Verkamaðurinn - 14.06.1927, Blaðsíða 3

VERKAMAÐUMNN
3
/komið fyrir Templara, að hafa stutt
til þingsetu menn, sem kunnir eru
að því að hafa verið meira og minna
ðfærir til þess að gegna þingstörfum
fyrir sakir ölæðis og annarar óreglu
sem af drykkjuskap leiðir. Má nærri
geta hversu mikið lið bannmálinu,
þessu aðalmáli Templara, er að slík-
um þingmönnum. Enda hefir sú
reyndin orðið á um áhugamál
Templara á síðustu' Alþingum, að
jafnvel óskir Templara, sem ekki
verður betur séð en hver andbann-
ingur hefði hæglega getað verið með
að framkvæma, hafa verið fótum-
troðnar af sömu þingmönnunum og
Templarar sumir hafa komið inn í
þingið. Stafar þetta óheyrilega
framferði nefndra þingmanna af því
«instaka hirðuleysi sumra Templara,
að kjósa til Alþingis þá menn, sem
fótum troða Bannlögin, þegar þeim
gott þykir, ganga á móti vilja
Templara í þinginu hvenær sem
þeim gott þykir og misbjóða al-
mennu velsæmi, með framferði sínu,
þegar þeim þóknast, með áfengis-
nautn og ýinsu framferði, sem henni
er samfara. Engan mann þarf að
undra þó lítið tillit sé tekið til krafa
Templara til Alþingis, meðan sumir
Templarar fara svo gálauslega með
atkvæði sitt á kjördegi, að kasta því
á verstu andstæðinga Templara,
vissir um það, af margfenginni
reynslu, að þessi maður er ekki
einasta reiðubúinn til þess að
gera bindindismálinu alt það ó-
gagn, sem hann framast getur, held-
ur gerir hann þeim kjósendum óaf-
máanlega vansæmd, sem kosið hafa
hann á þing, með ýmsu framferði,
sem leiðir af áfengisnautn hans.
Þá verður ekki séð að þeir, sem
felja sig athafnamenn, velji ætíð
þingmann sinn með tilliti til þess að
hann sé dugandi maður til þing-
starfa. Svo er tíðum að sjá, sem að
mjög Htið sé um slíkt hugsað, því
jafnvel þó þingmaður hafi fengið á
sig almannaróm fyrir að vera lið-
léttingur á þingi, verður ekki séð að
það hafi áhrif á fylgi hans hjá þeim
mönnum, sem þó krefjast mestrar
vinnu af fólki sínu. Þó er þingmað-
urinn vitanlega ekki annað en þegn
kjósendanna, sem ber að skila fullu
starfi í þarfir þjóðarinnar og þess
kjördæmis, sem hann er kosinn fyr-
ir. Hver sá kjósandi, sem stuðlar að
kosningu þess manns, sem ekki er
dugandi maður til starfs, gerir sitt
til þess að Alþingi verði samsafn ó-
nytjunga, sem teygja á langinn ó-
merkilegt og athafnalítið þing, sem
kostar þjóðina of fjár, §n er henni
gagnslaust, eða ef til vill verra en
það.
Jafnaðarmaður.
-----o-----
Vorvertíðin.
Aflabrögð hafa verið, nú að undan-
förnu hér út með firðinum, meiri en í
mörg ár undanfarið. Um daginn á að
hafa komið á land í Ólafsfirði meiri
fiskur en nokkru sinni áður, eða sem á-
ætlað er að nemi 180 skp. þurfiskjar.
Sumir bátar fengu alt að 10 þús. pund.
En nú hefir tekið fvrir þennan mikla
afla í bráð. Orsakast það af, að nú er
hvergi að fá beitu, svo allir bátar verða
að halda kyrru fyrir. Er ilt til þess að
vita, &ð eigi skuli meiri forsjálni ríkja
hjá útgerðarmönnum, en sýnir sig í
þessu, að um leið og hættir að veiðast
beitan, þá skuli stöðvast allur útvegur-
inn. Virðist í fljótu bragði svo, sem
heppilegra væri fyrir þá, að eiga dálítið
af frosinni síld, þó ekki væri nema til
vara, þegar líkt þessu kemur fyrir, sem
alla jafna er einhverntíma á hverri ver-
tíð.
Oft er miklu af síld kaátað í sjóinn
árlega, sökum verðleysis. Væri betur
komið að eitthvað af þeirri síld hefði
verið geymd á íshúsi yfir veturinn, til
þess að geta gripið til hennar ef í nauð-'-
ir rekur. Satt er það að vísu, að ekki
afiast eins vel á frosna síld, sé sjór full-
ur af átu, en líkindi eru til, að sá fisk-
ur sem kemur upp að landinu úr djúp-
inu, svo sem ætlað er að vorhlaups-
fiskurinn geri, sé eigi svo beituvandur,
að eigi væri betur róið með frosna síld
en heima setið.
Á v a r p
til Jóhannesar Jósefssonar íþróttakappa.
Stíg heilum fæti á fósturjarðarströnd,
þú frægi sonur landsins norðurstrauma,
Þú ungur sigjdir burt í ókunn lönd,
með æfintýramannsins vökudrauma.
Þú fanst í æðum ólga víkings blóð
og útþrá heita vekja þig og kalla.
Þú mundir fyrrum sveina af sömu þjóð,
er sóttu frægð til ríkra konungshalla.
Þú sigldir ungur burt með beittan hjör,
er búin var af guðs þíns handa snilli,
sem var þín íþrótt, afl og hreysti og fjör
og unnin sigur góðra manna hylli.
Með honum vanstu sæmd og sigurorð
þó sýndist tíðum munur liðs og vopna.
Svo nú þér frægum heilsar heimastorð,
og hlýtt þér býður móðurfaðminn opna.
Og hvar sem þú á þinni frama braut
með þjóðum fórst á vegum tignarsveita,
þú mundir ætíð móðurjarðarskaut,
þess mál — og vildir íslendingur heita.
Og því bar frægðin hrós á hennar nafn
er hlaustu á þínum mörgu sigurdögum.
Og nú mér finst að þú sért þessum jafn,
er þjóðin dáir mest í hetju sögum.
Kom heill og sæll með brúði þína og böm
að bænum heim í vorsins sólarljóma.
Og finn hve þjóðin öll er ærugjöm
og elskar þá sem verða’ ’henni til sóma.
Þín hetjubraut er frægðarljóma lögð,
þinn ljúfi draumur komin fram til raka.
Og það er víst, að saga þín mun sögð
í sveitum lands, á meðan dróttir vaka.
Kjartan Ólafsson,
brunavörður í Rvík
Eftir að þetta var ritað hefir orðið
síldarvart á Pollinum að nýju. KöstuðU1
flestir bátar aftur fyrir síld í gærkvöldi
og fengu sumir góðan afla.
-------o-------