Reykjavík - 16.02.1902, Blaðsíða 2

2
Undíbókasafnlð er oplð daglega kl. 12—2, og tll 3 i
Minud., Miðv.d. og Laugard., tll útlína.
Landsskjalasafnið oplð i Þrd., Flmtud., Laug.d. kl. 12—I.
Nittúrugripasafnið er ropíð i Sunnud., kl. 2—3 siðd.
Forngrlpasafnlð er oplð'i Mlðv.d.’ og* Laugard., kl. II—12.
Undsbankinn”opinn dagl. kl.’ll—2. B.-stjórn við 12—I.
Sðfnunarsjóðurlnn oplnn I. Minudag I minuði, kl. 5—6.
Landshöfðingjaskrifstofan >opin 9—IOl/2, lll/2—2, 4—7.
Amtmannsskrlfstafan opin dagl. kl. 10—2, 4—7.
Bæjarfógotaskrlfstofan opin dagl. kl. 9—2, 4—7.
Póststofan opin 9—2, 4—7. Aðgangurað box-kðssum 9-9.
Bsojarkassar tæmdirhelgaog rúmh.daga 71/2 ird.,4 slðd,
Afgreiðsla gufusklpafélagsins opln 8—12, 1—8.
Basjarstjórnarfundlr l.’og 3. Flmtudag hvers minaðar.
Fitækranefndarfundir 2.,og 4. Fimtudag hvers min.
Héraðslæknirlnn er að hltta helma dagl."kl. 2—3.
Tannlsekn. heima II—2. Frl-tannlsekn. l.og3. Mid. Iminuðl.
Frllæknlng á spltalanum Þrlðjud. og Föstud. II—1.
Jíandafíornannci ó milli.
Að norðan.
Bæjarstjórn á Akureyri. — í
hana nýkosnir: Magn. Kristjánsson
kaupm., Jón Norðmann ver2il.stj.
Hafís kominn inn í Eyjafjarðar-
mynni fyrir miðjan f. m. og harð-
indi þá mikil. — Um miðjan Jan.
kom hlákukafli þar; þá ruddi Hörgá
sig og hlóð álnarþykkum jökum hátt.
á bæði lönd; skorti tæpa alin, aðjak-
arnir næði biúnni. Man enginn svo
stórkostlegan jakaburð þar. — ísinn
virðist hafa lónað frá; um 24. Jan.
autt að sjá alla leið til Grímseyjar.
En hörkufrost að jafnaði, oft með bylj-
um, út mánuðinn.
Heilsufar. í Eyjaf. gengur barna-
veiki (Diphtheritis?) og skæð blóð-
kreppusótt (10 dánír úr henni). —
Bæjarstj. Akure. og sýslunefnd Eyfð.
hafa samþ. að kaupa serum (diphthe-
ríu-blóðvatn, til barnaveikislækninga)
og haga svo til, að jafnan verði að
því gengið nýju.
Sjávarafli enginn nú á Eyjafirði,
hvorki síld né annað.
Mannalát nyrðra. — Séra Jón
Stefánsson á Halldórsstöðum í Bárðar-
dal, t 4. Jan. — í s. m. dóu hjón
háöldruð að Guðrúnarstöðum í Eyja-
firði: Ólafur Einarsson og UnaJóns-
dóttir. — 2. Jan. dó Guðný Einars-
dóttir, húsfreyja Sigurðar B. Blöndals
í Hvammi í Vatnsdal.
Afengis-verzlun. — Eríingja Höepf-
ner’s-verzlunar á Akureyri synjað um
áfengissölu-leyfi af amtm. eftir tiil.
bæjarstjórnar. — Blönduóss-kaupmenn
hættu áiengissölu síðastl. Nýár. —
Hótelinu á Akureyri var synjað um
endumýjun á áfengisveitingaleyfi í
vetur. — Á ísaf. hafa borgararnir
synjað Sölva Thorsteinson um endur-
nýjun áfengisveitinga-leyfis (69 : 56
atkv.). Sölvi hefir lögsótt ílelga Sveins-
son, verzl.m. þar, til 8000 kr. Skaða-
bóta fyrir atvinnumissi bakaðan sér
með ósæmdarorðum við undirbúning
atkvæðagreiðslunnar í málinu.
Frostið á Möðruvöilum i Eyjafirði
varð aðfaranótt 13. Jan. 25° Celsius
(— 20 0 Réaum.).
Að austan.
Jón i Múla er orðinn aðalumboðs-
maður L. Zöllners hér á landi. En
í hans stað er
Jón Stefánsson (prests Pétursson-
ar), sá er barðist með Bandamöimum
á Philippus-eyjum, orðinn pöntunar-
stjóii á Seyðisfirði. — Jón í Múla ætl-
ar að hafa heimili á Seyðisfirði fram-
vegis.
111 Jóla-vist. — 23. Des. réru
margir á Austfjörðum. Bátar fengu
myrkviðri og viltust viða, sumir í
næstu sveitir. Einn bátur úr Norð-
fifði kom hvergi að um kveldið. For-
maður á honum var Jón Sigurðsson
(frá Þerney), fótalaus. Tveim dögum
síðar kom báturinn að landi suður í
Breiðdal, en gat ekki ient þar; urðu
þeir, sem á vóru, að halda norður tii
Stöðvarfjarðar. Allir menn vóru ó-
skemdir.
Bæjarstjórn Seyftisfjarðar. — í
hana nýkosnir: Sig. Johansen kaupm.
(endurkosinn), Tryggvi Guðmundsson
snikkari (í stað Þorst. Erlingssonar
ritstj.). — Bœjarmál. Á Borgarafundi
samþ. að fela bæjarstjórn að ráða því,
hvort bæjarfél. tæki að sér ábyrgð á
láni því, er Berg sútara var veitt á
síðustu fjárlögum. Talið víst, að
bæjarstjórn geri það.
Ofsaveður aðfaranótt 17. f. mán.
eystra; fuku tveir bátar í Nesi i Loðm.-
firði; þök af tveim úthýsum og bátur
í Mjóafirði. 18 rúður brotnuðu á ein-
um bæ í Seyðisfirði. Víða varð eigi
komist í peningshús.
Dainn á Sevðisfirði Sveinn Jónsson
járnsmiður, 74 ára.
Skarlatssóttin gengurbæði áSeyðf.
og Loðmundarfirði.
Orðið Úti í óveðrum eystra hafa:
Ólafur Hinriksson, Urriðavatni í Fell-
um; Stefán Jónsson, ungur maður
frá Fossvöllum í Jókulsárhlíð, og Bjarni
Eiríksson búfræðingur úr Skriðdal.
Að vestan.
Kolalaust á ísafirði, en frostin þar
alt upp í 17 0 Cels.
Fiskafli. 4. Jan. 25 kr. hlutur
hæst í Bolungarvík; 9. s. m. 4—8 kr.
hlutir. Minni afli í Hnífsdal. — 17.
s. m. fiskafli talinn dágóður, en gæft-
ir tregar. — 1. þ. m. lítill afli undan-
farið, enda litlar gæftir.
Hafís. Strjáljaka varð vart í út-
djúpi snemma í Jam, en enginn land-
fastur ís. „Laura“ rak sig á ísjaka
í vesturferð sinni, en sakaði ekki.
Hvitaiíjörn, nýdauðan, rak í Tré-
kyllisvík á Gamlársdag.
Slys. Tveir unglingar á Eyri í
Seyðisfirði vestur náðu í 5 pd. af
púðri óráðvandlega, fóru með burt frá
bæ og kveiktu í að gamni sínu. 1
öðrum sveininum (Sófusi) kviknaði,
svo að hann beið síðar bana af.
Mannalát. -- 21. Des. f Viggo E.
Veðholm á ísafirði, vel látinn efnismað-
ur. — 6. Jan. f Jón Pétursson frá
Þernuvík, dó í Ögri. — 16. Jan. t á
ísaf. Karólína Friðriksdóttir, ekkja
Halldórs Jónssonar á Kyrkjubóli.
Blámanna-blóð.
Saga eftir W. D. LS. HOWEL
7. kapítull.
Pramh.
Rhoda leit til frænku sinnar með
glettnisbrosi um leið og hún lauk
máli sínu. Mrs. Meredith hafði legið
á sófanum á meðan og hugsaði eins
og hún var vön um vandræði sin.
NÚ var henni það Ijóst, að Rhoda
elskaði ekki Mr. Bloomingdale enn þá
og að hún mundi því ekki taka nærri
sér að hafna bónorði hans; hins veg-
ar gat það að borið, hvenær sem vera
skyldi, að hún yrði ástfangin. Svo að
þótt hún gæti enn slegið á frest að
segja Rhodu sannleikann um ætt
sína, þá gat þó sá dagur komið hve-
nær sem verkast vildi, að þessi skylda
yrði óumflýjanleg. Og það sá hún,
að það var þó ekki eins miskunnar-
laust að s«gja henni þetta nú meðan
hún var ekki orðin ástfangin eins og
að segja henni það síðar, þegar ástin
væri vöknuð í hjarta hennar með öllu
sínu afli. Hana langaði til að kasta
sér á kné fyrir fætur henni og sár-
biðja hana um að fyrirgefa sér, það
sem hún ætlaði að segja henni, og
fá þannig fyrirgefningarloforð hennar
fyrirfram áður en hún byrjaði sögu
sína. En vaninn er ríkur, hann er í
rauninni ríkari en allar aðrar tilfinn-
ingar. Mr. Meredith hafði svo oft
hugsað sór það sama, en aldrei orðið
neitt úr neinu, og svo fór enn. Mrs.
Meredith lá kyrrí sófanum ; hún breiddí
bara blævænginn fyrir andlit séi', svo
að þær sæju ekki hvor framan í aðra,
og svo sagði hún: „En ef það væri
nú skylda þín ,að hafna Mr. Blooming-
dale, gætirðu þá gert það?“
„Óðara í bili, systirmín; ég skyldi
ekki hika eitt augnablik. En því kem-
urðu með þessa hræðilegn spurningu ?“
„Er þetta þá svo hræðileg spurn-
ing“, mælti Mrs. Meredith með skjálf-
andi röddu.
„Já, það finst mér reyndar. Mér
getur vel þótt lítið fyrir að hafna
Mr. Bloomingdale, þó að mig ói við
m, ef það skyldi vera skylda min að
hafna honum."
Þetta sá Mrs. Meredith alt of vel og