Verkamaðurinn - 18.09.1964, Blaðsíða 2

CJull
í
tá
Mönnum þótti svo gaman af
gátunum um daginn, að ég
freistast til að koma með nokkr-
ar fleiri. Þetta þótti eitt sinn
góð dægradvöl og samkvæmt
áhuga manna á krossgátum, ættu
þessar að gera sama gagn.
í eftirfarandi vísum felast 12
karlmannanöfn:
Fyrsti strengi bærir blítt,
birtu annar færir,
unir þriðji á ísum títt,
oft hinn fjórði særir.
Fimmti víst í bergi býr,
braginn sjötti leynist,
sjöundi er skyggður, skýr,
skjól hann mörgum reynist.
Áttundi víst burði ber,
byggt níundi getur,
karl tíundi kaldur er
kemur oft um vetur.
Helgra goða heiti ber
hinn ellefti drengur,
tólfti frár og fríður er,
firða ég tel ei lengur.
Nú máttu ekki lesa lengra áður
en þú ræður gátuna, því ráðn-
ingin er í eftirfarandi vísum:
Nei, ég ætla að skjóta inn á
milli vísu, sem geymir 1 kven-
mannsnafn í hverri línu:
Þakin strönd í vetrarvind.
Yort á land er fæða send.
Iðja er hönd með hraða bind.
Hörðum sandi er vörin rennd.
Þá koma ráðningar þeirra 4
fyrstu:
Bogi, Dagur, Björn og Geir.
Bergsveinn, Grímur, Skjöldur.
Þór og Smiður, Frosti, Freyr.
— Finnst hinn tólfti höldur.
Heiti fagurt hann víst ber:
Hjört, hann ber að kalla.
Nefnt þá hef með nafni hér
náungana alla.
En stúlkurnar á undan hétu:
Snjólaug, Björg, Iðunn, Stein-
vör.
Á ferð í bíl.
Talað er hér talsvert hátt,
tekið lag og hlegið dátt.
Ollum létt um andardrátt,
enda stefnt í sólarátt.
Síðar tóku farþegar að þreyt-
ast:
Hér er mikill hávaðinn,
í höfðinu því til ég finn.
Frekt nú skrækir flokkurinn,
feiknleg eru tónbrigðin.
Allt frá Jórunni Ólafsdóttur
frá Sörlastöðum.
2) Verkamaðurinn
Á sjónskífunni
Fegrunarsérfrœðingur frá
IMOXA - LONDON
Miss Jean Arnold,
verður til leiðbeininga fyrir viðskiptavini vora í verzluninni
(snyrtivörudeild) dagana 21., 22., 23. september næst kom-
andi.
Allar leiðbeiningar og kennsla er ókeypis.
Einnig verða sýnishorn af INNOXA-snyrtivörum ókeypis
fyrir þær dömur sem þátt taka í þessu námskeiði.
Snyrtivörudeild
Sendfsvein
vantar á símastöðina á Akureyri nú þegar eða frá 1. októ-
ber n.k.
Símastjórinn.
- I*Á ER ¥OW-
Slysfarir
Það er hryggilegt hve slys-
farir setja meiri og meiri svip
á allan fréttaflutning. Útvarp og
blöð eru full af slíku. Kannske er
allt mannlífið í heild, eitt alls-
herjar náttúruslys?
Enn varð dauðaslys hér í bæ
fyrir helgina, fullorðfn kona
varð fyrir strætisvagni og beið
bana. Þó má raunar dást að bif-
reiðarstj órum hér, ekki sízt á
hinum stóru vögnum, hve þeir
komast framhjá enn meiri slys-
um en raun er á. Það er vissu-
lega um örðugleika að ræða hér
v,ið akstur. Götur eru þröngar,
umferðamerking ófullkomin,
fólk óvant að fara eftir reglum,
sem alltaf verða flóknari og
flóknari við aukna umferð.
Nú með haustinu aukast mjög
vandræði í umferðinni, hálka,
myrkur og ekki sízt skólaganga
mikils fjölda bama og unglinga,
setja bifreiðarstjóra í aukna
ábyrgð um aðgæzlu.
Benda má á, að Kaupvangs-
stræti, sem malbikað var í sum-
ar, getur orðið hættulegra en
áður í hálku, stórgrýtisurðin,
sem áður var þar, var ekki eins
viðnámslaus og malbikið. Mikill
hópur skólabarna kemur niður
stíginn frá barnaskólanum og
dreifist út á Ytri-Brekkuna og
upp Þingvallastræti. Þarna þyrfti
að merkja glögga gangbraut yfir
frá kartöflugeymslunni og kenn-
arar þyrftu að áminna börnin
vel um varkárni, þegar þau
hraða sér út í umferðina eftir
kennslu. Oddeyrin er enn nokk-
uð vandasöm í akstri, þó ofantil
sé að komast á gott skipulag.
Yæri ekki ráðlegt að gera t.d.
Gránufélagsgötuna alla að aðal-
braut og merkja þvergöturnar,
Sendibréf út af „Vísu dagsins“
í Verkam. 11/9.
„Hvernig ætli á því standi,
eins og herinn menntar þjóð
að ekkert skáld á okkar landi
yrkja skuli þakkarljóð.“
„Verkamaður" vill oss sanna
volæðið um skáldskapinn.
Er af því að þorra manna
þreytir aldrei dollarinn.
Allt hið bezta þakkar þjóðin
þrungin mætti innsta rödd.
Konur af þeim — læra ljóðin —.
Lítt emm í háska stödd.
Með beztu kveðju.
L. H.
------------------*
sem í gegnum hana liggja, ræki-
lega. Sama mætti segja með
Byggðaveg o. fl.
Allmikið er hér alltaf um
ölvun, sem skapar stórhættu í
umferð og eykur vanda bif-
reiðarstjóra. Akstur undir áhrif-
um er einnig sagður til og er
óverjandi frá öllum sjónarmið-
um.
Bifreiðaárekstrar eru einnig
óeðlilega tíðir. Samkvæmt um-
ræðum í þætti Jónasar Jónas-
sonar í útvarpi s.l. sunnudag, er
kunnáttu manna í umferðarregi-
um mjög ábótavant, svo undrun
veldur.
011 þessi mái krefjast vakandi
athygli allra, bæði akandi og
gangandi manna. Mannslíf og
limir er dýrmætara en allt
annað.
MissH auga
Siys geta orðið með undar-
iegasta og ömurlegasta hætti.
Það sýnist ekki nxikii slysahætta
inn á hótelum í ljósi og yl, jafn-
vel þó bar sé opinn. Þó kom það
fyrir, að sunnlenzkur sjómaður,
sem var gestur á Hótel K.E.A. s.l.
mánudagskvöld, átti leið fram í
fatageymsluna, þar rak hann sig
á fatahengi með þeim afleiðing-
um, að hann missti annað aug-
að. Má enn spyrja: Hvar er í
heimi hæli tryggt?
Vélvæðing
Eitt af því ömurlegasta við
vélvæðingu landbúnaðar, er hin
aukna slysahætta, sem maskín-
um þessum fylgir. Margar fréttir
heyrast um slys á traktorum og
öðrum tækjum. Mikið að notkim
heykvísla, þríarma gaffla, við
tilfærslu heys, skuli ekki skaða
fleiri en þó er raunin.
En það gerast fleiri skaðar á
mönnum í vélaveröldinni en
þeir, sem sagt er frá í fréttum.
Það er staðreynd, að þunga-
vinnuvélar og dráttarvélar eru
mjög öhollar a. m. k. ungling-
um, að skakast á dag eftir dag.
Nýrnalos, bakveiki og maga-
röskun eru fylgifiskar þessara
grófgerðu ökutækja. Ungling-
amir eru veikastir fyrir, en eng-
um mun það hollt til lengdar að
dengjast á svo höstum bykkjum.
Mér er fortalið að erlendis víða
sé einstaklingi bannað að aka
traktor meir en sex tíma á dag
og helzt ekki leyft stráklingum.
Árósir
Úr höfuðborginni heyrir mað-
ur um líkamsárásir og rán. Kona
Landsfundi hernámsandstæð-
inga að Skjólbrekku er lokið.
Mikill fjöldi áhugamanna mætti
þar auk hinna kjörnu fulltrúa.
Bjartsýni og áhugi skein úr
hverju andliti, og allir eru sam-
mála nú: Þetta tókst vel.
Það er áberandi eins og fyrr,
hve margir „andansmenn4 eins
og þeir voru kallaðir hér fyrr,
þ. e. skáld og aðrir listamenn,
koma langar leiðir að til að votta
þessu máli hollustu sína. Einnig
hafa prestar frá upphafi verið
ötulir baráttumenn gegn hernámi
og sýnir það skilning uppaland-
ans á þeim vandamálum sem
er barin niður og rænd. Vel
undirbúin árás gerð á eldri
mann, sem flytur peninga frá
vinnustað. Ekki nein afsökun,
þótt þjófarnir lentu á kaffitösku
í stað peningatösku. Við erum
svo sem að verða menn með
mönnum og erlendu áhrifin
leyna sér ekki. Enda kjósum við
okkur þau þjóðlönd til fyrir-
myndar, sem lengst eru komin í
glæpatækni. Við getum sennilega
orðið hlutgengir þó litlir séum.
fylgja hersetu, fyrir æskulýð,
margir kennarar skilja þetta
einnig og breyta samkvæmt því.
Blöðin, sem hægrimenn stýra,
eru þögul um þessa ráðstefnu.
Það sýnir að hún var með mynd-
arbrag. Ekki hefði staðið á þeim
að óskapast, ef illa hefði gengið.
Það er þrautaráð að þegja, ef
önnur tæki bregðast til and-
stöðu. En þótt þjóðin sé sljó í
umhugsun um velferðarmál sín,
þótt hún sé ákaflega seinþreytt
til vandræða, þótt henni sé það
fjarri skapi að bera af sér högg,
kann svo að fara hún vakni,
kann svo að fara að hún vakni,
hönd fyrir höfuð sér. Þá er
skammt til þeirrar stundar að
hún rís upp og tekur völdin af
sjálfkjörnum „forsvarsmönnum“
sínum.
Þá verður ekki lengur herseta
hér, þá komast þjóðmálin á stig
siðmenntaðra manna, því al-
menningur notar ekki viðskipta-
háttu ríkisstj órnarinnar í við-
skiptum sín á milli. Það verður
að leita til hinna heilbrigðu
linda vinnandi fólks til að ráða
þjóðmálum meir en verið hefur.
Þá er von framundan. ,
k.
Föstudagur 18. september 1964