Reykjavík - 20.09.1913, Blaðsíða 1

1R e$ k í a x> t k.
Laugardag' 30. September 1913
Haíið þið ekki ennþá komið í búð
Árna Eiríkssonar
og skoðað alt, sem þar fæst af ágætum rörum á
r
Utsölunni?
Þar sem allar vörur eru seldar með fyrirtaksverði og auk
þess með
aislætti ÍO—401

Nýkomnar birgðir og úrval af skínandi fallegnm
borð-vaxdúkum bæði afmældum og óafmældum með
mismunandi breidd og litum er útaf fyrir sig vel þess vert,
að menn og konur geri sér erindi inn i búðina í
Austurstræti 6.
Regnkápur (Waterproof)
seljast með 25 til 30°/o afslætti.

Nýkomið I
Rússrteskar kvenskóhlífar,
Karlm.skóhlífar „Franklín“.
Leikíimisskór, Cromleðurssóólar ný teg. frá ... 0,90— 3,25
Kvenstígvél falleg 4,50—6,00, sérlega fín . 7,25—10,00
Karlm.stígvél afarsterk 6,40—8,50, fínni . 8,50—10,00
Flókaskór ódýrir. Legghlífar ....... 5,00— 8,50
Haflð það fyrir fasta reglu að skifta við
JSárus JSúóvígsscn,
Skóverzl. Pingholtstr. 2.
XIV., 39
Ritstj. Kr. Linnet
Laugaveg ‘Í7.
Heima kl. 7—8 síðd.
cHrni cSónsson
teknr að sér ails konar
skrifstofixstörf
fyrst nm sinn.
Langaveg 37. — Talsími 104.
ytlþingi sliiið.
Því er nú lokið í þetta sinn, og
löggjafar vorir haldnir heim á leið
eftir unnið starf. Heim til kjósend-
anna, sem bíða þeirra troðfullir af
spurningum, er þeir efalaust leysa úr
með þeirri stjórnkænsku, sem þeim
er lagin.
Þess varð þegar vart er þingið hófst
að ekki var alt sem kyrrast. Blés
allmjög á móti stjórnarferjunni svo
hún tók stórar ágjafir. En nógir voru
samt til að ausa, og er leið á þingið
lægði veðrið, unz loks var orðinn
sléttur sjór þegar þingslit fóru fram.
Töldu margir verið hafa gerningaveður
«g gizkuðu á að þegar lognið varð, þá
hefði sá sprungið er galdrana gói. En
vér hyggjum að svo sé eigi, heldur
megi búast við að seiðin verði efld af
nýju innan skamms tíma. En hvað
sem þessu líður, þá vonum vér að
þegar seinna ymur í reiðanum þá valdi
því eðlileg veðrabrigði en ekki gern-
ingar, stjórnmála-sfe/mtr en eigi
stjórnmála-menn.
Þingið sem nú var háð hefir haft
lofsverðasta áhuga á því að finna ráð
til að koina samgöngumálum vorum
í viðunandi horf. Fyrsta verulega
sporið á vorri efnalegu sjálfstæðisleið
er nú stigið, og flestir — ef ekki í
raun og veru allir — hafa verið sam-
taka í því að stíga það. Þingið befir
gert sitt, og gert sitt vei.
Hið mikla deilumál, stjórnarskráin,
er nú — vonandi — komið hálfa leið.
Fátt er svo illt að það sé ekki að
einhverju leyti til góðs, og sennilega
er samlyndi þingmanna um aö afgreiða
stjórnarskrána, einmitt að þakka ó-
samlyndi þeirra um annað. Yér
sögðumst vona að stjórnarskráin kæm-
ist alla leið. Ekki er það svo að skiija
að ekki megi að vorum dómi neitt að
henni finna. En vér hyggjum að hún
sé svo mjög til bóta samt, að kost-
irnir mikið meira en vegi upp gallana.
Og yfirleitt verða menn að athuga að
þeir aldrei fá stjórnarskrá, sem verður
eins og þeir hefðu búið hana til sjálfir,
eg að hætt er við að ekki fáist bráð-
lega breyting, ef ekki fæst hún nú.
Þá hefir verið gerður að lögum hinn
mikli siglingabálkur, og Landsbankinn
hefir verið efldur með lögum um að
leggja honum 100,000 kr. á ári í næstu
20 árin, og veðdeildin fengið heimiid
til að gefa út nýjan flokk bankavaxta-
bréfa. Hagstofa hefir verið sett á fót,
lög sett um forðagæzlu og landskifti,
sem bæði munu reynast hin þörfustu
o. fl. o. fl.
Þeir menn á þingi, sem duglegir
eru og samvizkusamir, hafa nú orðið
ekki hæga þingsetu. Verkin aukast
og verða margbrotnari. Krefjast þess
að miklum tíma sé varið til þeirra,
enda áríða.ndi að þau séu vel af hendi
leyst. Vér höfum átt á þessu þingi
ekki fáa duglega starfsmenn. Það er
nokkur leiðarvísir fyrir menn í þessu
efni, að athuga í hve mörgum og —
ekki sízt — hve umsvifamiklum nefnd-
um þingmennirnir hafa verið. Ræðu-
fjöldinn eða dálkafyllingin í Alþingis-
tíðindunum sannar lítið um það. En
þetta er atriði, sem jafnan er lögð of
lítil áherzla á. Það er ekki til mikils
að senda rnenn á þing, sem ekkert
gera og eiga ekki upptökin að neinu.
Það mætti nefna dæmi þess frá þing-
inu nú. Slíkir menn eiga ekkert, er-
indi á þing, þótt þeir séu annars nýtir
menn, og ættu ekki að eiga afturkvæmt
þangað.
Næsta þings verður eigi langt að
bíða. Sennilega fara nýjar kosningar
fram á komanda vori. Og aliir meg-
um vér óska þess að hið nýja þing
feti í fótspor þessa þings nm að koma
því í framkvæmd, sem þjóðin þarfnast
að sé gert, og finni til þess nýja vegu.
En að þingmenn láti sér smámsaman
lærast að allar deilur, sem ekki eru
sprottnar af umhyggju fyrir þessu,
eiga ekki heima í þingsölunum —
heldur fremur í blöðunum. Ef þær
þá í raun og veru eiga nokkurt lög-
legt heimili!
Gnðm. I4.amban.
Eins og Jóhann Sigurjónsson hefir
Guðm. Kamban aðallega snúið sér að
lelkritagjörð. Fyrsta leikritið er hann
samdi — Haddapadda — fékk beztu
viðtökur, og er líklegt að það verði
sýnt innan skamms á konunglega leík-
húsinu í Kaupmannahöfn. Var það
meir en efnileg byrjun og gaf glæsi-
legar vonir um höfundinn. Enda eru
allar horfur á því að þær bregðist ekki.
Hann hefir nú samið nýtt leikrit, sem
heitir „Glímumennirnir", og verður
það sýnt á konunglega leikhúsinu í
vetur, verði Haddapadda ekki leikin.
Otto Benzon, leikhússtjóri, lýkur miklu
lofsorði á ritið og skáldskapargáfu
Kambans. Vonum vér að hann feti
heill fram og geri íslandi sóma.
XIX., 39
ÍMT Drekkið 'ff
Egilsmjöð og Maltextrakt frá
iiiiilenclii
ölgorðinni
„yigli Skallagrimssyni“.
Ölið mælir með sér sjálft.
Sími 390.
I kringum Bretland.
Blaðið „Daily Mail“ hét 90,000 kr.
verðlaunum þeim flugmanni, er tækist
að fljúga kringum Bretland, frá Sout-
hampton í austurátt til Southampton
aftur, í flugvél af því tagi, sem getur
tekið sig upp af vatnsfleti (Waterplane).
Reyndi flugmaður að nafni Hawker
nú í síðastliðnum mánuði að vinna
verðiaunin, og hafði með sér farþega,
Kauper að nafni. Gekk þeim ferða-
lagið vel mánudaginn og þriðjudaginn
25. og 26. ágúst, en er þeir á mið-
vikudaginn voru komnir á stað nokk-
urn skamt fyrir norðan Dýflini, þá
misti Hawker vald yfir flugvélinni og
hrapaði hún í sjóinn. Meiddist Kauper
allmikið, en Hawker lítið. Þó Hawker
þannig ekki næði takmarkinu, þá átti
hann svo stutt eftir að því, að blaðið
lét hann fá 18,000 kr. í verðlaun fyrir
flugið.
Slys þetta er merkilegt fyrir þá sök
að það er sannanlegt, með góðum og
gildum vottum, að það var séð fyrir
áður en það gerðist. Prestur er á
Englandi, sem heittr Charles L. Twee-
dale, og er allþektur sem spíritisti, og
fyrir þá merkilegu viðburði, sem hafa
gerst á heimili hans, og hann og aðrir,
sem séð hafa, ekki geta skýrt á ann-
an hátt en að þeir séu af völdum
framliðinna. — Konu Tweedale dreymdi
all-nákvæmlega þennan viðburð nóttina
milli 15. og 16. agúst. og skýrði manni
sínum frá, en hann aftur sálarrann-
sóknafélaginu brezka. En 27. ágúst,
nokkrum mínútum eftir að slysið varð,
sá frú Tweedale í spegli „bátmynd-
aðan hlut, sem alt í einu klofnaði í
miðju og hvarf“. Félaginu var einnig
þegar í stað send skýrsla um þessa
sjón.
„Safnast er saman kemur“, og þegar
margar vel vottfastar skýrslur sýna
að það sem verður stundum að minsta
kosti „varpar skugga á undan sér“, þá
er kominn timi til að viðurkenna það,
enda þótt skugginn hafl ekki beint fallið
á mann sjálfan.
Eimskipafclags-styrkurinn.
Samkvæmt fjárlagafrumvarpi Efri
deildar var styrkurinn (kr. 40,000 síðara
árið) til Eimskipafélagsins, bundinn því
skilyrði, að samningar tækjust við það
um strandferðir eigi síðar en 1916.
Þeir Björn Kristjánsson, Kristinn Dan-
íelsson og Jóhannes Jóhannesson báru
fram breytingartiilögu um að fella
burtu þetta skilyrði, og var tillaga
þeirra samþykt með 19 atkv. gegn 6.
Skilur þingið þvi þannig við félagið,
að allir mega vel við una.