Reykjavík - 29.04.1905, Blaðsíða 3

Til manna út um landið.
Þeir sem þurfa að panta sér breimlvín og annað áfengi, vindla
og búsg'ög'ii, eru beðnir að muna eftir, að hvergi fást eins góð
kaup á þessum vörum eins og hjá
15en. Þórai'inssyiii.
Sent farnigjaldsfrítt með strandskipunum, nái pöntunin minst 6—10 kr.
Svo að andatrúar-uppþotið þér virðist
alt vcra amerískt auglýsingar-húmbúg á
auvirðilegu gróðafyrirtæki aurasoltins út-
gefanda.
Liggur þar fiskur undir steini?
Messías annar.
Við Krist bar séra Einar H.jörleifsson
sig saman í andatrúarfyrirlcstri sinum um
daginn — „þótt auðvitað sé þar nokkuð
ólíku saman að jafna“. Kristur kendi það,
sem landar lians álitu villu og hindurvitni
— eins og séra Einar. Kristur var spott-
aður, svívirtur og ofsóttur af fáfróðum
heimskingjum, sem þóttust vera vitringar
— eins og séra Einar. En Kristur komst
síðar til vegs og virðingar og menn tigna
liann nú og trúa á hann — og eins má
vænta að siðar fari um píslarvott og Messías
andatrúarinnar, séra Einar.
Heimsendanna milli.
Síðustu útl. fréttir (til 16. þ. m.). Tveir
nýir dannebrogs-riddarar: séra Magnús
Andrésson á Gilsbakka og séra Þorv. .Tóns-
son á ísafirði. Nýr dannebr.maður : Hallgr.
Hallgrímsson á Rifkelsstöðum.
Stríðið. Eloti Rúsa að nálgast Formosa.
Erá Japan símað 16. þ. m., að búist sé við
sjóorrustu »í nólt eða á morgium.
Boström sagt af sér ráðherrastörfum í
Svíþjóð. — Konstantín prinz lagt niður
völd sem laudstjóri á Krít, af óánægju
yfir að stórveldin vilja ekki láta að vilja
þjóðárinnar (losa Krít alveg undan Tyrkj-
um).
TRe\>MavíU oq ðvenb.
Nýtt veitingahús ætlar hr. Ein-
ar Zoega að reisa í snmar við Aust-
urstræti, rétt á móti Landsbankanum.
„Kong Tryggve" fór til útlanda
17. þ. m. og með honum fjöldi far-
þega: Hannes Hafstein ráðherra og
frú hans, Einar Benediktsson sýslu-
maður og fiú hans, P. Thorsteinsson
kaupmaður og Borghildur dóttir hans,
Olafur Björnsson stúdent, BjarniJóns-
son snikkari og Jón sonur hans,
Þorst. Þorsteinsson skipstjóri, Grön-
feldt mjólk’irfræðingur og frú hans,
P. Brynjólfsson Ijósmyndari, Björn
Pétursson blikksmiður, Guðm. Ein-
arsson steinsmiður, Páll Halldórsson
fiskverkunarrnaður, úngfrú Kristín
Gunniaugsdóttir, Easmus Elíasson
snikkari, 48 skipbrotsmenn franskir,
o. fl.
„Laimi“ kom frá úti. á ákveðn-
um tíma, heflr nú farið til Yestfjarða
og fer hóðan 30. þ. m. til Austfjarða
og þaðan út. Meðal farþega frá útl.
var Ólafui’ Árnason kaupm. á Stokks-
eyri, en að vestan Guðm. Eggerz
málaflm., úr Stykkishólmi.
Aasbcrg skipstjóri á „Laura"
hefur nú farið 100 ferðir milli ís-
lands og Danmerkur í þjónustu sam.-
gufusk.fél. Til minningar um það
verður h.onum haldið hér samsæti í
kvöldoggefið gullúr. Hann heflr unn-
ið sér hér almennar vinsældir. Ný-
lega er hann orðinn riddari af Dbr.
Straiidferðabátarnír fóru héðan
á ákveðnum degi. Með Skálholti fór
Páll Bjarnason sýslum., Guðj. Guð-
l^ugsson alþm. o. fl.
Eddurnar. Eins og áður heflr
getið verið, er verið að prenta Sæ-
mundar-Eddu á kostnað hr. Sigurðar
Kristjánssonar. Próf. Finnur Jónsson
hefir búið undir prentun.
Finnur heflr nú og tilbúið handrit
að nýrri útgáíu Snorra-Eddu, og kem-
ur hún væntanlega út á sama for-
lag (S. Kr.), þá er Sæm.-Eddu er
lokið.
Ný-dánip. 1G. þ. m. bráðkvödd ung-
frú Sigríðnr IngJtíldsdóttir, á Lamba-
stöðum. — 18. þ. m. frú Sigríður Ski'da-
dóttir (Thorarensens), húsfreyja Jóns
Árnasonar frá Garðsauka. — 21. p. m.
Geir Bachmann vcrzlunarm. (lungna-
bólga. — 27. p. m. Porgerður fíunn-
laugsdóttir Clausen, ekkj a M. A. Cl. kaupm.
i Keflavík og Hafnarflrði.
Ritsíma-málið
ætla stjórnaifjendur auðsjáanlega að
gera að aðal-árásarefní gegn ráðherr-
anum, og spara til þess enga lygi,
rángfærslu nó fölsun, enda kvað rit
stjóri annars púkablaðsins hafa leitað
frétta af framliðnum merkismanni,
spurt hann um stjórnarskrárbreyting-
una, undirskriftina o. fl., en engin
svör fengið, unz „andinn" ioks trúði
honum fyiir þvi, að ritsímamálið yrði
ráðherranum að fótakefli !!
Svo gengur sagan að minsta kosti.
Vér seljum ekki dýrara en vér keypt-
um.
Það er líka harla viturlegt, að ætla
að velja tii aðal-árásarefnis það mál,
sem ráðherrann heflr unnið bezt
verk og þarfast! En hvað gerir það ?
Þar sem aðfinningar á sannleika bygð-
ar brestur aigerlega, þá er ekki ann-
að en að byggja á eintómum upp-
spuna og iygi. Á þeim varningi er ekki
skortur 1 málgögnum stjórnfjenda.
Næstu viku kemur út rétt og sönn
skýrsla um þetta mál, þar sem hvert
einasta atriði af ósanninda og rang-
ærslu samsetningi stjórnfjenda verð-
ur hrakið. Því fjölyrðum vér ekki frek-
ara uin málið í dag.
Þar sprakk blaðran.
Séra Einar Hjörleifsson, anda
trúboði og klerkur andatrúarsafnað-
arins hér, hélt ræðu langa „fyrir
fólkið“ nýverið.
Fyrst talaði séra Einar fögur orð
um trú og siðgæði. Þegar hann
nefndi siðgæðið, fór sessunautur minn
að raula: „Kindarlega kveinar . . .“
Ég þaggaði niður í honum.
Svo fór klerkurinn að tala um trú
sina á „guð almáttugan." Þá mint-
ist ég þess, að ég hafði setið á fundi
í íslendingafólagi veturinn 1885—86
og heyrt sama manninn halda þar
ræðu, eða „fyrirlestur" um guð, og
var þá annað hljóð í strokknum, því
að hann hélt því þá fram, að enginn
guð gæti verið til, nema það væri
þá ill vera, bófl, fantur, og fór ýms-
urn háðungarorðum bæði um guð,
og þá mentunarlausu fáfræðisbjálfa,
sem væru svo einfaldir að trúa á
tilveru guðs. Það virðist fylgja séra
Einari fast, hve mörgum stakkaskift-
um sem hann annars tekur, að hann
verður að kalla þá alla mentunar-
lausa fáfræðisbjána, sem ekki játa
hverri óhæfu og fjarstæðu, sem hann
heldur fram það og það skiftið.
En hvað um það: batnandi manni
er bezt að lifa, hugsaði ég — ef
þetta eru þá annað en látalæti.
En svo íór séra Einar að tala um
sína „djúpu sannleiksþrá" og „heitu
saunleiksást", — og þá skellihló ég
upphátt og ýmsir fleiri. Við gátum
ekki látið vera að minnast þess, hverja
atvinnu maðurinn rekur daglega sér
til lífsuppeldis.
Ýmsir menn berja sjer á brjóst,
er þeir leggja mikið við, en séra
Einar strauk hendinni niður brjóstið
og magann, eins og maður, sem
kennir kveisu-stings,þegar hann minnt-
ist á sannleiksást sína.
Var það ekki von?
Ritstjóri „Fjallkonunnar" og sann-
/ei/isást!!! Landi.
Pað talar fyrir síg sjálft.
Hér með lýsi ég því yfir, eftir að
mér hefir geíist kostur á að sjá
vottorð það, er ég fékk hr. sýslu-
manni Lárusi H. Bjarnason 12.
September 1903, að ég undirskrif-
aði téð vottorð með frjálsum og
fúsum vilja nefndan dag; og aftur-
kalla hér með vottorð það, er séra
Helgi Árnason í Ólafsvík fékk mig
til að undirskrifa í flýti 4. f. m.
og síðan hefir verið prentað í
heimildarleysi mínu í Fjallkonunni.
p. t. Stykkishólmi 18. Aþríl 1905.
Guðm. Helgason
hreppstjóri.
*
* *
Vitundarvottar að því, að hrepp-
stjóriGuðm.Helgasoní Knarrartungu
ytri hafi skrifað uhdir vöttorð þetta
með fúsum vilja og allsgáður, er-
um við undirritaðir sýslunefndar-
menn.
Kristján Porleifsson,
P. A. Bergmann.
Hermann og Hólaskóli.
(Yfirlýsing.)
Ég er or&ínn þess áskynja, að
ritsljórarnir Björn Jónsson og Einar
Hjörleifsson eru í virðulegum blöð-
um sínum gagnteknir „heilagri hrœði“
(sbr. lofræðu séra Friðriks Berg-
manns í „Eimreiðinni" um einn
„þjóðarfrömuð"!) út af því, að Her-
mann alþingismaður Jónasson á Þing-
eyrum var nýlega skipaður ráðsmað-
ur á Laugarnesspítalanum, og hefir
þessi bræði þeirra knúið þá til að
ráðast ekki eingöngu á Jónas Jónas-
sen landlækni og mig, heldur einnig
á Hermann Jónasson, sem eigi hefir
unnið annað til saka, en að sækja
um sýslanina og hljóta hana.
Mér kemur eigi til hugar að hrekja
allan þvætting þeirra og ósannindi
um þetta mál né verja gerðir mínar
hér að lútandi gagnvart þvílíkum
mönnum, sem þeir Björn Jónsson og
Einar Hjörleifsson eru, en hitt finn
ég mér skylt, að segja það sem
satt er um frammistöðu Hermanns
Jónassonar sem skólustjóra og bú-
stjóra á Hólum.
Hann var þar 8 ár og á þeim
sama tíma, að síðasta árinu undan-
teknu, var ég amtmaður yflr Norð-
ur- og Austuramtinu og forseti
amtsráðsins, sem hafði á hendi yfir-
umsjónina með skólastofnuninni. —
Það er vitnisburður minn um Her-
mann Jónasson, að frammistaða hans
öil var sem bezt mátti vera; skól-
inn og skólahúsið var í bióma und-
ir forstöðu hans, og hann skilaði
öllu af sér í bezta standi. Þetta er
fleirum kunnugt en mér, en hitt
hlýtur að vera öllum mönnum Ijóst,
af hvaða toga lastmæli þessara heið-
ursmanna eru spunnin.
Reykjavík, 15. dag Aprílm. 1005.
J. Havsteen.
5 Skálavörðusiíg 5
Fást nú liíandi
rósir í pottuin^
]'álinag;roiiiar,
Tiiuja. Giá-
lyng-. Taxrós-
ir. Illóm og
blöð.
Mikið úrval af
Iákkrönzum
frá 0,50—12,0«.
Tækifæriskort nokkur hund-
ruð nýkomin, þará meðal mikið af
fcriningarkortnni.
Svanl. Benediktsdóttir.
Framfarafélagið.
Pundur í Bárubúð næsta Sunnud. kl. '6
síðd. Umræðuefni: Kaupféiag.
Heiðruðum bræðrum og systrum í st.
Vorblómið—Akurliljan á Akranesi votta
ég hér með mitt inmlegasta hjartans þakk-
læti fyrir kærleilcsríka umönnun og hlut-
tekningu i veikindum mínum næstl. vetur
í Ijarveru mannsins míns, en þó einkum
og sér í lagí inum heiðruðu hjónum Ásm.
Þórðarsyni og konu hans Olínu Bjarna-
dóttur. Einnig Æ. T. Guðm. Guðmunds-
syni og inum ótrauða og ötuia lækni Ó.
Finsen, er með stakri alúð hjúkraði már á
tíma neyðarinnar. Þessum öllum og mörg-
um fleirum bið ég algóðan guð að launa
þá er þeim liggur mest á. Hann einn
þekkir og veit in kærleiksríku hjörtu.
Halldóra Guðlaugsdóttir. Jón Jónsson.
Tjarnarhúsum á Sumardaginn fyrsta 1905.