Reykjavík - 28.02.1905, Blaðsíða 1

Ötgefandi: hlutaffj.agib „Rkvkjavík“
Abyrgðarmaður: Jón ÓlAfssön.
. . jAfgreiðskma annast;
SlGRÍÐUR ÓlAPSSON
Arg. ^60 tbl. minst) kostar með burðar-
i; . : ■: i ;; \|
ejii 1 kr. (erlenáis 1 kr. So áúra,—
2 sb. — 60 cts). Afgreiðsla í
Bóks’Ölubúb Jóns Ólafssonar.
Útbreiddasta bIa ð Ia n d sin s
Bezta fréttablaðið. - Upplag 3100.
VI. árgangur.
Þriðjiidaginn 28. Febrúar. 1905.
11. tölublað.
hefir alt af haft
stærstar birgðir 31
hér í bæ af OFIIIH, ELDAFÉLUM og ö)lu öðru
steypig-ó*i. Það vita orðið flestallir, en það sem onn þá
ekkl allir vita er, að nú með vorinu fær hún enn
STÆRRI OG FJÖLSKRÚÐUGRI BIRGÐIR
af þessum vörutegundum, og verður það hóðan af
UR VA L frd beztu verksmidjum d Norðurlöndum,
svo ekki þurfi að hampa að eins einni tegund framan í kaupendur.
Til þess að rýrna fyrir þessum nýju birgðum, selur verzlun-
in flest af þvi sem fyrir hendi er af ofnum in. m. með
10—20°\o afslætti
frá hennar alþekta núverandi lága verði.
Þetta er ekkert „dót“, sem boðið er, því að eins þarfar,
góðar og ódýrar vörur selur vevzlunin
,&oótRaa&.
Sjóhattar
inir heztu, sem flytjast til bæjarins,
og 011 önnur oliuföt, fást lvvergi
jafn-góð og ódýr og í verzl.
?,Cxodthaab.4t
Rúsínum
í smáum kössum, sérlega góðum, get-
ur hvert heimili fengið tælúfæris-
kaup á í verzl.
„G o d t li a a b.“
09

■J
handa sjómönnum fást nú sem áður
fyr í verzl.
malað hér á landi úr príma banka
byggi, fæst hvergi betra né ódýrar;
en í verzl.
„Godthaab." 'Godthaab"
Sjóvettlingar
koyptii hæsta verði í verzl.
„&oétfíaa6.u
í verzlun
J. P. T. Bryde’s í ltcykjavík
fást ágætar
Kartöflur.
Stórar birgðir af vönduðum sjó-
fötum frá beztu verksmiðjum i
Englandi, Noregi og Svíaríki sel-
jast með óvanalega lágu verði í
verzluninni
„Godthaab.“
Sýningin.
—:o;—
Hr. ritstjóri! — Það scm vakti fyrir mér,
er ég gekk að því að hafa afskifti afþess-
ari sýningu, var það, að ég áleit, að af
henni gæti risið mikið gagn fyrir land vort,
og að einkum mætti með henni efla út-
lendan markað fyrir ýmislegan íslenzkan
varning (bæði iðnað, tóvinnu, gull- og
silfursmíðar o. fl.) svo framarl e g a
sem hægt væri að gera sýninguna fyrir
hönd íslands svo vel úr garði, að viðun-
anlegt væri. Ég liafði þá trú, að það
væri hægt, og þá trú hefi ég enn. Ég hafði
líka þá trú — og hana hefi ég enn — að
bæði einstakir menn og stofnanir (verk-
smiðjur) ættu og gætu sér til gagns og
landinu til sóma styrkt sýninguna, og
ég lét í ljósi, jafnskjótt og málið kom
til tals, að slíkan stuðning frá íslandi
þvrfti sýningin að fá; þetta varð til þess
að Reykjavikur-nefndin myndaðist, og á
hún allan heiður skilið fyrir framkomu
sína frá því fyrsta.
Nú er búið að afstýra því, að sýningin
verði eins og til var ætlast, viðáttumikil
og fjölskrúðug, og bera þeir ábyrgðina,
sem hafa verið í mótmæla-flaninu, fyrst
og fremst valtýsku blöðin í Reykjavík,
sem hai’a verið svo áköf. „Þjóðólfur“ hefir
tekið miklu hetur í málið.
Þess skal getið, að í nefndinni hér hefir
það aldrei komið til tals, að „sýna menn“
frá íslandi, eða að „sýna familíu.1' Það eru
fullkomin ósannindi, þegar slíkt hefir verið
sagt, og það er ófyrirgefanleg aðferð ísl.
stúdenta að breiða slíka lygi út eftir blaða-
þvaðri, í stað þess að lcita fulls sannleika
í því efni, sem þeim var innan liandar að
gera.1
Nú verður sýningin haldin alt um það,
þótt með öðru móti verði en til var stofn-
að, og munum vér reyna að gera hana
svo vel úr garði, sem unt er.
Að ísl. sýningin verður alveg út af fyrir
sig og í einu lagi, er auðvitað og hefir
alia tíð verið. Að um sömu mundir og
á sama svæði sé líka sýning fyrir aðra ríkis-
hlnta Danaveldis, kemur beinlínis af þeim
tilgangi sem sýninginhefir, og hann er góður.
Það þarf meir en lítinn þjóðar-oflátungs-
skap og hársárleik til þoss að lmeykslast
á þessu, og það, einmitt það, hvernig
ísl. stúdentar hafa hegðað sér í þessu máli,
1) Var það ekki Bjálfur nefndarmaðurinn Dr
Valtýr, sem skaut þcssu út að stúdentum, en rtð
þeirn frá að leita viðtals við nefndina! Ritstj.
er svo langt frá sannri föðurlandsást, sem
himininn er jörðunni, þótt sumum þeirra
kunni að hafa gengið gott til, eftir þeirra
skilningi. En það er líka auðséð, hvar
fiskur liggur undir steini aðallega.
Það vita allir, að hávaðinn af þeim stú-
dentum, sem hafa tekið þátt i æsingunum,
eru „landvarnarmenn," og það eru einmitt
foringjar þeirra, sem hafa látið verst og
verið gjósorðastir, skrifað ákafast og tal-
að. Sumir af þessum mönnum „spekúlera“
eftir lunderni sínu í „Danahatri" og halda
að þeir geri landi sínu greiða með því að
koma öllu i uppnám og æsa fólk. Þetta
stendur í fylsta samræmi við ina óþjóð-
legu, skaðlegu og nú algerlega ástæðu-
lausu „pólitík" þeirra. Að ráðherra fs-
lands var bendlaður við málið í upphafi,
var sjálísagt lika ein ástæðan til, að svona
fór, og þ a ð er eflaust u ð a 1 ástæðan til
þess, að valtýsku blöðin hafa sett sig svo
mjög á móti sýningunni; svo að banda-
lag „þeirra sameinuðu" gat hér aftur sýnt
sína ávexti. Þessi pólitík samfara inni
nefndu „spckúlation“ er eitthvert ið lúa-
legasta tímanna teikn, sem inir síðustu.
tímar hafa birt oss.
Nokkrir stúdentar hafa tekið þátt í mót-
spyrnunni og æsingunum af misskilningi
eða af þjóðaroflætistilfinningu. Þeim, sem
svo eru gerðir, er ævinlega nokkur vor-
kunn, og ég áfelli þá ekki svo mjög sem
hina, en það er leitt, að þeir sjá ekki hví-
líkan skaða þeir hafa gert, eða átt þátt í
að gera. Þenna skaða er sem stendur nú
ekki hægt að reikna út, en h a n n e r
e k k i 1 í t i 11.2 Vér munum hinsvegar
gera alt, sem vér getum, til að draga úr
afleiðingunum.
Þeir, sem hafa talað um „stóra hættu“
fyrir ísland ef sýningin yrði, sýna að eins
að þeirra heiii er ekki heiibrigður. Það
eru þ e i r sem gera mestan skaðan sjálfir.
Að suin dönsk blöð hafa tekið málið óstint
er ekki annað en við var að búast. Svo
skal þess getið, að hentugi i s t a ð en Tívólí
var ekki hægt að fá fyrir sýningu; þar
koma menn alstaðar að, innlendir sem
útlendir, á hverjum degi alt sumarið, svo
liundi'uðum og þúsundum og tugum þús-
unda skiftir, staðurinn er að öllu fullboð-
legur. Þar syngja _t. d. mestu og beztu
söngmenn og söngkonur og láta sér enga
lægingu þykja.
Sem sagt, það sem vakti fyrir mér, var
það, að hér gafst ágætt tækifæri til þess
að sýna góðar ísl. afurðir, vekja athygli á
þeim, skapa markað handa þeim, svo og
að útbreiða þekkingu á íslandi og högum
þess. Ef þetta or „ópatríótiskt," föðurlands-
svik og landráð — þá er ísland vist ið
eina land heimsins, sem hefir þá skoðun.
En liefir landið ráð á því?
Það er undarlegt, að þeir sem kvarta
mest yfir þekkingarleysi Dana á oss og
hag vorum, eru. einmitt sömu mennirnir,
sem vilja hindra, að Döuum gefist kostur
á að kynnast menningu vorri. En hvað
verðar ekki, þegar „pólitík" er látin læð-
ast inn?
Kliöfn «/2 1906.
Finnur Jónsson.
2) Oss er ritað, að nokkurt hik sé komið á suina
þingmenn Dana með að veita fó til aukinna strand-
varna hér, og stafi það af þessu máli. Ritstj.