eftir kassann
á gólfinu og hnífinn á púltinu.
Grunaður um verknaöinn og þegar tek-
inn fastur er færeyskur sjómaður, Tomas J.
Thomsen, er var í sumar háseti á einu af
skipum O. Zoega.
Þorvaldur lögregluþjónn Björnsson hafði
komist á snoðir um að maður þessi hefði
haft ótrúlega mikið af peningum milli handa
í gær og keypt ýmislegt hér í búðunum, 2
vindlakassa, Whiskyflöskur o fl. Fór hann
þá að spyrjast fyrir um manninn og frétti,
að hann væri kominn eitthvað áleiðis inn
að Kleppi og ætlaði að fara þaðan með
gufuskipi, er þar lægi ferðbúið. Brá Þor-
valdur þegar við, hitti Tomas í laugunum
og tók hann þar fastan. Hafði hann þá á
sér 500 kr. Situr hann nú ( hegningarhús-
inn meðan hann er að átta sig á, hvar
hann hafi eignast þetta fé.
Bæjarstjórnarfundir.
Mánud. 7. sept.
Bæjarstjórnin taldi nauðsynlegt að taka í
einu lagi lán til hafnarbryggjanna á Akureyri
og Torfunefi og til vatnsveitunnar og sam-
þykti að fela póstmeistara Sig Briem í Reykja-
vík, eða þeim, sem hann setur í sinn stað,
að taka fyrir hönd kaupstaðarins alt að 35
þús. kr. lán I landsbankanum.
Samþykt útmæling á landi til Ræktunar-
fjelags Norðurlands samkvæmt uppdrætti og
mælingu Stefáns Kristjánssonar alls 25 tún-
dagsláttur og 15V2 ferhyrningsfaðmar.
Þriðjud. 22. sept.
Veitt beiðni frá Frímanni Jakobssyni um
lóð undir hús við Brekkugötu, að svo miklu
leyti, sem það nær til bæjarstjórnarinnar
og ákveðið að selja beiðanda lóðina fyrir
venjulegt verð.
Jóni Pálmasyni, ísleifi OddssyniogTryggva
Ouðmundssyni veitt aðsetursleyfi.
Ákveðið að bæta við 4. bekk í barnaskól-
anum í vetur og koma leikhússtofunni í
lag til þess, þó með það fyrir augum, að
áður samþykt stækkun fari fram næsta vor.
Rædd áætlun fyrir 1904 í fyrra sinn.
Samþykt beiðni frá skólastjóra J. A. Hjalta-
lín um ókeypis lóð undir fyrirhugaðan skóla
í norðausturhorni Eyrarlandstúns, eina dag-
sláttu.
Pétri Þorgrímssyni og Sigurði járnsmið
Sigurðssyni leigð til erfðafestu tungan fyrir
norðan Naustaveg og milli vegarins með
því skilyrði, að þeir borgi í erfðafestugjald
1 kr. af dagsláttu auk venjulegs lóðargjalds,
og gegn því, að þeir afsali sér lóðinni fyrir
300 kr. dagsláttuna, ef bærinn þarf hennar
við til vega eða húsagjörðar.
Beiðni frá Davíð Sigurðssyni um land til
erfðafestu í Naustalandi vísað til Eyrarlands-
nefndar og beiðni frá Magnúsi Kristjánssyni
sömuleiðis.
Miðvikud. 30 sept.
Rædd áætlun fyrir 1904 í annað sinn,
samþykt og undirskrifuð.
Barnaskólamálinu frestað til næsta fundar,
af því að sóknarprestur var ekki viðstaddur.
77 böin höfðu verið skrifuð á skólaskrá, en
búist við miklu fieirum.
Bæjarfógeti tilkynti bréf landshöfðingja
frá 7. sept., sem samþykkir að bæta við
tveimur bæjarfulltrúum.
Davíð Sigurðssyni leigðar til erfðafestu
með sömu kjörum og skilmálum og Sig.
Sigurðssyni og Pétri Þorgrímssyni alt að 8
dagsláttur í Naustaiandi, norðan við Nausta-
tún og Magnúsi Kristjánssyni með sömu
kjörum og skilmálum 5 dagsl. sunnan við
gróðrarstöðina í Naustagili.
Gagnfræðaskólinn
var settur 1. þ. m., en óvíst er enn, hve
margir nemendur verða á honum í vetur.
Hlutafélagsbankinn.
Sú flugufregn kom með »Ceres“ um
daginn, að íslandsráðgjafinn muni ætla að
lengja eltthvað bankastofnunar-frestinn, sem
þeim Arntzen og Warburg er settur í lög-
unum um hlutafélagsbankann. Annars hefir
ekkert um það frézt, hvernig um banka-
málið muni fara.
Tíðarfar.
Vætur miklar þessa viku, þangað til í
gær og dag, er upp birti.
Síldarverð
erlendis er eftir fréttum með »Mjölni«
12—14 kr. fyrir stóra reknetasíld, en alt
að 22 kr. fyrir feita >millisíld«.
'4
Spæjarinn.
Skáldsaga eftir Max Pemberton.
[Framhald.]
»Það er of seint nú,« sagði hann með
dapurlegu brosi.
Káetuhurðinni var lokið upp, meðan hann
var að segja þetta, og andlitið á Reuben
birtist; enn var sama glottið á því. Páll
stóð upp tafarlaust.
»Er nokkuð, sem þér viljið segja mér,
Reuben><
»Það er um koIin.<
»Þá kem eg undir eins.<
En við Marian sagði hann:
»Nú verður þú að sofa, góða mín. Snemma
á morgun verðum við komin út á Eystra-
salt og um sólsetur verðum við í Stokk-
hólmi. Þá getum við farið að hugsa um
England.<
Hún brá vörunum upp að andliti hans
og vafði sig aftur blíðlega upp að honum.
Orðin, sem hann hafði sagt, að vinir hans
mundu kalla hann Iandráðamann, kváðu
við í eyrum hennar. Hún var að hugsa
um þau, eftir er hann var farinn frá henni,
og hún gat ekki sofnað fyrir þeim. Alt
þetta, sem hann lagði í sölurnar, skarst
inn í hjarta hennar og eitraði gleymsku-
bikarinn, sem hún hefði svo fegin viljað
drekka til botns.
En Páll flýtti sér upp á þilfarfð, og jafn-
skjótt sem hann var þangað kominn, vissi
hann, hvers vegna Reuben hafði kallað á
hann. Þarna hinumegin, í hafnarátt, lék
stór, gullslitur Ijósbogi á hafinu. Stundum
lyftist hann upp á við, stundum skauzt
hann út yfir vatnið og breiddi úr, stund-
um glampaði hann eins og stjarna. Dulur
urðu ekki á það dregnar, fyrir þeim, sem
á >Esmeröldu< voru, hvernig á þessu Ijósi
stæði. Ritsíminn hafði unnið sitt verk. Skip
hafði lagt á stað frá Krónstað og var að
leita í flóanum að gufubátnum, sem ætl-
aði að flytja svo dýrmæt leyndarmál frá
höfnum Rússlands.
»Guð hjálpi elskunni minni!< sagði Páll,
þegar hann sá Ijósið. Annað sagði hann
ekki.
XIII.
Um nóttina.
»EsmeraIda« stefndi nær því beint í
vestur. Ljós var ekki lengur á lömpunum
í káetunum, ekkert ljós á skipinu og eng-
inn glóandi reykur yfir reykháfnum. Skrúf-
an titraði og öldurnar lömdust við kinn-
ungana; annar3 ekkert hljóð í kjölsoginu.
Skipið klauf öldurnar og þaut áfram líkast
lifandi veru. Enn hafði ekki Ijósboginn,
sem Iá á sjónum eins og gullslitur dúkur,
þanist svo langt út, að geislar hans næðu
skipinu. >Esmeralda< stefndi rétt þá stund-
ina norður á við og skipverjar horfðu á
ljósbogann í óumræðilegri æsingu. Þeir
kreptu hnefana, þegar Iampinn mikli sner-
ist í hring og ofbirta kom í augun á þeim,
en myrkrið hélt áfram að veita þeim Iið.
Nóttin drottnaði á hafinu, á þeim stöðum
undanteknum, þar sem ljósið mikla dreifði
gulli sínu yfir öldurnar, og nóttin gat enn
bjargað »Esmeröldu«, ef forlögin voru á
hennar bandi.
Ifppboðsauglýsing.
Samkvæmt fyrirmælum Iands-
höfðingjans yfir íslandi verður
opinbert uppboð sett og haldið
á Möðruvöllum í Hörgárdal
miðvikudaginn hinn 14. p. mán.
til að selja leikfimishús gagn-
fræðaskólans, er par stendur, pó
svo, að salan verður ekki endi-
leg fyr en landsstjórnin hefir
lagt sampykki sitt á boðið.
Uppboðið byrjar kl. 1 eftir
hádegi, og verða skilmálar birtir
á undan uppboðinu.
Skrifstofu Eyjafjarðarsýslu i. okt. i903.
Kl. Jónsson.
eir, sem hafa pantað hjá mér
prjónaband, eru vinsamlegast
beðnir að vitja þess sem fyrst.
Ný sýnishorn komu með Ceres.
Akureyri i. október 1903.
Rolf Johansen.
JKustads t 1 ,T í
s/njörlíki !
flyzt, og fœi
flestum ki
mönnun