Norðurland - 24.03.1914, Blaðsíða 2

m
40
Þræla-uppeldið.
Sú stefna sem nú virðist vera einna
ríkust í löggjöf alþingis íslendinga
er vcildboðs- eða bann-stefnan, sú
stefna, að þingið vasist í öllu atferli
þjóðarinnar, hversu smátt sem er, í
þeim tilgangi að banna eða va!d-
bjóða eitthvað einskorðað, varast alla
miðlunarvegiog heimildarlögen hrifsi
undir sig verksvið sveitástjórna,
sýslunefnda og svo að segja hús-
bændanna á heimilunum,
Þeim sem um þetta atferli þings-
ins hugsa og þeitn sem gera sér
ljóst hvert hér er verið að fara, dylst
ekki hvílíkt glapræði ea á ferðum-
Að hér er verið að kippa fótunum
undan persónuleguathafnafrelsi þjóð-
arinnar, að fulltrúar hennar á þingi
eru á góðum vegi með að skipa
henni á bekk óþroskaðra skrælingja
sem verði að hafa vit fyrir í hví-
vetna. Stefnan er í raun og veru sú,
ef að svo heldur áfram sem byrjað
er, að hér er um verulegt
þrœla-uppeldi
að ræða, en ekki lagasetning fyrir
frjálsborna siðaða þjóð.
Upptökin að þessu endemi eru hjá
feðrum laganna um aðflutningsbann
áfengis enda var því spáð þegar í
öndverðu af andstæðingum þess að
bannmenn mundu ekki láta þar stað-
ar numið. í sambandi við þetta vill
ritstjóri kN1s." nota tækifærið til að
geta þess, að eins og nú er komið,
telur hann réttast að aðfl.bann áfengis
fái að sýna sig til fullnustu, svo að
reynslan skeri úr um það, hvort
þjóðinni sé það holt, og hvort það
miði til þjóðþrifa eða ekki. Bara að
það verði ekki þjóðinni ofdýrt að
fá þá reynslu! Bæði heildinni og
einstaklingunum, siðferðislega og
efnalega. Haldist það launpukur á-
fram eftir næstu áramót, sem nú
leikur orð á, að eigi sér stað, um
innflutning áfengis, þá er ver farið
en heima setið með „aðflutnings-
banniögin" eins og mótstöðumenn
þeirra hafa ávalt haldið fram. En
reynist það á annan veg, reynist
svo að allri vínnautn verði lokið í
landinu, en ekki verði drukkið eft-
ir sem. áður, aðeins með þeirri breyt-
ingu að landsjóður sé „snuðaður"
um áferigistollinn — þá mun „Nl.«
játa að sér hafi yfirsést, (jafnvel þó
það engu síður sé andvígt öllum
bannlögum hverju nafni sem nefn-
ast). En það hefir enga trú á að svo
muni fara. Það er óbifanleg sann-
færíng ritstjóia blaðsins að áfengis-
bannlögin færi þjóðinni — því mið-
ur — aldrei neina blessun heldur
þvert á móti. Þau féfletta iandssjóð,
auka skatta og álögur á þjóðina,
valda því að bindindisstarfsemi í
holla átt minkar, drykkjuskapur eykst
og spilla hugsunarhætti þjóðarinnar
á ýmsum svæðum.
Með s's »Vesta« og sjs
Meðal annars okkar mjög
gardínutau og margt fleira.
Ferming-
arföt
í gríðarstóru úrvali.
Eins og allir vita eru
fermingarfötin í
Brauns verzlun svo
miklu betri, fallegri
og ódýrari en hjá
öðrum, vegna þess,
að við saumum þau
sjálfir.
»Vendsyssel« komu ósköpin öll af vörum í Brauns verzlun.
mikið eftirspurða dömuklæði og dömukamgarn, boldang, tvisttau.

Af sérstökum ástaeðum gátum við
komist að ágætum tækifæriskaup-
HJ2? á Karlmannsregnkápum (Water-
proof) sem eru seldar 25°j0___300'0
ódýrara en slíkar kápur áður hafa ver-
ið seldar á Akureyri. — Ennfremur,
beint frá Berlín,ljómandi fallegar dömu-
og telpu-ullarkápur frá 20° 0- 33° 0
ódýrara en nokkur önnur verzlun get-
ur selt jafngóðar kápur.
Brauns verzlun.
* *
*
JVlikið úrval af ný"
kómnuin afar góðim* 1
drengjafötuni
Og
frökkum,
fjarska ódýrun1’
Bald. Ryel.
undirbúning fengið, eða bændur
þingsins vissu, hverjar undirtektir
alþýðu yrðu um þau. Hefir svo
flokkurinn hrósað sér á eftir fyrir
það, hve mörg(!I!) lög þeir félagar
hafi fengið samþykt á þinginu. Hitt
er þagað vandlega í hel, hver stefn-
an var í þessum landbúnaðarlögum
og hve þau þjökuðu kosti bænda.
Meðal hinna allra illræmdustu af-
reka Bændaflokksins eru lögin um
stofnun bjargráðasjóðs. Alþýða ís-
lands hefir fengið svo^ smér-þefinn
af nefskatts-álögum löggjafa sinna á
síðustu árum, að þar er þolinmæði
bænda og annara kjósenda ofboðið.
Enda er von að bændum sárni, þeg-
ar þeir sjá að fulltrúi þeirra, bónd-
inn, sem þeir kusu á þing, hefir
brugðist trausti þeirra og þrátt fyr-
ir fögur loforð við kösningar og á
þingmálafundum fyllir enn þann
flokk er leggur nýjar byrðar á sár-
ar og sligaðar herðar alþýðu.
Svo má brýna deigt járn að bíti,
segir gamall málsháttur, sem er sann-
ur, og enginn efi er á, að bændur
og aðrir kjósendur, þeir þekkja sína
og segja nú með kosningunum við
þá menn er hafa brugðist trausti
þeirra, runnið frá öllum loforðum
og léð fylgi sitt illræmdum skatta-
álögum og þræla-uppeldi: Eg trúi
þér ekki lengur ýyrir að fara með
umboð mitt. Eg vil vita hvort ekkier
hægt að Já annan sem reynist skár
en þú. Eg vil þú sitjir nú kyr heima
og gef þér þvi ekki atkvœði miiý.
Burt með þræla-uppeldis-stefnuna
úr löggjöf íslendinga! Kjósið engan
til þingfarar sem fylgt hefir slíku
endemi undanfarið og krefjist þess
af þeim er hljóta kosningu, að þeir
berjist af alefli gegn öllum nefskött-
um og öllum þrælalögum.
Siifsisprjónn úr gulli, með
inngreypfri perlu hefir tap-
ast. Skilist til ritstj. „Nls.“
gegn góðum fundarlaunum.
Vinum og vandamönnum tilkynnist
að okkar elskulega dóttir og nafna,
/tnna, andaðist 22. þ. m. JarðarFör-
in fer fram frá heimili okkar Norð-
urgötu 15 þriðjudaginn 31. þ. m. og
hefst kl. 12 á hádegi.
Oddeyri 24. marz 1914.
Ólafia Einarsdóttir, Brynjðlfur/ðnsson
Anna Jónsdóttir
Á síðasta þingi óð þessi þræia-
uppeldis-stefna uppi svo aldrei hef-
ir kveðið jafn ramt að. Hinn ný-
stofnaði Bændaflokkur, sem mörg-
um finst að hafi verið stofnaður „út
í loftið", fann á sér að eitthvað þurfti
að gera, og þá varð það fyrir, að
hugsunarlítið var flanað út í ýmsa
lagasetning, sem snertir landbúnað,
án þess þau lög hefðu nokkurn
Harðinda-útlit
er hér nyrðra um þessar mundir.
Snjó dyngir niður dagiega og fannfergi
orðið ákaflega mikið. Bændur samt vel
heybirgir enn og nægar fóðurbirgðir
einnig hægt að fá í kaupstaðnum (sbr.
auglýsingu hér í blaðinu). Það ættu
menn að athuga í tíma, áður en heyin
minka mikíð. Kornmatur og nauðsynja-
vara er svo mikil f öllum verzlunum
hér nyrðra, að öllu er óhætt í þetta
sinn, þó hafís leggist að landi, en til
þess eru f augnablikinu engar sérstak-
ar líkur segja sjómenn, og hvergi sést
til hans af Vestfjörðum.
Vatnsveita Akureyrar.
Vatnsleiðslunefndin hefir samið við
Guðmund Bfldahl á Siglufirði um að
hann grafi skurðinn fyrir vatnspípurn-
ar alia leið frá vatnslindunum og nið-
ur á brekkubrún og svo ber honum að
moka niður ( skurðinn aftur þegar bú-
ið er að leggja niður pípurnar. Einnig
ber honum að hlaða nauðsynlegar
stýflur til að halda vatnsrensli frá
skurðinum. Sprengingar er kann að
þurfa að gera á leiðinni ber Guðmundur,
allan kostnað við, á alt að 20 metra
löngu svæði, en verði sprengingar
nauðsynlegar á lengra svæði kostar bær-
inn þær. Dýpt skurðsins er ákveðin
1,50 meter á leiðinni frá brekkubrún
og upp að Glerárþró, en milli þrónna
16 cm. grynri. Bærinn greiðir Guð-
mundi kr. 090 fyrir hvern meter í
skurðinum en hann setur kr. 1000,00
til Oyggingar fyrir framkvæmd verks-
ins. Tvö önnur tilboð um verkið lágu
fyrir nefndinni, annað frá H. Friðjóns-
syni (kr. 1.10 fyrir meterinn) og hitt
frá Verkamannafélaginu (kr. 1.35 fyrir
meterinn) og gat nefndin vitanlega
ekki sint þeim.
Svohljóðandi tilboð hefir nefndin
fengið frá. innbœjarvalnsleiðslufélaginu:
1. »Að bærinn taki að sér allar skuld-
ir sem á vatnsleiðslunni hvíla þegar
hún er afhent.
2 Að þau hús sem nú hafa vatn
úr vatnsleiðslu þessari, fái 10% af-
slátt af hinum almenna vatnskatt um
næstu 10 ár frá 1. jan. 1915 að telja.
3. Að ekki verði jafnað hærri vatn-
skatt á þessu ári en sem nægir til
venjulegra afborgana og vaxtagreiðslu
af skuldum þeim sem á vatnsleiðsl-
unni hvíla og niðurjöfnun gjaldanna
fari fram, eftir sömu reglu og verið
hefir í þessu félagi«. Vatnsleiðsunefnd-
iú leggur til að bæjarstjórnin taki þessu
tilboði óbreyttu. Yfirleitt er nú vatn®
leiðslunefndin búin að koma ffláliflU '
gott horf og á þakkir skilið fyrir
Utan úr heimi.
Radíumvatn. Eins og kunnugt e<’
eru til vatnslindir sem mikið af
uffl er í. Vatn úr þessum linduffl
ir hafa mjög styrkjandi áhrif og
ist rfkisfólk sem þreytt er orðið a
ýmiskonar nautnum þangað og þaU1 3^
vatnið. Það er ekki hægt fyrir fjölB»nn
að njóta þessarar heilsubótar v«íu*
ferðakosnaðar og svo er mjög dyr1*,
vera á þessum vatnsdrykkjustöðun1»
gistihúsin sem þar hafa verið <e'S
eru eingöngu búin út handa ríkisf01^
Reynt héfir því verið að flytja v>t0'
til ýmsra staða og selja það eo
hefir þann ókost í för með séf 3
vatnið tapar radíumefnunum á skö|1,n'
um tíma eftir að það er tekið úr |ind‘
unuin. Nú hefir tekist að búa til vat°
sem hefir sömu efni og umrætt kflidU
vatn, sem heldur sér árum satnan-
er Södrings sódavatnsverksmiðja < ^
höfn uppfyndninguna hefir gert.
Alberli er með lasnara móti
þessar mundir og telja dönsk blöð ^
uP1
legt að hann eigi ekki langt eft'r
lifað. Um það leyti er hann var
inn fastur vóg hann um 300 pufl
uú 138 pund.
tck-
d «n
Bankasvikin í Aalborg. Eins 06 s
ur hefir verið getið um í símfrá1*
»Nls.« urðu stórkostleg bankasvik W
vís við »Aalborgs Diskontóbank*
f. m. Það eru tveir af bankaþj^^
um, Larsen og Burmester, seffl ^
stolið af bankanum rúmum ðoOi
krónum. Þjófnaðinn hafa þeirað»|c^
framið á þann hátt, að þeir
vísunum og vfxlum sem bankaflU,Ují0<
sent til innheimtu og gáfu út *V
ir á aðra banka. Það eru tvö
an þeir byrjuðu þjófnaðinn n&
undravert hve lengi þeir h»ía h#f3
hulið hann. Hina stolnu Pen'a^I1íslegt
þeir mest megnis brúkað 1 ý vgrJ.
gróðabrafl. Bankinn átti fflikinn^ ^
sjóð svo útlánendur b'ð* c'c^Ct upp.
Það var bankastjórinq er fyrstor^^^a
götvaði svikin. Síðustu fregnir .jajf
að tveir af bankaþjónuflU,n *^U .
við þjófnaðinn, hafi hylmað m®^
unum og tekið nokkurt fe (*r*' ^
eru þeir gjaldkeri bankans,
Hammershöy skrifari.