Verslunarblað Íslands - 01.09.1908, Blaðsíða 2
36
VERZLUNARBLAÐ ISLANDS
ítölskum fiskverzlunarhúsum. Fyrsta árið keypti
verzlunin kringum 800 skpd. af fiski og síðan
hafa fiskkaupin vaxið með ari hverju. Þó að
verzlunin væri þannig komin í beint samband
við markaðslöndin, þótti Asgeir það (sambandið)
ekki nægilega öruggt, og vildi hann koma því
svoleiðis fyrir að hin spönsku og ítölsku verzl-
unarhús yrðu meðeigendur í fiskverzluninni og
árið 1905 urðu hin spönsku og ítölsku verzlun-
arhús meðeigendur, og þannig myndað öruggt
verzlunarsamband á milli framleiðendanna hér
og neytendanna þar. Síðastliðin ár hefir verzl-
unin keypt mjög mikið af fiski og á yfirstand-
andi ári hefir hún keypt íisk fyrir alt að einni mill-
ion króna og borgað hann allan með peningum.
Hinn 5. nóv. 1907 var Ásgeir skipaður bresk-
ur vice-konsúll fyrir Reykjavík. Yiljum vér sér-
staklega benda á það, að Ásgeir er í reyndinni
mjög óháður hinum breska konsúl í Færeyjum,
þar sem hann stendur í beinu sambandi við utan-
ríkisráðaneytið i Lundúnum, Foreign O/fice og
Board of Trade.
Verzlunin Edinhorg er óefað stærsta verzl-
unin hér á landi. Hún hefir útibú á þessum
stöðum: Akranesi, Keflavík, Hafnarfirði, ísafirði,
Akureyi'i, Eskifirði og Yestmannaeyjum.
Auk aðalstarfs síns hefir Ásgeir kaupmaður
gegnt ýmsum störfum í bæjarins þarfir. Hann
hefir átt sæti í bæjarstjórn og niðurjöfnunar-
nefnd. Þar að auki hefir hann verið formaður
ýmsra félaga hér í bænum.
Það sem íslenzka þjóðin á Ásgeiri kaup-
manni einkum að þakka, er það, að hann hefir
fyrstur manna reynt og hepnast að nokkru leyti,
að ríða slig á hið eldgamla og afaróhagkvæma
verzlunarfyrirkomulag, er frá öðli hefir átt sér
hér á Iandi og á sér, því miður, víða stað enn
þá, — nefnilega vöruskiftaverzlunina, og að hann
hefir unnið að því, að koma annari aðalverzl-
unarvöru landsmanna, fiskinum, í hagkvæmara
og öruggara markaðssamband en átt liefir sér
áður stað.
Ásgeir Sigurðsson er fæddur á ísafirði 28.
sept. 1864 og er því á bezta aldri. Mun hann
eiga enn þá mikið óstarfað í þarfir hinnar is-
lenzku verzlunar og um leið í þarfir hinnar ís-
lenzku þjóðar, því góð og hagkvæm verzlun er
eitt af aðalskilyrðum þjóðfélagslifsins. Vel sé
hverjum þeim er viimur að því.
Hafnarmálið.
(Frh.). í júliblaðinu röktum vér i fám orð-
um sögu málsins og ber hún það ljóslega með
sér að bæjarbúum hefir nú um mörg ár verið
það eigi all-litið áhugamál að koma þessu mikil-
verða máli í viðunanlegt horf.
Vér skulum nú með fám orðum reyna að
sýna fram á hversu afar þýðingarmikið það
er, ekki einungis fyrir þennan hæ heldur
fyrir alt landið, að máli þessu verði hrundið á-
fram og sömuleiðis hversu ómetanlegt gagn góð
höfn hér í höíuðstaðnum mundi hafa á alt verzl-
unarlíf landsmanna, bæði út á við og meðal
annara þjóða og inn á við meðal landsmanna
sjálfra. Til þess að gjöra oss þetta ljóst skulum
vér athuga ástandið eins og það nú er.
Það er öllum vitanlegt sem nokkuð hafa
ferðast hér á landi að enginn af kaupstöðum
landsins er eins illa settur hvað snertir ferming
og afferming skipa eins og höfuðstaðurinn. Á
tsafirði, Akureyri og Seyðisfirði er nú búið að
byggja stórskipabryggjur og gengur því ferming
og afferming skipa þar mjög fljótt.
En hvernig er þessu nú varið hér í höfuð-
staðnum, — Jú, fyrst og fremst er höfnin sjálf
(skipalegan) svo vond að mjög lítii trygging er
fyrir skip að liggja hér á höfninni og ef ofviðri
ber að höndum eru þau |)au nærri því að segja
í meiri hætlu hér á höfninni en úti i rúmsjó,
enda líður hér varla nokkurt ár svo að ekki reki
skip liér á land eða rekist hvert á annað og
laskisí þannig til stór skaða, og þó að oss vit-
anlega hafi ekki orðið manntjón aí skipum þeim
er strandað hafa hér í höfuðstaðnum þá er slíkt
mildu fremur tilviljun ein og heppni lieldur en
nekkuð annað, því ehki er svo glæsileg land-
takan, hvorki við Arnarhól né Örfirisey, að hægt
sé að segja, að lífi nokkurs manns sé borgnara
en ffvar annarsstaðar sem vera skal, þótt hafn-
leysa sé, en að eins munurinn sá, að hér verða
menn að borga ekki all-Iítið fé til þess að fá að
kasta hér akkerum hér á höfninni og öðlast
þannig nokkurs konar einkaleyfi til þess að mega
óátalið reka upp í klettana í kringum Reykjavík
— brjóta skip sitt í höfuðstaðnum.
Nú skulum vér lítilega athuga hvernig gengur
með ferming og afíerming skipa hér í höfuðstaðn-