Elding - 05.05.1901, Blaðsíða 3

ELDING.
83
Thóroddsen. Enn fremur mikið af
Hreppabændum.
Dáin er húsfrú Ingileif Helsteð á
Búrfelli, eftir langa legu. Var hún
systir Boga sagnfræðings Melsteðs.
Póstþjófnaður. Asgeir Egilsson
bæjarpóstur í Reykjavík, piltur 17
ára gamall, var tekiun fastur um
síðustu helgi og sakaður um pen-
ingaþjófnað úr bréfum. Hefur hann
nú meðgengið brot sitt og nemur
upphæðin talsvert miklu. Pening-
unum hefur hann eytt tii fatakaupa
og sóað í ýmsan munað, og leikur
grunur á að nokkrar yngri vinstúlk-
ur hans hafi orðið góðs aðnjótandi
af þýfinu. Begar leitað var heima
hjá honum fundust í fórum hans all-
mörg bréf, sem hann hafði stungið
á sig úr póstinum og rifið upp án
þess að koma þeim til skila. Eru
sumir hverjir af hlutaðeigendum
jafnvel sárari yfir þessu en sjálfum
þjófnaðinum, því um sum bréfin er
það alveg áreiðanlegt, að þeim hef-
ur ekki verið ætlað að koma óvið-
komandi mönnum fyrir sjónir.
11 i b b ar
og alls konar
gott og ódýrt hjá
C. ZIMSEN.
VERZLUNIN
í Reylijavík.
Með s/s „Laura“ og „Thyra“ hafa komið miklar vörubirgðir til allra
deilda „Edinborgar“ og skal hér telja nokkrar þær helztu:
í yefnaðarvörudeilnina:
Hattar. Húfur drengja og karlm. — Stráhattar. — Prjónatreyjur. —
Léreft bl. og óbl. margar teg. mjög gott og ódýrt. — Sirts ljómandi falleg
munstur. — Tvisttauin frægu. — Lakaléreft. — Svuntutau yndisleg. —
Elonel og flonelette góð og væn. — ítegatta. — Zephyrtau. — Tvinni alls-
konar. — Handklæðatau og Handklæði væn og ódýr. — Herðasjöl. —
Höfuðsjöl. — Lífstykki og Bolpör. — Eóðurtau allsk. — ítal. klæði. —
Reiðfataefui. — Dagtreyjutau. Cashmere. — Astraehan. — Angola. —
Java. — Stramai. — Kvenn Regnslög. — Regnkápur karlm. — Sængur-
efni. — Gardinutau mikið úrval. — Blúndur. — Lissur. — Kantabönd. —
Eataefni allskonar. — Borðdúkar hv. og misl. — Vasaklútar. — Búmteppi
og margt fleira, sem of langt yrði upp að telja. Eitt er vlst að hvergi
hér í bæ munu fást betri kaup á vefnaðarvöru en í „Edinborg11. —
I nýleiKluvörudeildiini:
Tóbalc, Roel, Skraa og Reyktóbak. — Niöursoðnar vörur: Lax,
Lobster, Nauta- og Sauðaket. — Sardinur. — Rúsínur, Eíkjur, Döðlur. —
Leirtau allskonar. — Kaffibrauð marg. teg. — Ost.ur fl. teg. — Skinke. —
Kryddvara allskonar. — Brjóstsykur. — Sultutau. — Handsápa marg.
sortir. — Ljáblöð og Brýni, og m. fl. —
í pakkhúsin:
Þakjárn, miklar birgðir. — Þakpappi. — Saumur. — Sement. —
Allskonar matvara mjög miklar birgðir. — Kaffi, Sykur o. fl. o. fl. —
íteykjavik 27/4 1901. ,
32
klútinu í myrkrinu. Í því ég opnaði dyrnar,
heyrði ég mannamál í salnum og skrjáf í papp-
írum. Mér er það ekki ljóst hvers vegna ég
ekki fór út þegar í stað. Ég staldraði dálítið
við og heyrði skipstjórann segja við bróður
sinn: „Hvar er Morris“?
„Uppi á þilfarinu“, svaraði hinn. „Hann tók
við af mór fyrir 10 mínútum“.
„Þá er öllu óhætt“, sagði skipstjórinn. „Hann
er þorskhaus og hefur ekki hugmynd um neitt
nema störfin sín. Samt sem áður kæri ég mig
ekki um að hann eða neinn annar heyri það,
sem ég ætla að segja þér“.
Nú eiusetti óg mér að lialda kyrru fyrir þar
sem ég var kominn.
„Ég býst við að þú rennir grun í“, hélt skip-
stórinn áfrara, ,.af því sem ég þegar hef látið á
á mér skilja, að þetta ferðalag verði ekki
langvinnt“?
i,Já“, mælti bróðir hans, „það hefur miggrun-
að. En ég veit ekki —
„Nei, ég ætlaðist heldur ekki til að þú viss-
ir neitt“, greip liinu fram I með höstum róm,
„fyrr en komið væri að því. Ég þarf undir öll-
um kringumstæðum á manni að halda fyrir ut-
an mig, sem ekki missir kjarkinn þegar í krepp-
una er komið og hjálpar mér af fremsta megni.
Það var þess vegna að ég leysti þig úr skip-
29
Catblock & Co, ekki satt? Hann var á endan-
um rekinn frá þeim. Og nú hafa þeir trúað
honum fyrir Uraníu segið þór. Gott og vel, ég
ætla að vona að það gangi betur með hana!
Það er uudarlegt hvað sum verzluuarhús eru
fús á að fyrirgefa!“
Næsta morgun var ég lögskráður á Uraníu
ásamt skipshöfninni, sem samanstóð af Þjóð-
verjum, Svíum og uokkrum Norðmöunum. Ég
kærði mig kollóttan þó skipshöfnin væri blend-
íngslýður, því á þeim dögum var mér sama um
þó ég hefði haft apaketti fyrir háseta, aðeins
að ég kæmist út á sjóinn. Ég man ekki eftir
að ég í annan tíma hafi orðið fegnari heldur
en nú þegar óg sá hin alkuunu grænu og hvítu
bygðarlög fram með Sundinu líða fram hjá á
útleiðiuui.
II.
Ódæðisverk í hafi.
Baleston skipstjóri talaði sjaldan eða aldrei
til mín nema til að skipa fyrir um eitthvað.
Ég var vel ánægður með það, því mér gazt
ekki að hinu hrokafulla viðmóti hans. Hann
var mjög vaudfýsinn með stýringuna og rak
hvern manuinn á fætur öðrum frá stýrishjólinu,
þangað til hann var búinn að finna fjóra menn,
sem honuin líkaði við; þá setti hann yfir hásetana.