Þjóðhvellur - 21.09.1907, Blaðsíða 4

56
PJÓÐHVELLÚR
ÞJÓÐHV. kostar 10 a. nr., borgast út i hönd.
Afgreiðsla blaðsins er hjá Karl Bjarnasyni, Hverfis-
götu 5, þar geta menn fengið blaðið keypt, og þangað
leita drengír, er selja vilja blaðið í bænum.
Ábyrgðarm. blaðsins er Hallgr. Benediktss., Berg-
staðastr. 19. Heima kl. 3—4 og 8—10 síðd.J veitir
hann viðtöku stuttum og smellnum skrýtlum og ritgerð-
um og kemur þeini til ritstj. blaðsins. Á Bergst.str, 19
geta menn líka fengið blaðið keypt alla tíma dags.
aö naga utan úr orðabókarstyrknum,
er ritstj. blaðsins hafði þá nærri íengið
o. s. frv. — En að níðast á manni fyrir
smávegis pennabrek, eins og þarna
átti sér stað, er síður en svo, að á það
verði litið með velþóknun. — En það
segi eg satt, að ef eg ætti svo sem 500
eintök af blaðinu með greininni: »Kon-
unginn vantar ...«, skyldi eg að skamri
stund hafa i höndum jafnmargar krón-
ur — svo er eftirspurnin afskapleg —
og eg efast ekki um, að menn fengju
þá að horfa á þá sönnu og réttu að-
greining, sem skilur að »templara« og
»non-templara«. Og þá skyldi hljóma
fullum rómi:
»»Reykjavík« lifl, húrra(!!!)«.
Högni.
Nú fer kraítur fjör og líf
að færast yfir höfuðstaðarbúskapinn,
því fólkið er nú sem óðast að fylla
bæinn eftir sumarannirnar. Allflestir
hafa nóga peninga »upp á vasann«. Nú
hefjast trúlofanirnar, stuttar sumar og
staðgóðar sumar, eins og gerist og
gengur i gáska heimsins og hverful-
leik. Nú i sláturtíðinni fer fólkið
af gifta sig, eins og vant er, og þvi
liklegt að fósturjörðinni bætist von
bráðar nyjir og nytsamir afkomendur.
Nú byrja »skröllin« og skemtanirnar,
og nú fara stúlkurnar að »geralukku«
á dansleikjunum og piltarnir, að senda
ástarörfar úr hæfllegri fjarlægð í sam-
komusölunum o. s. frv., o. s. frv.
Kosningarrétt
heíir nú kvenþjóðin íengið, það cr
að segja, til að velja sér fulltrúa í bæj-
arstjórn, og eiga þar fulltrúasæti, ef svo
sýnist; er það eitt hið þarfasta verk
er þingið gat unnið, og viðbúið að fleiri
réttarbætur konum til handa fari á eftir.
Þjóðhv. vonar, að mælskustraumur
ýmsra kvenskörunga vorra, fái að njóta
sín með fullum krafti í bæjarráðinu
von bráðar. — Fari svo, að konur,
færri eða fleiri, við næstu bæjarstjórn-
arkosningar, nái þvi að sitja í bæjar-
ráðinu, er þvi ekki vorkcnnandi að
samþykkja eina smátillögu í þá átt, að
láta ekki bregðast, að hafa ketilinn á
hlóðunum, það er nauðsynlegt ýmsra
hluta vegna, eins og kunnugt er.
Áfengisveitingar á skipum.
Pingið samþykti, af ríkdómi sinnar
þckkingar, að skip mættu ekki selja
farþegum áfengi á höfnum inni. — Með
því þykist þingið að sjálfsógðu hafa
komið í veg fyrir, að áfengi verði þar
um hönd hatt. — En þessum visdómi
þingsins er nú þannig varið, að i hon-
um liggur ekki minsta trygging fyrir
því, að vínnautn á höfnum eigi sér ekki
eins stað hér eftir eins og hingað til —
svo snildarlega er nú frá þessum lög-
um gcngið. Og það liggur i þvi, að
farþegar t. d. geta keypt sér svo og svo
mikið neðan í því nokkru áður en skip-
ið hafnar sig og drukkið svo á höfn-
inni í besta næði, án þess að kaupa
pennadropa mcðan skipið liggur. Þann-
ig er hún, réttarbótin þessi, og trúi eg
naumast að lemplarar verði bráðskotnir
í lögvisi þeirri, er íhennifelst.— Wí er
svo sem ekki i kot vísað, bindindis-
málinu, þegar því er hleypt inn á
þingið —!
Loftgrip úrbænum.
Móðirin: Heyrðu Nonni minn; get-
urðu ekki hjálpað mér um svo sem
eina krónu. Mig vantar fyrir sínu hálf-
pundinu af hvoru, kaffl og smjöri?
Sonurinn (24 ára): Nei, ómögulega.
Eg á að eins 1 kr. 25 aura til í eigu
minni. Með þessum aurum þarf eg að
borga kenslukaup fyrir danstimann í
i kvöld og svo hefl eg 25 aura eftir til
þess að geta séð kvikmijndirnar annað
kvöld. Petta verð eg að láta ganga
fyrir, — svo eg held, að best verði
fyrir þig að fá lán.
Húsbóndinn: Ef þér brúkið munn
svo rek egyður burt undir eins. Heyr-
ið þér það?
Undirsátinn: Eg ætla þá að verða
fyrri til og fara strax. Eg veit ekki
nema yður sé alvara, — því i fulla 3
daga hefl eg ekkert fengið að éta, og
réðst eg þó til yðar upp á fæði. Pað
má venja alla af að brúka miinn með
því að drepa þá úr hungri, eins og
þér skiljið! — Verið þér sælir!
Báðar góðar.
Húsmóðirin: Það ar dálaglegt ráð-
lag, að þér skuluð ekki slæpast heim
á sunnudagskvöldunum fyr en kl.
11—12—.
Vinnukonan: Nú — en mér finst
það mun skárra af vinnukonu, sem
þrælar alla vikuna, að koma heim þá,
heldur en af húsmóður að fara út að
hitta einhvern kunningja kl. hálf tólf,
tvisvar í viku, — þegar maðurinn er
ekki heima.
Verðlaunavísa.
Hangir þú í hárri stétt
— horaður eins og lundi,—
fær þó aldrei fínni rétt,
en fuglaket af hundi.
Gesturinn: Hvaða brunabótafélag er
best?
Leiðsögum.: Nú — það er líklega
»Skandía«.
Gesturinn: Ja — eg reyni þá að
tryggja líf mitt þar.
Líklega vondur vlð konuna.
Aðkomandinn: Hvað heitir maður-
inn yðar?
Konan: Þorlákur.
Aðkom.: Hann er skósmiður, ckki
satt?
Konan: Nei, hann er fantur!
Skrítlð bónorð.
Höfundurinn: Mig vantar fólk, sem
skilur það sem eg skrifa.
Stúlkan: Úr því ættuð þér að geta
bætt, býst eg við.
- Höf.: Og á hvern hátt?
Stúlkan: Gerast faðir og koma á
legg nokkrum afkomendum.
Höf.: Og munduð þér þá vilja að-
stoða?
Slúlkan: Pað veit guð! — í hjóna-
bandi. —
fjÓDHVEH
íá byrjun geta menn fengið keyptan
fyrir 1 krónu. 12 blöð alls, með þétt-
settu lesmáli. Þeir sem ekki kaupa
Þjóðhv., fara á mis við margt fréttnæmt
bæjarlífinu viðkomandi.
Þjóðhv. er til sölu á pessum stöðum:
Hvertlsgötu 5, Laugav. 19, Bargs.str. 19.
Bræðraborgarstíg 4.
Þeir, sem selja vllja blaðlð, snúi sér á
HVERFISGÖTU 5 og BERGSTAfiASTR. 19.
Ábatavínna fyrir drengi og telpur.
Prentsmiðjan Gutenberg.
Afgreiðsla ))Þjóðhvells« er á Hverfisgötu 5 og Bergstaðastræti 19.