Reykjavík - 22.01.1910, Blaðsíða 3

RKYK JA VtK
11
11. Kosnir í nél'nd til að íhuga tillögur
hcilbrigðianeí'nilar um breytingar á hoil-
brigðissamþykktinni: Þórður Thoroddson,
Ouðrún Bjcirnsdóttir og Magnús Blöndahl.
ia. Skjöl nt af kaupum og makaskiftum
» !óð undir gasstöðina rar ákveðið að ganga
skyldu milli bæjarfulltrúanna til nœst tundar.
18. Eftir till. vatnsveitunnfndar var
gynjað beiðni Jónasar Þorateinssonar og
sömul. beiðni Jóhannosar Jónssonar um
uppbót fyrir akkorðsvinnu á skurðgröftum
vatnsveitupípna.
14. Kosnir í nefnd til að semja skrá yfir
gjaldskylda til ellistyrktarsjóðs: Lárug
BjarnaBon, Guðrún Björnsdóttir og Brict
Bjarnhjcðinsdóttir.
15. Beiðni um rökstuddar tillögur bæjar-
vorkfræðings um, hvað sje hæfileg bruna-
bótavirðing á húsi Einars Benediktssonar
við Austurstræti.
16. Brunabótavirðing samþykkt: Hús-
eign Þorleifs Þorleifssonur, Braeðraborgar-
sctíg 3438. Beðið um rökstutt álit. bæjar-
■verkfræðings á virðing á suðurálmu Hótel
f slands.
17. Erindi Garðars Gíslasonar, kaupm.,
um bryggjugorð, vísað til hafnarnefndar.
38. Sótarastarfið i Vesturbænum veitt
Sæmundi Einarssyni, Vcsturgötu 24. frá 1
rnars þ. á. /
19. Ekkjufrú önnu Pcterson, ekkju
Pjoturg Pjeturssonar, bæjargjaldkera, var
veitt í eftirlaun 200 kr. á ári frá 1. þ. m.
stð telja.
Stúlka
gerur fengið atvinnu við Mjolkurbuið
í Reykjavik, er sett verður á stofn
innan skaimns. Hún verður að kunna
til skyr- og smjörgerðar og annað er
tilheyrir matartilbúningi úr mjólk. —
■ Heilbrigðisvottorð útheimtist. — Tilboð
j ásamt meðmælum sendist afgreiðslu
þessa blaðs fyrir 88. þ. tn. Tilboðið
merkt „Mjólkurbú".
Lágafclli, 21. jan. 1910.
I
Bogi A. J. þórðarsou.
•REYKJAVIK*
I
I ínlenxkt smjör, ágætt,
Han !4'ilí j «t,
Kieía,
Naltíiskur,
H Ílilill g'tK**.
íslenxkt íiður.
S auðwkinn.
Pakkhátuleildin í
|
Thomsens ttagasíni.
Góð íbúð.
! Af sjerstökum ástæðum er til leigu
j góð íbúð nú þegar í húsi mínu
| „Kárastöðum^.
I
Jonaai H. JónNSOti.

mmutm iþ®-»«mví4 *«3U5 •*
Kjörfundur
verður haldinn í barnaskólahúsi Reykjavíkur laugardaginn þ. 29. þ. m. til þess að
kjósa 5 bæjaríulltrúa til næstu 6 ára. Kosningarathöfnin byrjar ki. 11 f. h. og
verður haldið látlaust áfram meðan kjósendur gefa ðig fram, án þess hlje verði á.
Listar með nöfnum þeirra fulltrúa, sem stungið er upp á, skulu afhentir
borgarstjóra fyrir kl. 12 á hádegi þ. 27. þ. m. Ef kona er á lista, verður að
fylgja skrifleg yfirlýsing hennar um að hún taki við kosningu.
Bæjarkjörstjórn Reykjavíkur 18. jan. 1910.
Xr*till Einarsson. Kristján PorgrímsHon.
Kl. Jónsson.
Vi tillader os herved at meddele, at vi liar bragt en skattefri Porter
i Handelen under Navn af:
Hafnia skattefri Porter
fremstillet udelukkende af fmeste dansk Maltbyg og udsngt bayersk Humle.
Vi garanterer denne Porter
absolut skatteíri
og af betydelig storre Extraktindhold end den hidtil kendte skattepligtige,
alkoholstærke Porter.
Hafnia originalt aftappede Porter
er af fremragende Næringsværdi og enestaaende Holdbarhed, og vi an-
befaler derfor varint denne
idleale Olsort
som et værdigt Supplement til vore ovrige anerkendte skattefri Olsorter.
Aktieselskabet
Kj^benhavns Bryggerier og Malterier.
Þeir, sem óska upplýsinga um Njúkfasamlöjf Reykjavíkur
og vilja ganga inn í það, geta fyrst um sinn snúið sjer til neðangreindra
manna, á þeiin tíma dags, sem tilfærður er við nöfn þeirra :
Ásgrimur Jlkgnússon, kennari, Bergstaðastræti 3, . . . kl. 3—4.
Carl Finsen, bókhaldari, Aðalstræti 6,.................— 1 H/a—12.
Eggert Claossen, málafl.maður, Póstliússtræti 17, . . . — 10—11 og 4—5.
Guðm. Björnsson, landlæknir, A mtmannsstíg, ..... — 7—8.
Hallgrimur Benediktsson, verzlunarm., Lækjargötu 10 e.— 10^/a—11 og 3Vs--4.
Hjálmtýr Sigurðsson, verzlunarm., Lindárgötu 7, . . . — lOVa-ll og 31/?—4.
Jón Pálssoh, organisti, 1-augaveg 5 B,.................— 3—4.
Pjetur Guðmundsson, bókbindari, Framnesveg 27, . . . — 12^/z—1.
Pjetur Zóphóniasson, vitstjóri, Kiapparstig 1,.........— 3—4.
Sighvatur Brynjólfsson, steinsm., Bergstaðastr. 26 b, . —- 2—3.
ReykjavUr, 21. janúav 1910.
Jón Púlsson
(form.).
12
í öðru en markaðurinn verði nokkurn veginn eins á meðan.
En við getum lika lagzt við Long Branch, og látið sima okkur
þangað hvað öllu Hður«.
nÞað er ágætt«, mælti hershöfðinginn, sem nú þóttist sjá
að öllu væri óhætt. »Jeg kem þá á föstudagsmorguninn
klukkan átta«.
Eimskúta Druces, »Sæhundurinn«, var veglegt skip og
skrautlegt mjög, og næstum á stærð við meginhafseimskip.
Það var almennt álit manna í New York, að hann hefði látið
smíða sjer þetta skip til þess að geta flúið á því, ef hið hart
þjakaða föðurland skyldi einhvern tima fá nóg af honum, og
heimta lif hans i sárabætur. Það kvisaðist, og barst manna á
milli, að kjölfestan í »Sæhundinum« væri stengur úr skiru gulli,
og að í honum væri ávallt inatvæli nóg til tveggja ára.
Hinn mikli fjársýslumaður beið liershöfðingjans í sjóklæð-
um, og undir eins og gestirnir voru komnir um borð, lagði
»Sæhundurinn« af stað, og hjelt i hægðuni sínum i'it af
höfninni.
Það hafði verið þoka um morguninn, og nú varð þokan
svo myrk, að skipið varð að nema staðar, hringja skipsbjöll-
unni og láta þokulúðurinn gjalla. Þeir urðu nauðugir viljugir
að liggja um kyrrt til kl. ellefu. En þeim lannst timinn ekki
lengi að líða, því að blöð þau sem komið höfðu út um morg-
uninn, voru inn borð, og enginn af gestunum hafði liaft tíma
til þess að lesa þau áður en af stað var farið.
Þegar þokunni ljetti, og skipið lagði aftur af stað, sendi
skipstjórinn boð lil Druce, og bað bann að koma snöggvast
upp á þilfarið. Skipstjórinn var slunginn náungi, og þekkti
húsbónda sinn.
»það er gufubátur á cftir okkur, sem gefur okkur stöðv-
unannerki. Eigum við að nema staðar?«
9
þeklu hann, geðjaðist mjög illa að. Og ekki bætti það úr skák,
er menn tóku eflir því, að svo virtist sem hershöfðinginn væri
að reyna að forðast Druce. En að lokum tókst honum það
ekki lengþir. Þeir hittust og ávöriiuðu hvor annan nokkrum
orðum, og svo fóru þeir að ganga fram og aftur uin gólfið,
hvor við annars hlið. Druce talaði fátt, en svipurinn á andliti
hans breyttist ekki. Hershöfðinginn ljet aftur á móti dæluna
ganga.
wÞjer hljótið að skilja það, Druce«, mælti hershöfðinginn,
»að kvenfólkið heíir sinar skoðanir og sin inálefni eins og við
okkar. Kvenfólkið er að vissu leyti.........«.
»Hafa þær i hj'ggju að þiggja lieimboðið?« spurði Druce
þurlega.
»Lofið þjer injer að Ijúka við það, sem jeg ætlaði að segja.
Kvenfólkið hefir sina siðu og sinar kurteisisvenjur, og við höf-
um.........«.
»Hafa þær í hyggju að þiggja heimboðið?« greip Druce
fram i fyrir honum jafn hranalega og áður.
Hershöfðinginn tók hattinn af höfðinu og strauk vasaklútn-
um um ennið og beran skallann. Hann óakaði sjer að vera
kominn á livern þann stað er vera skyldi, annan en þann er
hann var staddur á, og með sjálfum sjer bölvaði hann kven-
lólkinu og dutlungum þess. Honmn Ijetti samt dálítið við það
að þerra svitann af sjer, og hann hjelt áfram með hálfgerðum
bænarrómi:
»Verið þjer nú ekki ósanngjarn, Druce. Ef jeg bæði yð-
ur að scgja frú Druce, að hún skuli ekki vera að setja svona
smámuni fyrir sig, lialdið þjer að hún myndi þá taka það til
greina, hætta að hugsa um þetta?«
Þögn Druces örvaði hershöfðingjann til að halda áfram.
»Nei, þjer vitið það vel, að hun myndi ekki taka það til