Reykjavík - 25.02.1905, Blaðsíða 2

38
KR. KRISTJÁNSSON,
SkólaTÖrðustíg 4,
smíðar manna bezt húsgögn og gerir við.
„HRINGURINN.11 Fundur Þriðjudaginn
á venjul. stað og stund.
„cfíeyfijavífi^.
Þessa kaupendur í bænum, sem
allir haí'a borgað blaðið, hafa útburðar-
drengirnir ekki getað fundið:
Arni Friðriksson,
Asmundur Gíslason,
Einar Gíslason (fyr: Hverfisg. 19),
Guðmundur Egilsson trésm.
Guðm. Guðmundsson (fyr: Laugav. 'áþ),
Guðm. Ólafsson (fyr: Laugav. 78),
Haraldur Jónsson (fyr á Grettisgötu),
Jón Jónsson (fyr: Lauguv. 517),
Ólafur Stephensen (Stefánsson?)
Steingr. Torfason,
Þorst. Teitsson (fyr: Efri-Vegamót).
Þessir menn (eða þeir sem um þá vita)
geri svo vel að gera aðvart á afgreiðslu-
stofu bl. um núverandi heimilisfang, svo
að blaðið verði borið reglulega til þeirra.
Eaupendnm er blaðið borið reglu-
lega, undir eins og út er komið, en auk
þess dreift á heimili í bænum sömu tölu
og áður (alls borin í bæinn um 1400);
en kaupendur einir geta búist við að fá
það reglulega (hinir á víxl, sína viku hver
oft).
Til að vera viss um að fá bl. reglulega,
þarf ekki annað en vera áskrifandi (allir
umburðardrengirnir hafa áskriftabækur).
Engin fyrirframborgun er áskilin. Verðið
er að eins 1 kr. um árið.
Afgreiðsla Reykjavikur er i
Bókaverzlun .Tóns Ólafssonar á Kyrkjutorgi
(sunnan við kyrkjuna), opin kl. 10 3 og
4-7.
Sigríður Ólafsson.
2., 3., 4 B. og 6. tölubl. af þ.á. „Rvik“ er
keypt fyrir peninga á afgi-eiðslustofunni.
„Reykjavík"
kemur út tvisvar í næstu viku
(Þriðjutlag og Laugardag).
Auglýsingar verða að koma í
síðasta lagi á hádegi daginn áður.
Ýmsar fréttir, ritgerðir og
auglýsingar verða að híða næsta
blaðs (á Þriðjudaginn).
Atvinimrógi
horgemlinganna »Þjóðviljans« og
»ísafoldar« um úthreiðslu »Reykja-
víkur« skal verða svarað í næsta
hlaði og liann hrakinn með full-
um sönnunum.
Þess nægir að. geta þangað til,
að öll þeirra sögusögn hæði um
útbreisðlu og kaupenda-tölu lilaðs-
inser hdber lygi—ekkert annað
en auvirðilegasti atvinnu-rögur.
LTg)cbal annars!
Úr ,,gatinu<( í „vatnið“. — Allir
muna eftir þegar „ísaf“. fór að „flytja
fjöll“ hér um árið, og flutti klettkamb með
gati á vestan úr Snæfellsnessyslu austur í
Skaftafellssýslu vestari og kallaði Dyrhóla-
kamb. Henni var að vísu bent á, að
kamburinn vestra lægi samhliða sjávar-
ströndinni, en Dyrhólakambur gengi þvert
út frá ströndinni, svo að gegn um Dyr-
hólagatið blasti elcki land við. En það
kom fyiir ekki, Hún stóð á sínu og hef-
ir setið föst i Dyrhóla-gatinu síðan.
En nú er hún vist losnuð úr „gatinu,“
því að hún er nyfallin „i vatnið“ — úti í
Norogi.
Yér skýrðum um dagimi frá þvi slysi,
að stór klettur eða bjarg úr fjalli féll nið-
ur í Loen-vatn í Noregi. — Til þess að
láta minna á því bera, að hún hefði fregn-
ina eit.ir „Reykjavík11 og jafnframt til að
sýna lærdóm sinn, segir nú „ísaf.“ 21. þ.
m. frá slysi þessu, að það hafi orðið
„á Lóum“ í Noregi. Hún hefir einhvern
tíma lesið Heimskringlu og séð þar nefnda
sveit, er Lóar heitir. En nú vill svo
slysalega til, að sveit sú er uppi í Guð-
brandsdölum; ekkert vatn þar með þvi
nafni, heldur Óttu-vatn eitt (er áin Ótta
rennur í og úr); og hefði þá bjargskriðan
átt að falla þar!!!
En Loen-vatn, þar sem slysið vildi til,
heitir Lóði í fornritum, og liggur norðar-
lega i Björgvinar-umdæmi. Norðan við
Brimangur skerst Norðfjörður austur i
landið, og inn frá botni hans er Lóði, þar
sem slysið varð, og liggur frá NV. til
SA., Hrafnafjöll vestan við það sunnan ti),
og úr þeim féll bjargskriðan; en Nesdalur,
þorpið, sem fórst, var við suðurenda vatns-
ins.
Eftirleiðis þarf enginn að vera í vand-
ræðum með ísl. orðtæki, er jafngildi danska
orðtæbinu: „afAsken i Ilden.“ Það verð-
ur hér eftir á voru máli: „úr gatinu í
vatnið."
Heimsendanna millC
Próf í iögism við háskólann hafa tek-
ið: Einar Jónsson frá Staðarhrauni og
Halldór .Júlíusson frá Klömbrum, báðir
með 2. einkunn.
Fyrri hluta lagaprófs hefir Bjarni Jóns-
son frá Unnarholti tekið með 2. einkunn.
■Landshornanna milli.
Mannalát. 16. Des. síðastl. andaðist
á Þingeyri i Dýrafirði Þórdís Ólaf-Jóttir,
kona Ólafs skipst.jóra Péturssonar, t'. 1840.
24. Des. síðastl. andaðist á .Höfða i
Grunnavikurhreppi Jón bóndi Yagnsson,
f. 10. Des. 1831.
Frá Ameriku urðu samferða Sveini
agent Brynjólfssyni 5 fslendingar, sem ætl-
uðu upp til Austurlands og skildu við
skipið í Pæreyjum. Meðal þessara inanna
var Stefán bóndi í Möðrudal á Pjöllum.
Hafði hann farið vestur kynnisför síðast,-
liðið vor og ferðast í sumar sem leið um
flestar nýlendur íslendinga vestra.
Scandia strönduð. Hún .strandaði
við Garðskaga kvöldið 21. þ. m., var á leið
frá Noregi með timbur og kol. Veður
hafði verið dimt þegar hún rakst á, hríðar-
él. Menn komust allir lífs af nema mat-
sveinninn, norskur maður. Hann dó að
sögn af slagi, þegar skipið rakst a, og höfðu
skipverjar skilið við hann örendan þegar
þeir fóru í land; ætluðu að sækja líkið síðar.
Þegar þeir,‘komu aftur að strandinu, var
skipið alt brotið og likið sokkið í sjó. —
Skipbrotsmennirnir eru enn í Keflavík.
Látin er 4. þ. m. eftir langa sjúkdóms-
legu Matthiltíur Ólafsdóttir húsfreyja
í Vik í Mýrdal, kona Halldórs umboðsmanns
Jónssonar, — en dóttir Olafs umboðs-
manns og alþingismanns, er lengi bjó á
Höfðabrekku, Pálssonar prófasts i Plörgs-
dal. — rúmlnga 53 ára að aldri (fædd á
Hörgslandi 11. Okt. 1851). Valinkunn gæða
og merkiskona.
TRe^ÞIavíÞ ðven£>.
Þilskipaábyrgðarfélagið liélt aðal-
lund 11. þ, m. 66 þilskip eru nú í á-
byrgð félagsins. Nýir félagsmenn höfðu
næst-undanfarið ár greitt inngöngueýri fyrir
13 skip. Ekkert skjp hafði félagið mist á
árinu, að eins orðið að borga smáviðgerð-
ir, og þær þó fáar. Hagur félagsins þvi
góður nú.
1903 strönduðu fjögnr af skipum félags-
ins og kostuðu þau ábyrgðarsjóðinn 32,000
kr. Það ár varð hann einnig að borga við-
gcrð á átta skipum, sem löskuðust ineira
og minna. Við byrjun ársins 1904 voru
ekki eftir í fastasjóði félagsins nema 10,200
kr., en við árslokin var sjóðurinn orðinn
25,000 kr. Varasjóður við ársbyrjun 28-
670 kr., en við árslok 32,000 kr. Við árs-
lok á þá fálagið alls í sjöði 57,000 kr. og
er það 6000 kr. meira én noklcru sinni áður.
Af 66 skipum, sem vátrygð eru, eru 33
í fyrsta flokki og virt á 471.400 kr., en
tekin í ábyrgð fyrir 328,500 kr.; í öðrum
flokki eru 33, virt á 292,000 kr., en vá-
trygðfyrir 210,770, kr. Samtals eruþá. skipin
66, virt á 764,300 kr., en vátrygð fyrir
539,270 kr.
Samþykt va’-, eftir nokkrar umræður og
mótmæli, að taka gufubátinn „Reykjavik“
i ábyrgð, því útlend ábyrgðarfélög höfðu
ekki viljað ábyrgjast hann á vetrarferðun-
um.
Tryggvi Gunnarsson bankastjóri endur-
kosinn i stjórn félags. Ag. Flygenring
kaupm. og Þorsteinn Þorsteinsson skip-
stjðri endurkosnir endurskoðunarmenn.
Aðalvirðingamenn kosnir slcipstjórarnir
Þorsteinn Þorsteinsson, Runólfur Ólafsson
og Edílon Grímsson.
Dáinn er 19. þ. m. á Landakotsspítal-
anura Pilippus Pilippusson óðalsbóndi frá
Gufunesi, f. 27. Sept. 1852. Banameinið
var krabbamein í innyflunum og liafði
hann legið nokkrar vikur á spítalanum
þungt, haldinn.
,Kong Trygwe1 kom frá útlöndum á
Blánudagskvöldið með fullfermi af vörum
og 28 farþega; þar á meðal kaupm. Gísla.
Helgason, Fil. Ámundason og Vald. Otte-
sen, trésmiðina Jóh. Reykdal, Einar Bjarna-
son, Jón Olafsson og Basmussen, dansk-
an; Jón Auðunn Jónsson fiskimatsmann
frá Isafirði, Pál Halldórsson skósmið. D.
Davíðsson ljósmyndara; frú Önnu Bjarna-
son. Prá Ameriku kom Sveinn Brynjólfs-
son agent og ungfrú Kristín Jónsdóttir.
Tveir smiðir enskir komu til Ásg. Sig-
urðssonar kaupm. Frá Vestm.eyjum kom
Hallgr. Hallgrímsson fjárkláðalæknir; hafði
verið að baða í eyjunum.
Bæjarbryggijan. Á bæjarstjórnar-
fundi 16. þ. m. fór hafnarnefndin þess á
leit, að bæjarbryggjan yrði stækkuð, bæði
breikkuð og lengd. Bæjarstjórnin fól
hafnarnefndinni að útvega áætlun um
hvað kost.a mundi:
1. að breikka bryggjuna um 9 álnir.
2. að breikka og lengja bryggjuna um
9 álnir.
3. að breikka hana og lengja um 9 álnir
og hækka hana að framanverðu um
2 álnir.
Slökkviliðið. Poringjar eru skipaðir
í brunabjargliðinu: Guðjón Sigurðsson úr-
smiður og Jón Magnússon frá Skuld, í stað
Ólafs Rósenkranz og Guðlaugs Torfason-
ar; í húsrifrildi eru skipaðir trésmiðirnir:
Magnús Blöndal og Guðm. Jakobsson í
stað Jóns Sveinssonar og Sigurðar Árna-
sonar; við slökkvidælu nr. 1: Þorsteinn
Þorsteinsson skipstjóri og Páll Stefáns-
son verzlunarm. í stað Jes Zimsens og
Guðm. Sigurðssonar; við slökkvidælu nr.
3 Jóhannes Hjartarson skipstjóri í stað
Einars Árnasonar; við slökkvidælu nr. 4:
Nik. Bjarnason verzlunarst.j. í stað Andr.
Bjaruasonar. —• Ráðgerð bygging á nýju
slökkvitólahúsi.
Púðurkerling sprakk í vikunni sem
leið í höndum tveggja smádrengja, sem
hún hafði verið gefin fyrir leikfang, og tólc
af öðrum vísifingur og fromsta köggul af
þumalfingt'i, en af hinum fremstn kögglana
af þrem fingrum. — Ætti þetta að verða
mönnum til viðvörunar.
Perwie kom frá útlöndum í gærmorgun.
Með henni komu 60 norskir sjómenn, ráðnir
til 2 útgerðamanna hér og 2 utanbæjar.
Mótorbátar.
Af því auglýsing hr. Bjarna Þorkelsson-
ar í „Þjóðólfi“ í Jan. um mótorbáta fer
út fyrir hans verksvið, að því leyti sem
haun er að glefsa í „Dan,“ þá skal það
fram tekið, sem hér fer á eftir:
Herra Bjarna Þorkelssyni hefir að vísn
verið gefinn kostur á að verða útsölumað-
ur að „Dan,“ en það var eftir að hann
þar um hafði marg-skrifað bæði verksmið-
junni og mér og sérstakl. eftir að bréf
hans 10. Ág. barst mér í hendur, þar sem
hann rneðal annars segist
hér eftir ætla a& halda sér að „Dan“ . .
. að hann vænti þess að geta komist í
varanlegt samband við „Dan“ . . . að
hann strax og' samningar séu komnir á,
byrji án frekari umhugsunar að útbreiða
„Dan“ . . . og að „Dan“-mótor sá sem
liann hafi sctt i s i n n e i g i n b á t,
„gjöri það bl'ilíaut,“ og að aldrei hafi
það minsta að honum orðið.
Þetta eru nú meðmæli, sem segja sex,
og sé ekki að mai'ka, hvað Bjarni hér
segir, þá er ekki fremur að marka, hvað
hann fleiprar um aðra mótora. En það
lítur út fyrir að vera eðlisfar lians að hringla
sannfæringu sinni eins og kvörnum. Á
t v e i m missirum er hanu þannig búinn
að mæla með mótorum frá þ r e m verk-
smiðjum, og hver um sig er beztur í það
og það skiftið sem n a n n mælir með hon-
um. Slíkur hringlandi gjörir Bjarna ekki
að neinum tilkvæmdarmanni (autoritet) í
„mótorfaginu.“ Það er ýmislegt fleira í
bréfum Bjarna til min og hr. P. Jörgen-
sen, sem sýnir, hve maðurinu er fastur
á svellinu.
Það eru til meðmæli hundrað saman
frá sjómönnum o. fl. um það, hve vel „Dan“
liafi reynst; en þrátt fyrir það leggur sú
verksmiðja, og allar aðrar, sem nokkuð
treysta sér, mikla áherzlu á að koma
mótorum sínum á sýningar, og afleið-
ingar af því, hve víða „Dan“ hefir sýnt
sína mótora — og ætíð fengið verðlauu —
eru þær, að „Dan“ hefir unnið sér nafn
og viðskiftavini ekki að eíns á Norður-
löndum, heldur víðsvegar út um Evrópu.
Hr. Bjarni segir að a 11 s e n g i n verk-
smiðja búi til mótora þá sem hann er að
hæla fyrir, hve léttir séu — og veigalitlir,
hefir honum víst gleymst að bæta við. En
þetta er víst einhver rit- eða hugsunar-
villa, því hann segir á öðrum stað að hr.
Mollerup búi þá til. 0g það mun satt,
að búi liann til 7 h. a. mótora, sem vega
að eins 750 ® — þá er hann eflaust einn
um það, þvi að engri annari verksmiðju
dettur vist i hug að búa til svo litla og
veigalitla mótora. Það hafa verið gerðar
tilraunir í Danmörku og víðar með þessa
alt of lóttbygðu steinolíu-mótora, en reynsl-
an hefir kent mönnum að víkja frá þeim