Þjóðhvellur - 26.10.1907, Blaðsíða 4

60
PJÖÐHVELLUR
ÞJÓÐHV. kostar io a. nr., borgast út í hönd.
Abyrgðarm. blaðsins er Hallgr. Benediktss., Berg*
staðastr. ig. Heima kl. 3—4 og 8—10 síðd.; veitir
hann viðtöku stuttum og smellnum skrýtlum og ritgerð*
um og kemur þeim til ritstj. blaðsins. A Bergst.str. 19
geta menn líka fengið blaðið keypt alla tíma dags.
»staurinn« sællar minningar. — Þetta
nýja félag hefur ekki haldið nema þrjá
lundi, svo það er alls ekki að búast
við frægum fréttum úr þeirri átt ennþá.
En svo mikið er víst, að inngöngu í
félagið fá allir góðir menn, sem eru
»sannir föðurlandsvinir« og hafaósþilt
hjarta, og man eg ekki betur, en að
þetta séu sömu gömlu, góðu inntöku-
skilyrðin og gild voru tekin í þeim fé-
lögum, sem nú eru látin. — Argjald til
félagsins mun vera 2 kr. alls; er önn-
ur krónan meðlims-gjald, en hin kvað
eiga að ganga til landvarnar —
liei*s og flota. — sem kallað er.—
»Pjóðhv.«, fyrir sitt leyti, óskar félagi
þessu allra heilla, og skoðar stofnun
þess, vöxt og viðgang, sem hverjaaðra
nýja framför, er verði eitthvað meira
en tómur vindur. — Pað leiðir af
sjálfu sér, að með íæðingu þessa félags
er Þjóðræðis- og Sjálfstæðisfél. dautt
og til grafar borið, — er það fremur
til gleði en sorgar öllum ættjarðarvin-
um, — enda gat öll sú grautargerð aldr-
ei náð hylli eða orðið gómsæt á borð-
um þjóðarinnar.
Reykjavík um nótt og dag,
Sundurlausar athuganir
eftir Bergpór.
Framh. frá 6. tbl.
Vagninmn var nú lyft yfir borð-
ið, og tóku þau við honum, stúlk-
an og verslunarmaðurinn, og gátu
með naumindum komið honum ó-
skemdum niður á gólfið.
Gárungarnir í kring voru hálf-
flissandi og sögðu, svo allir máttu
heyra:
»Að eins fyrir húsmæður!«
Það hafði sín áhrif. Hópur hús-
mæðra ruddist nú í gegnum þrengsli
og margfalda mannhringa. Þær
sögðu, hcr um bil allar undir eins,
svo það hljómaði líkt og margradd-
ur „sopran“, blandaður pípuhljóð-
um ýmsra tegunda:
»Hvað fyrir okkur? Hvað handa
okkur!?«
»Barnavagn af finustu tegund!
Hæfir ljómandi barni! Kostar ó-
efað góðar 50 krónur! Tækifæris-
kaup fyrir húsmæður!« sögðu gár-
ungarnir og hlógu sig máttlausa
að þessum gauragangi húsfreyjanna.
Hláturinn glumdi líka víðsvegar að,
svo ekki heyrðist manns mál.
»Seljið mér vagninn, góða fröken!
Eg vil kaupa, kaupa! kaupa!! Eg
á barn, fagurt barn!« liljómaði í
sífellu og ótal hvítar og mjúkar
hendur hófust á loft.
»Seljið mér vagninn, mér, mér«,
sögðu tólf eða þrettán liúsmæður.
er næstar stóðu stúlkunni. »Þér
hafið ekkert við hann að gera,
stúlka! Ekkert barn eigið þér!
Engan mann eigið þér! Seljið mér
hann! Seljið mér vagninn!«
Hér var ilt útlit: hlátur og hróp.
Rammasti „kvennaslagur“ lilaut að
vera í aðsigi, ef ekki kæmi eitthvað
dugandi til að gera enda á leikinn.
Karlmennirnir fóru að draga sig í
hlé, en »pólití«, sem var á rangli,
dró sig nær ósköpunum.
Stúlkan var í grátlegri klípu. En
til allrar hamingju stóð verslunar-
maðurinn hjá henni og bjóst til
varnar móti væntanlegum spjóta-
lögum kvennanna. Húsmæðurnar
tóku í sjalið hennar, gripu í hand-
föngin á vagninum og toguðu svo
og toguðu. Það fór að siga í stúlk-
una. (Frli.).
ÚLyasta nijtt.
JL I <
I I T
Þá beisku sorgarfregn ber að tilkynna
ættingjum og vinum, aö elskuleg af-
kvæmi:
Framsóknarflokkurinn
Pjóðrœðisflokkurinn og
Sjálfstœðisflokkurinn,
eru dáin, liklega úr mislingum; —
horfin sýnilegum návistum úr þessum
vorum jarðneska lieimi. Um endur-
fundi hinumegin við gröf og dauða,
þurfa aðstandendurnir ekki að efast—
sPað er huggun harmi gegn«.
General & Co.
»Yatnsberaliðið«.
Kristjáni brunaliðsforingja Porgríms-
sjmi er alveg óhætt að auka liðsaflann
í vatnsberaliðinu, ef hann er ekki meiri
en þessir sextíu menn, er vatnið báru
á sunnudaginn var, þá er kviknaði i
Kárastöðum hér í bænum. — Það ætti
að vera alveg óhætt að fækka slökkvi-
liðs»pólitíunum« um helming og bæta
þeim við vatnsberaliðið, — þeir hefðu
skemtun af þvi margir heldri menn-
irnir svokölluðu. — Þeir hafa gott af
að dýfa hendinni í kalt vatn.
»Alt að hæltka í verði«.
Svo segir oss góðtemplari, að stúk-
urnar hérna hugsi sér að hækka inn-
töku- og ársfjórðungsgjöldin eftirleiðis
ef mögulegt sé. Ástæðan ókunn, nema
hvað menn stinga saman nefjum um,
að stúkunum langi til að nnrla svo-
litið áður en aðflutningsbannið kemst
á, og þær sofna út af vegna áfengis-
legsis í landinu. — T. d. kvað »trú, von
og kærleikur« ekkert hafa stigið í verði
síðan seinast, svo hækkunin getur alls
ekki stafað af því.
Hagfræðiskenning.
»Að gifta sig ekki, er misbreytni gagn-
vart þjóðfélagi því sem maður lifir í«,
segir amerískur hagfræðingur, þrí-
kvæntur.— Þetta ber ungum mönnum
hér í Víkinni að athuga.
Heimastjórnarmennirnir
hérna kváðu ekki líta hýru auga til
Landvarnarflokksins nýja. Þvkjast þeir
sumir sjá það á ýmsu, að nú fyrst sé
gullöld Landvarnarmanna að hefjast
fyrir alvöru. —- En liklega jafna þeir
sig bráðlega aftur, og rej'na til að lappa
eitthvað við Heimastjórnarflejið. Það
er óþarfi að láta það rifna að svo stöddu.
»Templar« skýrir frá,
að mörg útlend bindindisblöð hafi
flutt fréttir frá íslandi í sumar, er flest-
ar séu teknar eftir »Templar«. En ein-
mitt þessvegna hafl þær fréttir oft ekki
verið réttar eða áreiðanlegar. — Það
eru bærileg meðmæli þetta, er baðið
gefur sjálfu sér.
Svo segja dönsk blöð,
að síðan »hóruhúsin« svokölluðuhafi
verið afnumin í Höfn, eigi kvenfólk í
vök að verjast, þegar það er síðla á
gangi, vegna karlmanna, er vilja spjalla
það. Kvenfólk þar kvað því gera nokk-
uð að því, að ganga með hlaðnar
skammbyssur.
Prentsmiðjan Gutenberg.
Afgreiðsla »Pjóðhvells« er á Bergstaðastræti 19.