Suðurland - 29.11.1913, Blaðsíða 3

SUÐURLAN'D
99
hjálpa mér til með það, annast það
fytir^mig, og auðvitað raá stórgiæða
á’.því'að selja húsið.“
„Ætli þeir vilji þá ekki sjálflr njóta
gróðans af þeirri söiu.“
„Eg ansa þér ekki, þú eit ekkert
annað en hoimskan og tortiygnin og
heigulskapurinn og úrtölusemin og
ólundin og — — —“.
Sigga var’orðin fjúkandi reið. Hún
stökk á fætur, þreif kafflbollann sem
eg ekki var hálfnaður að drekka úr,
af borðinu og þaut með hann fram.
Ja, það er svo sem ekki til mikils
að tala um svona hluti við kvenn
fólkið, nú þýtur hún fram í eldhús
og fer að skæla. En hún verður
öðruvísi á svipinn þegar við erum
komín í stóra húsið í Reykjavík,
ekki síst þegar við höfum selt
húsið aftur og keypt antiað enn
betra og erum otðin stótrik af
öllu'saman. —
Já, þessi dagur var happadagur í
meira lagi. — Ressir'menn eru*þarfir,
það eru menn sem vert er um að
tala. Og þú, Sigga, bíddu bara —
að ári um þetta ieyti, eða svo, ja,
þá syngur þú við anrtfm tón.
Atli.
Allir yiðskiftamenn
kf Ingólfur
Stokkseyri
og
Háeyri
eru hér með alvarlega ámintir um að borga
skuldir sínar fyrir 15. desember n. k. Eftir
þann tíma verður gjörð alvarleg innköllun á
því sem þá verður óborgað, án frekari fyrfr-
vara.
Stokkseyri og Háeyri
cTCelgi *3ónsson. c36B. ^Daniclsson.
<voO<>0--------
Stærstu liafnarborgir hclmsins.
í öllum eða ílestum verslunailiöfn
um heimsins fer umferð skipa vax
andi ár frá ári, og umferðin er ekk-
ert smáræði á hinttm stærstu höfnun
tm. í skýrslu fyrir árið 1912 er
srnálestatala korainna og ' farinna
gkipa talin þannig á þessum 6 stærstu
Verslunarhöfnum:
tiew Yotk
Antverpen
Hamborg
Rotterdam
London
Honkong
Komin skip
13.C73.76G
13.330.669
11.830.949
11.052.186
11.973.249
10.246.622
Farin skip
13.549.138
13.325.138
11.945.235
10.800.490
9.004.974
10.243.898
Sklpafcrðlr hér rlð land 1911.
Flutninga og farþegaskip komin
frá útlöndum til Reykjavikur 38.599
smál. Um Reykjavík alls frá útlönd-
uin og innanlandshöfnum 91.885
smál. Frá útlöndum og innanlands-
höfnum alls fyrir land alt er smálesta-
talan 985.702.
Útlend flskiskip sem til Reykjavík-
ur koma eru talin 20.905 smál., alls
á höfnum hér við land 96.036 smá).
Lestatala skipa þeiira er komið
hafa á hafnir hér við land 1911,
nema þá alls, þegar fiskiskip erutal-
in með, 1.081.738 smálestir, og er
það um ljn af lestatali stærstu versl-
unarhafnar heimsins. og það er ekkert
smáræði, svo fámennt sem landið er.
Árbók Hiiskóla íslands fyrir
skólaárið 1912 —1913 er nýkomið út.
Stúdentar sem nám stunduðu við
háskólann voru alls 45, þar af 2
útiendingar — Norðmenn. 7 voru
i guðfræðisdeild, 15 í lagadeild, 21 í
læknadeild og tveir í hoimspekisdeiid.
Kennarar háskólans, að aukakennur-
um meðtöldum, voru 20, — stúdent-
arnir aðeins liðlega helmingi fleiri.
Með þessu lagi verður hver stúdent.-
inn ærið dýr, aðsóknin að háskólan-
unum er svo miklu miklu minni en
við mætti búast. Meginþorri íslenskra
stúdenta leggur enn leið sina til
Kaupmánnahafnar og stundar þar
sömu námsgreinar sem hér eru kend-
ar. — íslenski sj/ilfstæðismetnaður-
inn vegur ekki upp á móti Garð-
styrknum. —
í árbókinni er að þessu sinni auk
hinna venjulegu skýrslna um háskól-
ann, löng og stórmerkileg ritgerð,
Yfirlit yflr sögu sullaveikinnar á ís-
landi, eftir Guðinund Magnússon
prófessor.
........-------------
Simfrébt frá Rvik.
a5/n—13.
„Visir" flytur í morgun símskeyti
frá ráðherra á þessa leið:
„Konur.gur heitið að staðfesta sér
stakan fána fyrir ísland, þegar lands-
menn hafl komið sér saman um
gerð hans gegnum ráðherra.
Fáni sá er nú er notaður muni þó
þykja of líkur Krítarfána til þess að
ná staðfesting."
3 menn, skipstjórann, yfirstýrimann
og háseta, tók út af „Kong Helge"
á leið frá Austfjörðum til Noregs.
Ráðið.
Hvar er gleði, hvar er friður?
Hvar er lífsins yndi mest?
Hvar er sá, sem stælir, styður
styi ktai þui fa nllra best?
Leitaðu ekki heims í höllum,
hnossið þráða ef viltu fá.
En á trúar æðstu fjöllum
aðeins ráðið máttu sjá.
Vel þér ráð það, vinur góði.
Vökvaðu blómin þarna efst.
Leitaðu í dýrum diott.ins sjóði,
sem dáðaríkri trúnni gefst.
Næturgali.
Á víð og dreif.
Rafiysingin á Scyðisfirði. Verk-
inu var lokið 13. f. m. og þá Ijósin
kveikt í fyrsta sinn segir blaðið Austri.
Er látið vel af framkvæmd verksins
og umbúnaði. öllum og eru Seyðfirð
ingar hrifnir mjög af Ijósunum.
Guðm. Hlíðdal hefir staðið fyrir
verkinu.
Einkalcyti til ýmiss.i iðnaðarstarf-
rækslu hér á landi, hefir konungur
nývorið veifcfc 8 félögum, ©rueinkaleyfí
pöSSl DIITj í Logbíl tiíngcibJtiíilim. Em
flestar iðnaðargreinir þessar þannig
vaxnar að sárlitlar líkur eru til að
nokkuð verði vart við þennan iðnað
frekar hér — nema í Lögbirtingabl.
Brimncsvitiun sem hrundi í fyrra
vetur er nú að rísa upp úr rústunum
aftur skamt frá þeim stað er hann
áður stóð.
Fjársala á Austfjörðum segir
Austri að verið hafi með mesta móti
i haust enda verðið venju fremur hátt.
Fyrir fé á fæti var verðið hæst 16
aura fr. pd. Kjötverð 26 og 28 aur. pd.
Mör 23 aur. pd. og gærur 45 aur.
Lagastaftfcstingar. Seinni lotan
á staðfestingu laganna frá þinginu í
sumar, var 11. þ. m. {4 staðfest öll
lögin sem eftir voru.
Vcstur íslcndingar og Eim
skipafélagið. Nýjustu fregnir um
hlutöku iauda vorra vestra gefa hinar
bestu vonir. Talið vist að safnast
muni þar ekki minna en 200 þús. kr.
og mundi þó meira ef ekki væri hart
í ári nú með peninga þar vestra.
Vigfús Sigurðsson sá er fór yfir
Grænlandsjökla með Koch höfuðs
manni, kom til Reykjavíkur ineð Ceres
þ. 10. þ. m. Var hann gestur þess
„Sameinaða" á ferðinni hingað.
Verðlaunapening úr silfri var Vigfús
sæmdur af konungi áður en hann fór
frá Kaupmannahöfn
llafiiarvinuan í lícykjavik.
Garðurinn á Öifiiiseyjaigranda er
nú bráðum kominn alia leið útí eyj.
una. Blaðamenn í Reykjavík fóru
um daginn samkv. hoði hafnarveik-
fræðings, í einum hóp til að horfa á
hafnarvinnuna bæði á sjó og landi,
Fanst þeim öllum mikið um það er
fyrir augun bar, og þóttust farið hafa
fiægðarför mikla og ratað í hin furðu-
legustu æfintýri.
Matt. Jochumsson er farinn úr
Reykjavík aftur og heim til til sin,
var mælt að hafa mundi hann vetur-
setu í Reykjavík, en nú hefir hann
breytt þeirri fyrirætlun sinni, en kvðst
vitja suður aftur þegar vorar. Af-
mælisdag sinn héit hann hátíðlegan í
Rvík áður hann fór, var þar mikið
um gleðskap og ræðuhöld, en enginn
stóð þó Matthíasi snúning, hann er
nú 78 ára.
Alil á Akvancsi. „Morgunblaðið"
11. þ. m. segir góðan aflaáopin skip
þá á Aktanesi, 30 — 40 í hlut. Er
langt síðan nokkuð verulegt heflr
aflast þar á opin skip.
Vélarbátum fjölgar. A Stokks-
eyri gengu 7 vélarbátar í fyrra á
vetrarvertíðinni. Nú er í ráði að 4
bætist við í vetur. Reim mundi fjöiga
fljótt vélabátunum hérna ef komin
væri góð bátahöfn í Forlákshöfn.
Atlalaust er enn með öllu, eða
var þegar síðast var leitað héðan.
Kosningaskraf hér eystra er enn
ait í hljóði, og lítt að marki. Mælt
er að hinir og þessir nýir menn séu
í einhverju tilhugalífi við kjósendur,
en enginn er enn búinn að opinbera.
Erjurnar í Fram er sagt að hafl
lyktað með því að L. H. B. hafl nú
flutt sig þaðan alfari, en með hveijum
hætti veit enginn hér eystra, og ei
hinir útvöldu í Rvík nema Jón Ólafs-
son einn.
Botnvörpungur strandaði ný-
lega á Mýrdalssandi. Skipverjar vissu
ekki af fyr en skipið var komið upp
í sand en þeir þóttust vera á leið til
í Ve.stmannaeyjum. Menn
björguðust allir og eru væntanlegir
austan að þessa dagana áleiðis til
Reykjavíkur.
Slæmar horfur.
„Það er siæmt útlit með grasvöxt
inn í sumar ef svona viðrar lengi“,
segja menn, þegar vorkuldarnir ætia
að kyrkja gróðurinn. Og það er í
sannleika slæmt, já, hryggilegt að
sjá næðinginn gripa heijartaki hvern
frjóanga og hverja fræplöntu sem
gægist uppúr moldinni, og það er
eðlilegt þó mönnum lítist illa á blik-
una þegar svo gengur, menn eru
þungir á svip, áhyggjufullir útaf gras-
neyðinni sem þeir sjá fram á, kvíða
fyrir slættinum, kvíða framtíðinni.
Stundum batnar von bráðar úr þessu,
veðrið hlýnar, sólin nær að skína og
regn diýpur á jórðina. Þá hressist
bóndinn, vonin iifnar á ný, „ef til
vill verður meðni gras“, eða „svona
viðunandi". Stundum halda kuldain-
ir áfram lengi, iengi, grasinu fer lítið
fram, sláttur verður ekki byrjaður í
tæka tíð vegna gi asleysisins, og hey-
skapuiinn gengur illa, vinnan iýir
rnann meir en ella og veitir ekki þá
ánægju sem hún nnnars myndi gera.
En er nú ekki hægt að ráða bót
á þessu? Er ekki unt að koma i veg
fyrir að gróðurinn bíði tilfinnanlegan
hnekkir þó vorið verði venju fremur
kait eða þurkasamt? Við veðrátt-