Reykjavík - 08.06.1905, Side 4
116
REYKJAVÍK
Alexíussonar steinhöggvara, en móð-
ir Lárusar skósmiðs, Málfríðar, konu
sr. Ríkarðs Torfasonar, og þeirra
systkina, f. 13. Nóv. 1840.
Stórstúkuþing Good-Templara
hófst hér á Þriðjudaginn.
Strandferðahátarnlr eru hér nú
báðir og með þeim fjöldi íólks úr
öllum áttum.
„Laura“ kom frá útlöndum 4. þ.
m. Með henni kom Hannes ráðherra
Hafstein og frú hans frá Khöfn og
alls um 60 manns; þar á meðal fjöldi
stúdenta: Bjarni Johnsen, Georg Ó-
lafsson, Guðm. Jónsson, Jónas Ein-
arsson, Jón Rósenkranz, Konráð Stef-
ánsson, Lárus Fjeldsted, Matth. Ein-
arsson, Vernh. Jónannsson, Sig. Jóns-
son, Vilhjálmur Finsen, Sigurj.Markús-
son, Björn Þórðarson og Magnús Guð-
mundsson.
Frá Marconl-fél. í Lundúnum
kom hingað maður með „Laura",
sem á að reyna, hvernig takast muni
að koma hingað loftfregnaskeytum
írá Englandi. Ætlar hann að reisa
upp stöng hér einhversstaðar austan
við bæinn með verkfæri til að taka
á móti skeytum, en áhöld til þess að
senda héðan skeyti heflr hann ekki.
Crullið. Álitsskjal er nú lagt fyrir
bæjarstjórnina frá nefndinni, sem
kosin var til þess að ráða fram úr,
hvað gera skyldi í gullrannsöknamál-
inu. Vill nefndin láta leigja hluta-
félagi inar væntanlegu námur og
og stingur upp á að hver hlutur sé
50 kr. Vill svo láta bæjarmenn sitja
fyrir að taka hlutina, en fáist hér
ekki nægt fé á þennan hátt á 3 mán-
um, þá skuli hlutabréfin boðin um
alt land, og fáist enn eigi nóg á þann
hátt á næstu 6 mánuðum, þá skulu
þau seld í útlöndum. Bærinn á síð-
an að fá tiilekinn hluta ágóðans, ef
hann verður hærri en 5°/o- Tillaga
nefndarinnar er órædd enn í bæjar-
stjórninni, en verður tekin fyrir á
næsta fundi.
Misllngabanninu var létt af í
gærkvöldi.
Máinn er hér í fyrrakvöid Heigi
Jónsson assistent í Landsbankanum.
Gáfumaður og valmenni.
Riddarar af Dbr. eru orðnir: Thor.
E. Tuiiníus stórkaupmaður, D. Thom-
sen konsúll, Sig. Jóhannesson stór-
kaupm. í Khöfn og Thostrup, áður
kaupm. á Seyðisfirði.
Ojöf til Laugarnesspítala. Kaup-
maður í Viborg á Jótlandi, J. Greg-
ersen, sem nylega er dáinn, hefir í
erfðaskrá sinni ánafnað Laugarnes-
spítala 3000 kr.
iiarðastrandarsýsla er veitt kand.
jur. Guðm. Björnssyni, áður settum
sýslumanni í Skagafjarðarsýslu.
Umboð Tcitt. Þingeyrarklaust-
urs umboð er veitt Árna Árnasyni á
Höíðahólum, en Skriðuklausturs og
Suður-Múlasýslu-umboð veitt Guttormi
Vigfússyni alþm.
Kyrkjumála-nefndin. Yfirdóm-
ari Kr. Jónsson hefur beðist lausnar
frá starfi sínu í nefndinni.
„Sýningin enn“.
Hr. rit8tjóri!
Viljið þér ljá línum þessum rúm í blaði
yðar; eg vona að þær verði inar síðustu.
Hr. Jón Kristjánsson hefir i blaði yðar
þózt þurfa að svara grein minni. En hann
hefði heldur átt að þegja, í stað þess að
sýna, að hann talar um mál, sem hann veit
lítið um eða misskilur, sem fleiri.
Hans íyrsta missýning er það, að rugla
því saman, sem er sitt hvað. Ég hefi sagt,
að aldroi hafi komið til tals að „sýna fa-
miliu“, — og það var helzt þessi lygi, og
annað er það ekki, sem kom öllu í uppnám.
Alt annað er hitt, að íslenzkur kvenmaður
kynni að vera endrum og sinnum við og
skýra fyrir gestum sýningarmunina. Ég
hefi verið því mótfallinn, þó ekki af því,
að mér fyndist íslenzk stúlka vera of góð
til þess. Enda hefir ísl. kvenmaður sjálf-
krafa boðist nefndinni til þess. Hr. J. K.
ætti ekki að venja sig á, eftir dæmi sumra
blaða, að temja sér ósannindaþvaður eða
væna heiðvirða menn óráðvendni. Það fer
engum vel og sízt ungum mönnum.
Ég hefi aldrei sagt, að „ég talaði ekki
við svona menn“. Hér fer hr. J. K. aftur
með ósannindi á aðra hönd. Ég neitaði
auðvitað að koma á fundinn, sumpart af
því að áskorunin var alt annað en hæ-
verskleg, og í aunan stað — og það var
aðalorsökin —, af því að ég vissi fyrir fram,
að stúdentar mundu ekki gæta hófs og
velsæmis, eins og reynd varð á. Ég hafði
reynt það áður og kærði mig ekkert um,
að vera á rifrildisfundi aftur, þar sem alt
var garg og óp; á svoleiðis fundi kem ég
ekki. En ég skal vera til taks til að ræða
hvaða mál sem er i bróðerni og spekt. En
dónaskap og persónulegan fjandskap er
ekki til neins að sýna mér — oftar en
eiiju sinni.
Að eiga orðastað við hr. J. K. um hvatir
stúdenta til uppþotsins, er auðvitað ekki
til neins. Hitt er víst, að það er alveg
satt, sem ég hefi sagt, að ftestir af þeim,
sem hafa greitt atkvæði móti sýningunni,
eru landvamarmenn, og það efast enginn
kunnugur um, hvað þeim liafi gengið til.
Það er ekki til nokkurs skapaðs hlutar
fyrir hr. J. K. að bera á móti þessu, eða
telja það, hvort sem heldur hann vill „ó-
sannindi“ eða „lygi“. Um vistarvcru hr.
Yalt.ýs Guðm. í nefndinni og atgerðir hans
þar vil ég ráða hr. J. K. að tala sem minst
og sem lægst. Ég þekki það alf betur en
hann, en ég skal ekki skýra hér frá því.
Afskifti stúdenta af Valtý í vetur eru ann-
ars svo kátbrosleg, að þeim ætti að vera
annast um að breiða yfir þau sem fyrst og
sem bezt.
Ef ég áliti það þess vert að fara út i
frekari röksemdafærslu og vottleiðslu um,
hvað ég hefi sagt um sýninguna, gæti ég
það vel. Ég hefi „hreint mjöl í mínum pok-
um“. En ég álít það óþarft; landvarnar-
blöðin og valtý8ku blöðin taka eins og allir
vita „engum sönsum“, og reyndin hefir
sýnt, að þeir stúdentar, sern hafa sogið i
sig „móðurmjólkina11 úr þeim blöðum, gera
það heldur ekki. Yið sjálfbirgingsskap og
heimsku megnar enginn og jafnvel ekki
guðirnir að berjast.
Kaupmannahöfn 26. Maí 1905.
JFinnur Jónsson.
ísafoldar-lygi
er það, eins og m. fl., að síðasta
„Rvík“ flytji „svívirðilegan austur á
landsyfirréttinn".
Ég sagði að eins málssögu rétt og
samvizkusamlega samkvæmt réttar-
skjölum. Ég sýndi fram á, að dóm-.
urinn væri ranglátur, en tók jafn-
framt skýrt fram, að mér dytti ekki
í hug að dómurunum væri það sjálf-
rátt eða víssvitandi.
Er það „svívirðiiegur austur“ á
nokkurn mann, að segja, að hann
hafi gert rangt ósjálfrátt og ekki víss-
vitandi?
Nú er hætt að bora eftir vatni —
ekkert vatn á 160 feta dýpi. En gull
alla leið frá 118 til 160 feta djúpt
— meira eða minna.
En fasteignir allar í bænum, eink-
um lóðir, stíga hratt í verði.
Lóð, sem ekki hefði verið yfir 1500
kr. virði 30. Maí, var seld fyrir skömmu
fyrir 15000 kr.
Einstakir menn, sem peninga eiga
eða lánstraust hafa, kaupa upp alt
hvað þeir geta af lóðum.
Það er minst séð enn af þeirri
verðhækkun, sem hér verður á fast-
eign.
óRBanósvinnustöfa
°g
JióRavarztun
Arinbj. Sveinbjarnarsonar
er ílntl
á
Laugayeg 41. Talsínii 74.
H vítasunnu-brennivín
og hvítasunnu-bjór
hefir ei neinn á landi hér eins gott. og
Ben. S. Þór.
Ooncert
í Báruhúsinu heidur víólínistinn P.
0. Bernburg með aðstoð frk. Kristrún-
ar Hallgrímsson og hr. B. Þorláks-
sonar á annan í Hvítasunnu
12. Jimí, kl. SV2 síðd.
Aliir þeir, scm eiga hjá mér prjón, eru
bcðnir að vitja þcss hið fyrsta, því ég fcr
úr bænum um næstu mánaðamót. Kristín
Thorlacíus.
forfaíir mannkynsins.
Adain Þorgríinsson,
er byrjaður að verzla í kjallara húss-
ins nr. 26 á Grettisgötu.
Hann selur ýmiss konar nauðsyn-
legar vörur iágu verði.
Vandaðar vörur. Engin kaupsvik. |
„Ó ðinn^
flytur í þremur fyrstu tölubl. þessar myndir:
Kristján konung IX., Hannes Hafstein
ráðherra, Ragnheiði Hafstein ráðherrafrú,
Steingr. Thorsteinsson rektor, enska skáldið
Byron, fjóra af helztu herforingjum Rúsa
og Japana, ullarverksmiðjuna „Iðunni“ í
Reykjavík.
verður slátrað hjá mér fyrir há-
tíðina; og að öðru leyti fást, eins
og vant er, ýmiss konar
matvæli
sælgæti
til heimilisþarfa í
*
kj ötbúð
Jðns Pdrðarsonar.
Vel æfður og reglusamur
vcrzlniiarinaður,
sem talar og skrifar þýzku og fleiri
tungumál sækir um pláss helzt við
stærri verzlun hér í bænum. Með-
mæli til sýnis ef óskast. Tilboð
merkt P. O. sendist prentsmiðju
Gutenberg.
Síðan ég var 25 ára gamall hefi
ég þjáðst af svo illkynjiiftu maga-
kvefi, að ég þoldi naumast nokkurn
mat og hafði enga ró á nóttunni,
svo að ég var nær ófær til allrar
vinnu. Þótt ég leitaði læknishjálpar
fór heilbrigði mín stöðugt versnandi
og var ég orðinn úrkula vonar um
að fá nokkra bót á þessu er óg reyndi
Waldemar Petersens Kína-Lífs-Elixír.
Aí því er mér nú albatnað og hefi
ég fengið matarlystina aftur. Síðan
hefi ég altaf haft flösku af Kína-
Lífs Elixír heima hjá mér og tel
það ið bezta liúsmeðal, sem til er.
Prentgniiðjan Gutenberg.
Pappírinn frá Jóni Ólaíssyni.