Reykjavík - 25.10.1905, Page 4

200
REYKJAÍYK
STANDARD
er bezta og ódýrasta lífsábyrgðarfélagið. Það stendur óhrakið. Eitt af
þeim félögum, sem vill keppa um það, er félagið Dan, en þegar þau eru
borin saman verður það þannig, að maður, er kaupir eiris ódýra lífsábyrgð
og er unt í báðmn félögunum borgar fyrir 1,000 kr. lífsábyrgð á ári:
35 ára: 36 ára: 37 ára: 38 ára: 39 ára: 40 ára:
f Standard: 22.80. 23.50. 24.40. 25.20. 26.10. 27.00.
I Dan .... 23.58. 24.46. 26.36. 36.36. 27.40. 28.49.
Þetta ætti að nægja til þess að sýna, hve miklu ódýrara er að tryggja
sig í Standard; það sem Standard mælir sérstaklega með er tvöföld lífsá-
byrgð og fjárábyrgð, sem er sérstaklega hentug en þó ódýr. Ekkert ann-
að félag hér hefir hana. Útvegið yður sem fyrst upplýsingar um það efni.
Standard borgar meiri bónus en önnur félög.
Sérhver sá, er hugsar um framtíð sina eða sinna, ætti sem fyrst að
tryggja sig í Standard, þvi með því getur hann séð sér og sínum borgið
á ellidögunum. Dragið það ekki til morguns.
Pííur X ó p Ii ónías§ o n.
Bergstaðastræti 3. (Heima 4—5 síðd.).
inn að því að kryfja þjóðræðið og
frelsið þessara hrópanda. Ég hefi það
fyrir víst og satt að hór um sveit
(nokkurn hluta hennaij hefir einn
sendifarinn rölt bæ frá bæ með eitt-
hvert skjal til undirskriftar; hvað í
skjali þessu stendur, veit ég ekki —
líklega uppmálaður úlfaldi í bjarndýrs-
ham við endastöð væntanlega ritsím-
ans, til þess að skjóta mönnum skelk
í bringu og gera menn fúsari til að
krota nöfn sín undir áskorun eða
bænarskrá. Ég veit ekki hvað það
er, því ég hefi ekki sjálfur séð um-
ferðarsnepilinn — um að ritsímalög-
in verði ekki staðfest. Þarna undir
þessum skjölum á viiji þjóðarinnar
að koma í Ijós. Nú skulu refarnir
skornir og óp karlsins við Þjórsá og
mannanna við stjórnarráðshliðið að
áhrínsorðum verða: „Niður með ráð-
herrann". Um það er að hugsa.
„Á einu ríður mest“: „niður með
ráðherrann". Það er auðsætt iífs-
takmark stjórnfjendanna, að vinna að
því og engu öðru. Undirskriftirnar
skulu hafa það! En hvernig fara
þeir svo að? Heiðarlega mætti ætla?
Nei, alt annað. Eða verður það kallað
heiðarlegt að taka menn óviðbúna,
greiðvikna meinleysismenn, og knýja
,þá til að skrifa undir skjal, s'em þeir
bera enga kend á? Eða er það
heiðariegt, ef sendillinn er spurður,
hvers vegna þessi maður ekki standi
undir, að Ijúga því þá upp, til að
villa sjónir fyrir hinum, að hann ætli
að skrifa undir þegar hann komi til
hans aftur, — maður sem þó er bú-
inn að þver- og margneyta að Ijá nafn
sitt undir það. Er nú þetta ekki að
gera. menn að þrælum? Og eru for-
kólfarnir ekki þrællyndir, þ. e. fýknir
í að ráða yfir þjóð sinni sem þræl-
um? Kemur þarna með þessu fargani
þjóðarviijinn í ijós? Hvað segja þeir,
sem nöfn sín hafa léð? „Ég sagði
honum, að ég hefði ekkert vit á þessu,
en ég gerði það fyrir karlrýjuna". Eða:
„Ég kærði mig ekkert". Eða þeir ansa
engu, en iðiunarsvipur er á þeim aug-
sýniiegur.
Þarna er nú þjóðarviljinn, piltar!
Há er á marga fiska! Aðferðin þætti
víst góð og gild, ætti heimastjórnar-
flokkurinn hlut í slíkri grautargerð?
— Það hefir lengi verið talið ljótt
að hneyksla smælingjana. En svona
fara þeir með þá, sem ekki hafa
vitsmuni til að sjá við brögðum þeirra,
eða þá áræði til að hrinda þeim frá
sér. Með þetta er generalinn víst
ánægður. Hann kvað eiga „bindara"
góðann; hann þyrfti að láta binda
hönd sína fasta, svo að hann geri
enda á þessu aulasparki. Því enginn
má ætlast til að hann láti hann binda
stein um hálsinn — með því ynni
generalinn þó þarft verk, því þá
hætti hann að hneyksla og tæla þjóð
sína. Hafi hann nú að minsta kosti
þau ráð, þó heimskur kenni, að af-
hlæðast bjarnarfeldinum, ræða svo um
menn og máiefni, eins og heiðvirðum
manni sæmir. Hann ætti að hætta
að blekkja alþýðu — hún fer að gæta
að sér — hún tekur þá ekki framar
undir með honum eða Indriða, eða
Pétri eða Páli, heldur syngur sinn
eigin sannfæringartón: „Lifi ráðherr-
ann“. Á meðan sakargiftir fjendanna
reynast- léttari en fis á metunum,
með öðrum orðum meðan ráðherrann
vinnúr verk sinnar köllunar með allri
samvizkusemi og umhyggju fyrir þjóð
sinni, þá getum við ekki sem dreng-
lynd þjóð kveðið við annan tón, en
„lifi ráðherrann". En þá megum við
iíka gæta að okkur og láta engan
stjórnfjenda-general eða sendiseppa
tæla okkur til þess, sem öllum —
allri þjóðinni — er til skaða, sjálfum
okkur til háðungar — en óþokkunum
einum til gleði og fagnaðar.
Svínin virðast ánægðust, þegar þau
hafa mestan saurinn að velta sér
upp úr. Þjóðræðisgeneralinn getur
velt sér upp úr foræði haturs og vél-
ráða eftir eigin vild, en við eigum
ekki að demba okkur út í forina með
þeim honum og hans nótum.—Þetta
kann nú að þykja nokkuð svæsið.
En er ekki sárgrætilegt að vita menn,
sem að öðru leyri eru beztu menn
flekaða til að skrifa nöfn sín undir
það sem þeir all-flestir hafa ekkert
vit á, meina ekkert með — en stefn-
ir þó til svívirðingar og skaðræðis ?
Og eithvað hefir einum suðurreiðar-
manninum fundist til um aðfarirnar
í sumar á bændafundinúm góða, því
á heimleið sagði hann, að þetta væri
sú langversta ferð, sem hann hefði
nokkurn tíma farið og var hann þó
ekkert barn að aldri enda líklega
„marga hildi háð“. Ekki stemmir
það vel við þann ógleymanlega sig-
ursöng, sem generalinn og hans fé-
lagar kváðu á eftir. Nú lítur svo út
að suðurfarinn sé búinn að gleyma
því ferðalagi, enda fær máske för þá
bætta með þóknun fyrir röltið.
Fleira væri þörf á að skrifa um
þetta undirskriftafargan, en nú legg
ég pennann frá mér, því „oft másatt
kyrt liggja".
29/9—’05
Prestur, heimastjórnarvinur.
P. S. Ef skjalberinn hér í sveit hefði
verið svo vandaður að sýna okkur
skjalið á opinberum fundi, má full-
yrða að enginn einasti hefði skrifað
undir nema hann sjálfur.
sami.
Heimsendarma milli.
—:o;—
Koiningsboftskapurinn til
Alþingis og
Rikisþingift danska.
Kaupmh. 14. Okt. 1905.
í gær urðu þau tíðindi í fólksþing-
inu, að hægrimaður einn (Dr. Birck)
fór að gera að umtalsefni konungs-
boðskapinn til Alþingis í vor. Þótti
honum konungur hafa slept alt of
mjög tökum á oss íslendingum og
gengið miklu framar en vera hefði
átt með þvi að heita oss þingræði
hér, því að öðruvís yrði það eigi
skilið, er yfir því væri lýst, að stjórn-
málastefna Danmerkur skyldi engin
áhrif hafa á stjórn vora. Þótti hon-
um ráðherra íslands hafa gengið á
hlut Danmerkur með því að verða
valdur að þessum konungsboðsknp.
Forseti þingsins taldi þetta íslenzkt
sérmál, er ríkisþinginu væri óvið-
komandi, og tók orðið af ræðumanni
og bannaði umræður um það.
Þetta vakti megna óánægju meðal
stjórnarandstæðinga á þinginu, og
varð svo mikill gauragangur úr, að
forseti sagði af sér.
Kmh., 17. Okt.
Nú er uppþotinu út af konungs-
boðskapnum til Alþingis lokið í fólks-
þinginu. Forseti var endurkosinn
með m.eiri hluta atkvæða; hinir (50)
greiddu ekki atkvæði.
Andstæðingablöð stjórnarinnar hér
eru sár við hana yfir þvi, að ráð-
herra íslands skuli vera sérstæður og
óliáður í ríkisráðinu. Hægri menn
eru nú farnir að fylgja fram (eftir
innblæstri íslenzkra stjórnarandstæð-
inga hér?) þeirri skoðun, að ráðherra
íslands hefði átt að verða danskur
grundvallarlaga-ráðgjafi. Því hneyksl-
ast blöð þeirra nú mjög á því, að
hann sitji í sæti, sem honum er
ætlað, í stúku útlendra sendiherra,
þá er hann vill hlýða á hvað fram
fer á ríkisþinginu. Þau vilja að hann
mæti á þinginu sem danskur ráðgjafi.
Það er víst sár sorg stjórnarandstæð-
ingunum íslenzku, að konungur vor
og stjórn Danaveldis heldur þannig
fast fram skilningi vor heimastjórn-
armanna á sjálfstæði ísl. ráðherraog
fullri óhá hans af þingi Dana.
Án efa gleður þá, að hafa þó feng-
ið danska hægri menn á sitt mál um
skilninginn á stöðu ráðherra vors að
lögum.
Það er ætlun margra hér, bæði
íslendinga og Dana, að hr. Birch hafi
komið hér fram eftir innblæstri ís-
lenzkra stjórnfjenda í Höfn.
Noregur. Karlstads-samningurinn
er nú samþyktur af stórþinginu norska
og ríkisþinginu sænska.
TRqiftjaxnfí op grenö.
Embættaveitingar. 14. f. m. er
Steingrími Thorsteinsson R. Dbr, veitt
i ektorsembættið við alm. mentaskól-
ann ; adj. Geir T. Zoéga yflrkennara-
embættið við sama skóla, og cand.
theol. Jóhannesi Sigfússgni 5. kenn-
araembættið. 1
„Kong Tryggve“ kom í nótt, er
leið, frá útlöndum með eit.thv. 12
farþegja og fullfermi af vörum.
kostar til naesta Jtýárs
eina
25 M11.
Nýir kaupend-
ur f á f rítt blað-
ið frá 1. Ág’úst
(2 3 tbl. upp
g-engin) meðan
upplag hrekk-
ur.
pantið þegar!
Prcntsmlöjan Gutenberg.
Pappírinn fráJóni Olaí'ssyni.