Verkamaðurinn - 28.09.1951, Qupperneq 2
2
VERKAMAÐURINN Föstudaginn 28. sept. 1951
Brot úr ferðaþáttum
(Niðurlag).
12. júlí.
Klukkan átta hófst þjóðlaga-
keppnin, við áttum að syngja
fimmtu í röðinni af sjö kórum, svo
að alllöng bið varð, þar til röðin
kom að okkur, en allir virtust
rólegir og öruggir og ekki fum á
neinum. Keppnislögin okkar voru
þrjú íslenzk þjóðlög, sem sé:
„Forðum tíð einnbrjótur brands",
„Keisari nokkur mætur mann“ og
„Björt mey og hrein“. Þrátt fyrir
ofurlítil mistök, sem stöfuðu af
því, að lögin voru tilkynnt og
sungin í annarri röð en við höfðum
vanizt, tókst söngurinn vel og eg
held að meðferð okkar að þessu
sinni hafi verið með því bezta, sem
við höfum gert. A eftir hlustuðum
við á síðasta kórinn, en síðan voru
sýndir þjóðdansar. Litlu síðar
voru úrslit tilkynnt. Fyrstu verð-
laun hlaut kór templara héðan úr
borginni, en Kantötukór Akureyr-
ar önnur verðlaun. Mér er óhætt
að segja, að ósvikinn fögnuður
hafi gripið alla kórfélaga við þessi
úrslit. Allt okkar erfiði og fyrir-
höfn á liðnum vetri hafði þó ekki
verið til ónýtis. Gieði okkar brauzt
þó ekki út í jafn ofsalegum fagn-
aðarlátum og hjá sænska kórnum,
sem hlaut fyrstu verðlaun, þeir
túlkuðu gleði sína óspart með
hljóðum og hreyfingum, og entu
með því að „tollera" söngstjórann
sinn. Við aftur á móti bárum ekki
eins mikil ytri merki fagnaðar, en
mörgum mun hafa verið hugsað
heim og glaðst yfir þvi að geta
lagt ofurlítinn jákvæðan skerf til
að kynna landið okkar á þessum
vettvangi. Eftir að úrsilt höfðu
verið tilkynnt, var haldið heim á
St. Göran, en þar bjó þessa daga í
nábýli við okkur sænskur kór, of-
an úr dölum, var setið yfir kaffi-
borðum og sungið fram eftir
kvöldi. Allir munu síðan hafa
gengið til náða glaðir í sinni og
ánægðir með þennan fyrsta dag
okkar í höfuðborg Svíaveldis og
þakklátir þeirri forsjón, sem hafði
gert okkur kleyft að fara þessa
ferð og komið okkur klakklaust á
þennan aðaláfangastað ferðarinn-
ar.
13. júlí.
Eftir að hafa borðað á Bucken,
fórum við til Konserthússins til að
hlusta á svokallaða „Palestrína“-
keppni, sem átti að hefjast kl. 1.
Keppnin er þannig, að allir kór-
arnir syngja fyrst sama lagið, eft-
ir tónsk. Palestrína, eitt lag eftir
Brahms, en þriðja lagið er sjálf-
valið. Við höfðum frjálst val um
það í hvorri keppninni við yrðum
þátttakendur og völdum við þjóð-
lagakeppnina. I þessari keppni
tóku þátt átta kórar, fyrstu verð-
laun hlaut sænskur háskóla-kór
héðan úr borginni, en önnur verð-
laun fékk Ólafskórinn frá Þránd-
heimi.
I Konserthúsinu áttum við að
mæta til söngs klukkan sjö.
Klukkan um hálf átta náðum
við loks á áfangastað, rétt í sama
mund og kórinn átti að fara að
troða inn á „senuna“, þóttumst
við hafa sloppið betur en á horfð-
ist. Tilhögun var sú þetta kvöld,
að fyrst voru verðlaunakórarnir
fjórir látnir fara allir í einu inn á
„senuna“, þar sem verðlaun voru
afhent mjög hátíðlega, býst eg við
að sú stund verði okkur öllum
ógleymanleg, hver og einn hlaut
að verða fyrir áhrifum af þessari
hátíðlegu athöfn, óg ekki sízt við
Islendingarnir, sem þarna vorum
hylltir fyrir listrgen afrek í fram-
andi landi. A eftir söng svo hver
kór sitt „prógram". Sennilega höf-
um við aldrei verið upplagðari til
söngs en þetta kvöld, enda gerði
söngur okkar svo mikla lukku,
að fagnaðarlátunum ætlaði aldrei
að linna, urðum við að endurtaka
eitt lag og syngja aukalag.Egfyr-
ir mitt leyti varð ekki fyrir jafn
djúpri snertingu af samhug söng-
systra og bræðra, sem þetta kvöld,
og ef til vill á það eftir að endast
bezt af minningum mínum um
þessa ferð, sem margar eru óneit-
anlga hugljúfar. Konserthúsið tek-
ur um 1200 manns í sæti og var
það fullskipað þetta kvöld.
Höskuldur Egilsson.
UTAN ÚR HEIMI
Hinn heimskunni danski rithöf-
undur Martin Andersen Nexö er
kominn til Dresden ásamt fjöl-
skyldu sinni. Nexö er nú 82 ára.
Hyggst hann að dvelja fyrst um
sinn í litlum bæ, sem heitir Rade-
beul í nágrenni Dresden.
Vinnulaun í Tékkóslóvakíu eru
nú 70% hærri en 1946. Sem dæmi
um batnandi lifskjör alþýðunnar í
Tékkóslóvakíu má nefna að sala
á húsgögnum var 84% meiri á
fyrra helmingi þessa árs, en á
sama tíma í fyrra, saumavéla60%
meiri og mótorhjóla 37% meiri.
1. þ. m. var búið að safna í
Kína fé til að kaupa fyrir 2.452
flugvélar, sem eru ætlaðar kín-
versku sjálfboðaliðunum í Kóreu.
—o—
Sovét-eistneski kúluvarparinn
Heino Lipp setti 10. þ. m. nýtt
Evrópumet í kúluvarpi, hann
kastaði 16,98 metra.
Miklar breytingar hafa nýlega
orðið á ritstjórnarskrifstofum
enska blaðsins Picture Post. Eru
þær táknrænt dæmi um, hvað
það er fjarri því að lýðræði og
prentfrelsi ríki í Bretlandi. Fyrir
nokkru síðan skrifaði James
Cameron, einn af fréttariturum
blaðsins, grein um hryðjuverkin,
sem framin hafa verið í Kóreu
undir forustu Bandaríkjanna. Ut
af þessari grein urðu deilur milli
ritstjórans og eigenda blaðsins,
og lauk þeim á þann veg, að
James Cameron var sagt upp. —
Ráðinn var sérstakur ritstjóri er-
lendra tíðinda, og í það starf ráð-
inn Sylvain Mangeat, sem áður
var stjórnmálafréttaritari Reut-
ersfréttastofunnar. Mr. Mangeat
var fyrrum einn af starfsmönn-
um brezku utanríkisþjónustunn-
ar. Mr. Tom Hopkinson, sem var
ritstjóri Picture Post þegar deil-
umar um hryðjuverka-greinina
hófust, fór frá blaðinu; sama
(Framhald á 4. síðu).
NÆR OG FJÆR
Prýðileg framleiðsla. Um þess-
ar mundir er sýning á skófram-
leiðslu Iðunnar í einum sýning-
arglugga KEA. Þessi sýning er
sannarlega þess virði að hún sé
athuguð gaumgæfilega. Það var
að vísu löngu kunnugt ,að Skó-
verksmiðjan Iðunn framleiddi
vandaða skó og prýðilega fallegar
gerðir, en hafi einhver verið í
vafa um það, væri ekki úr vegi
fyrir hann að skoða skóna, sem
eru nú í sýningarglugga KEA.
Það er ekki vafi á því, að íslenzk-
ar hendur eru þess umkomnar að
leysa sitt verk af hendi með
prýði, íslendingurinn er að því
leyti af dvergakyni.
En ömurlegt er til þess að vita,
að ríkisvaldið skuli með öllum
ráðum reyna að eyðileggja ís-
lenzkan iðnað í stað þess að hlúa
að honum eins og frekast er unnt.
íhaldsblaö hefur orðift: í Viku-
tíðindum, íhaldsblaðinu, sem gef-
ið er út af svonefndu Skatt-
greiðendafélagi í Reykjavík, er
eftirfarandi klausa 23. þ. m.:
„Það sem hin blöðin hafa lagt
til landhelgismálsins er næsta
aumlegt, nema ef telja á hinar
nákvæmu frásagnir af öllu er
viðkom töku rússneska móður-
skipsins Tungus í landhelgi á
Herdísarvík. Hefur aldrei fyrr í
íslenzkum blöðum verið óskapazt
meira út af landhelgisbroti en að
þessu sinni. Meira að segja not-
aði eitt dagblaðið stærsta fyrir-
sagnaletur sitt til þess að skýra
frá því, að ákveðinn lögfræðing-
ur hér í bæ, sem rekur mál-
flutningsskrifstofu, og jafnframt
er þingmaður fyrir komma, hafi
tekið að sér að flytja mál rúss-
neska skipstjórans! Var saga!
Hefur landhelgisbrot þetta verið
slíkt efni í æsifréttir, að skömm
er að fyrir íslenzka blaðamenn og
sýnir, hvað þeir eru málefnalega
rúnir og andlega forpokaðir.
(Framhald á 4. síðu).
Innilegt þakklæti vottum við öllum þeim, er auðsýndu
samúð og vináttu við andlát og jarðarför
HREFNU HALLGRÍMSDÓTTUR.
Guð blessi ykkur öll.
Jón Sigurgeirsson og börn.
Aðvörun
Þeir, sem eiga vangoldin iðgjöld, einn eða fleiri
mánuði, til Sjúkrasamlags Akureyrar, eru á-
minntir um að gera skil nú þegar.
Læknum og lyfjabúðum er óheimilt að afgreiða
á kostnað samlagsins aðra en þá, er geta sýnt
fullkvittaðar iðgjaldabækur.
Munið að viðhalda réttindum yðar.
Sjúkrasamlag Akureyrar.
Gagnfræðaskóli Akureyrar
Skólinn verður settur mánudaginn 1. október n. k.,
kl. 2 eftir hádegi.
Akureyri, 24. september 1951.
ÞORSTEINN M. JÓNSSON,
skólastjóri.
Er komin
aftur
á markaðinn
og fæst í
Nýlenduvöru-
deild KEA
og öllum útibúum.
Ný félagsbók Máls og menningar
Hugvekja til ísfendinga
Úrval úr ritum og ræðum
Jóns Sigurðssonar
til loka þjóðfundar
JAKOb BENEDIKTSSON, magister, hefur valið kaflana og séð um út-
gáfuna, en SVERRIR KRISTJÁNSSON, sagnfræðingur, ritar framan við
bókina stórmerka grein, sem liann nefnir íslenzk stjórnmdlahugsun og
Jón Sigurðsson.
Bókin er gefin út. í aldarminningu Þjóðfundarins 1851, eins svipmesta at-
burðar í sögu íslands, þegar Jón Sigurðsson mótmælti ofbeldi ltins erlenda
fulltrúa og Jtingmenn tóku undir einum rómi: vér mótmælum allir, en Jjau
mótmæli urðu Islendingum síðan leiðarljós í sjálfstæðisbaráttunni.
Félagsmenn á Akureyri eru beðnir að vitja bókarinnar til Elísabetar
Eiríksdóttur, Þingvallastræti 14.
MÁL OG MENNING