Skeggi - 31.03.1920, Blaðsíða 3

Skeggi - 31.03.1920, Blaðsíða 3
SK EGGI eru bestar og ódýrastar í yerslun * G. J. JOHNSEN. _ * Verslun A. Bjarnasen kaupir tómar steinolíutunnur, háu verð?. NOTIÐ TÆEIFÆRIÐ! Aðeins nokkrir af hinum ágætu sjónaukum eru eftir. S, 3. Dofovsen. ííæsta blað kemur á miðvikudag. vel mönnum sem hafa gaman af að fœla þau í allar áttir. Um aðra alifugla er lítið að ræða hjer. Aftur mætti margt segja um fugladrápið hjer, en jeg sleppi því. Eins og það er ánægjulegt að sjá vel fóðruð alidýr, eins er líka raunalegt að sjá þau horuð og hrakin; einna leiðast er það þó þar sem fátt er af þeim og getan nóg til að láta þeim líða v^l. Mjer virðist að í þessum bæ sje margt óþarfa alidýra (t.d. hundar og hross), sem skaðiaust væri að fækka. Eigandi getur naumast haft ánægju af að eiga það dýr, sem hann hirðir ekki um að líti vel út. það mun vera ríkt gengið eftir því í öllum bæjum í út- löndum, að vel sje farið með skepnurnar, og er það víst nokkuð dýraverndunarfjelögun- um að þakka; þau eru áhrifa- meiri en lögreglan. Jeg held að engin vanþörf sje á að gera hjer 14 NóttíSahara (Framh.) þeir skutu á okkur úr fjarlægð en við vorum of ólmir til að svara í sömu mynt, heldur skeit- um við undir nára og riðum beint í fasið á föntunum. þar tókst þegar hin grimmasta orusta en jeg man fátt af henni. Aðeins man jeg það að jeg rjeðist á þann stærsta og illilegasta og ætlaði að gefa honum byssu- stinginn í brjóstið. En rjett sem stingurinn kendi kvikunnar, þá sortnaði mjer fyrir augum og fjell jðg þegar í ómegin; síðan ber jeg þetta ljóta ör yfir auga- brúninni"; og hann straukhend- inni yfir örið. 15 „Jeg veit ekki gjörla hvernig leikurinn gekk eftir þann dag; þeir vildu aldrei segja mjer það greinilega. Jeg raknaði ekki við mjer fyr en um nóttina, þessa voðalegu nótt. það eru 38 ár síðan og oftast hef jeg verið með setuliði síðan og allóft lent í hrakningum. En það er alt liðið eins og hverfull draumur — nema þessi eina óláns-nótt*. Liðsforinginn þagnaði enn og starði fram undan sjer. Brýrnar sigu og djúpar hrukkur komu á ennið, allir andlitsdrættirnir urðu hörkulegir. það leyndi sjer ekki, að ljúfar endurminningar kvöldu hann hið innra, þar sem hann sat svo gneypur. Lækninum fór ekki að verða um sel, og tók það ráð að bjóða liðsforingjanum vindil, tjl þess að iífga hann upp. Hinn þáði boðið með 16 þökkum. Síðan hölluðu þeir sjer báðir aftur á bak hvor í sínum stól og kveiktu í. „þeir eru góðir þessir tyrk- nesku vindlar, þó að smiðir þeirra kunni að vera vondir menn“, sagði læknirinn brós- andi. „Víst eru þeir það°, sagði liðsforinginn , ljettari í rómnum um leið og hann spjó út úr sjer ljósgráum reykjarmekkinum, „en mig uggir að þeir láti ambáttir sínar búa þá til fyrir sig. þeim lætur best að úthella blóði sak- lausra manna*. Svo sátu þeir litla stund þegjandi og reyktu í næði. þögnin og kyrðin í kring um þá kom þeim í einhverja draum- Ieiðslu. Alt í ofnu rauf liðsfor- inginn þögnina. „þjer hafið víst aldrei komið bragarbót á meðferð fjenaðar, og í þeim tilgangi hef jeg skrifað línur þessar, að vekja athygli á þessu atriði. Magnús J. Skaftfell. Skólatíminn. Skólanefndin hefur nýlega á- kveðið að halda skólanum enn áfram fyrir þær deildir sem nú starfa. Tilgangurinn er auðvitað að vinna upp að nokkru leyti hinn langa tíma sem fallið hefur úr, fyrir sóttir og kolaskort. Vitanlega nægir þessi framleng- ing ekki til þess að allur skóla- tíminn samsvari fullri kenslu í 6 mánuði eins og á að vera eftir fræðslulögum og reglugjörð skólans, en miklu er það betra 17 til Sahara. það er furðulegt land. þeirkalla það „þurra hafið“ þar syðra. Margt er líkt með því ug hafinu. Ekki vantar víð- áttuna og tómleikann. þar ferð- ast menn stundum dögum saman og sjá ekkert annað en sand, gráan og endalausan sand. Víðast er hann í lágum öldum gróður- lausum svo langt sem augað eygir. Ofsastormarnir sópa honum saman í öldur, og næsti stormur feykir svo öldunum aftur og býr til aðrar nýjar. það er líkast breytileikanum á hafinu, þó seinna gangi. Og undir sandöldunum finnast stundum be'nagrindur af kaup- / mahnalestum, sem orðið hafa úti í ofviðri endur fyrir löngu. þar hjá beinunum finnast stund- um hinir dýrustu gripir, gull og gimsteinar, rjett eins og á marar-

x

Skeggi

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Skeggi
https://timarit.is/publication/208

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.