Þjóðin - 02.01.1915, Blaðsíða 4

Þ J ÓÐJN
4
efeigjtet**
verða seldar raeð eífirfarandi verði hvar sem er á íslandi:
6-manna bifraið kr. 3600
5-manna bifreið kr, 2500
2-manna bifreið kr. 2300
Vöruflufninga bsfreið með kassa kr. 2600
— — án kassa kr. 2350
S®*g**3
»
&

í janúar sendi eg pantanir, sem þegar eru komnar, og
þaetti mér v*nt um, *ð þeir, sem hugsa til að kaupa bif-
reið á naesta sumri vildu tala við mig fyrir þann 15. þ. m.
Mig er að finna allan daginn í Austurstr. 17 (prentsm).
Sveinn Oddsson.
Tílsfmar 27 og 429. Kánstíg 11.
*
n
*
eg, að það er trygging fyrir því,
að víðunanlega sje gengið frá
þessu riti, jafn stutt og saman
þjappað sem það þó er.
22. desember 1914.
Einar þorkelsson.
1) Frjettin var eftir afgreiðslumann
þjrigtíðindanna.
Spádömur Jóhannesar
munks.
Um árið 1600.
í hinu stóra frakkneska blaði
»Le Figaro» frá 30. september 1914
stendur greín sú, er hjer fer á eítir,
og er hún rituð af kunnum her-
dómsmanni, herra Péledan.
»Úr öllum áttum eru born-r upp
fyrirspurnir um sanngildi spádóms
Jóhannesar munks og um æfisögu
hans. Jeg get aðeins fyrir munn
»Figaros« skýrt frá því, að ég fann
útlegginguna á þessum texta (á la-
tínu),þígar:faðir m'nn andaðist 1880,
innan um margar greinir af sama
sauðahúsi. Faðir minn, Adrian
Péledan, gaf að lokum frá sér allar
ríkiserfðadeilur og sökti sér niður
í að rannsaka drauma, dáleiðslur
og sýnir. Hann hefir gefið út þrjú
bindi m;ð titlinum »Dernier mot
des Propheties* (Seinasta orð um
spádórnana) og sömuleiðis sex ár-
ganga af tímaritinu »Les arinales
du SurnatureD (Annálar um hið
yfirnáttúrlega). Hann safnaði að
sér öllu, sem komst inn undir þetta
hugtak, og hann hefir vafalaust
birt spádóminn um Antikrist.
Hann hafði fengið hann hjá
kanúka í orðunni St. Michel de
Friqoiet, í nánd við Tarasson, en
kanúkinn hafði aftur fengið hann
hjá ábóta að nafni Donat, lærðum
presti, sem dó háaldraður í Beau-
saire.
Eg birti ekki nema hluta af spá-
dóminum, en í honum eru eyður,
sem snerta seytjándu til tuttugustu
öidina.
Rás viðburðanna minti mig á
hinn merkiiega spádóm, og þegar
eg fór um í Parísarborg, fann eg
hann og fór með kann tii Angers.
Par gerðu tjöldin, sem sýndu opin-
berunarbók Jóhannesar, mig strax
hugfanginn og hvöttu mig til að
gera spádóminn heyrum kunnan.
Spádómurinn.
1. Það lítur svo út, sem Anti-
kristur hafi oft sýnt sig, því ailir
óvinir lambains eru hver öðrum líkir,
og allir, sem iit fremja, reynast að
bera á sér frummynd húsbónda
hinna vondu.
2. Hinn rétti Antíkristur er að
sjálfsögðu einn af einvaldskonung-
um þeirra tíma, og er lútherstrúar.
Hann mun ákalla guð og gefa það
út, að hann sé sendiboði guðs.
3. Þessi lyginnar þengill mun
sífelt hafa biblíuna á vörunum.
Hann mun koma fram sem verk-
fari hins hæsta til að refsa hinum
vondu.
4. Hann mun ekki hafa nema
einn handlegg, og hinar ótöiuiegu
liösveitir hans, sem munu hafa
fyrir einkunnarorð : »Guð með oss«,
munu sýna sig sem fylkingar hel-
vítis.
5. Um langan aldur mun hann
starfa með undirferli og svikum,
njósnarmenn hans munu dreifast út4
um öll lönd, og hann mun komast
yfir mikil og mörg leyndarmái.
6. Sem leiguþjóna mun hann hafa
heimspekinga, sem munu sanna, að
hann sé af hlmnum sendur.
7. ófriður mun verða þess vald-
andi, að gríman hverfur. Það
verður ekki ófriður við Frakkland,
heldur við anuað stórveldi, og að
tveimur vikum liðnum mun þessi
ófriður vera orðinn heimsófriður.
8. Þessi ófriður mun ná yfíralla
kristnu þjóðflokka, Múhamedsmenn
og meun úr fjarlaegum löndum,
hersveitir munu birtast úr öllum
fjórum höfuðáttum.
9. Því andamir munu fræða <
sálir mannanna, og í þriðju vikunni
munu þeir komast að raun um, að
hann er Antikrisiur, og að þeir muni
allir verða undirokaðir, ef þeir
steypa ekki þessum harðstjóra.
10. Antikristur mun þekkjast af
mörgum sönnunargögnum. Hann
mun móti öllum lögum drepa
munka, presta, konur, börn og
gamalmenni. Hann mun engum
miskunna. Hann mun ganga fram
með blys í hendi eins og barbar-
arnir, en hann mun ákalla nafn Krists.
11. Hin heimtufreku orð hans
munu líkjast orðum hinna kristnu,
en verk hans munu líkjast verkum
Nerós og rómversku böðianna. Hann
mun hafa örn fyrir skjaldarmerki,
og annar örn mun koma í ijós í
skiidi bandamanns hans, hins ann-
ars illa einvaldahöfðingja.
12. En hinn síðarnefndi er krist-
inn, og hann mun deyja af hölvun
frá Benediktus páfa, sem mun verða
kosinn undir iok ríkisstjórnar Antí-
krists.
13. Það munu ekki framar sjást
prestar eða munkar til að iáta bar-
dagamönnunum í té fyrirgefning
syndanna, því sumpart munu prest-
ar og munkar berjast ásamt hinum
öðrum borgurum, og sumpart mun
Benediktus páfi hafa bannfært Antí-
krist, og það mun verða gert heyr-
um kunnugt, að þeir sem berjast
muni verða náðar aðnjótandi, og
þegar þeir deyja, muni þeir verða
fluttir til hinina eins og písiarvott-
arnir.
14. Páfabréfið, sem á að gera
þetta heyrum kunnugt, munu menn
heyra víða um lönd, Og það mun
blása hraustmenriunum nýju lífi í
brjóst og flytja einvaidshöfðiugja
þeim, sem er í bandalagi við Antí-
krist, bráðan bana.
15. Til þess að vinna sigur á
Antíkristi, munu fieiri menn þurfa
að láta lífið, en nokkurn tíma hafa
innibyrgst í Rómaborg. Öll ríkin
munu þurfa að leggjast á eitt og
treysta á fremsta hlunn, því að
haninn, iébarðinn og livíti örninn
munu ekki yfirstíga svarta örninn,
nema bænir og óskir allra mann-
eiskra þjóða aðstoði þá.
16. Mannkynið hefir aldrei ralað
í aðra eins hættu, þvf sigur Antí-
krists mundi verða sigur þeirrar ó-
vættar, sem hefir holdgast í honum.
17. Því það hefir verið sagt, að
tuttugu öldum eftir holdgun orðs-
ins muni dýrið íkiæðast holdi og
ógna heiminum með eins miklu
iilu, eins og hin guðiega holdgun
hefir flutt því mikia náð.
18. Þegar líður að árinu 2000,
mun Antíkristur koma í Ijós. Her
hans mun verða fjölmennari cn
nokkur getur gjört sig í hugariund.
Það munu verða kristnir menn
meðal förunauta hans, og meðai
liðslambsins nr.unu verðaMúhameds-
trúarmenn og viilimenn.
19. Fyrst framan af mun lambið
verða alrautt. í allri kristninni mun
ekki verða nokkur blettur, sem ekki
er rauður, og himininn, jörðin,
vatnið og jafnvel andrúmsloftið,
mun vera rautt, því að blóð mun
streyma í öllum fjórum höfuð-
skepnunum samtímis.
20. Svarti örninn mun sjálfur
ieggja hanann í einelti og mun
hann missa margar fjarörir, en brúka
spora sinn eins og hetja. Mun
örninn bráðlega verða brotinn á
bak aftur, og er það mikið að
þakka lébarðanum og klóm hans.
21. Svarti örninn, sem mun koma
frá lútherska landinu, mun koma
hananum að óvörum, og mun flóa
yfir meira en helminginn af landar-
eign hans.
22. Hvíli örninn, sem mun koma
norðanað, mun koma svarta ern-
inum og hinum erninum á óvart og
flóa yfir alla landareign Antíkrists
endanna á milli.
23. Svarti örninn mun verða nauð-
beygður t'I að iáta síga undan fyrir
hananum til þess að berjast við
hvíta örninn, og haninn mun veita
svarta erninu.n eftirför inn í land
Antíkrists tii þess að hjálpa hvíta
erninum,
24. Þær orustur, sem hingað til
hafa verið háðar, munu reynast lítils-
virði í samanburði við þær orustur,
sem rnunu eiga sér stað í lútherska
iandinu, því að hinir 7 andar
munu nú steypa úr sk’lum reiði
sinnar yfir nið óguðlega land, srm
er þaó sama, sem að iambið mun
uppræta með öllu þjóðkyn Antf-
krists.
25. Þegar dýrið kemst að raun
um, að það hefur orðið undir, mun
það verða æðisgengið, og í nokkra
mánuði mun nef hvíta arnarins,
klær lébarðans og spori hanans slíta
það í sundur.
26. Fljót munu verða full af
dauðum mannabúkum, sem munu
stöðva framrás vatnsstraumsins. Að-
eins hinir tignustu — hershöfðingj-
arnir og prinsarnir — munu verða
jarðsungnir, því hinir, sem falla í
ófriðnum, munu verða kasaðir á-
samt þeim, sem farast úr pest eða
hungri.
27. Antíkristur mun við og við
bíðjast friðar, en hinir sjö andar,
sem ganga á undan dýrunum þrem-
ur, er verja lambið, hafa iýst því
yfir, að sigurinn veiíist aðeins með
því skilyrði, að Antíkristur sé sund-
urniarinn eins og strá, sem verið
er að þreskja.
28. Dýrin þrjú, sem framkvæma
réttvísi lambsins, geía ekki stöðvað
bardagann, -meðan nokkur af her-
mönnum Aníí-krbfs stendur uppi.
29. Það sem gerir ráðsályktun
lambsins svo ósáttfúsa er, að Amí-
kristur hefir þótst vera kristinn og
hefir komið fram í nafni Krists, og
sé honum ekki tortýnt, er árangur-
inn af endurlausninni gla aður, og
hiið iielvítis vinna sigur yfir end-
urlausnaranum.
30. Það er fijótséð, að baráttan
sem stendur þar sem Antíkrisíur
smíðar vopn sín, er ekki lengur
mannleg baráíta. Dýrin þrjú, sem
verja lambið, munu uppræta síðasta
herlið Antíkrisís, en vígvöllurinn
verður gerður að líkhúsi, eins stóru
og stærstu borg, því binir dauðu
munu hafa umhverft staðnum og
gert hann að röð af leiðum.
31. Antíkristur mun missa kór-
ónu sína og mun deyja einmana
og úr vitfirring. Keisaradæmi hans
mun verða skift í 22 ríki, en ekk-
ert þeirra mun hafa kastala, herlið
eða herskip,
32. Hvíti örninn mun eftir skip-
un Míkaels reka hálftunglið út úr
Evrópu, og verða þar þá tómir
kristnir menn. Hann mun sjálfur
kasta eign sinni á Konstan'ínópel.
33. Eftir það mun byrja nýtt
tímabil með friði og lukku fyrir
heiminn, og verður enginn ófriður
upp frá því, en hverri þjóð mun
verða stjórnað af samvisku sjáifrar
hennar, og mun hún iifa í réttlæti.
34. Það verða hvorki Lúthers-
trúarmenn né sértrúarflokkar, en
iambið mun stjórna og iukka mun
hvíla yfir mannkyninu.
Sælir eru þeir, sem ekki er stofn-
að í hættu á þessu markverða tíma-
bili og fá að njóta ávaxtanna af
yfirráðum andans og sigurhrósi.
Jólanóttin og gistilnisin.
Þegar eg var barn og var að
alast upp, þá man eg eftir því,
að margir hlökkuðu til jólanna,
og ekki síst eg c~ jafnaldrar
mínir; þá var sá siður, að allir
gerðu sitt til þess, að jólanóttin
gæti orðið sem ailra hátíðlegust
og að öllum gæti iiðin sem best
og jólanóttin var altaf köiiuð
»nóttin helga*.
Mér er það í barnsminni, og
eg hef oft heyrt það, síðan eg
komst til vits og ára, að prest-
arnir kenna það, að jólahátíðin
sé sannkölluð fagnaðarhátíð vor
kristinna manna, og það jafnt
fyrir vesæla sem volduga.
Það kom þó nokkrum sinnum
fyrir, að gesti bar að garði á jóla-
kveldið á því heimili, sem eg
dvaldi á í æsku, enda var það við
þjóðbraut og það man eg glögt
eftir að húsbændur mínir gerðu
ait það sem í þeirra valdi stóð,
til þess að taka ve! á móti öllum
þeim sem komu, og veita
þeim góðan beina eítir mætti, og
það er mér óhætt að fuliyrða, að
aldrei var nokkur eyrir tekinn af
nokkrum manni hvorki fyrir mat,
rúm né aðra fyrirhöfn.
Svona var það í sveitinni, þar
sem eg þekti til-
En núna þessa síðustu jóla-
nótt kom fyrir mig dálítið atvik,
sem gerir það að verkum, að eg
tek mér penna í hönd og skrifa
þessar fáu iínur.
Eins og við Reykjvíkurbúar
munum flestir hafa orðið varir
við að meiru eða minna ieyti, þá
var afar vont veður á jólanóttina,
norðaustan stormur og mikil
rigning. Kl. urn 2 um nóttina,
varð á vegi mínum og fleiri
manna, maður umkomulítill og
veiklaður. Þessi vesaiings mað-
ur hafði hvergi höfði sínu að
að halla um nóttina í þessu vonda
veðri. Við félagarnir sem sam-
an vorum fórum strax með mann-
inn og reyndum að fá handa
honum hús og rúm, og iögðum
þar að, sem auglýst er með síóru
letri, að menn geti fengið gist-
ingu. Við vorum varla búnir að
biðja fyrir manninn þegarað við
fengum svarlð sem hljóðaði svo:
»Við viljum ekkerf með iiann
hafa, nei, eg tek ails ekki á móti
honurm!
Eg er ekki viss um það, hvaða
manneskja það er, sem við áttum
tal við, en eg gerig út frá því,
að það sé ein af þeim persónum,
sein halda fram þeirri kenningu
að mér og öðrum, að aliir séu
á beinni leið til glötunar nema
þeir sem falli fram og gangi i
frelsisherinn
Gistihúsið sem við vöktum
upp á var frelsisherherinn.
Mundu það ekki vera nokkuð
margir hér í Reykjavík, sem geta
munað eftir því, að þegar frelsis-
herinn hefir guðsþjónustur á
gatnamótum, að þá bendir ræðu-
maður eða kona á áheyrendur
og segir með þrumandi röddu:
»Ef að þú stóri syridari ekki
kemur og fellur fram þá ertu á
beinni leið til glötunar og van-
sælu.«
En svo þegar að þetta sama
fólk, sem svona kennir, er á sjált’a
jólanóttina beðið að hýsa hrör-
legan, umkomulítinn og reglulega
hjálparþurfandi mann, þá segir
það nei, eg vil ekkert með hann
hafa, eg tek ekki við honum.
Sjálfsagt kemur það ekki fyrir,
að þessir helgu trúboðar gangi
fram fyrir bennan hjálparþurfandi |
mann og snýki af honum 5 au.
í húfuna, en færi svo að það
kæmi fyrir, þá væri gaman að
vita, hvort að þeir fyndu annað
bragð að peningunum hans held-
ur en hinna.
Það er ekki fjærri sanni að
geta þess í sambandi við fram-
anritað, að hér í bænum er til
annað gistihús sern gengur und-
ir nafninu »Gamla Hótel Reykja-
vík«. Það er á Vesturgötu 17.
Þar býr enginn sáluhjálparher, en
þar búa fuliorðin hjón, sem altaf
taka tveim höndum á móti íólki,
og hýsa þá, sem þess beiðast,
svo lengi sem húsrúm leyfir.
Konan á þessu gistihúsi gat sjálf
komið til dyra og tekið á móti
áðurnefnþum manni og það með
góðu geði, þrátt fyrir slæmar á-
stæður, því maðurinn hennar lá
mjög veikur og hún hafði ásfæð-
ur til þess að halda því fram, að
hún gæti ekki tekið á móti gest-
um, en það kom henni ekki til
hugar, því þessi heiðurshjón hafa
alltaf sýnt það, að þau skiija sitt
hlutverk og taka altaf með kurt-
eysi og aluð á móti gestum sín-
um.
Ef að svo hefði nú viljað til,
að þessum manni hefði iíka ver-
ið úthýst á Vesturgötu 17, þá
var hvergi hælis að leita fyrir
hann og hann hefði orðið að láta
fyrirberast úti,- það sem eftir var
næturinnar og spurning hvort að
hann hefði haldið lífi í því veðrí
sem þá var.
Þó að hér sé ekki nefnt nema
eitt dæmi þá eru þau til æði
mörg sem sína það og sanna, að
það er fyililega kominn tími til
fyrir bælnn að eiga gistihús, og
eg vil óska þess, að þessar !ín-
ur gætu orðið til þess, að góðir
og framtaks-samir mer.n þessa
bæjar tækju það til athugunar og
legðu sig eftir því að setja sig
inn í iíðan ferðlúinna og máske
hraktra ferðamanna, sem verða
að standa úti eða ganga um göt-
urnar alla nóttina, fyrir þá sök, ,
að hvergi er mögulegt ðfágist-
ingu, hvað sem í boði er.
Reykjavík 26. des, 1914.
Sighvatur Brynjólfsson.
Yfirlýsing
frá *Dagsbrún‘.
Verkmannafjebgift »Dagsbrún« í i
Reykjavík lýsir ánægju sinni yfir
ráöstöfun landsstjórnarinnar á vör-
um þeiíTi, sem e/s »Hermod« flutti
frá Ameríku í síðastliðnum októ-
bermánuði, og treystir því, að þetta
verði upphaf til tneiri vöruviðskiffa
fyrir landssjóðs reikning.
Reykjavík 21. des. 1914.
F. h. verkmannafjel. »Dagsbrún«.
Stjórnin.
óskast til kaups.
AFGR. VÍSAR Á.
Spurningarogsvör.
Út af sjálfstæðisfundinum, scm
skýrt er frá hjer í blaðinu, mætti
virðast ástæða til þess að menn
spyrðu — og svöruðu :
1. Frá hverju er fiokkurinn nú að
frelsa föðuriandið ? Svar : Frá
»fyr,'rvaranumt, sem fiokkurinn
barði sjálfur fram með ólögum.
2. Hvernig æílar flokkurinn að
bjarga landinu frá þessu til-
ræði sjálfs sín ? Saar : Með á-
vísun á mótstöðumenn sína og
ráðleggingu um, hvernig þeir
eigi að haga sjer.
3. Hvað heimt ir flokkuriun af
Döuum ? Svar: Að sjermál
vor sjeu framvegis borin upp
í ríkisráðinu — eftir að kunn-
gert er oröið, að sjermálastað-
an þar er að eins skrifstofu-
siaða, háð atkvæði allra danskra
ráðherra að Iögum.
4. Á hverju artlar flokkurinn að
lifa? Svar: Á því að halda
fast við falskenniriguna um
möguieika sjermálafrelsisins inn-
an ríkisráösins, og heimta það
sem flokkurinn veit, að kon-
ungur getur ekki veitt, þó
hann vildi.
5. Er í raun og veru nokkur
hætta á því, aö minni hlutinn
fari að láta hafa sig til að
staðfesta stjórnarskrána ? Svar :
Nei. Alls ekki. Enginn segir
það nú nema »sjálfstæðið«,
sem þarf eitthvað tii að iifa a',
Jafnvel Danir lýsa því yfif
einróma, að enginn íslenskur
stjórnmálamaður muni fást til
þess. Að leggja til við kon-
ung og undirskrifa staðfesting
þessarar stjórnarskrár nú eftir
að allri huldu er svift af þessu
máti, væri verk sem enginn
íslendingur mun þora að vinna.
Bókaútgáfufjelagið
Fjallkomiútgáfan
— gefur út —
Fjailkonusöngva
úrvalslög útlend og íslensk lög, raddsett fyrir
blandað kór.
Hefti 16 siða — 3. hvern mánuð — aðeins 50 aura.
[1. og 2. hefti eru komin út].
Ennfremur hefur fjelagið tekið að sjer útgáfu á
sögum sir A. Conan Doyle’s.
Fyrst koma út
Kveldvökurnar
Hefti 32 siður — hvern mánuð — aðeins 25 aura.
[1- og 2. hefti eru komin út].
Bækurnar fást á afgr. þessa blaðs, og þar tek,ið mótl
áskrift að þeim.
Ath. þegar út er konfið héilt bindi af Fjallkonu-
söngvum, hækkar verðið (fyrir nýja kaupendur) um
fjórðapart. — Eins hækkar verð Kveldvakanna, er þær
eru allar komnar út,
Prentuð í jirentsmiðju Sveins Oddssonar. — Reykjavík.