Norðurland - 24.03.1914, Blaðsíða 3

4i
». 1

Nýtt! Nýtt! Nýtt!
^ötnur, herrar og börn, notið tækifærið meðan er úr miklu að velja
Nýtízku Dömuhattar, strá og flóka.
Nýtízku Barnahattar, strá, flóka og lérepts.
Nýtízku Herra Flókahattar.
Leir og Postulínsvörur afarmikið, Pvottastell frá
3 kr. til 8 kr. Tertuföt, Budingsmót og fl. fl.
Er áreiðanlega bezt að kaupa í
verzluninni „HambOFQ" Akureyri.
---------------------------------------—
Sjúkrasamlag Sauðárkróks
Wð var stofnað I. maí 1913 með
samlagsmönnum. Lögskráningu á
^tiþykt sinni fekk samlagið 31. des-
61
'^er 1913.
keikningur samlagsins
er þannig:
Tekjur:
^enjuleg iðgjöld
' ^ðgjöld hlutlausra sam-
'*gsmanna ....
C' Gjjfir.............
^Ppbót á læknishjálp
°S iyfjum ....
Alls . . .
4 Gjöld:
^ hagpeningar
' öorgun til sjúkrahúss
■ — _ Ijeknis
— íyrir lyf
j' ^tarfslaun (til gjaldk.)
^ofnkostnaður, bækur
°g fleira ..............
til ársloka
kr. 33L70
8,00
21,10
21.5»
382,31
Alls
9,00
18,00
76,00
53.75
20,38
39,55
216,68
ií
Ú
r samlaginu hafa 2 karlmenn far-
Vegna vanskila, burtflutt 2 karlmenn
1 kona.
samlaginú eru nú 32 karlmenn og
?9 konur.
Úlutlausir samlagsmenn eru 6.
^ðalfund hélt samlagið 4. febrúar
'• Þar var samþyktur reikningur
Sn"*gsins, ákveðið að stofna varasjóð
kr. 100,00.
^ þessum fyrsta starfstíma hefir
i^’agið verið heppið, ekki orðið fyr-
Verulegum áföllum.
,^0handi fjölgar þessum samlögum
SVftgar á landi voru hin næstu ár-
era þau hinar liklegustu stofnanir
1 *uka sjálfstæði og samvinnuþel
íttr* uianna og ættu, er þeim fjölg-
bindast samtökum um bróður-
s»mvinnu á öllu landinu.
jr '*egt er að sveita- og bæjarstjórn-
S já
ír sJer hag í að styrkja félagsskap,
J)yjl''®*r beint að því að létta sveita-
yng*l
K
°uum.
Sauðárkrók 9. marz 1914.
Pétur Sighvatsson,
(p. t. formadur■).
Leiðbeiningar
^eöferð og verkun á ull.
^ft'r Sigurgeir Einarsson. (,
*’l t ^r' ~~ Þegar íé er rúið, skal velja
5eSs Þutt veður, ef unt er Ullin
tl' minst slitin sundur, en alla
gfeiða vandlega um leið
I SJ CrU telcnir af k>nc!'nn’ Velja skal
U sta® lil rún'níísi helzt vel
JXdf ^rasflöt, og varast að mor eða
| ^ er r*'nin<*' fari f ullina þegar
p»l þj' " Áður en ullin er þvegin,
f( »5 rit* *Ha vætu úr henni; bezt
1”» b*ð á hreinum túnbala,
úhreinindi |eta ekki komist í
hana. Ef ullin er þurkuð óþvegin í
sterku sólskini, er hætt við að hún
breyskist, og sauðfitan losnar þá úr
henni, þegar hún er þvegin. Þess vegna
ætti ávalt að þurka alla vætu úr ó-
hreinni ult í vindi", svo að hún haldi
sinni eðlilegu þyngd, þegar búið er að
þvo hana. Sand og mold skal hrista
úr ullinni, áður en hún er þvegin, og
er gott að berja sendna, moiduga og
flókna ull með priki úr mjúkum viði,
og ætti að hafa undir henni vt’rgrind,
því að fjaðurmagnið í vfrnum hristir
ullina við höggin.
Hver bóndi, sem lætur þvo ull, ætti
að eiga hitamæli t tréumgerð, til þess
að mæla hitann, svo að þvælið verði
aldrei of heitt, þegar ulliri er látin of-
an f það; annars léttist ullin óeðlilega
mikið, sem er bæði skaðí og skemd á
henni. Ullina skal þvo svo fljótt sem
hasgt er, eftir að rúið er, og ávalt
ætti að geytna hana óhreina ( bing,
heldur en láta hana í poka. Varast
ætti að troða henni fast, eí hún er
látin f poka.
3. gr. — Ullina ætti að flytja að
læk eða rennandi vatni, áður en hún
er þvegin; þar á að vera eldstæði til
þess að hita þvælið. Ef pottur er brúk-
aður til þess að hita f þvæli og þvæla
{ ull, verður að llta sér mjög ant uro,
að hann sé vel fægður og ryðbletta-
laus. Bezt er að hafa tréker til þess
að hella þvælinu i úr pottinum, því að
þá má þvo meira f einu; verður miklu
rýmra á ullinni og hún þvæst betur
í slíku þvottakeri á að veia trérist,
sem fellur yfir allan botninn, vg skal
hún vera 6—8 þuml. frá botninum Á
henni eiga að vera smá-göt, svo að
óhreinindi, sem leysast úr ullinni, og
sori úr þvælinu, fari undir ristina og
geýmist þar þangað til kerið er hreins-
að.
Þegar keita er notuð, skal blanda
hana þannig, að 2 lítrar af vatni bland-
ast saman við 1 Iftra af keitu
Þegar notað er ullarþvottaduft og
ullarþvottasápa, skal taka I pund af
sápunni og 20 kvint af duftinu, og
hræra það út f 20 lítra af vatni.
Þvælið, hvort sem notað er, skal
hita upp f 43 — 500 C„ ef ullin, sem á
að þvo, er ekki mjög óhrein, og vel
undirbúin undii þvottinn; aldrei má
hita löginn meira en 57° C.
Ef keita er notuð, skal taka lítið
eitt af almennum þvottasóda og hræra
hann út í þvælið, þegar það er orðið
fullheitr; sódinn hreinsar sora, sem er
f þvxlinu og er skaðlegur fyrir ullina.
Sorinn sezt á botninn, og kemst ckki
1 ullina, ef rist er höfð í þvælisflát-
inu
Ef ullarþvottaduít og tilheyrandi
aápa er notuð, skal taka dálftið af
vatninu í fötu, þegar það er vel heitt,
og hræra sápunni og duftinu vel út í
það; því næst skal hella þessari blöndu
í þvottakerið og hræra vel f því.
Ef ullin er mjög óhrein, þarf hún
að vera f þvælinu 20—30 mínútur, en
skemur ef haft er rúmt á henni í
kerinu eða pottinutn og hún hreyfð f
þvælinu.
4. gr. — Mjög vandlcga verður að
skoia ullina ár köldu vatni, eftir að
hún er tekin upp úr þvælinu. Á að
|«r» |>að (rcntundi t«tni( svo »ð skóiji*
Fóðurmjöl *
hafsíld
fæst með mjög góðu verði í verzlun
Sn. Jónssonar.
ið renni strax burtu. Það er mjög
nauðsyniegt að þvo ullina í þéttrimuð-
um rimiakassa eða >lár«, svo að hún
berist ekki burtu með straurnnum, og
þá er hxgara að pressa úr henni þvæl
ið f kalda vatninu, sem er mjög árfð-
andi til þess að hún verði blæfalieg.
5. gr. — Ullina skal ávalt þurka á
grasbala, sem farinn er dálftið að spretta,
og nauðsynlegt er að haga svo til, að
þurkvöllurinn sé sem næst þvottastaðn-
um, svo að ullin kvolist ekki eftir
þvottinn. Um leið og ullin er breidd,
skal taka hana vandlega úr öllum bendl-
um og af henni snúninga, sem oft
koma á hana í þvottinum. Við það
verður hún útlitsfallegri og þornar miklu
jafnar og fyr. Taka skal ullina saman
jafnótt og hún þornar, svo að ekkert
breyskist af henni. Ber því að greina
alt frá á þurkvellinum, sem e.r fuíl
þurt; þá má jafntramt flokka ullina að
miklu leytí, á þann hátt sem síðar mun
sagt verða.
Þetta hefir það í för með sér, að í
góðum þerri verður maður að vera
stöðugt við ullina, en að þvf er mik-
ill tímasparnaður, af þvf að ullin þorn-
ar miklu fyr, fyrirhöfn við flokkunina
verður minni; enn fremur léttist ullin
mun minna. Ull er talin fullþnr, þegar
ekki finst kul í henni, þegar hlýrri
hendi er stungið inn í ullarbinginn.
6. gr. — Um leið og ullin er greind
i fíokka, skal vandiega tína úr henni
alla skarnktepra, mislita lagða og húsa
mosa, svo sem hægt er; þá skal og
greiða hana úr flækjum, ef það hefir
ekki verið nægilega gert, þegar ullin
var breidd til þerris.
í fyrsta flokki ber að hafa alla hvita
vorull, sem er blæfalleg, vel þvegin
og þurkuð,
í annan flokk skal láta ull, sem er
gul á tog og þel, leirlituð, sendin,
blæljót, fióka og ull sem illa er þveg-
in.
í þriðja flokki telst alsvört ull, vel
þvegin og þurkuð; í þennan flokk má
ekki láta flóka og ull með húsatnosa
í fjórða flokk kemur öll mislit ull
og svört ull, sem ekki hefir getað tal-
ist til þriðja flokks.
í fimta flokk ber að lita hvíta haust-
ull, og skal vanda verkun á henni
sem bezt, og blanda henni ekki sam-
an við vorullina.
Þvf næst skal láta uilina í poka og
geyma hana á hreinum og góðum stað,
jiangað til hún er flutt til kaupstað-
arins; sé hún flutt á hestum, skal
troða henni sem þéttast f pokana.
7. gr. — Það skiftir miklu fyrir ull-
argæðin, að íénaðarhirðingin sé góð;
fjárhúsin mega hvorki vera of þur né
of blaut. Mylsna f húsum eyðir sauð-
fitu úr ullinni, gerir hana léttari og
lakari, og móttækilegri fyrir allskonar
mor. Bleyta gerir stækju í húsin, alls-
konar óþrif á fénaðinn, og setur gul-
an óþriíalit á uliina. Góð meðferð á
fénu og gott fóður bætir ullina meira
en menn alment álíta.
Eg hefi samið þessar leiðbeiníngar
um heimaverkun á ull í þeirri von, að
bændur vildu fara eftir þeim og láta
sér ant um að bæta ullarverkunina,
og hefi eg stuðst við ullarverkunar-
reglur Eyfirðinga og Þingeyinga og
ýmsar góðar bendingar, sem hr. al-
þingismaður Pétur jónsson frá G*ut-
íöndum hefir látið mér í té.
AndlÍtsfegrun
(Sköghedspleje)
ásamt hársvarðarnuddi (Hovedbunds-
massage), veitir undirrituð, sem jafn-
frámt kaupir afgreitt hár og býr til
tléttinga.
Oddeyri 12. marz 1914.
Strandgata. Laxamýri.
Soffia Sigurjónsdóttir.
Cement
trjáviður
fatst með
góðu
verði í vvrzlun
Srj. Jónssonar.
Dumas: Greven af MonteChristo
1—6 Dele, 2018 Sider, nedsat Pris 2.30.
har kosted 6.25, garanteret uforkortet. Do
De tre Musketerer, ill. 475 Sider kun 0.75
för 3,50. Do. Tyve Aar efter, 670 Sider,
kun 0,85. Verdens Herre, Fortsættelsen af
>Monte Christo*, kun 2,00 för6,oo, Spiel-
hagen : Hammer og Ambolt, over 700 Sid-
er indb. i 2 eieg. Bind, kun 1,00. Viktor
Hugo: Esmaralda, eller vor Frue Kirke i
Paris, 480 Sider, elegant indb., kun i,oo,
Do. Fra Revolutionsaaret 1793, Rotnan j
3 Deiu, eleg. indb., kun 0,50, för 2,25. M:
Goldschmidt: Ravnen, 1,00, för 2,00. Poul
Feval: Den Pukkei ryggede.berönrt Roman;
eleg, indb., kun 1,00, för 3,50. Poul de
Kock. Gustave, et godt Barn? kuu j,oo,
för 3,oo. Do. Vore Ægtemand, ill., 0,25.
Grant Allen: En Selskabsdames Æventyr,
kun 1.00, för 3.00. Do. Hvad i Köbet baar-
et, kun 0.75. Gabriel Ferry: Indianeren
Costal, I,—III., indb. 0.85, Boccaccio;
Dekameron, store illustrerede, garantcret
uforkortede, danske Pragtudgave, etegant
indb 3.75, för 16.00, Dr, med. Seligson;
Barnets Kön forudbestemt af Forxldrené
1.50, Hagen. De iooo Hjems I.ægebog.
med Anvisning paa et stort Antal prövede
Husmidler, kun 0,50, för 3.00. Bögerne er«
nye og fejifri. Sendes mod Efterkrav, hurt-
igst.
Palsbek Boghandel ,
45 Pileatred* 45 Pbeahtvn K.
Bókahylla, Fíolín
mjög gott og fleiri hlutir seljast mjög
ódýrt vegna burtfarar.
Ritstjóri vísar á.
í haÚSt var raér dregin larabgimb-
ur með míhu marki: Stýft biti aftan hægra
Réttureigandi að lambi þessu gefi sig fram
við undirritaðan, s'em atlra fyrst og borgi
áfallinn kostnað.
Ágú»f Sigurgeirsioq,
Geiteyjarströnd við Mývatn.
ikaT Verzlunarmaður lölí
óskar cftir atvinnu við verzlun á Ak-
ureyri eða annarsstaðar á knmandi
vori (júní byrjun) Ritstj. geíur frekari
upplýsnigar.