Reykjavík - 26.05.1904, Síða 4

96
Væri ekki myndarlegra að slá upp
nýjum bekkjum þar aftur? Fólk
unni þvi mjög að sitja þar í góðu
veðri.
Vór vonum að bæjarstjórnin hugsi
til þessa sem allra fyrst, svo að
menn geti tylt sér niður hjá Thor-
valdsen, þegar vorbi-agur er á veðri.
V atnsyeitumálið. Borgarafund-
ur kvað eiga að verða um það mál
einhverntíma bráðum. En hvar og
hvenœr — það er leyndarmál bæjar-
stjórnarinnar enn.
„ísafold" kom út í dag, en flutti
enga auglýsing til bæjarbúa um þetta.
„Reykjavík", eina biaðið, sem hvert
lesandi mannsbarn í bænum les,
flytur enga auglýsing um það heldur,
og bendir það á, að bæjarstjórnina
iðri nú eftir, að hún samþykti að
halda borgarafund, og viiji láta sem
fæsta verða vara við hann, því að
þótt hún kosti 10 til 20 sinnum
meiru upp á að prenta og festa upp
götu-auglýsingar, þá les slíkar aug-
lýsingar í bezta lagi ekki 25. hver
maður í bænum.
En af því vér viljum styðja gott
mál, þá viljum vér skora á bæjar-
búa, sem á gangi eru, að skyggnast
sem vandlegast eftir fram með stræt-
unum næstu daga og reyna að upp-
götva fundarboðið.
Svo vonum vér þeir fjölmenni á
fundinn, taki vel eftir þeim röksemd-
um, sem þar verða frambornar, hug-
leiði þær hleypidómalaust, og kom-
ist þá að þeirri niðurstöðu, aðvatns-
veitumálinu beri að sinna, eins og
það nú horfir við.
Skemtilegra hefði það verið, að
bæjarstjórnin hefði birt fyrir fram í
biaði eða blöðum þá tillögu, eða þær
tillögur, sem hún ætlar að ieggja
fyrir fundinn. Þá hefðí hugleiðingar
manna og umræður haft ákveðnara
svið að binda sig við.
Vill hún ekki gera það á götu-
auglýsingunum væntanlegu ?
--<m ■ o * ---
Leiðréttingar.
X Signrlaug Eyjúlfsdóttir bjó að
Nesjum í Grafningi 30 ár, en ekki
50, sem er prentvilia á 72. bls., 4.
dálki „Rvikur" þ. á.
X í afla s k ý r s 1 u vorri (88. bls.,
3. dálki) hafa orðið þær prentvillur, að
afli skipa Péturs Sigurðssonar (á Sel-
tjarnarnesi), Jes Zimsen og N. Bjarna-
sens (í Rvík) er talin 500 of lágt hver.
En aflahæð eins skips er og skakt taiin,
„Árni Hannesson o. fl. 1 skip, 13500“
á að vera: „Á. H. . . . 20500“. —
Verður þá samtalan á Reykjavíkur-
skipunum 599500.
Annars má þess geta, að tölurnar
eru ekki nákvæmar, heldur tek-
nar eftir þeim upplýsingum, er kost-
ur var á að fá. Það er hr. konsúli
Th. Thorsteinsson, sem safnað hefir
kýrslunum og látið oss í té. Hann
á þökk skilda fyrir viðleitni sina
að safna þessu ár effir ár, en hitt
er í eðli sínu, að eigi er auðið að
ábyrgjast aliar tölur nákvæmlega
léttar. En naumast mun þó yfirleitt
svo miklu skaltka, að eigi gefi skýrsl-
urnar nokkurneginn rétta hugmynd
um aflahæðina og samanburð ár-
anna.
Hitt er annað mál, að full þörf
væri á, að setja hér fiski-umsjónar-
mann, er hvert skip væri s k y 11 til
að gefa upp aflahæð sína, hvert
sinn er það kemur inn.
Nákvæmlega réttar skýrslur um
svo mikisverðan atvinnuveg eru bráð
nauðsynlegar bæði fyrir verzlunina
og rekstur sjálfs atvinnuvegarins. —
Norðmenn hafa slíka umsjónarmenn,
og flytja norsk blöð daglega skýrslur
þeirra á vertíð hverri.
Skipun Landsbanka-bókarans.
Sá lögspekingur „ísafoidar", er
nefnir sig „Andvara", ritar í gær
grein um þetta í blaðið, og heldur
þ ví fram:
1. að gæziustjórar bankans hafi
mælt með ónefndum manni, að
honum yrði v-eitt þessi sýslan,
en framkvæmdarstjórinn með
öðrum manni.
2. að ráðherrann hafi í veiting-
unni farið eftir tillögu framkv,-
stjórans, en ekki gæzlustjóranna,
3. að ráðherrann hafi með þessu
brotið skipulagslög Landsbank-
ans, óvirt gæzlustjórana með
^ví að fylgja ekki þeirra tillögu,
og traðkað rétti þess manns,
er átti að fá sýslanina.
Hvort „Andv.“ hermir rótt í l.og
2. tölulið er oss ókunnugt um. Yér
höldum enga njósnarmenn til 'að
hnýsast í fundargerðir bankastjórnar-
innar né í skjöl á skrifstofum stjórn-
arráðsins. Yór höfum ekki heldur
spurzt fyrir um það atriði, af því
að það stendur á alls engu í máli
þessu.
Hitt viljum vér benda á, að þ ó
a ð það væri dagsatt, sem sagt er
undir tölulið 1. og 2. hér að fram-
an, þá er það ósannindi ein og
vitleyaa, sem ráðherranum er
gefið að sök undir tölul. 3.
Það er ni. fölsuð tilvitnun, er
„Andv.“ færir til úr reglugj. bank-
ans (8. Apr. 1894, 8. gr.): „Banka-
stjórarnir útkljá í sameiningu þau
málefni, sem varða bankann, en
gi’eini þá á, ræður atkvæðafjöldi".—
Hér er klipt aftan af oghættímiðju
máli; greinin er lengri; hún segir
enn fremur: „getur þá hver þeirra
heimtað ágreiningsatkvæði sitt ritað
í gerðabók, og skrifa bankastjórarnir
allir undir það sem bókað er. Ekki
þarf framkvæmdarstjóri
þóað framkvæma ákvörð-
u n g æ z 1 u s t j ó r a n n a, þegar
hann álítur, að bankinn geti haft
tjón af henni; en aldrei má liann
framkvæma neitt hað er báðir
gæzlustjórarnir hafa neitað að leggja
samþykki sitt á.“
S v o n a hljóðar greinin ö 11. Hún
sýnir, að [gæzlustjórarnir til sam-
ans báðir tveir eru jafn-valdháir
framkvæmdarstjóranum. Ilann hefir
r é 11 til að n e i t a a ð f r a m-
kvæma ákvörðun þeirra.
23. gr. bankalaganna segir: „Lands-
höfðingi [nú: ráðherra íslands] skip-
ar bókara og féhirði bankans og
víkur þeim frá, hvorttveggja eftir
tillögum forstjórnarinnar. Aðra
sýslunarmenn skipar forstjórnin“.
Með öðrum orðum: bankastjórnin
veitir sjálf hinar sýslanirnar, en
bókara og féhirðis sýslanirnar veitir
[lagdshöfðingi, nú:] ráðherrann. Um
veiting þeirra, hefir bankastjórnin að
eins tillögurétt. Tiilögurnar -eru til
ieiðbeiningar fyrir veitingarvald-
ið, en binda það ekki. Annars
væri t i 11 ö g u-rétturinn gerður að
veitingar-valdi. Að þetta só rótt
skilið, er auðsætt af orðum sjálfrar
greinarinnar. Annars væri enginn
munnur á skipun þessara tveggja
starfsmanna (bókara, fóhirðis) og ann-
ara starfsmanna bankans, og þá
væri málsgreinin: „aðrar sýslan-
ir skipar forstjórnin" hrein vit-
leysa.
Þó að því „Andv.“ segði satt frá
um „tillögurnar", þá hefði ráðherr-
ann samt farið aiveg lögrótt að, þótt
hann veitti sýslanina þeim umsæk-
janda, er hann áieit færastan .
Og að hr. Ól. Davíðsson sé fær-
astur þeirra, er um var að ræða, ef-
ar trauðlega neinn, er þekkir hann
jafnvel og þá — að þeim alveg ólöst-
uðum.
Á svona lausum ósanninda-sandi
byggja Bakkabræðra-blöðin sakargiftir
sínar gegn stjórninni.
Veðai9*athuganir
í Reykjavík, eftir Sigríbi Björnsdóttur.
1904 Maí. Loftvog millim. Hiti (C.) -4-» ÉB S-t *o a> ;> fab cð a cn Úrkoma millim.
Fö 2078 748,0 11,7 E 1 10 17,7
2 750.7 8,0 ENE 1 9
9 748,0 6,7 NE 2 10
Ld 21.8 751.7 10,8 SE 1 9 5,0
2 754,4 8,6 SE 1 5
9 755,0 6,7 SK 1 8
Sd 22. 8 757,1 11,8 W 1 9 1,9
2 752,4 8,6 E 2 10
9 745,7 7.1 NE 2 10
Má 23. 8 743.0 12,2 NE 2 9 0,5
2 744.0 9,6 NE 1 10
9 743,7 8,7 NE 1 10
Þr 24.8 748,7 11,3 ENE 1 6 9,7
2 750,0 11,1 E 1 5
9 7.7 E 1 7
Mi 25. 8 749.3 10,0 SE 1 9 1,3
2 747.0 6.4 E 1 5
9 748.8 7.8 NE 1 10
Fi 26. 8 748.6 8,7 NE 1 8 5,0
2 749,2 9,2 NE 1 10
9
Kynleg’ lífseigja.
„Þess kváðu vera mörg dæmi, að
maður hefir flutt kvæði eða rit-
að erfðaskrásína með blóði sínu,
e f t i r a ð hann hafði rist sig á kvið,
eða höggvið af sór höfuð sjálfur".
[„ísafold", XXXI, 33, 131. bls., 2.
dlk. 8—4. 1. a. n.]
r
Agæta, reykta, norska
Síld
selur
C. Hertervig.
Hestapössun.
Heiðruðum bæjarbúum gefst hér
með til vitundar, að í Kópavogi verða
hestar teknir til vöktunar frá 7. Júni
til 1. Október næstkomandi. Jafn-
hliða verða 2 vanir hestadrengir til
að færa og sækja hestana, á hvaða
tima sem er, í víst port, sem auglýst
verður seinna.
Kópavogi, 25. Maí 1904.
Ijelgi Sigurðsson.
Hjá Helga Sigurðssyni á Njáls-
götu eru 2—3 samiiggjandi góð her-
bergi til leigu fyrir einhleypa, eða
„fainiliu" nú þegar.
YOTTORÐ.
Eg undirritaður, sem í mörg ár
hefi þjáðst mjög af sjósótt og árang-
urslaust leitað ýmsra lækna, get vott-
að það, að eg hefi reynt Kína-lífs-
elixír sem ágætt meðal við sjósótt.
Tungu í Fljótshlíð 2. Febr. 1897.
Guðjón Jónsson.
Iíína lífs-elixírinn fæst hjáflest-
um kaupmönnum á íslandi, ántoll-
hækkunar, svo að verðið er eins og
áður, að eins 1 kr. 50 a. flaskan.
Til þess að vera viss um, að fá hinn
ekta Kína-lífs-elixír, eru kaupendur
beðnir að líta vel eftir því, að VFP~-
standi á flöskunni í grænu lakki, og
eins eftir hinu skrásetta vörumerkiá
flöskumiðanum: Kínverji með glas í
hendi og firmanafnið Valdemar Pet-
ersen, Fredrikshavn, Danmark.
til Fríkirkjunnar veiti
eg móttöku í Þing-
holtstræti 3.
^rinbj. Sveinbjarnarson.
Prentari: Porv. Þorvarðsson,
Pappírinu frá Jóni Ólafssyní,