Reykjavík - 22.06.1912, Blaðsíða 3

REYKJAVÍK
99
Glaðlyndi og ánægja eru
samfára notkun Sunlíght
sápunnar. Eins og sóls-
kinið lýsir upp og fjörgar
nátturuna,'eins gjörir
Sunlight sápan bjart yfir
erfiði dagsins.
SUNLIGHT SÁPA
2240
BÆKUR ==----------------
innlendar og útlendar. — Pappir og Ritföng. — Watermans-sjálfbiekunga.
Þetta kaupa allir í
BóKaverzluti Sigfnsar Eymnndsgonar
Lækjargötu S. ^
þyktir. Endurskoðunarmenn voru end-
urkosnir: Kl. Jónsson landritari og
Hannes Þorsteinsson skjalavörður.
(»Lögr.“)
TSTöfn og nýjungar.
Grcenlandsfararnir J. P. Kock höf-
uðsmaður, dr. AYegener veðurfræðingur og
Lundager grasafræðingur, komu til Akur-
eyrar með „Floru“ í síðustu ferð hennar, og
lögðu þeir af stað 13. þ. m. suður á Vatna-
jökul, ásamt Vigfúsi Sigurðssyni Alftanes-
pósti, er var þá fyrir nokkru kominn til
Akureyrar til móts við þá. Gerðu þeir ráð
fyrir að koma aftur úr þeim leiðangri eftir
mánaðarmótin næstu, því að um það leyti
er von á Grænlandskaupfarinn „Godtbaab“,
er flytur þá til austurstrandar Grænlands.
Þar ætla þeir að hafa vetursetu, svo sem
áður er frá skýrt hjer í blaðinu, og halda
svo næsta sumar vestur yfir jöklana.
Háskólinn. Kennarar skólans hafa
kosið prófessor Guðmund Magnússon rektor
næsta skólaár. Pról. B. M. Olsen mæltist
undan endurkosningu.
Ólympsku leikarnlr verða í þetta
skifti háðir í Stokkhólmi, eins og áður hefir
verið á minnzt, og hefjast þeir 29. þ. m.
Koma þar saman úrvalds íþróttamenn frá
flestum eða öllum þjóðum heimsins, og
reyna sig í alls konar líkamsíþróttum. Þar
verða átta íslenzkir| íþróttamenn: Axel
Kristjánsson frá Sauðárkróki, Guðmundur
Kr. Guðmundsson, Halldér Hansen, Hall-
grímur Benediktsson og Jón Halldórsson
bankaritari, allir úr Reykjavík, Kári Arn-
gi’ímsson úr Eyjafirði, Magnús Tómasson
og Sigurjón Pjetursson, báðir úr Reykjavík.
— Sigurjón Pjetursson hefir dvalið í Kaup-
mannahöfn um hríð og reynt sig þar við
aflraunamenn og glímukappa úr ýmsum átt-
um. Jón Halldórsson sigldi og fyrir nokkru
til Khafnar. Hinir íóru allir með ,,Botníu“
13. þ. m.
Dönsku leikararnir, Boesen og flokk-
ur hans, fóru með Sterling í gser áleiðis til
Færeyja. Hjer hafa þeir leikið 5 sinnum
frá því er síðasta blað kom út. Á laugar-
dag og sunnudag ljeku þeir „Jeppe paa
Bjærget“ eftir Holberg, og höfðu margir
búizt við meiru af þeim leik. Aðalhlut-
verkin sum voru vel leikin yfirleitt, svo sem
Jeppi (Carl J. Lundqvist), Jakob skósmiður
(Jörgen Jensen) og baróninn (Fr. Boesen),
þó engu betur en menn hafa hjer áður átt
að venjast. Nilla (Helga Huld) og flestar
aukapersónur leiksins voru alls ekki vel
leiknar. Ur sumum atriðum leiksins, svo
i
sem borðhaldinu, lækna-atriðinu, yfirheyrsl-
unni o. fl., varð leikurum þessum miklu
miuna, heldur en við var búizt og menn
hafa átt að venjast. Og yfirleitt, var einhver
lausungar- og kæruleysis-blær yfir öllum
leiknum, er gerði hann áhrifaminni og ó-
eðlilegri, en vera átti — Á þriðjudaginn og
miðvikudaginn Ijeku leikarar þessir hið
fræga leikrit Ibsens, „En Folkefiende“ (Þjóð-
níðinginn). Leikurinn tókst yfirleitt mjög
vel. Boesen ljek Stockmann lækni, og gerði
það mjög vel, stældi auðsæilega Björnstjerne
Björnsson, bæði að gervi og látbragði, en
var ef til vill helzti vasmikill sem Stock
mann læknir. Geta verið mjög skiítar
skoðanir á því, hvor hafi rjettari skilning á
því hlutverki, Boesen eða Jens B. Waage,
er ljek það hjer fyrir nokkrum árum, snild-
arvel að flesra dómi, en nokkuð á annan
veg en Boesen. Frú Stockmann (n.nna
Boesen) var ágætlega leikin, og mörg af
smærri hlutverkum, svo sem Hovstad rit-
stjóri (C. J. Lundqvist) og Billing blaða-
maður (Henrik Brynje), voru ólikt betur
leikin nú en áður. Pjetur Stockmann bæj-
arfógeti (Jörgen Jensen) var vel leikinn, en
Morten Kiel, sútari (Marten Söderberg), var
miklu ver leikinn, heldur en áður hjá Friðf.
Guðjónssyni. Árni Eiríksson ljek á íslenzku
gamla hlutverkið sitt, Aslaksen prentara, og
ljek það vel eins og áður. Margir voru
hræddir um, að óviðkunnanlegt yrði að
heyra suma leikarana tala dönsku og suma
íslenzku í sama leiknum. En samleikurinn
var svo góður og svörin fjellu svo eðlilega
á báðar hliðar, að fæstir munu hafa tekið
eftir því, hve tungumálin eru ólik. í öðr-
um löndum er það og algengt, að aðkomu-
leikarar frá öðrum löudum eru fegnir til
þess að leika eitthvert fremdarhlutverk sitt
eitt og eitt kvöld, og gera þeir það þá ætíð
á sínu eigin máli.-----Síðasta leikkvöld
dönsku leikaranna var á fimmtudagskvöldið.
Þá sýndu þeir aftur „Förste Violin“, er þeir
Ijeku fyrstu kvöld sín hjer, og er þess leiks
áður getið. Oftast voru leikarnir freaaur
illa sóttir, enda var aðgangur dýr.
Kirikmyndahúsin. „Bíó“, kvikmynda-
húsið i Aðalstræti 8, hefir nm mörg ár
verið eina kvikmydahús bæjarins, þvi að
þótt önnur kvikmyndahús hafi risið hjer upp,
þá hafa þau ekki staðizt samkeppnina, og
orðið að hætta rjett strax aftur. Það hefir
því verið almennt álit manna, að hjer í bæ
gæti ekki þrifizt nema eitt kvikmyndahús;
hærinn væri ekki nógu stór fyrir tvö. Samt
sem áður mynduðu nokkrir menn fjelag með
sjer í vetur, til þess að koma á fót nýju
kvikmynahúsi, og tóku þeir Hotel ísland á
leigu í því skyni, og liafa siðan verið að
hreyta nokkrum hluta þess í kvikmyndasal
af beztu gerð. Er því verki nú um það bil
lokið.
En gamla „Bíó“, sem hingað til hefir
taðizt alla samkeppni, vildi ógjarnan láta
aðra verða sjer hlutskarpari, og gerði þess
vegna hlje á sýningum um tíma og tók að
breyta öllum sýningasalnum gamla. Er því
verki nú lokið, og salurinn orðinn hinn
prýðilegasti, og gagnólíkur því sem áður
var. Bekkirnir fara hækkandi eftir því sem
fjær dregur myndatjaldinu, og betri sæti öll
aðgreind sambrotssæti, eins og tiðkast í
leikhúsum erlendis. Anddyri hússins er stórt
og rúmgott, og þar eru legubekkir, sem
menn geta hvílt sig á, ef þeir þurfa að bíða
eftir sýningu. Breiður gangur er úr and-
dyrinu með endilöngum salnum, og úr hon-
um dyr inn að betri sætunum. Að al-
mennu sætunum eru dyr úr anddyrinu,
í fyrrakvöld bauð forstöðumaður „Bíós“
fjölda gesta að vera við vígslu salsins, og
var þá sýnd ný mynd, „Leikarablóð, eða
ástir dansmeyjarinnar“, afarmikil mynd, á-
hrifamikil og falleg. Sýningar fyrir almenn-
ing hófust svo í gærkvöld með þessari sömu
mynd, og verður hún sýnd enn i þrjú kvöld.
Aflaleysi hefir verið við ísafjarðardjúp
í allt vor, enda beituleysi mikið, með því að
ekki hefir enn þá orðið vart við síld þar. i
Hjá þeim, sem róið hafa með kúfisk til beitu,
hefir aflinn ekki einu sinni borgað beituna.
Vetrarvertiðin var og mjög rýr þar við Djúp.
Eru því ástæður margra allt annað en góðar
vestur þar, eins og við er að búast, þar sem
sjávarútvegurinn er hjá flestum aðalatvinnan.
Reitingsafli helzt enn á opnabátahjer
við Faxaflóa, hjá þeim fáu, sem róðra stunda.
Þilskipin. Sagt er, að þeim muni hafa í
gengið illa i vor yfirleitt.
Tagnetaskipin afla mjög vel enn þá.
T. d. er eitt þeirra, leiguskip Hjalta Jóns-
sonar og þeirra fjelaga, nýkomið inn með
85 þúsund eftir þriggja vikna útivist og hefir
þó ekki verið allan þann tíma að veiðum.
Slysfarir. Jóhannes Nordal íshússtjóri
datt af hestbaki síðastl. sunnudagskvöld, og
meiddi sig mikið á höfði. Hann er þó nú
úr allri hættu.
Unglingsstúlka frá Lindargötu 9, brenndi
sig allmikið á fæti i þvottalaugunum síð-
astl. sunnudag. Hún er og sögð úr allri
hættu.
Embsettispróf wið háskólann. Hinn
19. þ. m. luku þessir embættisprófi í g n ð-
f r æ ð i:
Tryggvi Þórhallsson með I. einkunn (95 stig).
Ásm. Guðmundsson með I. eink. (93 stig).
Vigfús Ingv. Sigurðsson með II. eink.(72stíg).
Sama dag luku embættisprófii lögfræði:
VÍDlríftin 2: ýrnsum málum. Kannveig
V Jwlt lllltl Porvíirds(lóttir,F’ingh.t8r. 28.
Böðvar Jónsson með I. einkunn (75 stig).
Björn Pálsson með II. einkunn (61 stig).
Heimspekispróf við háskólann
tóku 11 stúdentar 5. þ. m.
Ágætiseinkunn fengu: Kristín Ólafs-
dóttir, Pjetur Magússon og Vilmundur
JónBson.
Fyrstu einkunn: Einar E. Hjörleifs-
son, Jón Ólafsson, Páll Pálmason, Steindór
Guðlaugsson og Þórhallur Jóhannesson.
Aðra einkunn: Arni Jónsson og Ja-
kob Kristinsson.
Þriðju einkunn: Axel Böðvarsson.
Fyrri hluta prófs við læknadeild
háskólans tóku í gær: Bjarni Snæbjörns-
son, Guðm. Ásmundsson, Halldór Kristiáns-
son, Jón Kristjánsson og Jónas Jónasson.
Ráðherra er sagt að sje væntanlegur
með „Ceres“ 26. þ. m.
Landritari Klemenz Jónsson hefir verið
á eftirlitsferð norður í landi, en kom heim
aftur 15. þ. m.
Landlseknir leggur af stað í eftirlitsferð
um Norðurland 30. þ. m. Gerir ráð fyrir
að koma aftur með ágústbyrjun.
Fimleika margskonar ætlar norskur
fimleikamaður, Odin Schafer, að sýna i
Bárubúð í kvöld.
Iþróttasýningu heldur ungmeyjafjelag-
ið Iðunn á íþróttavellinum á morgun. Hefst
með lúðrablástri á Ansturvelli kl. 3‘/».
Porlákshöfn.
Er nokkuð til í því sem talað er,
að Þorlákshafnar-salan sé öll upp í loft
nú — Franskurinn ekki getað borgað ?
Spyr sá sem ekki veit.
31
Þegar við komum að gistihöllinni, fór Fremantle höfuðs-
maður þegar með mig upp í ganginn á öðru lofti, eins og
jeg hafði mælzt til. Þar hafði sem sje glæpurinn verið fram-
inn. Þegar við fórum gegn um anddyrið — sem var fullt
af dyravörðum, þjónum og gestum, eins og vant var — sá
jeg að margir litu til okkar óvildaraugum, er sannfærðu mig
um það, að umtal mikið hefði þegar oi’ðið um höfuðs-
manninn. Jeg held að hann hafi lika tekið eftir þessu
sjálfur, þvi að hann japlaði svo ákaft á rauða yfirskegginu
sinu, meðan við vorum að fara upp stigann. En hann hafði
vit á að halda sjer i skeljum, og stóðumst við vonum betur
þessa eldraun, sem hlvtur að hafa verið býsna óþægileg manni
með hans skaplyndi.
Það var í hliðargangi út úr aðal-ganginum; sem hötuðs-
maðurinn hafði rekið sig á líkið. í þeim hliðargangi var og
svefnherbergi höfuðsmannsins. Við urðum að ganga langan
veg eftir aðal-ganginum, áður en við komum að stað þeim,
þar sem morðið hafði verið framið. Áður en við vorum
komnir svo langt, kom Hindúi einn út úr herbergi fyrir
innan okkur, og hvarf inn í annað herbergi lengra burtu.
Hann var með afarstóran rauðan vefjarhatt á höfði, og niður
undan hvítu skikkjunni hans sást i bera fætur og buxur með
Norðurálfu-sniði.
»Þetta var einn af þessum bölvuðu Svertingjum, sem
jeg var að segja yður frá«, mælti Fremantle höíuðsmaður
glaðlega, eins og ekkert væri um að vera — »sjálfsagt einn
af fylgdarliði Raja-þrjótsins. Öll herbergin, beggja megin við
ganginn, eru full af hans fólki«.
»Hvaða fursti er það frá IndlandL sem heldur hjerna
til?« spurði jeg eingöngu af forvitni.
»Titill hans er Hans tign Gungaram, drottnari og herra