Reykjavík

Tölublað

Reykjavík - 14.09.1907, Blaðsíða 3

Reykjavík - 14.09.1907, Blaðsíða 3
REYKJAVIK 221 Sunlight Blautasápa og aðrar vanalegar sápur skemma fötin, þessvegna nota allar hag- sýnar húsmæður ,,Sunlight” sápu, sem bætir þvottinn og gerir hann drifhvítann. Fylgið fyrirsögninni sem er á öllum Sunliglit sápu umbúðum. Sápa Lítið á minn óviðjafnanlega skófatnað og þér munuð sannfærast um, að hann er, auk þess að vera afar-ódýr, vandaður og' smekJkleg'ur og úrvaiið stórkostlegt, þvi með síðustu skipum hafa komið meiri birgðir en dæmi eru til áður. Vegna rúmleysis er ekki hægt að telja upp inar mismunandi 170 tegundir, en óhætt er að fullyrða, að hjá mér geta allir, ungir og gamlir, karlar sem konur, fengið skó við sitt hæfi. Svíkið ekki sjálfa yður með því að ganga fram hjá skóverzl. minni, heldur hafið það fyrir reglu að leyta fyrst til mín. Lárus G. Lúðvígsson. ekki meira. Samt telur þingmaður- inn þessa lánsheimildina I05,400kr., eða 45,400 kr. umfram sannleikann, °g leggur saman eftir því. Hann telur með lánsheimildir, sem stjórn- in átti alls engan þátt í að styðja á neinn hátt, og vissa var fyrir að félli í e. d. sama dag, sem hann var að tjalda þeim sem afgerðri sök —- féglæfrasök, eða jafnvel landráða- sök af stjórnarinnar hálfu. Hann tel- ur 100 þúsund króna lán til gadda- vírsgirðinga, eftir að tillagan um fram- lenging lánsheimildar var fallin í n. d. — Ég veit vel, að hann segist ekki hafa vitað að það var um garð gengið; en naumast trúi ég öðru, en að hann hafi þá haft eitthvert hug- boð um samtök í þá átt. — Hann telur 270 þúsund kr. lán til bygg- ingarsjóðsins, þó hann ætti að vita, að ekki er lagaheimild til að verja úr þeint sjóði nema samtals 210 þús- und kr., og að þar af.hefir sjóður- inn fengið nokkurt fé annarstaðar frá, fyrir selda lóð og tillag frá bankanum tvö ár, auk þess sem sjóðnum á hverri stundu geta á- skotnast tekjur af lóðasölu, svo að þar bætir þingmaðurinn alt að því 100 þúsund krónum við. Þetta eru svona smáýkjur, til þess að gera sögulegra, og sýna betur óspilunar- semi stjórnarinnar, eða á „Isafoldar- máli": hve „dauðans-ósýnt henni sé um alt, sem að fjármálum lýtur, ef ekki annað verra". Hins getur hann ekki, að hefði þingið ekki tekið fram fyrir hendurnar á stjórninni með því að ákveða lágmark lóðarverðs á Arn- arhólstúninu miklu hærra en stjórnin mæltist til, þá hefði sennilega minna þurft á lánsheimildinni til byggingar- sjóðsins að halda. (Niðurl.) Mislingarnir hafa, eins og við mátti búast, rutt sér braut um bæinn; þeir eru komn- ir á hér um bil 40 heimili, svo að kunnugt só; óg geri mór ekki leng- ur von um, að þeir verði stöðvaðir hér í bænum. Þó er ekki loku fyrir skotið, að einstök heimili í bænum geti varið sig. Og sveitunum á að vera innan handar að verja sig. Þess vegna verður haldið áfram að merkja þau hús hór í bænum, sem veikin kemur í, til leiðbeiningar öll- um þeim, er varast vilja veikina. Frekari aðgerðir geta ekki framar komið til greina, verða ekki fram- kvæmdar, svo að nokkurt lið sé í, þegar veikin er komin um allan bæ- inn. Nú er um að gera, að bæjarmenn og sveitamenn leggist á eitt, reyni að haida veikinni innan takmarka bæjarins. Þess vegna er skorað á bæjarmenn að varast og sporna við því eftir megni, að ungt fólk, sem ekki hefir haft mislinga, fari útúrhænum með- an veikin gengur. Og þess vegna er skorað á alla landsmenn utan Reykja- víkur, að sporna við því eftir mætti, að þeir menn fari ferðir hingað, sem ekki hafa haft mislinga. Vil ég að lokum minna menn á þær leiðbeiningar, um varnir gegn veikirmi og meðferð á sjúklingunum, sem staðið hafa nýlega í flestum blöð- um landsins. Eg kann blöðunum þakkir fyrir að hafa flutt þær leiðbeiningar og vil mælast til að þau líka taki upp þessa grein. G. Björnsson. Um lanðsréttinði Jslanðs hafa ýmsir Danir orðið til að rita í sumar. Cand. Mag. XJssing reit í Det ny Aar- hundrede grein all-ítarlega og mjög velviijaða í íslands garð. En hún fór lótt yfir og lagðist ekki djúpt að rann- sóknum. Aðra grein reit Dr. jur. Knud Ber- lin í Gad’s Danshe Magazin. Sú rit- geið var rit.uð af miklu meira lærdómi og höf. reyndi sýnilega að vera óhlut- drægur. Sú ritgerð fer ekki fult svo langt sem Ussings í viðurkenning á formlegum rétti vorum, en í raun réttri vill hann að Danir láti oss verða í reyndinni „frjálst sambandsland“, þótt það verði ekki alt í einu stökki. Hann rökstyður tillögur sínar betur en Uss- ing frá lagalegu sjónarmiði. Dr. Berlin er nú að rita heila bók um landsréttindi vor, og verður þá væntanlega, er hún er út komin, auð- veldara að sjá, hve vel hann rökstyð- ur mál sitt. Nú eru í Ágúst-heftinu af Gad’s Danslce Magazin enn tvær ritgerðir um þetta sama efni — sín frá hvorri hlið. Önnur er „Um stöðu íslands í ríkinu“ eftir Cand. Mag. Fr. Orluff. Er það in ósanngjarnasta ritgerð í vorn garð, sem vér minnumst að hafa séð eftir nokk- urn mann, sem í alvöru ritar og nokk- uð hefir kynt sér málið. En sú er bót í máli, að ósanngirnin, ranghermin og iævísar affærslur á sannleikanum eru svo bersýnilegar, að hverjum manni, sem nokkuð þekkir til málsins, hljóta að iiggja þær í augum uppi. En auðvitað getur hún flekað grunn- rista Dani eða aðra útlendinga, sem ekkert þekkja til. Yér kunnum að geta hennar lítillega í næstu blöðum, ef til vill. Hina greinina „Um íslenzka ágrein- ingsmálið („Det islandske Spergsmaal“) ritar Mag. Art. Holger Wiehe. Það er að voru viti bezta greinin, sem um málið hefir verið rituð af dönskum manni. Yér segjum „bezta“ greinin — ekki fyrir það, að vér höfum ekki séð aðra danska menn láta í ijósi, að þeir vildu ganga jafnlangt eða jafnvel fult svo langt í því, að láta undan ýtrustu kröfum frá íslendinga hendi, helaur fyrir það, að Wiehe ritar svo óhlutdrægt og af svo mikilli þekkingu á málinu, að oss virðist líkiegt, að grein hans geti haft meiri sannfærandi áhrif á landa hans, en annað, sem vér höfum sóð. Hr. Wiehe skilur íslenzku eins og íslendingur og les flest íslenzk blöð. Hann skiiur því betur hugsanir vor ís- lendinga en aðrir landar hans, og get- ur því verið betri túlkur milli vor og þeirra, en aðrir menn. Og velvild hans til lands og þjóðar og bókmenta vorra skín út úr hverri línu. íslenzka ágreiningsmálið. Eftir Mag. Art. Holger Wiche. Mætti ég ekki hnýta nokkrum at- hugasemdum við grein Dr. Knud Ber- lin’s „ísland og Danmörk“ í Júlí-hefti þessa tímarits? Vafalaust hefði það, eins og margir íslendingar hafa líka álitið, verið hyggi- legt af íslendingum að starfa nú fyrst um sinn, starfa að því að hressa við sitt endurborna land, í stað þess að kasta sér út í baráttu um stórpóii- tíkina. Það er aldrei nema satt, að íslendingar eru hneigðir fyrir að festa sig í forms-atriðum, og að þeir mættu vel treysta betur en þeir gera „trú og drengskap" frá vorri hálfu. Alt um það er þó hætt við, að vér verðum að kannast við, að hjá oss sjálfum liggi að nokkru leyti orsökin til þessarar tortryggni íslendinga í vorn garð. Svo mikið er að minsta víst, að landvarnarflokknum — eina flokknum á Islandi, sem greiddi atkvæði gegn því, að ráðherra Islands skyldi bera íslenzk lög upp fyrir konungi í ríkis- ráðinu — virðist verða meira og meira ágengt., að minsta kosti meðal æsku- lýðsins. Og æskulýðurinn er framtíðar- þjóðin; þess verða menn að gæta. Auk þess hefir undirskrift forsætisráð- herrans undir skipunarbréf íslands-ráð- herra, ásamt ýmsum ummælum frá danskri hálfu, skotið þeim geig í ís- lendinga, að naumast er nokkur mað- ur þar, sá er hrifinn sé af þessu rikis- ráðs-ákvæði; menn gengu að eins að því af því, að svo þótti þá vænleg- ast. Annars er svo um þann flokkinn, sem ekki óskar að hreyft sé við þess- ari ákvörðun nú sem stendur, að hann heldur því fram, að Alþingi og kon- ungur sé þar einir málsaðilar, er geti breytt henni, án þess að Ríkisþingið eigi neitt atkvæði um það mál. Hins vegar telur andstæðingaflokkur stjórn- arinnar, að þetta só mál, sem snerti allan grundvöllinn, réttar-afstöðuna milli Danmerkur og íslands, og því verði nefndin nú að útkljá það mál jafnframt og skipað verður afstöðunni milli Danmerkur og íslands. — Það verður iíka torskilið, af hverju Dunzer forsætisráðherra þurfti endilega, þvert ofan í eindregna ósk íslendinga, að rita undir skipunarbréf hr. Hannesar Haf- steins til að vera ráðherra, úr því að undirskrift þessi stendur á svo litlu, sem sagt er. Því verður heldur ekki neitað, að það mætti misbeita þessari undirskrift. „Trú og drengskap“ geta menn nefnilega rofið. Yar ekki [stöðu-J lögunum 1871 neytt upp á íslendinga þvert ofan í gefið loforð? Reglulegan samning mundi hinsvegar lítið land eins og Danmörk víst varast að brjóta. (Frh. næst). €ggert Claessen, yfirréttariuálaflutningsmaður. Lækjarg. 12 B. Talsimi 1». Venjulega heima kl. 10—11 og 4—5. ?---------------------------• SVEINN BJÖRNSSON yfirréttarmálaflutningsm., Kyrkjustræti 10 tekur að sér öll rnálfærslustörf, kaup ogsölu [ttl á húsum og lóðum o. s. frv. Heima kl. 107»—II1/* 0 0 4—5. • - • Ostar eru beztir í verzlun Einars Árnasonar. Aðalstræti 14. Talsími 49. Hestur hefir tapast úr Reykjavík, gló- fextur; mark: lögg aftan vinstra. Merktur á lendum með E. E. Finnandi skili á Lauf- ásveg 4 gegn hirðingarlaunum. ■ Til leigu á Laugavegi 40: 3 herbergi, eldahús og sölubúð á neðsta lofti. Enn frem- ur á þriðja lofti: 3 herbergi og elda- hús._____________________________[tf Ibúð, 4 herhergi með eldhúsi, skúr- geymslu og stúlkuherbergi er til leigu í góðu húsi i miðbænum frá 1. Okt. Ritstj. ávisar. Uppboð verður haldið á Miðkud., 18. þ. m., kl. 11 árd. í Aðalstræti nr. 8. Seldur verður húsbúnaður, fortepiano, búðarvarningur og m. fl. oooooooooocooo 000000 Klukkur, úr og úrfestar, § sömuleiðis gull og silfurskraut- Q gripi borgar sig bezt að kaupa á Q Laugavegi nr. 12. 5 Jóhanii Á. Jóuasson. O öooooo 00000000000000 000000 I

x

Reykjavík

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Reykjavík
https://timarit.is/publication/206

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.