Verkamaðurinn - 01.08.1936, Blaðsíða 3

VERKAMAÐURINN
3
Atvinnuleysið.
Hér raeð tilkynnist vinum og vanda-
mönnum, að jarðarför okkar kæru móð-
ur og ömrau, Guðrúnar Sigurðardóttur,
sera andaðist þann 28. júlí, fer fram
frá kirkjunni þriðjud. 4. ágúst kl. 1.
Fyrir bönd aðstandenda.
Kristfn Jónsdóttir.
sagði að sig „minnti“ að hann
hefði neitun gjaldeyrisnefndar-
innar í símskeyti.
Verður að krefjast þess, að bæj-
arstjóri fullvissi sjálfan sig og
bæjarstjórnina um það, hvort
neitun á innflutnings- og gjald-
eyrisleyfinu liggur fyrir eða ekki.
— Að hinu leytinu verður að víta
það harðlega, ef svo reynist, að
Jón Sveinsson fari hér með „slúð-
ur“ eitt.
En sé innflutnings- og gjaldeyr-
isleyfi á efni til bátakvíarinnar fá-
anlegt, er sjálfsagður hlutur að
efnið verður að panta tafarlaust
og framkvæma verkið, eins og
fjárhagsáætlun hafnarinnar gerir
ráð fyrir. Er þá eðlilegt, að
kreppulánasjóðsbréfunum * verði
varið til þeirra framkvæmda.
Þá hafði rafmagnsnefnd verið
kölluð saman, til málamynda, dag-
inn fyrir bæjarstjórnarfundinn, og
fylgdi fundargerð hennar ekki
einu sinni með, er dagskráin var
send bæjarfulltrúunum. Enda var
lítið á henni að græða, því hún
hafði aðallega inni að halda álit
Berdals, rafmagnsverkfræðings,
það sama og hæjarstjóri hafði áð-
ur skýrt frá á bœjarstjórnarfundi
fyrir meir en mánuði síðan. Er
það nokkur vottur um áhuga hans
og dugnað í málinu.
Þó fór bæjarstjóri um síðustu
helgi austur í Laxárdal og Mý-
vatnssveit að leita upplýsinga um
rennsli Laxár. Fékk hann um það
umsögn 10 bænda, og hnigu þær
allar í þá átt að staðfesta, að
rensli árinnar er svo ótrygt — er
jafnvel þur dögum saman — að
lítið vit virðist í að ætla að seilast
þangað með stórvirkjun fyrir Ak-
ureyri. Hinsvegar er sannað, með
mælingum og áætlunum, að að-
Af öllum þeim meinum auð-
valdsskipulagsins, sem verkalýð-
urinn verður að búa við, er
atvinnuleysið eitt af þeim ægi-
legustu; það sýnir þróunarsaga
auðvaldsmenningarinnar. Þús-
undir og miljónir verkalýðs og
aðstandenda þeirra hafa orðið
að líða hungur, skort og hor-
dauða af völdum þess á liðnum
timum, sama sagan endurtekur
sig enn í dag, og óumflýjanlega
staða til virkjunar við Goðafoss
er að minsta kosti mjög sæmileg,
og því ekki verjandi að velta mál-
inu lengur fyrir sér, án frekari
aðgerða.
Steingr. Aðalsteinsson lagði því
fram svohljóðandi tillögu:
„Fundurinn felur rafmagns-
nefnd að fá hið allra bráðasta
skýrslu verkfræðings Árna Páls-
sonar um síðustu mælingar hans
við Goðafoss, og á grundvelli
hennar og þeirra áætlana, sem
gerðar hafa verið, leggja ákveðn-
ar tillögur, virkjuninni viðkom-
andi, fyrir bæjarstjórn svo fljótt
sem unt er.“
Tillagan var samþykt án mót-
atkvæða. En nú er eftir að sjá
hve langan tíma það tekur bæjar-
stjóra að ná nefndinni saman og
koma tillögum hennar fyrir bæj-
arstjórn.
Rafmagnsnefnd hafði falið bæj-
arstjóra að fara þess á leit við
Landsbankann, að hann lánaði
Akureyrarkaupstað fé, sem svar-
aði fyrir „innlendum kostnaði“
við fyrirhugaða rafvirkjun. Tæp-
lega þarf þó að gera ráð fyrir
miklum árangri í þessu efni. Því
meðan núverandi klíka „Kveld-
úlfs“ og Landsbankans — undir
vernd Magnúsar Sigurðssonar —
fer með æðstu fjármálastjórn
landsins, er ekki þaðan að vænta
aðstoðar til stórfenglegra verk-
legra framkvæmda, eða annara
nauðsynjamála alþýðunnar.
áfram undir sama fyrirkomulagi.
í*að sannar dagleg reynsla at-
vinnulausra verkamanna.
Verkamenn á Akureyri fara
ekki varhluta af reynslu atvinnu-
leysingjans, og því böli, sem
því fylgir. Undanfarin ár hafa
sannað það, en í ár tekur þó út
yfir. Tugir og jafnvel hundruð
full-vinnufærra manna ganga að
mestu algjörlega atvinnulausir.
Sumir vinna 1—2 daga i viku,
aðrir nokkrar klukkustundir, en
margir fá alls ekkert að gera. t*ó
ganga menn dag eftir dag á
hverjum morgni út, til að Ieita
sér eftir vinnu, en fá enga. At-
vinnurekendurnir með »einstakl-
ingsframtakið« og alla »umhyggj-
una« fyrir verkalýðnum hafa
ekkert með okkur að gera. —
Og þetta er í júlímánuði, besta
atvinnutima ársins.
Við höfnina.
Eg hefi nú um skeið, ásamt
öðrum verkamönnum, gengið
snemma á morgnana út, til að
leita mér eftir vinnu. Oftast er
farið niður að höfninni, því þar
eru mestar likur til að eitthvert
vik fáist, en altaf er sama sagan
með örfáum undantekningum:
Ekkert að gera. íJá er staðið og
beðið ásamt öðrum 50—100 at-
vinnuleysingjum og, 10—15 at-
vinnulausum flutningabilum, með
tilheyrandi bílstjórum o. s. frv.
Um hádegið er svo ekki um
annað að gera en halda heim,
þreyttur og Iamaður á sál og
likama af áhyggjum og kvíða,
um skort á allslausu heimili.
Seinnipartinn endurtekur svo
sagan sig. Framh.
Olsðknir gegn pýskum sóslaldemokrölum.
Hamborg, 20. júli.
Yfirrétturinn i Hamborg hefir
dæmt 6 sósialdemokrata i sam-
tals 21*/í árs fangelsi fyrir »undir-
búning að landráðum*.