Skeggi - 28.01.1920, Blaðsíða 3

SiKEGGI
Hinn ágæti sjófataáburður
„Exilsior”
i
h\i S, 3. 3o^tvsen,
Minnisblað.
Símstöðin opin virka daga kl. j
8 árd. til 9 síðd. Helga daga
10—8.
Póstafgr. opin alla virka daga kl.
10—6.
Lyfjabúðin alla daga kl. 9—10.
íshúsið alla virka daga kl. 3—5
stðd.
Hjeraðslæknirinn heima daglega
12-2.
Skinnhúfur
og
Vetlinga
kaupa allir hjá
Eyþór.
Endurkosin. Jes A. Gtslason
verslunarstjóri, Jón Sighvatsson
kaupm., Sig. Sigurðsson, lyfsali.
6. Kosnir 3 menn í stjórn
Ekknasjóðsins og einn tii vara.
Kosnir. Sig Sigurðss. lyfsali,
Högni Sigurðsson Baldurshaga,
Erlendur Árnason Gilsbakka og
til aðstoðar við úthlutun styrks
úr sjóðnum, Magn. Guðmundss.,
Símon Egilsson.
7. Skipaðir 2 menn í stjórn
styrktarsjóðs aldurhniginna og
heilsubilaðra sjómanna.
Endurk. Högni Sigurðsson
Baldurshaga, Árni J. Johnsen.
•
8. Kosnir 2 endurskoðendur
bæjarreikninga.
Kosnir, Jón Einarsson kaupm,
þórarinn Gíslason gjaldkeri.
9. Skipa 3 menn til að semja
skrá yfir gjaldendur til Elli-
1
NóttíSahara
»Jeg gleymi því víst aldrei",
sagði gamii liðsforinginn, hallaði
sjer makindalega aftur á bak í
ruggustólnum og bljes reyknum
af ágaetasta tyrkneska vindlinum
sem fjekkst þar í gistihúsinu.
»Hverju gleymið þjer ekki?“,
spurðj ungi laeknirinn, sem sat
hinumegin við borðið og var að
kveikja sjer í vindli.
Liðsforinginn hleypti kafloðn-
um brúnunum og sat hugsi um
stund. Hann var víst að hugsa
um hvort hann ætti að virða
læknirinn þess að segja honum
neitt meira um þennan atburð.
Honum fanst læknirinn svo
auðvirðilega pervisinn, þar sem
styrktarsjóðs. Söroul. til að semja
uppkast að alþingiskjörskrá.
Kosnir til hvorttveggja. Jóh.
Jósefsson, Páll Bjarnason og
Símon Egilsson.
Kosin gæslunefnd til eftirlits
með fiskiveiðasamþyktinni.
Kosnir, Vigfús Jónsson Holti,
Kjartan Árnason Hjálmholti og
Erlendur Árnason Gilsbakka.
Páll Bjarnason hóf máls á .að
nauðsyn bæri til að bærinn hefði
sótara og að heimild skorti tii að
innheimta sótaragjald; ennfremur
að bæjarfjel. tæki að sjer hreinsun
salerna m. m. og skorti þar
einnig heimiid til að heimta gjald
fyrir. Var síðan samþ að skora
á þingmann kaupstaðarins að
bera fram frumv. á næsta þingi
tii heimiidarlaga fyrir bæjarstjórn
til að leggja á áðurnefnd gjöld-
það skal tekið fram, til að
fyrirbyggja misskiining, að bæjar-
fógeti hefur enn ekki skýrt
bæjarstjórn frá neinu um árangur
af för sinni til útlanda, hvorki á
þessum fundi nje neinum öðrum.
Sögur þær er ganga manna á
milli um það efni, og hafðar eru
eftir bæjarstjórn eru „reykur,
bóla og vindaský"; þeim hefur
2
hann sat í gráum frakka og
nærskornum, ljósleitur og magur
með hvítan skegghýjung á efri
vörinni. það var eitthvað annað
að horfa á hann eða gömlu
fjelagana sina í setuliði Frakka
í Norður-Afríku. Forvitnin varð
samt yfirsterkari, hanr langaðitil
að sjá hver áhrif æfintýrið hefði
á ljósálfinn. Hann ræskti sig
fyrirmannlega og tók svo til
máls :
„það var annað árið sem jeg
var í setuliðinu, jeg var þá ó-
breyttur liðsmaður í þeim hóp,
sem helst var sendur i svaðil-
farirnar. Við vorum flestiræfiín-
týramenn, sem þóttumst ekki
eiga afturkvæmt heim á ættjörð-
ina fyr en á okkur sæi, að við
hefðum komist í nokkra mann-
raun. Ekki fórum við varlega
með líf okkar nje heilsu, enda
sennilega rignt ofan úr loftinu,
því að, sem sagt, bæjarstjórn
hefur ekki verið skýrt frá neinu
um það efni.
Nýkomið:
Vasahnffar (7 teg.
Skelðahnífar
Flainingshnífar
Beituhnífar
Rakhnífar (ágætir)
Hármaskínur
Mat> og Teskeiðar
Hnífapór
Gafflar (stakir)
Hamrar
Axir
Naglbítar
Kvarðar
Málbönd
Nafrár
Trjelfm
er ódýrast eítir gæðum
hjá
Eyþór.
Auglýsingum, í blaðið, skal
koma tii ritstjóra eða í prent-
smiðjuna.
3
komum við ekki æfinlega allir í
tjaldstað að kvöldi, en því grimmi-
legar fengu Arabar að kenna á
kúlum okkar og kesjubroddum
daginn eftir. það var siður
okkar að drepa 10 Araba fyrir
hvern einn er við mistum. Jeg
var þá aðeins 24 ára gamall og
heldur heilsugóður þó jeg segi
sjálfur frá“.
Læknirinn leit upp og virti
liðsforingjann fyrir sjer. Ekki
datt honum í hug að efast um
að liðsforinginn hefði verið
hraustur vel á yngri árum, því-
líkur beljaki sem hann var, þar
sem hann sat við borðið. And-
litið var stórskorið og veður-
barið, grátt og úfið, og víða
örótt; stórt ör var fyrir ofan
vinstri augabrúnina. þótti lækn-
inum maðurinn allur furðu-
mikill og hrikalegur þegar hann
----------------r---------
Bókafregn.
—o—
Geislar I. Sögur og
æfintýri. Eftir Sigurbjörn
Sveinsson. R.vík 1919.
í bók þessari eru nokur æfin-
týfi sem áður hafa verið prentuð,
t. d. „Engilbörnin" o. fl. og svo
nokkrar nýjar sögur. Alt ber
það sama markið, einkennilega
frumleika og næma tilfinningu
fyrir þeirri fegurð er hrífur
barnssálina. Skopið og gamanið
svo græskulaust og fyndið að
það vekur eingöngu saklausan
og hollan hlátur. Höfundur
hefur áður sýnt það með Bernsk-
unni að hann veit hvað börnum
kemur, mun enginn íslendingur
vera hæfari til að skrifa fyrir
smábörn en hann. Hann hefur
sjerstakt lag á að sameina það
broslega og fagra; ljótar hugsanir
eða grátt gaman birtast ekki í
bókum hans, nema þá rjett til að
taka út dóm sinn hjá skopinu
eða göfuglyndinu. Barnavinur
er hann hinn mesti, og fáir rit-
höfundar munu vera vinsælli en
hann, svo marga gleðigeisla hefur
hann áður látið falia á þyrnum
stráða braut lestrarnemandans
litla og vanmáttuga.
Höf. reisir ekki háar öldur,
en hann er skygn á barnseðlið,
og leikfulluJ eins og lesendurnir
sem hann skrifar fyrir. Von er
bráðum á annari bók eftir hann.
Síðasta bókin er fyrsta hefti
af „Geislum" hans; vonandi á
hann eftir að strá enn mörgum
björtum geislum á brautu æsku-
lýðsins. Alt sem hann ritar
flýgur út á svipstundu, og svo
mun verða um þessa bókina,
enda er .vandfundin bók er betur
sje við barnahæfi.
4
fór betur að virða hann fyrir
sjer. Mikið fanst honum um
herðar hans og breiða bringu.
Alt var það saman rekið og stælt
af afli. Liðsforinginn tók eftir
þessari læknisrannsókn og mis-
líkaði. Hjelt hann því áfram
sögunni tii að gefa lækninum
annað umhugsunarefni.
„það var brennandi sólarhiti.
Marga daga höfðumst við ekkert
að, nema að sitja í tjöldunum og
spila, þeir sem þvi nentu; flestir
kusu að fela sig t skugganum,
og þótti fullheitt samt. En einn
dag undir nónbilið sást jóreykur
mikill í austri og innan stundar
komu tveir sendimenn ættar-
höfðingjans úr næsta þorpi,
sendir eftir hjálp, því að Tyrkja-
flokkur hafði sjest í nánd við
þorpið.
Okkur þótti bera heldur vel í