Norðurljósið - 08.10.1888, Síða 1
NORÐURLJÓSIÐ.
Stærö: 20 arkir. Verö: 2 krónur.
Borgist fyrir lok júlím.
14. blað. Akureyri 8. október. 1888. 3.“ ÚT
Hömöopatha meðul
Til lyfjabúbarinnur á Akureyri komu með «Thy.ru»
í september eptirfylgjandi mebul, og eru seld vib svo
1 á g u verði sem unnt er.
1. Innvorliá rneöul.
Acid phosphoric: Cina Natrium múriaticum
Aconitum Cocculus Nux vomica
Arsenica Coffea Phosphorus
Arnica Euphrasia Platiua
Antimon crud: Ferrum muriatic: Púlsatilla
— tartaric: Gelseminum Rhus toxicodendron
Apis Glonoin becale cornuti
Belladonna Graphites Sepia
Bryonia Hepar sulphuris Silicea
Calx carbon: Ignatia Spigelia
Calx vegetab: Ipeccacuanha Spongia
Causticum Lachesis búlphúr
Chamomilla Lycopódium Veratrum album
China Mercurius solubilis Zincum metallicum
Hahnemanni
II. Utvortia nieðul.
Arnica Rhuss toxicodendron
Euphrasia Symphytum
Akureyri pann 5. okt 1888
0. C. Thorarensen.
lleiðriiðu kaupendur „ííorðurljóssiiis“!
Jafnóðum og pér borgið pennan árgang „Norðurljóss-
ins“ verður yður send gefins mynd af dannebrogsmanni Ein-
ari Ásmundssyni í Nesi. pó er óvíst að peir kaupendur
geti fengið hana, sem ekki hafa borgað blaðið fyrir lok
nóvembermánaðar.
Af pví jeg imynda mér, að sumir út í frá geti haft
gaman af að heyra eitthvað um fundinn í þingmúla, sem
haldinn var fyrir skömmu, pá sendi jeg yður pessar línur
í peirri von að pér, herra ritstjóri, takið pær í blað yðar.
Upphaf málsins er, að kjósendur í Suðurmúlasýslu
voru almennt mjög óánægðir með frammistöðu 2. pingmanns
vors L. Halldórssonar á pingi i sumar sem leið, og par
sem hann prátt fyrir loforð sín ekki hélt leiðarfund með
oss, var pví skorað á hann að halda almennan fund með
kjósendum sínum. þingmaðurinn varð svo við tilmælum
kjósenda og kallaði til fundar 27. dag júnímánaðar p. á.,
meir en 9 mánuðum eptir að hann kom af ,pingi. A fund-
inurn gjörði pingmaðurinn um síðir afsökun-kína fyrir, að
liafa ekki haldið fund fyrri, og eins fyrir að mál, sem hann
hafði til flutnings héðan, ekki hafði verið borið fram á
pingi. Voru honum veittar æði harðar átölur, en vörn
hans nægði hreint ekki til að réttlæta frammistöðu hans i
stjörnarskrármálinu gagavart kjósendum; eptir pað hann
fyrst talaði um ranghemi og ósannindi, sagðist hann síð-
ast hafa gjört pað af drengskap sínum að gefafyrstvið
atkvæðagreiðsluna atkvæði á móti frumvarpinu; eg veit
ekki til að neinn hafi sannfærst við pað eða skilið pennan
drengskap af manni, sem sat i nefndinni; að hann kallaði
Benidikt Sveinsson og Jón Ólafsson spröitur pingsins og
lýsti yfir að Benidikt Sveinsson væri fastur orðinn við
stöðulögin, slíkt gat eðlilega elíki skýrt eða afsakað framffli-
stöðu hans; en pegar hann bar pað fram, að flestir, sem
hann hafði haft tal við, væru með ávarpinu, pá sýndi at-
kvæðagreiðslan á fundinum út af pví, að ekki einn einasti
var með pví. í ræðum hans kom pað fram, að pað er
skoðun hans, að pað sé jafnóvíst eða ósennilegt að stjórn-
arskrármálið nái framgangi pótt vinstri menn verði ráð-
gjafar í Danmörku, pví pað geti verið að peim snúisthug-
ur, pá peir eru orðnir ráðgjafar, og fari pá líkt og í Nor-
egi; en ekki fannst mönnum petta ástæða til að halda
ávarpsforminu. Sem skrítlu skal geta pess, að sumum fannst
hann léti í veðri vaka, að pingmenn hjálpuðu hver öðrum
umatkvæði sín til að koma málum sinum áframogpá sjálfsagt
ekki af sannfæringu heldur af greiðasemi; enda hélt einn af
fundarmönnum. að ef svo væri, pyrfti ekki að vanda ping-
mannakosninguna, pað mundi hver meðalmaður kunna ^bá
höndlun. Hvað sem 2. pingmanni vorum pykir sennilegt
eða ósennilegt, pá sýnist ekki ósennilegt, að bezt færi að
hann segði af sér pingmennsku strax, pví héðan af hefir
hann ekki eða varla traust kjósendanna; að öðrum kosti
ætti umdæmið að skora á hann að gjöra pað, pví pað get-
ur ekki verið pekkt fyrir að hafa 2 pingmenn af gagn-
stæðri skoðun, pað gæti líka hugsat að 1. pingmaður vor
segði pá af sér, ef L. Halldórsson færi ekki frá. Eu
pað pykist eg viss um að menn vilji ekki.
Suðurmúlasýslu 7. ágúst 1888.
Z.
„Kvöldblaðið41 danska hefir nýlega minnst á þing-
vallafundinn í sumar með sömu óhlutdrægni og velvild til
vor íslendinga, eins og ritstjóri pess blaðs, H. P. Kors-
gaard, hefir jafnan áður sýnt oss, bæði meðan hann var
ritstjóri „Morgunblaðsins“, og eins siðan hann varð rit-
stjóri Kvöldblaðsins. Hann er maður vel að sér og hefir
fremur flestum núlifandi dönskum mönnum kynntsér stjórn-
mál vor. Hann dæmir pví ekki um stjórnarbótakröfur
vorar eptir ósönnum og illviljuðum fréttabréfum héðan,
eða eptir vilja hægri manna í Danmörku, eins og sumir
aðrir Danir hafa gert, heldur eptir eigin pekkingu-
Hann hikar ekki við að tala sannleikann, heldur viðurkenn-
ir jafnan skýrt og skorinort rétt vorn til sjálfstjórnar og
pörf vora fyrir innlenda stjórn, með nægri pekkingu á
málum vorum og, högum.
íslendingarleiga ekki opt að venjast pvi nú að útlend-
ingar, allra sist Danir, líti réttum augum á sjálfstjórnar-
kröfur peirra. En peim fáu mönnum, sem peim eru hlynnt-
ir, ættu peir að vera pakklátir, og reyna að halda vinfengi
■peirra. pað er meira vert fyrir pá en margur hyggur,
að eiga góða talsmenn erlendis. J>ví fleiri góðir menn