Verkamaðurinn - 12.02.1960, Qupperneq 1
VERKnmflÐim
XLIII. árg.
Akureyri, föstudaginn 12. ferúar 1960
6. tbl.
Suður í Kákasus-fjöllum, í grennd við Alma-Ata, höfuðborg Sovétlýðveldisins Kasakhastan, er draumaland allra skautamanna. Þar hafa
fleiri heimsmet í skautahlaupi verið sett en á nokkrum öðrum stað. Myndin sýnir hinn fræga og eftirsótta skautaleikvang. Af henni má
m. a. ráða, að þar muni vera skjólsælt. Talið er, að heilnæmt loftslag þarna og það, hversu hátt staðurinn liggur, eigi mestan þátt í því,
að skautamönnum gengur þarna betur en annars staðar.
Útvarpsumræður um
gengislækkunina
Ákveðið er, að útvarpað verði
frá Alþingi á mánudagskvöldið
umræðum um gengislækkunar-
frumvarp ríkisstjómarinnar. —
Umræður um frumvarpið verða
þá sennilega komnar á lokastig,
því að ætlun stjórnarinnar mun
vera, að frumvarpið verði að lög-
um á þriðjudag.
Um allt land verður stöðugt
vart sívaxandi andstöðu við þetta
ósvífna frumvarp íhaldsins og
kratanna, mótmæli berast hvað-
anæfa og hafa jafnvel kaup-
mannasamtökin lýst óánægju
sinni með það.
Alls staðar þar sem frumvarpið
og afleiðingar þess er rætt, kem-
ur fram ótti fólks og hræðsla við
afleiðingar þess, síversnandi lífs-
kjör og atvinnuleysi. Og hver-
vetna er spurt: Hvað gera verka-
lýðsfélögin nú? Er auðfundið, að
þau eru það afl, sem helzt er
treyst á til að rísa nú til varnar
og helzt að brjóta á bak aftur
þessa grimmúðlegu árás á al-
þýðu landsins.
ÓÐINN HINN NÝJI.
Nýja varðskipið, Óðinn, kom
til bæjarins í gærkvöldi. — Það
verður almenningi til sýnis frá
kl. 10—11.30 árdegis í dag.
Elísabel Eiríksdótlir lælur af formanns-
slörlum í Einingu
Verkakvennafélagið Eining hélt
aðalfund sinn á sunnudaginn var.
Þar bar það til tíðinda, að á fund-
inn vantaði Elísabetu Eiríksdótt-
ur, sem í hálfan fjórða tug ára hef-
ur verið aðalforystukona félagsins,
formaður þess í 33 ár, og driffjöð-
ur í öllu starfi félagsins. Orsök
þess, að Elísabet var ekki mætt á
fundinum, var sú, að hún liggur nú
á sjúkrahúsi og gat því með engu
móti mætt. Annars hefði hún
áreiðanlega ekki látið sig vanta á
Einingarfund.
Framhald á 4. siöu.
Margrét Magnúsdótitr.
Elísabet Eiríksdóttir,
formaður í 33 ár.
fundurinn í Austurbæjarbíó
Hinn 4. þ. m. hélt Alþýðubanda-
lagið almennan fund í Austurbæj-
arbíó í Reykjavík til að kynna
mönnum gengislæfckunarfrumvarp
íhaldsins, sem þá var alveg ný-
komið fram og fæstum að fullu
ljóst, hvem boðskap það hafði að
flytja. Fundur þessi varð sá fjöl-
mennasti, sem Alþýðubandalagið
hefur nokkru sinni haldið. Austur-
bæjarbíó, sem tekur meira en 800
manns í sæti, yfirfylltist.
Ræðumenn á þessum fundi
voru alþingismennirnir Lúðvík
Jósefsson, Björn Jónsson, Hanni-
bal Valdimarsson og Einar Ol-
geirsson. Þeir röktu þar glögglega
fyrirætlanir ríkisstjórnarinnar í
efnahagsmálunum og hverjar af-
leiðingarnar myndu verða, ef þau
skuggalegu áform ná fram að
ganga. Voru fundarmenn á einu
máli um, að þeir færu mun fróðari
af þeim fundi en þeir komu.
Nú hefur segulband með
ræðunum, sem framangreindir
menn fluttu á fundinum í Austur-
bæjarbíó, verið fengið hingað, og
á sunnudaginn kl. 4 gefst þeim,
sem þess óska, kostur á að heyra
ræðurnar í Ásgarði. Upptakan
hefur tekizt ágætlega, og öllum
þeim, sem vilja kynna sér, hvað
það er, sem raunverulega er að
gerast í efnahagsmálum þjóðarinn-
ar, er mikill fengur að heyra þess-
ar ræður.
Verkamannafélag Akureyrarkaupstaðar og Eining mótmæla
Á sunnudaginn var voru fundir lialdnir bæði í Verka-
kvennafélaginu Einingu, sem hélt aðalfund sinn, og Verka-
mannafélagi Akureyrarkaupstaðar, sem hélt fund til að
ræða sérstaklega efnahagsmálafrumvarp ríkisstjórnarinnar.
Á báðum fundunum voru sam-þykkt harðorð mótmæli
gegn þeirri hatramlegu árás á lífskjör verkafólks, sem rík-
isstjórnin hefur boðað. Fara ályktanir félaganna hér á eftir.
Þær voru báðar samþykktar með samhljóða atkvæðum.
Ályktun Einingar
Aðalfundur Verkakvennafé-
lagsins Einingar, haldinn á Ak-
ureyri 7. febrúar 1960, lýsir yf-
ir eindreginni andstöðu við
frumvarp það um efnahagsmál,
sem nú liggur fyrir Alþingi, og
skorar á alþingismenn að fella
frumvarpið og hvaða annað
frumvarp, sem fram kynni að
koma, og boðaði hliðstæðar
árásir á lífskjör verkafólks.
Fari hins vegar svo, mót von
fundarins, að frumvarp þetta
verði að lögum, heitir fundur-
inn á öll verkalýðsfélög lands-
ins að taka höndum saman um
að hrinda þeirri árás á lífskjör
alþýðustéttanna og berjast já-
kvæðri baráttu fyrir því, að al-
þýðan hljóti þann hlut, sem
henni ber af sívaxandi þjóðar-
tekjum.
r
Alyktun Verkamanna-
félagsins
Fundur Verkamannafélags
Akureyrarkaupstaðar, haldinn
7. febrúar 1960, lítur svo á, að
frumvarp ríkisstjómarinnar um
efnahagsmál, sem nú liggur
fyrir Alþingi, sé sú stórkostleg-
asta árás, sem gerð hefur verið
á lífskjör alþýðu manna um
áratugaskeið. Fyrir því heitir
fundurinn á Alþýðusamband
íslands og öll verkalýðsfélög
landsins, og öll önnur samtök
alþýðunnar, að sameinast um
verndun lífskjaranna og sam-
eiginlega sókn að því marki, að
verkalýðurinn hljóti þann hlut,
sem honum réttilega ber af
þjóðartekjunum.
Fundurinn telur, að frum-
varp þetta, ef að lögum verður,
muni valda, auk beinnar stór-
felldrar kjaraskerðingar, hættu
legum samdrætti í atvinnulífi
landsmanna, stöðva eðlilega
þróun atvinnuveganna og
hindra um árabil frekari fram-
leiðsluaukningu, sem svo mun
valda því, að höfuðvágestur al-
þýðunnar, atvinnuleysið, mun
aftur halda innreið sína í
landið.
Fundurinn bendir á þá stað-
reynd, að þjóðartekjumar hafa
vaxið mikið síðustu árin. Sú
upphæð, sem þjóðin hefur haft
til að skipta á milli þegnanna,
hefur vaxið, en á sama tima
hefur sá hlutur, sem til verka-
lýðsins kom, minnkað. Það er
því skoðun fundarins, að nú
beri að auka kaupmátt laun-
anna, en ekki rýra hann.
Fundurinn skorar því á hiðháa
Alþingi að fella framangreint
frumvarp ríkisstjórnarinnar um
efnahagsmál, en taka þess í stað
upp stefnu, sem miði að áfram-
haldandi atvinnuuppbyggingu
og bættum kjöriun alls almenn-
ings.
Jafnframt vítir fundurinn
það, að ábyrgir aðilar, þar á
meðal ráðherrar, skuli í blekk-
ingaskyni reyna að telja lands-
mönnum trú um, að sú kjara-
skerðing, sem nú er boðuð,
nemi aðeins 3%, þegar augljóst
er af efni frumvarpsins, að
kjaraskerðingin verður marg-
falt meiri án þess að tekið sé
tillit til þess samdráttar, sem
verður í atvinnulífinu, og valda
mun geigvænlegri kjaraskerð-
ingu en svo, að reiknað verði í
prósentum.